Αλήθεια, έχετε ποτέ σκεφτεί αν θα μπορούσε μια πιτσαρία να ανακηρυχθεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς;
Κι όμως, αυτό ακριβώς συμβαίνει στην καρδιά της βόρειας γειτονιάς (Barrio Norte) της πρωτεύουσας της Αργεντινής Μπουένος Άιρες (Buenos Aires), επί της οδού Talcahuano 937, στο ύψος ανάμεσα στη μυθική λεωφόρο Corrientes και την αριστοκρατική λεωφόρο Santa Fe. Η πιτσαρία "El Cuartito" (στα ισπανικά σημαίνει "το δωματιάκι") είναι μια από τις παλαιότερες εν λειτουργία και τις πλέον παραδοσιακές πιτσαρίες της πόλης καθώς ιδρύθηκε την πρώτη (1η) Σεπτεμβρίου του μακρινού έτους 1934 και έκτοτε αποτελεί σημείο γευστικής αναφοράς της κοσμοπολίτικης μεγαλούπολης της νοτίου Αμερικής.
Από το έτος 1934 οπότε και ξεκίνησε τη λειτουργία της, η πιτσαρία "El Cuartito" άλλαξε αρκετές διευθύνσεις (πάντοτε στα πέριξ του κέντρου του Buenos Aires μέχρι το έτος 1950 οπότε και εγκαταστάθηκε ξανά στην οδό Talcahuano όπου και παραμένει μέχρι σήμερα), άλλαξε μάλιστα και μια φορά ιδιοκτήτη (το 1968), αλλά κατά κοινή ομολογία κατάφερε να διατηρήσει σχεδόν αναλλοίωτη την κουζίνα της και το στυλ της έως τις μέρες μας.
Ο Manuel Diz, με καταγωγή από την Pontevedra της Γαλικίας (Ισπανία), γόνος Ισπανού πατέρα και μητέρας εξ Αργεντινής, έφθασε στην Αργεντινή στα 14 του και αναμείχθηκε εντελώς τυχαία μετά την παρότρυνση ενός φίλου του στην πιτσαρία για να γίνει τελικά ιδιοκτήτης της. Όταν ήταν ακόμη μικρός, ένας Ιταλός ονόματι Mario του δίδαξε τα μυστικά της πίτσας και έκτοτε συνεχίζει επί δεκαετίες να κάνει αυτό που έμαθε καλύτερα από οτιδήποτε άλλο, δηλαδή να φτιάχνει καλές πίτσες. Το μυστικό της επιτυχίας σύμφωνα με τον ίδιο είναι η σκληρή δουλειά, η αφοσίωση και η μηδενική διαφήμιση.
Ο Manuel Diz, με καταγωγή από την Pontevedra της Γαλικίας (Ισπανία), γόνος Ισπανού πατέρα και μητέρας εξ Αργεντινής, έφθασε στην Αργεντινή στα 14 του και αναμείχθηκε εντελώς τυχαία μετά την παρότρυνση ενός φίλου του στην πιτσαρία για να γίνει τελικά ιδιοκτήτης της. Όταν ήταν ακόμη μικρός, ένας Ιταλός ονόματι Mario του δίδαξε τα μυστικά της πίτσας και έκτοτε συνεχίζει επί δεκαετίες να κάνει αυτό που έμαθε καλύτερα από οτιδήποτε άλλο, δηλαδή να φτιάχνει καλές πίτσες. Το μυστικό της επιτυχίας σύμφωνα με τον ίδιο είναι η σκληρή δουλειά, η αφοσίωση και η μηδενική διαφήμιση.
Το σλόγκαν της πιτσαρίας - η οποία ειρήσθω εν παρόδω εκτός από πίτσες προσφέρει και πολύ καλές παραδοσιακές empanadas - είναι "La Buena Pizza", ήτοι "Η Καλή Πίτσα". Κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας, τότε που το "El Cuartito" ήταν πράγματι ένα "μικρό δωματιάκι" με ένα μοναδικό μικρό παράθυρο που "έβλεπε" στο δρόμο, δεν υπήρχαν ούτε καρέκλες ούτε και τραπέζια και, η πίτσα σερβιριζόταν από το μικρό παράθυρο στο χέρι ή σε πακέτο για το σπίτι. Από το 1968 οπότε και άλλαξε όπως προείπαμε η ιδιοκτησία, το μαγαζί εξαπλώθηκε, μεγάλωσε, προστέθηκαν τραπέζια και καρέκλες, τα ίδια που υπάρχουν μέχρι σήμερα, όπως άλλωστε και τα χαρακτηριστικά τραπεζομάντηλα και η ενδυμασία των σερβιτόρων που επίσης παραμένουν αναλλοίωτα. Έκτοτε γενεές ντόπιων αλλά και ξένων, γνωστών προσωπικοτήτων - αθλητές, καλλιτέχνες, δικαστικοί, ιατροί, μουσικοί και ποιητές, ηθοποιοί και άλλοι πολλοί - αλλά και απλών ανθρώπων, έχουν περάσει από τα τραπεζοκαθίσματα του "El Cuartito" για να γευτούν στρογγυλή πίτσα με μοτσαρέλα ή την κλασική fugazzetta με ζαμπόν, διπλή κρέμα, μοτσαρέλα, κρεμμύδι και από πάνω τριμμένο τυρί παρμεζάνα ή έστω μια απλή πίτσα με τυρί, σάλτσα ντομάτας και γεύσεις της Μεσογείου. Και κάθε άλλο παρά τυχαίο γεγονός είναι πως το "El Cuartito" πωλεί καθημερινά περί τις 800 πίτσες, από το μεσημέρι που ανοίγουν οι πόρτες του μέχρι τις 2 ή τις 3 μετά τα μεσάνυχτα που κλείνουν.
Οι τοίχοι του καταστήματος φορτωμένοι με αναμνήσεις, κυρίως αθλητικού περιεχομένου: αθλητικές φανέλες, αφίσες ποδοσφαιριστών και πυγμάχων, πάσης φύσεως ιστορικά κειμήλια, ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες, αποκόμματα από εφημερίδες, εμβλήματα και σημαίες ποδοσφαιρικών ομάδων, παλαιοί δίσκοι, φωτογραφίες καλλιτεχνών, αφίσες διαγωνισμών χορού και άλλα πολλά "παρελαύνουν" μπροστά στα μάτια των επισκεπτών που δημιουργούν συχνά ουρές για να κάτσουν στη φημισμένη πιτσαρία.
"Απαγορεύεται το πτύειν στο πάτωμα" αναγράφει η μικρή ρετρό πινακίδα η οποία μάλιστα κάνει και αναφορά σε έναν τοπικό δημοτικό νόμο της 21ης Απριλίου του έτους 1902:
Ένα τμήμα του παραδοσιακού τιμοκαταλόγου ο οποίος βρίσκεται αναρτημένος πάνω από το ταμείο με τις τιμές των αναψυκτικών, των κρασιών (χύμα και εμφιαλωμένων), της μπύρας και των παραδοσιακών γλυκών που προσφέρονται για "πακέτο για το σπίτι".
Αντί επιλόγου, επιστρέφουμε στον ιδιοκτήτη του "El Cuartito", τον κύριο Manuel Diz, ο οποίος μιλώντας περί του μυστικού της γεύσεως της χειροποίητης παραδοσιακής πίτσας τόνισε πως εκτός από τις ποιοτικές πρώτες ύλες, την καλή μοτσαρέλα, το φιλτραρισμένο νερό, την μαγιά, το αλεύρι, την φρέσκια σάλτσα ντομάτας κτλ., το πλέον σημαντικό στοιχείο είναι η ζύμη. Η ζύμη λοιπόν, σύμφωνα με τον κύριο Manuel Diz, είναι σαν την ερωμένη, "πρέπει να την γουστάρεις, να την χαϊδεύεις με στοργή, με πάθος. Αν το κάνεις δίχως όρεξη ή βαριεστημένα δε θα βγει καλή!"
Πηγές:
Το παρόν κείμενο είναι πρωτότυπο και αποτελεί προϊόν πνευματικής εργασίας και προσωπικών εμπειριών του γράφοντος το ιστολόγιο. Στοιχεία και πληροφορίες (στα ισπανικά) έχουν αντληθεί από τα εξής:
Το παρόν κείμενο είναι πρωτότυπο και αποτελεί προϊόν πνευματικής εργασίας και προσωπικών εμπειριών του γράφοντος το ιστολόγιο. Στοιχεία και πληροφορίες (στα ισπανικά) έχουν αντληθεί από τα εξής:
Φωτογραφίες:
- Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου