Το ζήτημα των εγκαταλειμμένων διατηρητέων και μη διατηρητέων παλαιών κτιρίων στον Πειραιά του 21ου αιώνα γίνεται ολοένα και πιο οξύ. Κατασκευές που έχουν συχνά πάνω από έναν αιώνα ζωή, τις περισσότερες φορές εγκαταλειμμένες εδώ και δεκαετίες, στέκουν και περιμένουν μαρτυρικά, έρμαια στις διαθέσεις του χρόνου, των φυσικών φαινομένων και - σε κάποιες περιπτώσεις - κάποιων "καλοθελητών".
Μια βόλτα στους δρόμους και στις γειτονιές του Πειραιά θα φανερώσει την ύπαρξη πληθώρας κατασκευών των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα (1900-1910-1920), ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας κτίρια κατασκευής των τελών του 19ου αιώνα (1880-1890). Η πλειοψηφία των πολιτών ναι μεν "συμπαθεί" τα παλαιά κτίρια που θυμίζουν το παρελθόν του τόπου, πλην όμως ελάχιστοι γνωρίζουν τα προβλήματα και τις δυσκολίες που υφίστανται για τους ιδιοκτήτες τους. Ακόμη και στις περιπτώσεις που οι ιδιοκτήτες είναι γνωστοί (σσ. σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν κληρονομικές έριδες, πολλοί δικαιούχοι ή ακόμη κληροδοτήματα σε δημοσίους οργανισμούς, ασφαλιστικά ταμεία αλλά και την Εκκλησία της Ελλάδος), τα αναχώματα και κυρίως το κόστος για τη συντήρηση ή/και ανακατασκευή ενός διατηρητέου κτιρίου είναι υπέρογκα και ασύμφορα. Έτσι, οι περισσότεροι κάτοχοι τέτοιων ακινήτων επιλέγουν είτε να περιμένουν τη φθορά του χρόνου και των φυσικών φαινομένων (βροχές, σεισμοί κλπ.) μέχρι να καταρρεύσει το διατηρητέο και να κριθεί κατεδαφιστέο μέσα από περίπλοκες και χρονοβόρες διαδικασίες, είτε σε μερικές περιπτώσεις επιστρατεύονται αθέμιτα μέσα επιτάχυνσης των διαδικασιών (εμπρησμοί, στοχευμένη εξασθένηση των σημείων στήριξης του κτιρίου με παρεμβάσεις εκ των έσω ή και "αποχαρακτηρισμοί" μέσω πολιτικών "βυσμάτων" - ουκ ολίγες τέτοιες περιπτώσεις και εν Πειραιεί) για να κατεδαφιστεί το κτίριο και να αξιοποιηθεί το οικόπεδο συνήθως με ανέγερση νέου πολυώροφου κτιρίου. Η δε Πολιτεία, εν προκειμένω ο Δήμος Πειραιώς και όλοι οι συν-αρμόδιοι φορείς (εμπλεκόμενα Υπουργεία, Αρχαιολογική Υπηρεσία κ.ο.κ) στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ενεργούν με τελείως αρτηριοσκληρωτικό τρόπο, οχυρωμένοι πίσω από δαιδαλώδεις πρακτικές και παρωχημένους νόμους περασμένων δεκαετιών, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου μισογκρεμισμένα κτίρια αποτελούν κίνδυνο-θάνατο για τους διερχόμενους περαστικούς και οχήματα (βλέπε την πρόσφατη περίπτωση του εγκαταλειμμένου πρώην εργοστασίου Φουστάνου επί της λεωφόρου Δημοσθένους Ομηρίδου Σκυλίτση).

Ανηφορίζοντας την οδό Σωτήρος Διός από το Πασαλιμάνι προς την εκκλησία του (Τιμίου) Σταυρού, στη συμβολή με την οδό Δεληγιώργη, αντικρίζουμε άλλο ένα παράδειγμα εγκαταλειμμένου διατηρητέου κτιρίου το οποίο έχει καταρρεύσει μερικώς, αποκαλύπτοντας μάλιστα για του λάτρες των φωτογραφικών λεπτομερειών και ένα τμήμα της κουζίνας στο άνω πάτωμα, με την πιατοθήκη και τα μαγειρικά σκεύη κρεμασμένα στους τοίχους. Οι ιδιοκτήτες βέβαια των - παρανόμως σταθμευμένων επί του κατ'ευφημισμόν πεζόδρομου - αυτοκινήτων ουδόλως φαίνεται να ανησυχούν για το υπό κατάρρευση κτίριο και συνεχίζουν αμέριμνοι να καταθέτουν δελτία ΚΙΝΟ στο παρακείμενο πρακτορείο του ΟΠΑΠ ή να μασουλούν μεζέδες σε κάποιο από τα γειτονικά εστιατόρια.
Λεπτομέρεια της ξύλινης παραδοσιακής σκεπής του διώροφου κτιρίου η οποία κατέρρευσε και του κενού που δημιούργησε η πτώση του πλευρικού τοίχου προς την παλιά αυλή του αρχοντικού. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ευτύχημα μάλλον ήταν το γεγονός πως ο τοίχος κατέρρευσε εντός της εγκαταλειμμένης αυλής και όχι προς το δρόμο.
Η όψη του εγκαταλειμμένου διατηρητέου κτιρίου επί της οδού Σωτήρος 55, με τις προστατευτικές σκαλωσιές να "συγκρατούν" (;) την πρόσοψη αυτού:
Η όψη του ιδίου κτιρίου το Δεκαπενταύγουστο του έτους 2016, προ καταρρεύσεως, χωρίς σκαλωσιές στην πρόσοψη με τον διπλό μαρμάρινο εξώστη (έλειπε ήδη το κιγκλίδωμα) και με δέντρα στην αυλή:
Παλαιότερη φωτογραφική καταγραφή του ιδίου κτιρίου το φθινόπωρο του έτους 2010. Η ρωγμή στον πλευρικό τοίχο που κατέρρευσε ήταν ήδη εμφανής:
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως κατά το έτος 2018, το Υπουργείο Πολιτισμού είχε αποφασίσει τη μη έγκριση αρχιτεκτονικής μελέτης νέας εξαώροφης οικοδομής σε επαφή με χαρακτηρισμένη ως μνημείο τοιχοποιία, επί των οδών Σωτήρος Διός 55 και Δεληγιώργη στον Πειραιά, φερομένης ιδιοκτησίας Δημητρίου Γιαννιώτη.
Η εικόνα του υπό εξέτασιν κτιρίου το χιονισμένο πρωινό της 16ης Φεβρουαρίου του έτους 2021:
Διαβάστε σχετικά θέματα:
Κείμενο:
Το κείμενο που συνοδεύει τις φωτογραφίες είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας.
Φωτογραφίες:
- Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου