ΤΟ ΚΛΗΡΟΔΟΤΗΜΑ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Η ΒΙΛΑ ΚΑΙ Η ΠΑΛΙΑ ΕΡΙΟΥΡΓΙΑ [ΠΑΤΗΣΙΑ]

Στα μέσα προς τέλη του 19ου αιώνα, η περιοχή των σημερινών Πατησίων αποτελούσε έναν προορισμό απομακρυσμένο από το τότε κέντρο των Αθηνών, μια τοποθεσία όπου κυρίως υφίσταντο διάσπαρτες εξοχικές κατοικίες με κήπους, αμπελώνες καθώς και καλλιεργήσιμα χωράφια.

• Ο Δημήτριος Βεζανής, οι πηγάδες του και η κλωστοϋφαντουργία

Στις αρχές της δεκαετίας του 1880, ο Δημήτριος Βεζανής ίδρυσε μια επιχείρηση εμπορίας υφασμάτων με συνέταιρο τον Γ. Σελλά. Τα γραφεία της εταιρίας βρίσκονταν επί της οδού Σταδίου 34, στο κέντρο των Αθηνών, πλην όμως το εργοστάσιο της επιχείρησης, το οποίο περιελάμβανε κλωστήριο και υφαντήριο, λειτουργούσε στα Πατήσια.

Ο Δημήτριος Βεζανής απασχόλησε τον Τύπο των τελών του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα για το ζήτημα του νερού που ο ίδιος εξήγαγε από τα ιδιόκτητα πηγάδια (πηγάδες) τα οποία διέθετε στις εκτάσεις του στα Πατήσια. Ο Βεζανής, έχοντας συνάψει σχετική συμφωνία με τον Δήμο Αθηναίων για την μεταφορά του νερού από τα Πατήσια με σωλήνες, εκμεταλλευόταν τις πηγάδες του, σε μια εποχή που το πρόβλημα της λειψυδρίας, ειδικά στην πρωτεύουσα Αθήνα, ήταν πολύ έντονο. Οι συχνές αναφορές στο "ύδωρ του Βεζανή", στο ζήτημα της μεταφοράς αυτού και στις διάφορες αντεγκλήσεις που προκαλούσε η όλη κατάσταση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων στον Τύπο στις αρχές του 20ου αιώνα, προκύπτει μέσα από πρωτογενή έρευνα και μελέτη του Τύπου εκείνης της εποχής, φανερώνοντας την σημαντικότητα του συγκεκριμένου ζητήματος το οποίο αφορούσε την πλειοψηφία των κατοίκων της πρωτεύουσας.

Ο προαναφερθείς Δημήτριος Βεζανής αποβίωσε την τελευταία ημέρα του μηνός Μαρτίου του έτους 1907 και τα ηνία της επιχείρησης πέρασαν στα χέρια του υιού του, Σωτήριου Δ. Βεζανή, πάντοτε με συνεργάτη / συνέταιρο τον Γ. Σελλά.

Στην κάτωθι διαφημιστική καταχώρηση από τις σελίδες του Τύπου των τελών της πρώτης δεκαετίας του 20ου αιώνα, το ονοματεπώνυμο του Σωτηρίου Δημητρίου Βεζανή καταγραφόταν πλάι σε αυτό του συνεταίρου Γ. Σελλά:

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ο Σωτήριος Δ. Βεζανής και ο Γ. Σέλλας πώλησαν το εργοστάσιο της οδού Πατησίων στους αδερφούς Κωνσταντίνο και Αθηνόδωρο Δρακόπουλο.

• Ο Κωνσταντίνος και ο Αθηνόδωρος Δρακόπουλος

Ο Κωνσταντίνος και ο Αθηνόδωρος Δρακόπουλος γεννήθηκαν το 1880 και το 1884 αντίστοιχα, στο ορεινό χωριό Τοπόριστα του νομού Αρκαδίας (σσ. η σημερινή ονομασία της τοποθεσίας είναι Θεόκτιστο Αρκαδίας). Η μητέρα τους Αθηνά - το γένος Νικολάου Καρέλλα - απεβίωσε πρόωρα με αποτέλεσμα τα δυο αδέρφια να μείνουν ορφανά σε μικρή ηλικία. Κατά το έτος 1894, ο θείος τους Δημήτριος Ν. Καρέλλας, αδελφός της μητέρας τους, πήρε τα δυο ορφανά αδέλφια στην Ερμούπολη της Σύρου, εκεί όπου ο ίδιος διατηρούσε επιχειρηματικές δραστηριότητες στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας. Τα δυο αδέλφια σπούδασαν στην Εμπορική Σχολή της Σύρου, ενώ ταυτόχρονα εργάστηκαν στις επιχειρήσεις του θείου τους μέχρι το έτος 1917, οπότε και αποφάσισαν να μετοικήσουν στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκαν με το εμπόριο. Κατά το έτος 1921, οι αδελφοί Δρακόπουλοι αγόρασαν στο τέρμα της οδού Πατησίων το προαναφερθέν εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας του Βεζανή ενώ λίγο αργότερα προχώρησαν στην αγορά ενός οικοπέδου τριάντα στρεμμάτων στην περιοχή της Νέας Ιωνίας, όπου δημιούργησαν ένα νέο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι εκείνη τη εποχή, στην περιοχή της νέας Ιωνίας, είχαν συγκεντρωθεί πολλές κραταιές παραγωγικές μονάδες κλωστοϋφαντουργίας, εριουργίας κλπ. Οι δυο βιομήχανοι, οι οποίοι έστρεψαν την παραγωγή του πρώην εργοστασίου του Βεζανή προς την βαμβακουργία, άνοιξαν επίσης ένα μεγάλο εμπορικό κατάστημα στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία Δημοπρατηρίου, επί των οδών Μητροπόλεως και Κυρικίου, όπου διέθεταν τα προϊόντα παραγωγής τους.

Στις κάτωθι ασπρόμαυρες φωτογραφικές καταγραφές εικονίζονται κατά σειρά ο Αθηνόδωρος και ο Κωνσταντίνος Δρακόπουλος:

 

Αθηνόδωρος Δρακόπουλος

Κωνσταντίνος Δρακόπουλος

Στα Πατήσια, οι αδερφοί Δρακόπουλου οικοδόμησαν πλάι στην εργοστασιακή μονάδα, μια έπαυλη για προσωπική χρήση, ένα κτίριο γραφείων καθώς και ένα βοηθητικό κτίριο σε νεοκλασικό ρυθμό.

Υφαντουργείον Κ. & Α. Δρακόπουλου Α.Ε. εν Αθήναις

Η εριουργία των αδελφών Δρακόπουλου σταμάτησε τη λειτουργία της μεταπολεμικά, περί τα μέσα της δεκαετίας του 1950. Ακολουθούν ορισμένα ενδεικτικά αρχειακά τεκμήρια από την λειτουργία της ανώνυμης εταιρίας των αδελφών Δρακόπουλου από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 και τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ειρήσθω εν παρόδω, η εν Αθήναις έδρα της υπό εξέτασιν εταιρίας καταγραφόταν μεταπολεμικά στην πλατεία Δημοπρατηρίου.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως νωρίτερα, κατά τον Νοέμβριο του έτους 1950, είχε αποβιώσει ο Κωνσταντίνος Α. Δρακόπουλος:

Στην κάτωθι λεπτομέρεια από μεταπολεμικό ήμι-κτηματολογικό χάρτη των Αθηνών, έχει σημανθεί με χρώμα το εργοστάσιο των αδελφών Δρακόπουλου ενώ παραπλεύρως αυτού καταγράφεται το τότε 1ο Λαϊκό Ιατρείο επί της οδού Πατησίων.

Σε αντίθεση με τον Κωνσταντίνο Α. Δρακόπουλο, ο αδελφός του, ο Αθηνόδωρος Α. Δρακόπουλος αποβίωσε κατά το έτος 1977 σε προχωρημένη ηλικία, αφήνοντας όλη την ακίνητη περιουσία του ως κληροδότημα στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (ΕΕΣ)!

Oι αδελφοί Κωνσταντίνος και Αθηνόδωρος Δρακόπουλοι, υπήρξαν μεγάλοι φιλάνθρωποι και ευεργέτες ενώ διατηρήθηκαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Στην ιδιαίτερή τους πατρίδα, το Θεόκτιστο Αρκαδίας, προσέφεραν μεγάλη βοήθεια και πραγματοποίησαν πλήθος έργων. Βέβαια, οι αγαθοεργίες των αδελφών Δρακόπουλου, και ιδίως του Αθηνόδωρου Δρακόπουλου, δεν περιορίστηκαν μονάχα στις μετά θάνατον δωρεές, αλλά είχαν ξεκινήσει ενώ τα δυο αδέλφια βρίσκονταν εν ζωή.

Άξιο μνείας επίσης είναι το Δρακοπούλειο Κέντρο Αιμοδοσίας "Η Αγία Αικατερίνη" του Ε.Ε.Σ., το οποίο βρισκόταν στην οδό Αλκιβιάδου 4, στην πλατεία Βάθης. Στο ιδιόκτητο εξαώροφο μέγαρο της οδού Αλκιβιάδου, δωρεά του Αθηνόδωρου Δρακόπουλου, εκτός από το προαναφερθέν Κέντρο Αιμοδοσίας λειτουργούσε επίσης Σχολή Αδελφών Νοσοκόμων από την οποία αποφοιτούσαν νοσηλεύτριες. Το εν λόγω κέντρο, το οποίο εγκαινιάστηκε τον Σεπτέμβριο του έτους 1959 λειτούργησε μέχρι την Τρίτη 8 Οκτωβρίου του έτους 2013. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρει πως ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός με σχετικό ψήφισμα επί ημερών προεδρίας Κωνσταντίνου Γ. Γεωργακόπουλου, τον Σεπτέμβριο του 1959, θέλοντας να τιμήσει του αδελφούς Δρακόπουλου για την μεγάλη τους προσφορά, τους ονόμασε μεγάλους ευεργέτες και επίτιμους συμβούλους αυτού απονέμοντάς τους τιμητική περγαμηνή. Κατά τα εγκαίνια του Κέντρου Αιμοδοσίας και της Σχολής Νοσοκόμων, ο Αθηνόδωρος Α. Δρακόπουλος απέσπασε τα συγχαρητήρια των αντιπροσώπων του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού ενώ παρασημοφορήθηκε από τον τότε Βασιλέα Παύλο.

• Το Κληροδότημα Δρακόπουλου, ο Ερυθρός Σταυρός και ο Δήμος Αθηναίων

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, λίγα μόλις χρόνια μετά τον θάνατο του Αθηνόδωρου Δρακόπουλου, οι κάτοικοι της περιοχής κατόπιν σχετικών αιτημάτων προς τον τότε Δήμαρχο Αθηναίων Δημήτριο Μπέη (1928 – 25 Οκτωβρίου 2012) ζήτησαν και πέτυχαν τον χαρακτηρισμό του χώρου γύρω από τα κτίρια στο οικόπεδο πρώην ιδιοκτησίας Δρακόπουλου ως "χώρου πρασίνου" (απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου 09.07.1979). Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Χωροταξίας επί ημερών Υπουργίας Αντώνη Τρίτση χαρακτήρισε ως διατηρητέα τρία από τα τέσσερα συνολικά κτίρια της έκτασης, ήτοι την έπαυλη του Δρακόπουλου, το κτίριο των γραφείων και το βοηθητικό κτίριο ενώ το Υπουργείο Πολιτισμού, επί ημερών Υπουργίας Μελίνας Μερκούρη, με τη σειρά του χαρακτήρισε ως "έργο τέχνης" τη βίλα Δρακόπουλου και ως "τόπο ιστορικής σπουδαιότητας" τον περιβάλλοντα χώρο, με όλα τα κτίσματα ανεξαιρέτως που βρίσκονταν σε αυτόν, συμπεριλαμβανομένου και του παλαιού εργοστασίου, το οποίο το Υπουργείο Περιβάλλοντος ένα χρόνο πριν είχε εξαιρέσει. 

Σχεδόν μια δεκαετία αργότερα, κατά το έτος 1991, ο άμεσα ενδιαφερόμενος Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός (ΕΕΣ) πέτυχε τον επιδιωκόμενο αποχαρακτηρισμό των κτιρίων της ιστορικής εριουργίας, με την συναίνεση της τότε κυβέρνησης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της αρμόδιας Υφυπουργού Πολιτισμού Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη. Το 2003, όλως τυχαίως επί δημαρχίας Ντόρας Μπακογιάννη, ήρθη ο χαρακτηρισμός του χώρου του εργοστασίου ως "χώρου πρασίνου" ενώ κατά το έτος 2004, η κυβέρνηση ενέκρινε τον αποχαρακτηρισμό παραχωρώντας επιπρόσθετα έναν ιδιαίτερα υψηλό συντελεστή δόμησης στον ΕΕΣ! 

Η εγκαταλειμμένη βίλα Δρακόπουλου καθώς και τα υπόλοιπα κτίρια του κληροδοτήματος Δρακόπουλου, εκτός από την φθορά του χρόνου, έχουν έρθει πολλάκις αντιμέτωπα με τις λεηλασίες και τους βανδαλισμούς. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως στις 6 Νοεμβρίου του έτους 2007, μια μάλλον επιτηδευμένη πυρκαγιά (εμπρησμός) άφησε τη βίλα Δρακόπουλου ετοιμόρροπη, ενώ η διοίκηση του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, με επικεφαλής τον Ανδρέα Μαρτίνη, ενέτεινε τις σχετικές παρασκηνιακές πιέσεις για την κατεδάφιση του εργοστασίου και την αξιοποίηση του χώρου. Τα ξημερώματα της 12ης Αυγούστου του 2009, τρεις ημέρες προ του Δεκαπενταύγουστου - ιδανική ημερομηνία για αιφνιδιασμό σε μια Ελλάδα όπου όλες οι βρωμοδουλειές γίνονται αργίες, Κυριακές και βράδια - ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός με την σύμπραξη και συναίνεση του Δήμου Αθηναίων με τον οποίον είχε υπογραφεί μνημόνιο συνεργασίας (σσ. Δήμαρχος Αθηναίων εκείνη την περίοδο ο Νικήτας Κακλαμάνης) προχώρησαν στην κατεδάφιση των κτιρίων της ιστορικής εριουργίας με σκοπό τη δημιουργία πολυώροφων κτιρίων διαφόρων χρήσεων (θέατρο κτλ.) και (υπογείου;) χώρου στάθμευσης. 

Λίγες ημέρες αργότερα, κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής των Πατησίων συνέστησαν την Επιτροπή Κατοίκων για τη Διάσωση του Κτήματος Δρακόπουλου, με σκοπό την εναντίωση στα σχέδια του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και του Δήμου Αθηναίων ζητώντας τον εκ νέου χαρακτηρισμό του κτήματος ως "χώρου πρασίνου", την προστασία και αξιοποίηση των διατηρητέων κτιρίων και την προφύλαξη του υπάρχοντος πνεύμονα πρασίνου που απειλείται με τσιμεντοποίηση.

• Σχόλιο MLP επί του θέματος

Δίχως να θέλω να επεκταθώ άλλο επί του θέματος, προτρέπω τον μέσο αναγνώστη του άρθρου αυτού να αναλογιστεί ποία οφείλει να είναι η σημασία ενός κληροδοτήματος που κάποιος εύπορος αφήνει στο Ελληνικό Κράτος ή σε κάποιον άλλον οργανισμό / σωματείο καθώς και ποιός έχει υπάρξει ο ρόλος και η ιστορία του Ερυθρού Σταυρού, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο, όσο και στην Ελλάδα. Επίσης ο μέσος αναγνώστης καλείται να ψάξει το ποιόν και την ιστορική διαδρομή του ανθρώπου που κινούσε τα νήματα στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, ήτοι του μετέπειτα καταδικασμένου οφθαλμιάτρου από το Χαλάνδρι Ανδρέα Μαρτίνη, τις επενδύσεις του, τις θέσεις που κατέχει, τις πολιτικές του προεκτάσεις και διασυνδέσεις, τις καταδίκες του για ξέπλυμα χρήματος κατά την περίοδο 1998-2003 κ.α. Τέλος, αξίζει επίσης κανείς να αναλογιστεί και το γεγονός ότι το κληροδότημα Δρακόπουλου βρίσκεται σε μια άκρως βεβαρημένη πολεοδομικά περιοχή της Αθήνας, μιας πόλης γκρίζας και απρόσωπης με παντελή σχεδόν απουσία πάρκων, δημοσίων χώρων αναψυχής και χώρων πρασίνου. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα εξής, μπορεί ο καθένας να εξάγει τα συμπεράσματά του επί του θέματος, να κατανοήσει τι συμφέροντα κρύβονται πίσω από συγκεκριμένες κινήσεις και να "εντοπίσει" φταίχτες και θύματα. 

• Φωτογραφικό Οδοιπορικό στο Κτήμα Δρακόπουλου

Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, κατά την επίσκεψή του φωτογραφικού φακού του παρόντος ιστολογίου στο χώρο του κληροδοτήματος (πάρκου) Δρακόπουλου, στα Πατήσια, καταγράφηκαν οι εξής εικόνες.

Στην είσοδο του κάτωθι εικονιζόμενου νεοκλασικού κτιρίου στο οποίο κάποτε στεγάζονταν τα γραφεία της εριουργίας Δρακόπουλου, επί της οδού 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) στον αριθμό "356", το οποίο βρισκόταν ομολογουμένως σε κακή κατάσταση, δέσποζε ακόμη η λευκή πινακίδα που αναφέρει "Κληροδότημα Αθηνόδωρου Δρακόπουλου - Ιδιοκτησία Ε.Ε.Σ" και ένας σημαιοστολισμένος εξώστης. 

  

Ο σημαιοστολισμένος εξώστης στον άνω όροφο, με τα μαρμάρινα φουρούσια και το απλό σίδηρο κιγκλίδωμα:

Η είσοδος του εν λόγω πάλαι ποτέ κτιρίου γραφείων (στο βάθος η οδός Πατησίων), με έκδηλα τα σημάδια βανδαλισμού και παραβατικής δραστηριότητας, κάποτε οδηγούσε στο κυρίως εργοστάσιο, οι εγκαταστάσεις του οποίου όπως προαναφέραμε κατεδαφίστηκαν το καλοκαίρι του 2009.

Εισερχόμενοι εντός του κτήματος Δρακόπουλου, αντίκριζε κάποιος τα αποτελέσματα της πρωτοβουλίας των κατοίκων της περιοχής, ήτοι αρκετά φυτεμένα δενδράκια και εγκαταστάσεις παιδικής χαράς. 

Ορισμένα απομεινάρια της παλαιάς εριουργίας Δρακόπουλου που κατεδαφίστηκε ξαφνικά τον Αύγουστο του 2009 παραμένουν ακόμη στη θέση τους, αφού "γλύτωσαν" οριακά από τις μπουλντόζες:

Ένα πανοραμικό φωτογραφικό κάδρο του ως άνω περιγραφόμενου χώρου στο κτήμα Δρακόπουλου:

Το βλέμμα και το ενδιαφέρον του φωτογραφικού φακού, όπως είναι φυσικό, τραβάει η εγκαταλειμμένη και σχεδόν ερειπωμένη έπαυλις Δρακόπουλου, ένα εξαίρετο δείγμα μεγαλοαστικής αθηναϊκής οικίας, χαρακτηρισμένη ως έργο τέχνης και διατηρητέο μνημείο, η οποία ακόμη σε αυτήν την χείριστη κατάσταση, ξεχώριζε με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της και τις διακοσμητικές λεπτομέρειές της, στο βόρειο / βορειοανατολικό άκρο του κτήματος, πλησίον της συμβολής των οδών Λάμπρου Πορφύρα και Ηρακλείου.

Ακολουθούν ορισμένες ενδεικτικές φωτογραφικές καταγραφές της βίλας Δρακόπουλου, μιας σπάνιας για τα ελληνικά δεδομένα ισόγειας ξύλινης κατασκευής και λιθόκτιστη τοιχοποιία και υπόγειο χώρο, στις οποίες διακρίνονται ορισμένα από τα ξεχωριστά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά της (λ.χ. ψευδοπαραστάδες κορινθιακού τύπου, ξυλόγλυπτα γείσα, ξύλινος στεγασμένος εξώστης και κιγκλίδωμα, γύψινα υπέρθυρα και επίκρανα κτλ.), έστω και σε κακή κατάσταση.

Μια παλαιά κρήνη στέκει βανδαλισμένη με "αναρχικά" συνθήματα στο μέσο περίπου του κτήματος:

Στο βορειοδυτικό τμήμα του πάρκου, το κάτωθι εικονιζόμενο εγκαταλειμμένο διώροφο νεοκλασικό κτίριο, απόλυτα συμμετρικό ως προς τον άξονά του και στις δυο όψεις του, βρίσκεται επίσης περιφραγμένο, με τα δέντρα του κτήματος να προσπαθούν να "κρύψουν" την ντροπή:

Στις δυο επόμενες φωτογραφικές καταγραφές διακρίνονται τόσο οι απλές λευκές διακοσμητικές σταγόνες ανάμεσα στα ανοίγματα του άνω ορόφου όσο και τα απομεινάρια της κεραμοσκεπής που έχει καταρρεύσει.

Ένα παλαιό σφραγισμένο πηγάδι, περίπου στο μέσον του οικοπέδου, μας φέρνει μοιραία στο νου τις ... πηγάδες και το "ύδωρ του Βεζανή":

Μια κάτοικος της περιοχής, η οποία συμμετείχε στην Επιτροπή Κατοίκων για τη Διάσωση του Κτήματος Δρακόπουλου συζήτησε μαζί μας απαριθμώντας μας τις διάφορες δράσεις και εκδηλώσεις που είχαν λάβει χώρα στο κτήμα Δρακόπουλου κατά τους τελευταίους μήνες, αναφέροντας μας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθώς και την ελπίδα ότι στο μέλλον θα δικαιωθούν όλοι αυτοί οι κόποι τους. 

Την ίδια ώρα κάποια μικρά παιδάκια έπαιζαν ανέμελα στην μικρή παιδική χαρά που οι ίδιοι οι κάτοικοι, με δικά τους έξοδα έστησαν στο χώρο ανάμεσα στα δέντρα.

• Updates

Στις 18 Μαΐου 2014, Κυριακή μεσημέρι, ημέρα εκλογών, εκδηλώθηκε πυρκαγιά από άγνωστη αιτία στο εγκαταλειμμένο κτίριο των γραφείων της οδού Πατησίων. Λίγες ημέρες αργότερα, το μεσημέρι της 31ης Μαΐου του 2014, νέα πυρκαγιά εκδηλώθηκε στο εσωτερικό της μεγάλης επαύλεως, ενώ στις 2 Ιουλίου του ιδίου έτους, νέα πυρκαγιά στην έπαυλη με ανυπολόγιστες ζημιές. 

Το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου του έτους 2021 σημειώθηκε κατάρρευση ενός γωνιαίου τμήματος του εγκαταλειμμένου επιμήκους κτιρίου ιδιοκτησίας Ε.Ε.Σ. επί της οδού Πατησίων 356 - πρώην κτίριο γραφείων της εριουργίας Δρακόπουλου. Εν συνεχεία, το κτίριο κατεδαφίστηκε από συνεργεία του Δήμου Αθηναίων.

Στις αρχές Ιουλίου του 2023, καταγράφηκαν αντιδράσεις από κατοίκους της περιοχής και συλλόγους στην επίσκεψη στο χώρο του κτήματος Δρακόπουλου του Δημάρχου Αθηναίων Κ. Μπακογιάννη, επί ημερών του οποίου προωθείται η ανάπλαση της μισής περίπου εκτάσεως. Δείτε εδώ φωτογραφίες από την νέα επίσκεψη του φακού του ιστολογίου στο Πάρκο Δρακόπουλου τον Ιούλιο του 2023.

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Στο Πάρκο Δρακόπουλου εν όψει αναπλάσεως

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες έχουν ληφθεί από τις κάτωθι πηγές:

• http://news.kathimerini.gr/
• http://epitropiktimadrakopoulou.blogspot.gr/
• http://www.panorama-theoktistou.gr/
• Τύπος Εποχής

Φωτογραφίες:

• Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

Ευχαριστίες:

• Θα ήθελα για άλλη μια φορά να ευχαριστήσω θερμά τον κ. Δημήτρη Αμοργιανίωτη για τη βοήθεια που παρείχε για την πραγματοποίηση του φωτογραφικού οδοιπορικού, τα στοιχεία που μου παρείχε για τη συγγραφή του άρθρου και κυρίως για το έναυσμα να γνωρίσω το συγκεκριμένο θέμα και να ασχοληθώ με αυτό.