Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ [1862]

Από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ανασύστασης της πόλεως του Πειραιά κατά το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, η ανάγκη οικοδόμησης μιας Δημοτικής Αγοράς υπήρξε αντικείμενο συζήτησης των ανθρώπων που ασχολούνταν με τα κοινά της πόλης. Ορισμένα χρόνια αργότερα, κατά τη δεκαετία 1850 - 1860, η εν λόγω ιδέα άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Πιο συγκεκριμένα, στις 14 Μαρτίου του έτους 1860, ο τότε δημοτικός μηχανικός Θεόδωρος Ηπιτής (1822-1877) παρουσίασε τα πρώτα σχέδια περί οικοδομήσεως μιας κεντρικής αγοράς εν Πειραιεί. Τα σχέδια του Ηπιτή δέχθηκαν πολύπλευρη κριτική, όπως άλλωστε συνέβη και με έτερη σχετική πρόταση η οποία έλαβε χώρα στα χρόνια δημαρχίας του Λουκά Ράλλη, η οποία βασιζόταν στο αντίστοιχο κτίριο της αγοράς της Ζακύνθου. Εν τέλει, στις αρχές Νοεμβρίου του έτους 1861, η πρόταση του μηχανικού της πόλης, ταγματάρχη Ι. Τριγγέτα έγινε δεκτή. 

Η προαναφερθείσα πρόταση του Τριγγέτα περιλάμβανε ένα κτίριο ορθογώνιας κάτοψης, διαστάσεων 94,90 μέτρων επί 27,80 μέτρων, προσπελάσιμο από τρεις εισόδους, με τέσσερις τομείς μικρών καταστημάτων (αρτοποιεία και οπωροπωλεία, κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία και λαχανοπωλεία). Στην νότια όψη του κτιρίου προβλέπονταν πιο ευρύχωρα καταστήματα, αποθήκες αλλά και ακάλυπτοι χώροι. Το συγκρότημα πλαισιωνόταν από δυο κρήνες και ένα παράπηγμα για τον αγορανομικό υπεύθυνο. Παρ' όλες τις ενστάσεις των εμπόρων της εποχής που χαρακτήριζαν το κτίριο "φυλακή", το σχέδιο αυτό εφαρμόστηκε στις βασικές του γραμμές, αν και αρκετά πιο απλουστευμένο, και ο θεμέλιος λίθος τέθηκε στις 18 Μαρτίου του 1862. Ως προς την χρηματοδότηση του έργου, ο Δήμος Πειραιώς διαπραγματεύτηκε δάνειο ύψους 110.000 δραχμών από την Εθνική Τράπεζα, υποθηκεύοντας το εν λόγω οικόπεδο αλλά και το ακίνητο του Δημαρχείου της πόλης. Τα καταστήματα διατάχθηκαν απολύτως συμμετρικά ως προς τους δυο κάθετους άξονες του συγκροτήματος και αρχικά κατασκευάστηκαν δυο μονάχα είσοδοι-στοές. Εκτός από τις προαναφερόμενες κατηγορίες καταστημάτων τροφίμων, στο σχέδιο συμπεριλήφθηκαν και εγκαταστάσεις για άλλα καταστήματα ποικίλου εμπορίου και υπηρεσιών, όπως λ.χ. καφενεία, κουρεία, φανοποιεία, καταστήματα ψιλικών κ.α. 

Την περίοδο 1862-1863 ολοκληρώθηκε η κατασκευή και έλαβαν χώρα αρκετά συμπληρωματικά έργα, ενώ συν τοις άλλοις ολοκληρώθηκε το αποχετευτικό δίκτυο της Αγοράς, διαμορφώθηκαν τα πεζοδρόμια, λιθοστρώθηκαν οι πάροδοι ενώ ξεκίνησε η κατασκευή του μεγάλου στεγάστρου στην παραλιακή πλευρά. Το 1864 αποπερατώνεται η κατασκευή του στεγάστρου αλλά και της κρήνης που βρισκόταν στο αίθριο στο κέντρο του κτιρίου. 

[Ιστορικό τεκμήριο από το έτος 1864 με αναφορά στο παντοπωλείο του Δημητρίου Ν. Καράμπελα "κείμενον παρά τη κεντρική αγορά" καθώς και στο εμπορικό κατάστημα του Παναγιωτάκη Δαμάσκου, "κείμενον προς το βόρειον μέρος της αγοράς", στα οποία πωλούνταν γεώμηλα (πατάται) Τεργέστης]

Το 1875 ανοίχθηκαν θύρες ανατολικά και δυτικά ενώ το 1881 πλακοστρώθηκαν με τετράγωνες μαρμάρινες πλάκες όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι της Αγοράς. 

Ενδεικτικός Πίναξ: Οι τιμές στην Αγορά Πειραιώς το 1867

Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου των τελών του 19ου αιώνα του "παρά την Μεγάλην Αγοράν" εδωδιμοπωλείου του Σωτηρίου Βοργιά. 

Στο παρακάτω δίγλωσσο κλασικό επιστολικό δελτάριο των αρχών του 20ου αιώνα των εκδόσεων Γ.Ν. Αλεξάκη καταγράφεται η Κεντρική Δημοτική Αγορά Πειραιώς (Πειραιεύς: Η Αγορά - Pirée - Marché du Pirée) με τη μορφή που απέκτησε μετά την μεταρρύθμιση του 1895 και μετά την συνολική επισκευή λόγω της πυρκαγιάς του 1909. Στα δεξιά της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς Πειραιώς η πλατεία Θεμιστοκλέους. 

Πανομοιότυπο ασπρόμαυρο δίγλωσσο επιστολικό δελτάριο στο οποίο καταγράφεται η Κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιώς (Πειραιεύς: Η Αγορά - Pirée - Marché du Pirée): 

Η Δημοτική Αγορά Πειραιώς στις αρχές του 20ου αιώνα - στο κάτω δεξιά άκρο της εικόνας - όπως καταγράφεται μέσα από ένα δίγλωσσο επιχρωματισμένο επιστολικό δελτάριο που τιτλοφορείται "Άποψις Πειραιώς" στο οποίο συν τοις άλλοις διακρίνουμε την ακτή Ποσειδώνος, την πλατεία Καραΐσκάκη με τα κτίρια πέριξ αυτής, το γωνιαίο πολυώροφο μέγαρο όπου το γνωστό ξενοδοχείο "Κοντινένταλ" αλλά και τον λιμένα των Αλών με την συνοικία των Εργοστασίων (στο βάθος):

Η Κεντρική Δημοτική Αγορά Πειραιώς επλήγη από μεγάλη πυρκαγιά η οποία εκδηλώθηκε τα ξημερώματα της 2ας Ιανουαρίου του 1921. Λόγω του συγκεκριμένου ατυχούς συμβάντος, αρκετά καταστήματα της Αγοράς αποτεφρώθηκαν ενώ άλλα υπέστησαν σοβαρές ζημιές.

Η καθημερινή εικόνα της οδού Δημοσθένους, παραπλεύρως της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς της πόλης κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, περί το έτος 1930. "Η πολυσύχναστη οδός Δημοσθένους, παραπλεύρως της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς της πόλης. Καλοντυμένοι αστοί, απλός λαός, νοικοκυρές, μεροκαματιάρηδες, έμποροι πλανόδιοι αλλά και καταστηματάρχες, χαμίνια του δρόμου, ρεμπέτες, επιτήδειοι και μικρο-απατεώνες, όλοι αυτοί μαζί συνέθεταν ένα ιδιότυπο καθημερινό "παζλ" σε ένα από τα πλέον πολυσύχναστα σημεία της πόλης..."

Η Κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιά όπως καταγράφηκε δια χειρός του Γάλλου φωτογράφου και κινηματογραφιστή Eli Lotar την άνοιξη του έτους 1931.

Περί τα μέσα της δεκαετίας του 1930, ένας άγνωστος φωτογράφος καταγράφει λογικά από κάποιον εξώστη του Μεγάρου Σπυράκη το νεόδμητο Μέγαρο της Εθνικής Τραπέζης (Le Palais de la Banque Nationale), πλην όμως στο φωτογραφικό "κάδρο", μαζί με ένα μικρό τμήμα του ιερού ναού της Αγίας Τριάδας και του Δημαρχείου (Ωρολόγιον), "μπαίνει" και η Κεντρική Δημοτική Αγορά της πόλης. Στο δε βάθος διακρίνεται το ξενοδοχείο "Κοντινεντάλ" έναντι της πλατείας Καραϊσκάκη.

Κατά την ίδια δεκαετία (1930-1940), η Κεντρική Δημοτική Αγορά Πειραιώς όπισθεν του Δημαρχείου και παραπλεύρως του Μεγάρου της Εθνικής Τραπέζης σε μια γενικότερη άποψη της ακτής Μιαούλη και τμήματος του κεντρικού λιμένος Πειραιώς.  

Η Κεντρική Δημοτική Αγορά Πειραιώς κατά το έτος 1947 στον μετά-κατοχικό Πειραιά παραπλεύρως του Μεγάρου της Εθνικής Τραπέζης (μετέπειτα Μέγαρο ΝΑΤ):

Στην παρακάτω ασπρόμαυρη μεταπολεμική φωτογραφία (αγνώστου φωτογράφου) καταγράφεται εκ νέου η Κεντρική Δημοτική Αγορά Πειραιώς ενώ στα δεξιά αυτής διακρίνεται τμήμα του νυν Μεγάρου του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου ενώ όπισθεν αυτής, καταγράφεται η μεγάλη διαφημιστική πινακίδα που βρισκόταν στο Μέγαρο Συρεγγέλα. 

Στις επόμενες έγχρωμες απεικονίσεις των αρχών της δεκαετίας του 1960, η Κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιώς καταγράφεται μέσα από διαφορετικές γωνίες λήψεως: 

Η Δημοτική Αγορά Πειραιώς, το Μέγαρο του ΝΑΤ και το Ρολόι

Η ακτή Μιαούλη, τα επιβατηγά του Αργοσαρωνικού και η Δημοτική Αγορά Πειραιώς

Η είσοδος της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς Πειραιώς όπως καταγράφηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 από τον γνωστό φωτογράφο εκείνης της εποχής Δημήτριο Παπαδήμο, εκ του ιστορικού φωτογραφικού αρχείου νεοκλασικής αρχιτεκτονικής της Εμπορικής Τραπέζης της Ελλάδος. 

Λίγα χρόνια αργότερα, κατά πάσα πιθανότητα το καλοκαίρι του έτους 1964, ο γνωστός εβραϊκής καταγωγής Αυστριακός φωτογράφος και πρωτοπόρος φωτορεπόρτερ Harry Weber απαθανάτισε την Κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιώς, έστω και από μακρυά, από το κατάστρωμα κάποιου πλοίου: 

Η κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιώς όπως καταγράφηκε φωτογραφικά, δια χειρός αγνώστου φωτογράφου, το πρωινό της Κυριακής 7ης Μαρτίου του έτους 1965:

• Στο εσωτερικό της Δημοτικής Αγοράς Πειραιώς

Η Κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιά υπήρξε ανέκαθεν μέγα σημείο αναφοράς της πόλεως καθώς επίσης ο ομφάλιος λώρο της οικονομικής - εμπορικής ζωής του τόπου. Η ζωή στο εσωτερικό της πειραϊκής Αγοράς ξεκινούσε μοιραία πολύ νωρίς κάθε πρωί, περί τις 05.00 π.μ., με τις προετοιμασίες των εμπόρων - επιχειρηματιών και του προσωπικού τους. 

Οι τιμές των προϊόντων στην Δημοτική Αγορά Πειραιώς κατά το έτος 1897: 

Ένα αντίστοιχο ενδεικτικό "Εμπορικόν Δελτίον" της Κεντρικής Αγοράς Πειραιώς κατά το έτος 1900:

Διαφημιστική καταχώρηση ενός εκ των πλέον γνωστών καταστημάτων της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς του Πειραιά, του Εδωδιμοπωλείου / Αλλαντοπωλείου του Κωνσταντίνου Φ. Κόλα με την πλούσια και εκλεκτή παρακαταθήκη ειδών και προϊόντων. 

Αναφορά στο Βουστάσιο του Παρασκευά Κονδύλη καθώς και στο αντίστοιχο κρεοπωλείο του ιδίου, το οποίο λειτουργούσε εντός της Κεντρικής Αγοράς Πειραιώς στα μέσα της δεκαετίας του 1920: 

Μια ενδεικτική εικόνα από τα κρεοπωλεία της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς Πειραιώς, επί της οδού Ιπποκράτους, στα χρόνια του Μεσοπολέμου (σσ. στο βάθος διακρίνεται το επί της οδού Τσαμαδού Μέγαρο Τσιλιμίγκρα).

Διαφημιστική καταχώρηση του καταστήματος Ι. Βοργία και Σια, στην κεντρική δημοτική αγορά του Πειραιώς, από τον Τύπο του έτους 1930:

Την άνοιξη του έτους 1931, ο Γάλλος φωτογράφος και κινηματογραφιστής Eli Lotar, κατά τη διάρκεια του πρώτου του ταξιδιού στην Ελλάδα, πέρασε μοιραία από τον Πειραιά, αποτυπώνοντας με τον φωτογραφικό του φακό εικόνες καθημερινότητας από την Δημοτική Αγορά του Πειραιά και τα πέριξ αυτής: 

Δείτε όλες τις φωτογραφίες του Eli Lotar από τα ενδότερα της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς του Πειραιώς εδώ.

Εκείνα τα χρόνια, σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες όταν η κίνηση στην Αγορά του Πειραιά καταλάγιαζε - συνήθως τα μεσημέρια - μαζεύονταν εκεί αρκετοί από τους ονομαστούς ρεμπέτες και μάγκες του Πειραιά (Μάρκος Βαμβακάρης, Τσιτσάνης, Γιώργος Μπάτης, Στελλάκης, Νίκος Μάθεσης, Μήτσος Γκόγκος ή Μπαγιαντέρας, Τούντας κ.α.), απολάμβαναν το ουζάκι τους συνοδεία μεζέδων και όταν έπιαναν στα χέρια τους τα μπουζούκια και τους μπαγλαμάδες, το "παίξιμό" τους αντηχούσε σε όλο το κτίριο.

Ενδεικτικές ευχετήριες διαφημιστικές καταχωρήσεις του κρεοπωλείου του Ε. Μαδεράκη και του ζυθοπωλείου του Εμμ. Καλόξυλου από τα μέσα της δεκαετίας του 1930:

Εκτός από τα πολυάριθμα κρεοπωλεία, στην πειραϊκή Αγορά υπήρχαν αρκετά ιχθυοπωλεία, τα οποία πωλούσαν ψάρια προερχόμενα από την Ιχθυόσκαλα του λιμανιού. Οι πλανόδιοι ψαράδες αγόραζαν ψάρια από την Κεντρική Αγορά νωρίς το πρωί προτού ξεχυθούν στους δρόμους των διαφόρων συνοικιών της πόλεως, συνήθως με ένα ψάθινο καπέλο στο κεφάλι και μια κρεμαστή ζυγαριά στον ώμο.

Δημοτική Αγορά Πειραιώς - Μέσα δεκαετίας 1930

Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση του καταστήματος εδωδίμων και αποικιακών των Παντελή Βώκου και Ν. Σπυρόπουλου, επί της οδού Δημοσθένους, παρά την Κεντρική Αγορά, μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1937:

Ο προαναφερθείς Εμμανουήλ Καλόξυλος, υπήρξε ιδιοκτήτης του "παρά τη Κεντρική Αγορά" ομώνυμου μεγάλου και πασίγνωστου ζυθοπωλείου. Με την κάτωθι διαφημιστική καταχώρηση μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1938, ο Ε. Καλόξυλος ευχόταν στην πολυπληθή πελατεία της επιχείρησής του για το (νέο) έτος 1939:

Έτερη ευχετήρια καταχώρηση του γνωστού "παρά τη Κεντρική Αγορά Μέγα Εδωδιμοπωλείου το "Δειγματοφόρον" των Κουζουλέα - Τζέζερη - Καραγιάννη", μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1938.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η Κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιά εξυπηρετούσε όχι μονάχα τους κατοίκους της πόλεως, αλλά και των κοντινών Δήμων και συνοικιών (Κερατσίνι, Δραπετσώνα, Νίκαια, Κορυδαλλός, Πέραμα, Άγιος Ιωάννης Ρέντης κλπ). Τα δε ιχθυοπωλεία της Αγοράς του Πειραιά τροφοδοτούσαν τα νησιά του Αργοσαρωνικού, τα πλοία του λιμένος Πειραιώς αλλά και την πλειοψηφία των ψαροταβερνών από τη Σχολή Δοκίμων στην Πειραϊκή μέχρι τη Βάρκιζα και την Ανάβυσσο!

Μεταπολεμική εικόνα από το εσωτερικό της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς του Πειραιά:

Διαφημιστική καταχώρηση από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 του προαναφερομένου εστιατορίου - ζυθοπωλείου "Το Κέντρον" του Καλόξυλου, το οποίο λειτουργούσε από τα προπολεμικά χρόνια εντός της Κεντρικής Αγοράς Πειραιώς.

Ειρήσθω εν παρόδω, η επίσκεψη και η επιθεώρηση της Κεντρικής Αγοράς του Πειραιώς από τις αρχές του τόπου αποτελούσε σταθερό έθιμο κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς.

Η κάτωθι μεταπολεμική ασπρόμαυρη φωτογραφία από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 (ίσως έτος 1964 - πηγή: Historic Images) παρουσιάζει μια σκηνή καθημερινότητας από την Κεντρική Δημοτική Αγορά του Πειραιώς ελάχιστα χρόνια προ της καταργήσεως και κατεδαφίσεως αυτής. 

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η παραπάνω ξενόγλωσση πληροφοριακή λεζάντα που συνοδεύει την ακόλουθη συλλεκτική φωτογραφία "στην ανοικτή αγορά του Πειραιώς, ακριβώς απέναντι από την ακτογραμμή, πωλούνται ψάρια, κρέατα και άλλα αγαθά με τον ίδιο περίπου τρόπο που συνέβαινε προ 20 αιώνων. Το εικονιζόμενο κατάστημα πωλεί ρύζι, φασόλια και άλλα χύμα προϊόντα, είτε με το γραμμάριο είτε με τον τόνο!" Πάντως εκτός από τα διάφορα τσουβαλάτα προϊόντα όπως αυτά που προαναφέρθηκαν (ρύζι, φασόλια κλπ.) διακρίνονται στη φωτογραφία μεταξύ άλλων συσκευασίες Εκλεκτής Λακέρδας Κωνσταντινούπολης καθώς και Γάλα Βλάχας της Nestle. 

• Το κλείσιμο και η κατεδάφιση της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς Πειραιώς

Η Δημοτική Αγορά Πειραιώς έπαυσε να λειτουργεί επίσημα και οριστικά στις 10 Φεβρουαρίου του έτους 1969, κατόπιν σχετικής αποφάσεως του Δήμου Πειραιώς, επί ημερών δημαρχίας Αριστείδη Σκυλίτση. Μετά την εκκένωση του κτιρίου, ακολούθησαν οι εργασίες κατεδάφισης που ξεκίνησαν το πρωινό της 20ης Φεβρουαρίου του 1969. 

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως κατά την εποχή του κλεισίματος και της κατεδαφίσεως της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς του Πειραιώς, σε αυτή δραστηριοποιούνταν περί τους 400 καταστηματάρχες οι οποίοι απασχολούσαν περίπου 1000 εργαζομένους, σε 20 οπωροπωλεία, 10 μεγάλα παντοπωλεία, 80 ιχθυοπωλεία, 30 κρεοπωλεία, καταστήματα αλλαντικών και παστουρματζίδικα, καταστήματα ποικίλου εμπορίου, μπυραρίες, εστιατόρια και ουζερί κ.α.

Ο αντίκτυπος της κατεδάφισης της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς υπήρξε, δίχως αμφιβολία, μεγάλος και η ζημία στην οικονομική ζωή της πόλης αξιοσημείωτη. Σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων οι οποίοι δραστηριοποιούνταν στην περιοχή πέριξ της Αγοράς και έζησαν την εποχή της κατεδαφίσεως, μετά την ισοπέδωση του οικοπέδου μέγα τμήμα της πόλεως του Πειραιώς "υπέφερε" επί χρόνια από τους ποντικούς και τους αρουραίους που ξεχύθηκαν από τα υπόγεια του κατεδαφισθέντος κτιρίου, παρά το γεγονός ότι πριν από τις εργασίες κατεδάφισης του ιστορικού κτιρίου είχαν ληφθεί σχετικά μέτρα για την εξόντωση των τρωκτικών.

Στην κάτωθι λεπτομέρεια φωτογραφίας εποχής της περιόδου 1969-1970 από το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά, μπορείτε να παρατηρήσετε το άδειο ισοπεδωμένο οικόπεδο στο σημείο όπου υψωνόταν το κτίριο της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς του Πειραιώς, λίγο προτού ξεκινήσουν οι εργασίες ανέγερσης του Εμπορικού Κέντρου Πειραιώς (Ουρανοξύστης).

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με το κλείσιμο και την κατεδάφιση της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς του Πειραιώς εδώ.

• Στην "Αγορά του Πειραιώς" του 21ου αιώνα

Από τα χρόνια της κατεδάφισης της Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς έως και τις αρχές του 21ου αιώνα, η πόλη του Πειραιά δεν κατάφερα να δημιουργήσει τις υποδομές για την ανάπτυξη μιας νέας Αγοράς. Μια τρόπον τινά άτυπη "Αγορά του Πειραιά" μπορεί κάποιος να θεωρήσει ότι υφίσταται μεταξύ των οδών Λυκούργου, Δημοσθένους, Τσαμαδού καθώς και στην αρχή της λεωφόρου Δημητρίου Γούναρη, δίχως όμως ο Πειραιάς να μπορέσει ουδέποτε να ανακτήσει την κυρίαρχη θέση που κατείχε στα εμπορικά δρώμενα προ της κατεδάφισης και της ουσιαστικής κατάργησης της παλαιάς Κεντρικής Δημοτικής Αγοράς.

Όπισθεν λοιπόν του Εμπορικού Πύργου Πειραιά (Ουρανοξύστης), επί της οδού Δημοσθένους, από το ύψος της ακτής Ποσειδώνος και μέχρι την οδό Τσαμαδού, λειτουργούν διάφορα εμπορικά καταστήματα, μεταξύ των οποίων ιχθυοπωλεία ("Αιγαίον" και "Ανεμόεσσα"), μεζεδοπωλεία / μαγειρεία όπως λ.χ. το "Παλιό Ρολόι", το ιστορικό "Στέκι του Αρτέμη" (από το 1926) κ.α

 

 

 

Στην δε μικρή και στεγασμένη οδό Λυκούργου, από το ύψος της οδού Δημοσθένους και μέχρι τη λεωφόρο Δημητρίου Γούναρη, λειτουργούν οπωροπωλεία, κρεοπωλεία - χασάπικα (Μάλιαρης, Τρωαδίτης, Μαλεβός, Σακελάρης κ.α) και καταστήματα εμπορίας τροφίμων.

Διαβάστε τα εξής σχετικά θέματα:

Στην Αγορά του Πειραιώς [9 Μαρτίου 1898]

Η μεγάλη νυχτερινή πυρκαγιά στην Κεντρική Αγορά του Πειραιώς (1921)

Στην Αγορά του Πειραιά με τον φακό του Eli Lotar

Το κλείσιμο, η εκκένωση και η κατεδάφιση της Δημοτικής Αγοράς Πειραιώς (1969)

Στην "Αγορά" της οδού Λυκούργου

Η Δημοτική Λαχαναγορά στη Λεύκα

Η Δημοτική Αγορά του Αγίου Νικολάου

Το Μέγαρο Πολίτου και η Αγορά του Πειραιά

Ο Εμπορικός Πύργος (Ουρανοξύστης) του Πειραιά - Μέρος Α'

Ο Εμπορικός Πύργος (Ουρανοξύστης) του Πειραιά - Μέρος Β'

Ο Πύργος του Πειραιά: Αναβίωση - Μέρος Γ'

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.

Στοιχεία και πληροφορίες έχουν ληφθεί από τις κάτωθι πηγές:

• "Πειραιάς 1834-1912", Σταματίνα Μαλικούτη, Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς
• "Πειραϊκό Λεύκωμα", Στ. Καραμπερόπουλος, Εκδόσεις Κοινωνικής, Πειραιάς, 2010
• Τύπος Εποχής - Οδηγοί Πόλεως - Συλλεκτικοί Χάρτες

Φωτογραφίες: 

• Οι ιστορικές φωτογραφίες παρατίθενται για εκπαιδευτικούς σκοπούς - κάθε νόμιμο δικαίωμα ανήκει στους νομίμους κατόχους αυτών.
• Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.