ΑΘΗΝΑ vs ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

Το ημερολόγιο έγραφε 23 Φεβρουαρίου 2013 και στις 10.30 π.μ. διοργανωνόταν μια δωρεάν ξενάγηση στην Αθηναϊκή Τριλογία (Πανεπιστήμιο, Ακαδημία και Βιβλιοθήκη) από τον Δήμο Αθηναίων και τους εθελοντές ξεναγούς. Πρώτη στάση στο Πανεπιστήμιο - ουρά ο κόσμος μέχρι έξω, στριμωξίδι και άγιος ο θεός, ευρωπαϊκά πράγματα, sorry not for me, πρώτη και τελευταία απόπειρα συμμετοχής σε οργανωμένη ξενάγηση εν Ελλάδι. Θετικό στοιχείο βεβαίως η προσέλευση και το ενδιαφέρον του κόσμου - προφανώς το "τζάμπα" πουλάει και αυτό είναι καλό - στα αρνητικά η έλλειψη προνοητικότητας και σχετικής οργάνωσης. Εκτός κι αν όλα γίνονται the greek way, δηλαδή "αρπακόλλα" και για το "θεαθήναι", οπότε πάω πάσο!

Αφού λοιπόν η ξενάγηση πήγε περίπατο, ευκαιρία για μια μικρή βόλτα στην Αθήνα. Επόμενη στάση στην Ακαδημία Αθηνών - στην είσοδο της οποίας μετράω σύριγγες και φιαλίδια φυσικού ορού, απορρίμματα και μια σπασμένη ομπρέλα. Από τις καλύτερες εικόνες για την προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό - τρίζουν τα κόκαλα του Theophil Hansen σε κάποιο κοιμητήριο της Βιέννης.

Add caption

Χαζεύουμε το άγαλμα του ευεργέτη Παναγή Βαλλιάνου και ανεβαίνουμε στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Η ευγενέστατη υπάλληλος υποστηρίζει πως περιμένει κατά τις 13.30 μια ομάδα 30 ατόμων για ξενάγηση - ο λαός που ήταν συγκεντρωμένος την ίδια στιγμή στο Πανεπιστήμιο ήταν υπέρ-πολλαπλάσιος και δε χώραγε ούτε για αστείο στο αναγνωστήριο. Στον προαύλιο χώρο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, κλασικά, σύριγγες με φόντο τους βεβηλωμένους από συνθήματα τοίχους.

Διαδρομή πεζός από Πανεπιστήμιο - Σύνταγμα μέσω Σταδίου. Στάση στη διασταύρωση Χρήστου Λαδά και Σταδίου, μια ματιά στον πυρπολημένο κινηματογράφο "Αττικόν", μνημείο μέγα της νέο-ελληνικής "αντίστασης" κατά του κατεστημένου. Χώρα άνομη η οποία δε θα στρώσει ποτέ δίχως σοβαρά μέτρα. Και επειδή την παιδεία των κατοίκων τούτης της έρμης χώρας την έχει αναλάβει από το 1974 η ένδοξη γενιά της σπασμένης καγκελόπορτας της οδού Πατησίων με τους μηδέν νεκρούς (aka οι "Ήρωες Πολυτεχνείου" τύπου Παπουτσή και Δαμανάκη), μόνον με εφαρμογή σκληρών νόμων και σχέδιο "βίτσα - πούτσ@ και στενά παπούτσια" θα στρώσει χαρακτήρα ο Έλλην θρασύδειλος - απαίδευτος - βάνδαλος. Τελεία και παύλα. Οι διαφωνούντες με τα παραπάνω και θιασώτες του μπάχαλου ας διαβάσουν Πιτσιρίκο, ουδείς τέλειος.

Ονειρική διαδρομή "κατεβαίνοντας" την Ερμού από Σύνταγμα προς Μοναστηράκι: Σε κάθε γωνία και διαφορετικός καλλιτέχνης, διαφορετικό είδος μουσικής. Ινδιάνικες μελωδίες από τα βάθη του Αμαζονίου, κλασικά ακούσματα με βιολί, ελληνικά λαϊκά με ντέρτι και καημό κ.ο.κ. ανάμεσα σε μικροπωλητές, κατά συνθήκην ανάπηρους - επαίτες και πλήθος κόσμου.

Επόμενη στάση Μοναστηράκι, όπου ένα κράμα φυλών συναντιέται σε ένα διαρκώς κινούμενο "χωνευτήρι". Ντόπιοι, τουρίστες, τσιγγάνοι, μετανάστες, πρόσφυγες, λαθραίοι, all together. Κάποιοι στήνουν μια μουσική εξέδρα, δίπλα δυο τύποι "ξεκουφαίνουν" τους άμοιρους παρευρισκόμενους με ένα νταούλι και έναν ζουρνά. Europe σου λέω! ΕΥ-ΡΩ-ΠΗ γίναμε που φώναζε κάποτε. στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ένας συμπαθής τύπος στο κυλικείο του Πανεπιστημίου Πειραιώς!

Πεζόδρομος Αδριανού μέχρι το Θησείο, 10 Ευρώ ζητάει ένας παλαιοπώλης για να πουλήσει ελεεινής εκτύπωσης και ποιότητας δήθεν γκραβούρες. Χαζεύω τις σχετικές με τον Πειραιά, βρίσκω και μερικές λανθασμένες λεζάντες για να περάσει η ώρα και au revoir. 

Κοντά στο σταθμό του Θησείου χαζεύω τις απλωμένες κουβέρτες των αστέγων και εμπρός για τον "αγγελικά πλασμένο" κατ'ευφημισμόν πεζόδρομο της Ερμού, με τα ταξί, τα ΙΧ και τα μηχανάκια να προσπερνούν άμοιρους πεζούς και σαστισμένους τουρίστες.

Δυο κυρίες που βολτάρουν με τα τετράποδά τους αποτελούν την πλέον ευχάριστη φωτογραφική καταγραφή της μικρής βόλτας η οποία έγινε λίγο πιο ευχάριστη όταν άκουσα πως επρόκειτο για περίπτωση υιοθετημένου σκύλου.

Παρά την αρνητική χροιά που εκπέμπει το ως άνω κείμενο, 
γεγονός είναι πως στην Ελλάδα υπάρχουν, παραμένουν και επιμένουν αρκετοί "άνθρωποι" 
με σωστή συμπεριφορά και ορθά κριτήρια. 
Η ράτσα πάντοτε ήταν τέτοια, κατσαπλιάδικη κατά πλειοψηφία και απαίδευτη. 
Το brain drain, η πολύ-προβεβλημένη "απώλεια μυαλών" προς το εξωτερικό δεν αποτελεί δικαιολογία. Πλήθος δίποδων "ζώων" έχουν μετοικήσει στο εξωτερικό και έχουν "στρώσει χαρακτήρα" σε ευνομούμενες κοινωνίες με νόμους που εφαρμόζονται. 
Στα καθ'ημάς τώρα, δυστυχώς, φαίνεται πως τα ξερά μάλλον είναι περισσότερα από τα χλωρά 
με την αμορφωσιά και την έλλειψη παιδείας της πλειοψηφίας των εν Ελλάδι κατοίκων
 να παράγει μια εκκωφαντική σιωπή η οποία "βρωμάει" από μακρυά 
όπως οι κατουρημένοι δρόμοι της Αθήνας. 

Και εις άλλα με υγεία.

Φωτογραφίες:

• Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.