ΔΠ 1930

Οι σύγχρονοι, συχνά εξοντωτικοί και φρενήρεις, ρυθμοί ζωής στην πόλη χαρακτηριζόμενοι εκτός των άλλων από την έλλειψη ελεύθερου χρόνου μας αποτρέπουν από το να παρατηρούμε ή/και να αναλύουμε διεξοδικά τα όσα συμβαίνουν μπροστά μας ή/και τα όσα εμφανίζονται στο διάβα μας. 

Περπατώντας κάθε μέρα στα καινούργια και παλιά, σχεδόν εξίσου κακό-σχεδιασμένα και κακοτράχαλα, πεζοδρόμια του Πειραιά, μικρές λεπτομέρειες όπως λ.χ. το παρακάτω εικονιζόμενο μικρό τετράγωνο μεταλλικό καπάκι - κάλυμμα κάποιας υπόγειας δημόσιας εγκατάστασης, περνούν απαρατήρητες. 

Ως γνωστόν, η φωτογράφηση, κατηγοριοποίηση και ανάλυση μεταλλικών καλυμμάτων που υπάρχουν στους δρόμους των μεγαλουπόλεων είναι ένα χόμπι με το οποίο ασχολούνται, στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, πλήθος ανθρώπων. Είδη, σχήματα, απεικονιζόμενα σύμβολα και πολλά άλλα στοιχεία τυγχάνουν μελέτης και έρευνας από πολλούς λάτρεις του είδους. Στους πειραϊκούς δρόμους και πεζοδρόμια του 21ου αιώνα υφίστανται διάφορα καλύμματα, μεταλλικά καπάκια, σχάρες κ.α., ένα συνονθύλευμα νέων και παλιών κατασκευών που καλύπτουν εγκαταστάσεις αποχέτευσης, ύδρευσης, τηλεφωνίας, διαφόρων παροχών, εσχάτως τραμ κ.α. 

Προ αρκετών μηνών, ένα μικρό ξεχασμένο κυκλικό καπάκι που ανέφερε την παλιά Εταιρία Αεριόφωτος Πειραιώς στάθηκε η αφορμή για μια ολόκληρη έρευνα σχετικά με το "Γκάζι" του Πειραιά. 

Το ως άνω εικονιζόμενο τετράγωνο μεταλλικό κάλυμμα (καπάκι) το οποίο έχει επιβιώσει επί του σχετικά προσφάτως ανακατασκευασμένου πεζοδρομίου της οδού Δευτέρας Μεραρχίας, πλησίον της οδού Αλκιβιάδου, το οποίο φέρει τα αρχικά "ΔΠ", ήτοι "Δήμος Πειραιώς", καταγράφοντας ως ημερομηνία κατασκευής/τοποθέτησης το έτος 1930, κίνησε την προσοχή μου κυρίως λόγω του γεγονότος πως επί του καλύμματος αναφερόταν και ο κατασκευαστής αυτού (σύνηθες φαινόμενο η καταγραφή του κατασκευαστή πάνω σε τέτοια καλύμματα) υπήρξε ένα "εν Πειραιεί χυτήριον"!

Τα αλλοιωμένα από την πολυκαιρία γράμματα δεν φανέρωσαν εξ'αρχής τον κατασκευαστή του μεταλλικού καπακιού αλλά κατόπιν ψηφιακής επεξεργασίας, κατά πάσα πιθανότητα, το αναφερόμενο στο κάλυμμα εν Πειραιεί χυτήριον είναι κατασκευής του χυτηρίου Μ. Καρακατσάνη και Σια.

Εξετάζοντας τον Μέγα Οδηγό του Πειραιώς της περιόδου 1929-1930 (εκ προσωπικού αρχείο, Έκδοσις Δευτέρα Συμπεπληρωμένη), στην κατηγορία με τα τότε χυτήρια της πόλεως δεν υπάρχει κάποια αναφορά σε παρόμοια επωνυμία. Για την ιστορία, τα χυτήρια που καταγράφονται στον ως άνω Οδηγό είναι τα εξής: Δήλη Δ. στην οδό Μεθώνης 50, Δημητσάνη Ι. επίσης στην οδό Μεθώνης 50, Καλαβάση Π. στη συμβολή των οδών Φωκίωνος και Ποσειδώνος, Καρατάση Σ. στην οδό Υμηττού 61 στην Λεύκα, Κήκυρα Δ. στην οδό Φωκίωνος 22, Κούση Ν. παρά την Λεύκαν, Κολυβάνου Α. στην οδό Πολυδεύκους 28, Λεβάντη Ι. στην οδό Φωκίωνος και Πολυδεύκους, Λειβαδίτου Γ. στη συμβολή των οδών Γκούρα και Αιγάλεω, Νένε Δ. στην οδό Πολυδεύκους 3, Πολυχρονοπούλου Χ. στην οδό Φωκίωνος 22, Σαρρή Α. στην οδό Πολυδεύκους 3, Τσακίρη Ι. στην οδό Δερβενακίων 18 και Ψαλτογλύδη Β. στην οδό Δερβενακίων 8. Ουδεμία εντύπωση προκαλεί βεβαίως το γεγονός πως όλα τα προαναφερόμενα χυτήρια βρίσκονταν εντός ή στα όρια της παλαιάς Συνοικίας των Εργοστασίων. 

Λαμβάνοντας όμως υπόψη πως πολύ συχνά τα χυτήρια αποτελούσαν αναπόσπαστο τμήμα μηχανουργείων / μηχανοποιείων η έρευνα επεκτάθηκε και σε αυτές τις κατηγορίες αποδίδοντας καρπούς καθώς στην κατηγορία "Σιδηρουργεία" υπάρχει αναφορά στο Σιδηρουργείο Ι. Καρακατσάνη, με έδρα στην οδό Ανδρούτσου στον αριθμό "136". 

Διαβάστε σχετικά θέματα:

• Τα παλιά μηχανουργεία του Πειραιά

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.

Στοιχεία και πληροφορίες έχουν ληφθεί από τις κάτωθι πηγές:

• Μέγας Οδηγός Πειραιώς 1929-1930, Έκδοσις Δευτέρα Συμπεπληρωμένη, Εκδόσεις Αρτία

Φωτογραφίες:

• Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.