Ο ΕΛΛΗΝ ΤΑΡΙΦΑΣ [2011]

Το πνεύμα μαζικοποίησης και ισοπέδωσης των πάντων - παρόλο που συχνά τα posts μου χαρακτηρίζονται για την υπερβολή τους - δε μου αρέσει. 

Σαφέστατα, όχι όλοι οι Έλληνες ταξιτζήδες είναι βολεμένα κοπρόσκυλα...

Σαφέστατα, όχι όλοι οι Έλληνες ταξιτζήδες έχουν μουλαρώσει αδίκως διεκδικώντας με το "έτσι θέλω" τη διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος σχετικά με τις άδειες εργασίας στον κλάδο τους... 

Σαφέστατα, όχι όλοι οι Έλληνες ταξιτζήδες "πειράζουν" τα ταξίμετρα των οχημάτων με πλείστους τρόπους και ευρεσιτεχνίες "γδύνοντας" αμέριμνους τουρίστες ή/και απονήρευτους εγχώριους κατοίκους ή σε πάνε "από το λιμάνι του Πειραιά - Γλυφάδα" μέσω Συντάγματος...

Σαφέστατα, όχι όλοι οι Έλληνες ταξιτζήδες ακολουθούν ενδυματολογικές προτιμήσεις 80s, ανοιχτό πουκάμισο, χρυσή καδένα Fa Ca D'oro, μασχαλίλα και τσιγάρο. 

Σαφέστατα, όχι όλοι οι Έλληνες ταξιτζήδες οδηγούν κακό-διατηρημένα ταξί που "κουβαλούν" πλήθος παραβάσεων, μη σεβόμενοι τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ), με σήμα-κατατεθέν το τετραπλό μπεγλέρι-ματόχαντρο στον καθρέπτη, αυτοκόλλητο "Μπαμπά μη Τρέχεις" (συνοδευόμενο από ένθετη φωτογραφία των τέκνων) στο ταμπλό και απαραίτητα μουσική υπόκρουση Radio Blackman, Derti FM κλπ.

Σαφέστατα, όχι όλοι οι Έλληνες ταξιτζήδες προσφέρουν υπηρεσίες που περιορίζονται στο να ανοίξουν "από μέσα" το porte bagage (για να φορτώσει μόνος του τη βαλίτσα ο επιβάτης) ή "παίρνουν κούρσες" μετά της σχετικής ερώτησης "που πας;" τη στιγμή που έχει υψωμένο το σήμα που αναφέρει "Ελεύθερος".

Έχω γνωρίσει επαγγελματίες οδηγούς ταξί εν Ελλάδι οι οποίοι είναι σωστοί επαγγελματίες, με ενδεδειγμένους τρόπους συμπεριφοράς και προσέγγισης του πελάτη, με όμορφα και καλοδιατηρημένα επαγγελματικά οχήματα οι οποίοι προσπαθούν να παράσχουν σωστές υπηρεσίες στον πελάτη. Πέραν τούτου, συχνά αυτοί οι ευσυνείδητοι επαγγελματίες, βρίσκονται και σε δυσχερέστατη οικονομική θέση προσπαθώντας να αποσβέσουν τις άδειες ταξί που χρυσοπλήρωσαν - εν γνώσει τους - με σκοπό να μπορούν να βγάζουν "τα προς το ζην" με τούτη την επένδυσή τους.

Δυστυχώς βέβαια, οι οδηγοί που περιγράφονται στην τελευταία παράγραφο αποτελούν μια θλιβερή μειοψηφία.

Και για να ευθυμήσουμε λίγο, 2 χαρακτηριστικότατα ολιγόλεπτα βίντεο, διαχρονικά αντιπροσωπευτικά του επαγγέλματος των οδηγών ταξί στην Ελλάδα από τον μέγιστο Χάρρυ Κλύνν: 

Οι προσωπικές εμπειρίες από τη χρήση ταξί στο εξωτερικό (Ευρώπη αλλά και Λατινική Αμερική) έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με τις εγχώριες εμπειρίες από την αντίστοιχη χρήση ενός μισθωμένου οχήματος. Από το πολιτισμικό σοκ της θέασης για πρώτη φορά του plexiglass-διαχωριστικού στα ψηλοτάβανα πλην όμως πανάκριβα black cabs του Λονδίνου, όπου ο σαρικοφόρος Ινδοπακιστανός οδηγός προσπαθούσε με τη γνωστή προφορά να εξηγήσει ποιο δρομολόγιο θα ακολουθήσει (την ίδια στιγμή που εσύ αντιλαμβανόσουν ότι θα πληρώσεις τον κούκο αηδόνι και πως θα έπρεπε να προτιμήσεις κάποιον ημι-νόμιμο "καμπτζή" για να σε πάει μέχρι το αεροδρόμιο) μέχρι τα ειδικά επανασχεδιασμένα για την αγορά της λατινικής Αμερικής Peugeot 504 με τους μακριούς λεβιέδες ταχύτητας και την χαρακτηριστική διχρωμία (μαύρο όχημα, κίτρινη οροφή) που οδηγεί τους ντόπιους να ονομάζουν τους "tacheros" (ταρίφες) με το συνθηματικό "huevo frito" (ήτοι τηγανητό αυγό) στο Buenos Aires της Αργεντινής.

Φανταστείτε μονάχα να βρίσκεστε σε διάφορες πόλεις της Ισπανίας και να σας συμβαίνουν τα εξής παράδοξα: 

• Η θέση του συνοδηγού στο ταξί είναι διπλωμένη και ο οδηγός εκπλήσσεται όταν ανοίγετε την εμπρός πόρτα του οχήματος για να κάτσετε.
• Ο οδηγός σας ζητά να προσδέσετε τη ζώνη ασφαλείας στο πίσω κάθισμα. 
• Ο οδηγός σας ερωτά αν θέλετε κλιματισμό ή όχι. 
• Ο οδηγός απαντά σε κάθε ερώτηση (από την τιμή του δρομολογίου μέχρι "τι καιρό έκανε χθες") με ζήλο. 
• Ο οδηγός τηρεί με ευλάβεια τους κανόνες οδικής ασφάλειας επιταχύνοντας και επιβραδύνοντας ανάλογα με την περιοχή που κινείται και σας εξηγεί πόσες κλήσεις πλήρωσε για μικρο παραβάσεις ορίων ταχύτητας τον τελευταίο χρόνο (καταριέται τις κάμερες αλλά τονίζει πως έχει γίνει πιο προσεκτικός).
• Ο οδηγός τοποθετεί και αφαιρεί τις αποσκευές από το port bagage.
• Ο οδηγός εκδίδει απόδειξη δίχως να του ζητηθεί. 

Φανταστείτε να επανέρχεστε στην Ελλάδα μετά από ένα δεκαήμερο συνδιαλλαγής με οδηγούς ταξί όπως αυτοί περιγράφονται στην τελευταία παράγραφο και στο αεροδρόμιο "Ελευθέριος Βενιζελος" επιβιβάζεστε σε πολυτελή Mercedes με μεσήλικα οδηγό που ομοιάζει σε στυλ, ντύσιμο και γυαλί ηλίου στον λαϊκό αοιδό Μπουγά και υπό τους ήχους Γονίδη, Τερλέγκα κλπ να συμβαίνουν τα εξής:

• Λίγο μετά τα πρώτα διόδια της Αττικής Οδού, ο επαγγελματίας Έλληνας οδηγός (την ώρα που ομιλώ στο κινητό μου τηλέφωνο) με ρωτάει αν "έχω κάποιο πρόβλημα να σταματήσει μια στιγμή να κατουρήσει" (αυτολεξεί) όπερ και εγένετο. Σημείωση: Ταξιτζή να κατουράει δίπλα στη μπαριέρα της Αττικής Οδού πρώτη φορά βλέπω. 
• Το ουσιώδες και ποιοτικό σχόλιο του Έλληνα αυτοκινητιστή ο οποίος ερωτώντας με από ποια χώρα επέστρεφα στην Αθήνα (και μαθαίνοντας ότι ερχόμουν από την Μαδρίτη) σχολίασε με την ατάκα "κι εγώ είχα μια γκόμενα σπανιόλα παλιά που δούλευα στα καράβια"
• Το live τηλεφώνημα του Έλληνα αυτοκινητιστή στον υιό του (χωρίς hand's free και μαλακίες), διάρκειας πάνω από 5 λεπτά και το επικό τέλος με "μπινελίκια" και ύβρεις. Όλα τα λεφτά, η απολογητική ατάκα προς το πρόσωπό μου μετά το τέλος του τηλεφωνήματος: "Σόρυ φίλε μου, αλλά τον έχει σπιτώσει η γκόμενα και τον κάνει ότι θέλει τον μαλάκα τον γιό μου"... Απλά Priceless... 
• Τα "μούτρα" που κατέβασε στο τέλος της διαδρομής μαθαίνοντας πως ήθελα απόδειξη και το βαριεστημένο ύφος με το οποίο έβγαλε μπλοκάκι και έψαξε στυλό στο ντουλαπάκι του συνοδηγού. 

Οι εμπειρίες ξένων συναδέλφων αλλά και συγγενών κατοίκων εξωτερικού από τη χρήση ταξί στην Αθήνα συνοδεύονταν ως επί το πλείστον από τα ίδια αρνητικά σχόλια: Έλλειψη ευγένειας, έλλειψη επαγγελματισμού, επικίνδυνη οδήγηση, μη έκδοση απόδειξης και άλλα πολλά παρεμφερή. 

Τα ίδια και χειρότερα αντιμετώπιζε ξένος (Ευρωπαίος) συνάδελφος ο οποίος χρησιμοποιούσε καθημερινά ταξί από τον σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων - ΚΤΕΛ (Κηφισός) μέχρι συγκεκριμένη περιοχή στον Α.Ι. Ρέντη και μισθωμένο ράδιο-ταξί για την αντίστροφη διαδρομή (συνολικά 10 διαδρομές την εβδομάδα). Οι ιστορίες παραλογισμού που αντιμετώπιζε σε σχεδόν καθημερινή βάση γίνονταν αντικείμενο συζητήσεων και χλευασμού επί πολλές εβδομάδες με αποτέλεσμα κάθε ξένος συνάδελφος που πρωτοερχόταν στην Ελλάδα να "τρέμει" στην ιδέα χρήσης ελληνικού ταξί. 

Ο μέσος Ευρωπαίος θίγεται πολλαπλά όταν λ.χ. βλέπει έναν οδηγό ταξί να τον βρίζει ή να επιχειρεί να πάρει διπλή κούρσα διότι απλούστατα ΔΕΝ το θεωρεί αυτονόητο όπως συνηθίσαμε να το θεωρούμε εμείς στην Ελλάδα. 

Όπως επίσης δεν είναι αυτονόητο να είμαστε υποχρεωμένοι να δηλώνουμε το "που πηγαίνουμε" εισερχόμενοι σε ένα ταξί με την ένδειξη "Ελεύθερος". Ή ακόμη όπως είναι αυτονόητο να πληρώνουμε για ορθές υπηρεσίες, με σεβασμό προς το πρόσωπο του πελάτη/χρήστη και να δικαιούμαστε αποδείξεις παροχής υπηρεσιών. 

Το παρόν post δεν έχει ως σκοπό να "σταυρώσει" τους οδηγούς ταξί ούτε να καταδείξει μονάχα τα "κακώς κείμενα" του κλάδου, τα οποία είναι λίγο-πολύ γνωστά εδώ και χρόνια.

Ομολογουμένως οι τραγικοί δρόμοι της Αθήνας είναι πολύ καλύτεροι και "ανθρώπινοι" χωρίς την παρουσία τους αλλά αντιλαμβάνομαι πως υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που μένει δίχως μέσο μετακίνησης και ταλαιπωρείται σε αφάνταστο βαθμό όλες αυτές τις ημέρες των κινητοποιήσεων. 

Επίσης αντιλαμβάνομαι πως οι οδηγοί ταξί, όπως και κάθε άλλος κλάδος των λεγόμενων "κλειστών επαγγελμάτων" ενδιαφέρονται ΜΟΝΟ για την προάσπιση των δικών τους κεκτημένων δικαιωμάτων (καλώς ή κακώς) αδιαφορώντας για το γενικότερο κοινωνικό σύνολο. 

Η συμπεριφορά ουδόλως πρέπει να μας ξενίζει, καθώς αποτελεί έκφραση του ελληνικού "παρτακισμού" που διέπει όλους τους Έλληνες.

Η εικόνα της Ελλάδας που βάλλεται και αμαυρώνεται (σύμφωνα με τα οργισμένα ρεπορτάζ - τις τελευταίες ημέρες - των ΜΜΕ) στην υπόλοιπη υφήλιο δε πρέπει να μας προβληματίζει ιδιαιτέρως. Στο εξωτερικό γνωρίζουν σχεδόν όλοι τι "μπουρδέλο" είναι η Ελλάς... 

Λίγο περισσότερο, λίγο λιγότερο, who cares?

Ακόμη και αν αλλάξει με κάποιον τρόπο το ισχύον καθεστώς αδειοδότησης του επαγγέλματος, αν δεν αλλάξει η κουλτούρα του ελληνικού λαού - πράγμα που απαιτεί πολλά χρόνια και βαθύτερες κοινωνικές τομές -, επί της πραγματικής ουσίας δε θα υπάρξει καμία αλλαγή. 

Κλείνοντας, θα ήθελα να παραθέσω την δική μου παιδική εικόνα / ανάμνηση η οποία μου έρχεται στο νου αυθόρμητα κάθε φορά που σκέφτομαι τη λέξη "ταξί": ένα παλιό Nissan Bluebird (δεκαετίας 1970-1980), με κρεμασμένο προφυλακτήρα και πολλά καυσαέρια να βγαίνουν από την εξάτμιση.

Μόνο τυχαίο δε μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός, πως σε παιδικές προσχολικές ζωγραφιές τις οποίες έχουν διαφυλάξει οι γονείς μου, παρατηρούσα σχετικά πρόσφατα πως πάντοτε εικόνιζα τα ταξί με ένα μεγάλο σύννεφο καπνού στο πίσω μέρος τους... και δε νομίζω τα πεντάχρονα μάτια μου να ήταν από τότε προκατειλημμένα με τον κλάδο...

NISSAN BLUEBIRD (Πηγή)

Και σε όσους υποστηρικτές της κίτρινης φυλής δεν άρεσε το post, αφιερωμένο το κάτωθι άσμα: