Εκείνο το δροσερό ανοιξιάτικο πρωινό της 11ης του Απριλίου, αντικρίζοντας για πρώτη φορά από κοντά ένα μικρό τμήμα του μεγαλειώδους Σινικού Τείχους (萬里長城), πλήθος εικόνων βγαλμένες μέσα από τις σελίδες των βιβλίων της παιδικής μου ηλικίας με θέμα τους αρχαίους λαούς ξεπήδησαν από τα βάθη της μνήμης μου. Βρισκόμουν ήδη κάμποσες μέρες στην Κίνα, έχοντας περάσει ήδη από τη "διαστημική" και κοσμοπολίτικη Σαγκάη, τη Σι'Αν του Πήλινου Στρατού και το Πεκίνο με την Απαγορευμένη Πόλη - με μια ανάπαυλα λίγων ημερών στην Pyongyang της Βορείου Κορέας - και συνειδητοποιούσα κάθε μέρα και περισσότερο ότι βρισκόμουν αυτοπροσώπως - και όχι μέσα από τις σελίδες των βιβλίων της παιδικής μου ηλικίας - στην μακρινή και θρυλική Άπω Ανατολή, στην Κίνα του δρόμου του μεταξιού, των δυναστειών και των αυτοκρατόρων, των πολεμιστών και των επικών μαχών.
Το Μέγα Σινικό Τείχος, ένα οχυρωματικό έργο συνολικού μήκους 8.850 χιλιομέτρων, το μεγαλύτερο σε διαστάσεις ανθρώπινο οικοδόμημα, κατασκευάστηκε ως γνωστόν σταδιακά αρχής γενομένης από τον 7ο αιώνα π.Χ., με σκοπό την προστασία της κινεζικής αυτοκρατορίας από τις επιδρομές διαφόρων άλλων φυλών (Μογγόλους, Τούρκους κλπ.).
Από τις διάφορες ημερήσιες εκδρομές που προσφέρονται με επίκεντρο το Σινικό Τείχος, κατόπιν σχετικής συστάσεως, επέλεξα τη διαφημιζόμενη ως "διαφορετική" πρόταση (A Different Great Wall Trip) του Beijing Downtown Backpackers Association, με κόστος περί τα 45 Ευρώ (συμπεριλαμβανομένης της μετακίνησης και του εισιτηρίου εισόδου στο Τείχος) η οποία προσέφερε τη δυνατότητα πεζοπορίας 6 χιλιομέτρων επί του Μεγάλου Τείχους από το Jinshanling μέχρι το Δυτικό Simatai (Simatai West). Μια από τις ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης πρότασης έγκειται στο γεγονός πως το Jinshanling βρίσκεται αρκετά μακρυά από το Πεκίνο σε σχέση με άλλα (πιο κοντινά) σημεία προσέγγισης του Σινικού Τείχους και ως εκ τούτου οι επισκέπτες που φθάνουν μέχρι εκεί είναι πολύ λιγότεροι σε σχέση με τα πιο κοντινά και απείρως πιο δημοφιλή σημεία του Τείχους, τα οποία κατακλύζονται καθημερινά από μεγάλους αριθμούς επισκεπτών.
Μετά το πρωινό ξύπνημα και την εύρεση του σημείου συγκέντρωσης του group στο Πεκίνο χρειάστηκαν περίπου τρεις ώρες με λεωφορείο για να προσεγγίσουμε το Jinshanling. Η ξενόγλωσση ξεναγός/υπεύθυνη της ομάδας φρόντισε στην αρχή του τρίωρου ταξιδιού να κατατοπίσει τους συμμετέχοντες σχετικά με την πεζοπορία: μετά την άφιξη στο αρχικό σημείο της διαδρομής, το λεωφορείο και η ξεναγός θα αναχωρούσαν για το Simatai West, αφήνοντας τον κάθε πεζοπόρο να χαρεί τη διαδρομή πάνω στο Τείχος με το δικό του ρυθμό, με μοναδική προϋπόθεση να βρίσκεται στο χώρο στάθμευσης του λεωφορείου (στο Simatai West) πριν από τις πεντέμισι το απόγευμα για την αναχώρηση / επιστροφή. Κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης διαδρομής προς το Jinshanling, οι περισσότεροι στο λεωφορείο αποκοιμήθηκαν ενώ κάποιοι λίγοι χάζευαν εικόνες κινεζικής επαρχίας από τα παράθυρα του κλιματιζόμενου λεωφορείου.
Φθάνοντας στο Jinshanling, μετά το πέρασμα από μια μικρή αγορά προϊόντων, ρούχων και ... καπέλων (συζητώντας με ένα νεαρό ζευγάρι Βρετανών εκ Λονδίνου περί Brexit και ελληνικής κρίσης) κατευθύνθηκα προς την αρχή της διαδρομής, στο πέρασμα Zhuanduo, εκεί όπου δεσπόζει ένα μεγάλο άγαλμα του στρατηγού Qi Jiguang, ο οποίος κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Ming υπήρξε ο υπεύθυνος για τα έργα ενίσχυσης και επέκτασης του Σινικού Τείχους το οποίο κατά την περίοδο εκείνη έλαβε τη σημερινή του (τελική) μορφή.
Τα πρώτα μέτρα επί του αποκαταστημένου Σινικού Τείχους κάτω από έναν ισχυρό ήλιο που έκανε επιβεβλημένη τη χρήση καπέλου αποτελούσαν μια πρόγευση για το τι θα επακολουθούσε. Το ανεβοκατέβασμα των συνεχόμενων σκαλιών και οι κλίσεις του οχυρωματικού έργου απαιτεί έναν ελάχιστο βαθμό καλής φυσικής κατάστασης, εξ'ου και η αποτρεπτική σύσταση για ανθρώπους με προβλήματα υγείας και εγκύους.
Η διαδρομή από το Jinshanling μέχρι το Simatai West προϋποθέτει ένα πέρασμα από 22 διαδοχικούς πύργους / παρατηρητήρια του Σινικού Τείχους, με τον 22ο πύργο να αποτελεί και τον τερματικό σταθμό της πεζοπορίας. Βέβαια, για όσους και όσες τα 6 χιλιόμετρα πεζοπορίας φαίνονταν πολλά, υπήρχε η δυνατότητα χρήσης του τελεφερίκ από το Jinshanling μέχρι τον 10ο πύργο, στα μισά της διαδρομής.
Η μοναχική πεζοπορική διαδρομή εξελίχθηκε ιδιαίτερα ευχάριστα, με πολλές στάσεις για φωτογραφίες καθώς το Μέγα Σινικό Τείχος "ξεδιπλωνόταν" μπροστά στα μάτια μου:
Ένα σημαντικό στοιχείο της συγκεκριμένη εκδρομής / πεζοπορίας, εκτός από την ύπαρξη λιγοστών επισκεπτών από άλλα γκρουπ τουριστών, υπήρξε η σχεδόν ολοκληρωτική απουσία μικροπωλητών και μικρεμπόρων οι οποίοι στα άλλα - πιο τουριστικά και πιο πολυσύχναστα τμήματα του Τείχους - κάνουν την παρουσία τους από αισθητή έως άκρως ενοχλητική. Στην περίπτωσή μας, στα έξι χιλιόμετρα περπατήματος, είναι ζήτημα εάν συνάντησα 3-4 μικροπωλητές νερού και αναψυκτικών - οι οποίοι περίμεναν τους διαβάτες κυρίως στους πύργους, για να προφυλάσσονται από τον ήλιο - οι οποίοι υπήρξαν ιδιαιτέρως διακριτικοί και πέρασαν σχεδόν απαρατήρητοι.
Το δαιδαλώδες Μέγα Σινικό Τείχος, του οποίου η φήμη γιγαντώθηκε μετά το άνοιγμα των κινεζικών συνόρων σε ξένους εμπόρους και επισκέπτες ύστερα από τις ήττες των Κινέζων τόσο στον Πρώτο όσο και στο Δεύτερο Πόλεμο του Οπίου, ακόμη και σήμερα ακροβατεί μεταξύ θρύλων και πραγματικότητας όπως λ.χ. το υπό αμφισβήτηση γεγονός πως είναι ορατό από τη Σελήνη ή ακόμη και από τον πλανήτη Άρη.
Ένας εκ των 22 πύργων / παρατηρητηρίων από τα οποία πέρασα κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας στο Μέγα Σινικό Τείχος:
Φωτογραφική λεπτομέρεια της κατασκευαστικής δομής του Σινικού Τείχους και των ανοιγμάτων του (πολεμίστρες κτλ.):
Η αποκατάσταση / επισκευή τμημάτων του Τείχους - όπως το κάτωθι εικονιζόμενο - μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη μια ειδυλλιακή εικόνα της κατασκευής πλην όμως υπάρχουν μεγάλα τμήματα του Τείχους τα οποία έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημίες, καταστροφές και βανδαλισμούς (από γκράφιτι κλπ.), ενώ έχουν καταγραφεί και πληθώρα κρουσμάτων βεβήλωσης του Τείχους καθώς πέτρες και τούβλα της εποχής της δυναστείας των Ming έχουν εξαχθεί και έχουν πωληθεί ως αναμνηστικά (souvenir) ενώ σε άλλες περιπτώσεις υλικά από το τείχος έχουν χρησιμοποιηθεί για κατασκευές δρόμων και σπιτιών στην κινεζική ύπαιθρο!
Ανοιξιάτικα χρώματα - Απρίλιος γαρ - στο Μέγα Σινικό Τείχος:
Η θέα του τοπίου από το Σινικό Τείχος με το μυαλό να "ταξιδεύει" σε επιδρομές, επιθέσεις και μάχες του παρελθόντος:
Λεπτομέρεια επιτοίχιας επιγραφής, κάπου στα μισά της διαδρομής:
Εκτός από την πεζοπορία, τις φωτογραφίες και την παρατήρηση της όμορφης θέας και του τοπίου γύρω από το Μέγα Σινικό, η εκδρομή με συνομήλικους συνοδοιπόρους έδωσε την ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων με ανθρώπους από κάθε γωνιά της γης, όπως λ.χ. με τις τρεις αθλητικές κοσμογυρισμένες βόρειο-Αμερικανίδες που με συνόδεψαν σε ένα μεγάλο τμήμα της διαδρομής συζητώντας όπως επίσης και με τον συμπαθή Αργεντινό κινηματογραφιστή κάτοικο Hong Kong ο οποίος περπατούσε με τη μέλλουσα σύζυγό του από το Μαλάουι (!), με τον οποίο καταπιαστήκαμε για αρκετή ώρα συζητώντας τις ομοιότητες του πολιτικού σκηνικού στις δυο χώρες (Ελλάδα - Αργεντινή) και τα περί κρίσης.
Ενημερωτική πινακίδα η οποία αναφέρει τον τερματικό σταθμό της πεζοπορίας σε απόσταση 1,7 χιλιομέτρων (Eastern Five-Window Tower / Ο ανατολικός πύργος με τα πέντε παράθυρα) ενώ προειδοποιεί ότι ακολουθούν τμήματα του τείχους τα οποία βρίσκονται σε ερειπώδη κατάσταση:
Το τελευταίο τμήμα της συγκεκριμένης διαδρομής υπήρξε πράγματι το πιο απαιτητικό αλλά συνάμα και το πλέον εντυπωσιακό. Εδώ, το Μέγα Σινικό Τείχος γινόταν δύσβατο και τραχύ καθώς τα τείχη δεν έχουν δεχθεί ακόμη ανθρώπινες παρεμβάσεις και επισκευές/συντήρηση:
Η κλίση των κλιμάκων σε αρκετά σημεία σχεδόν κατακόρυφη δυσκολεύοντας κάπως την ανάβαση, η θέα όμως από το υψηλότερο επίπεδο αποζημιώνει την προσπάθεια και τον κόπο:
Ορισμένες ενδεικτικές φωτογραφίες από το τελευταίο τμήμα της πεζοπορίας στο Σινικό Τείχος προς το Simatai:
Παρά τις πολλαπλές στάσεις και τη χαμηλή ταχύτητα, τα έξι χιλιόμετρα της πεζοπορίας στο Σινικό Τείχος καλύφθηκαν σε κάπου 2 ώρες και 20 λεπτά - με την συνιστώμενη ώρα για την ολοκλήρωση της συγκεκριμένης απόστασης να είναι περί το τρίωρο.
Φθάνοντας στον τελευταίο (22ο) πύργο / παρατηρητήριο και μετά από μια σύντομη στάση για νερό και κάτι φαγώσιμο, ένα μικρό μονοπάτι με έντονα ανοιξιάτικα χρώματα και φόντο το Σινικό Τείχος έδινε την ευκαιρία μερικών τελευταίων φωτογραφιών οδηγώντας τα βήματά μου προς το χώρο στάθμευσης όπου βρισκόταν το λεωφορείο της επιστροφής προς το Πεκίνο.
Εκτός από το πορτοκαλί πλαστικό βραχιόλι που φόραγαν ως αναγνωριστικό σημάδι όλα τα μέλη του γκρουπ, η παρακάτω εικονιζόμενη καρτ-ποστάλ επί της οποίας εικονίζεται η πεζοπορική διαδρομή από το Jinshanling μέχρι το Simatai αποτελούν τα ενθύμια αυτής της μοναδικής εμπειρίας.
Αντί επιλόγου, επιστρέφω ξανά στο "χθες", στις αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας και στο χαρισμένο από τους γονείς μου βιβλίο της σειράς "Οι Αρχαίοι Λαοί" της εκδόσεως Ευκλείδης (1983) - αρχική έκδοση Macdonald Educational, 1980 - του οποίου παραθέτω το εξώφυλλο. Η όμορφη εικονογράφησή του και τα κατανοητά κείμενά του με είχαν "ταξιδέψει" τότε, στα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του 1980, για πρώτη φορά στην αρχαία Κίνα των παλατιών, των δυναστειών, των Αυτοκρατόρων και στο δρόμο του μεταξιού, μου είχαν μάθει για τον Κομφούκιο, τον Λάο Τσε και την ύπαρξη του Βουδισμού καθώς και πλήθος άλλων ενδιαφερόντων λαογραφικών στοιχείων περί των αρχαίων Κινέζων, για να αξιωθώ μερικές δεκαετίες αργότερα να τα ζήσω από κοντά.
Δείτε όλες τις φωτογραφίες από την πεζοπορία στο Μέγα Σινικό Τείχος εδώ.
Εντυπώσεις και εικόνες από το βουδιστικό ναό Jing'An στη Shanghai
Το ψεύτικο κινέζικο σάντουιτς
Ο Ναός του Ουρανού στο Πεκίνο
Το ψεύτικο κινέζικο σάντουιτς
Ο Ναός του Ουρανού στο Πεκίνο
Πηγές:
Φωτογραφίες:
- Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου