Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οι Διόσκουροι (Διός+Κούροι) Κάστωρ και Πολυδεύκης, υπήρξαν δίδυμα ετεροθαλή αδέλφια με μητέρα την εξ Αιτωλίας πριγκίπισσα Λήδα (σσ. πατέρας του Κάστορα θεωρείτο ο βασιλέας της Αρχαίας Σπάρτης Τυνδάρεως, ενώ του Πολυδεύκη ο Δίας). Ως προς τα δυο εν λόγω αδέλφια, τα οποία υπήρξαν ιδιαίτερα ενωμένα και αγαπημένα, σύμφωνα με τον μύθο, μετά τον θάνατο του Κάστορα, ο Δίας προσέφερε την αθανασία στον Πολυδεύκη, ο οποίος όμως την αρνήθηκε, δεχόμενος να την μοιραστεί μονάχα με τον αδελφό του, με αποτέλεσμα ο Δίας να ορίσει την μία ημέρα ο ένας να βρίσκεται ο ένας εκ των δυο στον Κάτω Κόσμο του Άδη και ο άλλος στον Όλυμπο, και την άλλη αντίστροφα.
Στον Πειραιά, οι αρχαιοελληνικές ονομασίες των παράλληλων οδών Κάστορος και Πολυδεύκους ανάγονται χρονολογικά στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και πιο συγκεκριμένα περί τα τέλη της δεκαετίας του 1860, οπότε έγιναν οι πρώτες απόπειρες καθορισμού του Σταθμού του Σιδηροδρόμου Πειραιώς - Αθηνών με ταυτόχρονη επέκταση του Σχεδίου Πόλεως προς τα βορειοδυτικά, ήτοι προς τον λιμένα των Αλών ο οποίος τότε λανθασμένα καταγραφόταν ως λιμένας ή λίμνη Ζέας. Για την ιστορία, η επέκταση του Σχεδίου Πόλεως προς τα βορειοδυτικά και ο σχηματισμός της λεγόμενης συνοικίας των Εργοστασίων, είχε αρχικά εγκριθεί από το Δημοτικό Συμβούλιο Πειραιώς στα μέσα της δεκαετίας του 1870, πλην όμως κυρώθηκε νομοθετικά με το Βασιλικό Διάταγμα της 19ης Νοεμβρίου 1892 "περί επεκτάσεως της ρυμοτομίας κατά την θέσιν Καραβά μέρους της πόλεως Πειραιώς".
Στα τέλη του 19ου αιώνα, οι δυο υπό εξέταση δρόμοι (οδός Κάστορος και οδός Πολυδεύκους) εκκινούσαν από την οδό Μακρών Τειχών, έτεμναν τις γραμμές του Σιδηροδρόμου Αθηνών-Πειραιώς-Πελοποννήσου και τερμάτιζαν στη μάντρα του παλαιού (πρώτου) νεκροταφείου του Πειραιώς. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως εκείνη την εποχή, μεταξύ των οδών Κάστορος και Πολυδεύκους, καταγράφονταν μεταξύ των άλλων το μηχανουργείο του Γ.Π. Βραχνού, το εργοστάσιο πλαστιγγών του Ν. Αργυρίου, οι αποθήκες των αδελφών Μεταξά, οι γαιανθρακαποθήκες του Γ. Καζανόβα και των αδελφών Φραγκιάδου, το Υελουργείον "Ο Ερμής" του Αργυρόπουλου, ο ατμόμυλος του Α. Παπαγεωργακόπουλου, ο ατμόμυλος του Κ. Παναγιωτόπουλου, το Πνευματοποιείον του Γεωργίου Φινόπουλου καθώς και το Πνευματοποιείον του Χριστιανού Γκραίν.
Ο έντονος βιομηχανικός χαρακτήρας της ως άνω περιοχής και των δυο παράλληλων οδών Κάστορος και Πολυδεύκους αντικατοπτρίζεται στα κάτωθι ενδεικτικά, εκ πρωτογενούς έρευνας, αρχειακά τεκμήρια των τελών του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα:
| Ενοικιάζεται ευρύχωρος αποθήκη παραπλεύρως εργοστασίου Παπαδογιάννη (έτος 1899) |
| Ειδοποίησις (έτος 1901) |
| Οδός Πολυδεύκους και Αρτεμισίου (έτος 1902) |
| Αποθήκες Μηνά Λογοθέτη (έτος 1904) |
Στις σελίδες του Πλήρους Οδηγού Πειραιώς του 1906-1907, η οδός Κάστορος καταγράφεται ως "πλησίον σταθμού ΣΠΑΠ" ενώ αντίστοιχα η οδός Πολυδεύκους ως "πλησίον Σιδηροδρόμων Π.Α.Π. και μηχανουργείου Αργυρίου". Ενδεικτικά αναφέρουμε πως εκείνη την εποχή, στις υπό εξέτασιν οδούς λειτουργούσαν, μεταξύ των άλλων, ο ατμόμυλος των Τράκα και Ξακουστή, το βαρελοποιείο του Εμ. Μοσχονησίου, τα ξυλεμπορεία των Ι. Καμαρώτου και Μ. Κριμήτσου κ.α. ενώ υφίσταντο πλήθος αποθηκών, μανδρών και καταστημάτων προς ενοικίαση και εκμετάλλευση.
| Αποθήκες Νικολάου Α. Μελετόπουλου (έτος 1907) |
| Μάνδρα εν τη διασταυρώσει των οδών Κέκροπος και Πολυδεύκους (έτος 1911) |
Στις αρχές της δεκαετίας του 1910, έτερος σχετικός Οδηγός προσφέρει αρκετά στοιχεία σχετικά με βιομηχανικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν επί των οδών Κάστορος και Πολυδεύκους (ενδεικτική αναφορά στο ελαιουργείο Π. Παπασταύρου το οποίο είχε ιδρυθεί το 1905, στο υαλουργείο Αργυρόπουλου, στο μηχανουργείο Ν. Παπαδογιάννη, στις εγκαταστάσεις εισαγωγών ξυλείας Δ. Ζαμάνου)
| Μηχανουργείον Ν. Παπαδογιάννη, οδός Πολυδεύκους 13 (έτος 1913) |
| Ενοικιάζεται μεγάλη αποθήκη επί της οδού Πολυδεύκους (έτος 1915) |
| Κλοπή σε αποθήκη του Δημοσίου επί της οδού Πολυδεύκους (έτος 1916) |
| Μηχανουργείον Εμμ. Γλυνιά & Σια - Οδός Πλούτωνος και Πολυδεύκους (έτος 1917) |
| Επίταξις αποθήκης Π. Παπασάνη επί της διασταυρώσεως Πλούτωνος και Πολυδεύκους (έτος 1918) |
Δίχως αμφιβολία, οι οδοί Κάστορος και Πολυδεύκους, όπως και οι υπόλοιποι δρόμοι της συνοικίας των Εργοστασίων, λόγω του σχεδόν αποκλειστικού και ιδιαίτερου βιομηχανικού χαρακτήρα τους, δεν διέθεταν κατάλληλες υποδομές παραμένοντας σταθερά υποβαθμισμένες. Ως αποτέλεσμα αυτής της υποβάθμισης, το φθινόπωρο του έτους 1920, παρουσιάστηκαν θανατηφόρα κρούσματα πανώλης, τόσο επί της οδού Κάστορος και της οδού Πολυδεύκους, όσο και επί της παρακείμενης οδού Αθηνών, έπειτα από έντονες βροχοπτώσεις που προκάλεσαν την συγκέντρωση στάσιμων ακαθάρτων υδάτων. Άξιο μνείας το γεγονός πως στα τέλη της ίδιας δεκαετίας (1920), οι οδοί Κάστορος και Πολυδεύκους - μαζί με άλλες 17 παρακείμενες οδούς - εμφανίζονταν σε σχετικό κατάλογο των οδών προς ασφαλτόστρωση.
Πέραν αυτών, αρκετά συχνές είναι οι αναφορές στον Τύπο του Μεσοπολέμου, σε περιπτώσεις πυρκαγιών που έπληξαν βιομηχανικά καταστήματα, εργοστάσια, αποθήκες ή άλλες εγκαταστάσεις.
| Πυρκαγιά στο εργοστάσιο ξύλινων κιβωτίων Ν. Πολίτου - Οδός Πολυδεύκους 29 (έτος 1920) |
| Πυρκαγιά στο εργοστάσιο ζαχαροπλαστικής Μ. Κατσή επί της οδού Πολυδεύκους (έτος 1923) |
Διαβάστε περισσότερα εδώ για την τεράστια πυρκαγιά που έπληξε το Ο.Τ. μεταξύ των οδών Κάστορος, Αρτεμισίου, Αγίου Διονυσίου και Πλούτωνος στις 19 Ιουνίου του έτους 1925.
Στο σημείο αυτό ως τονιστεί πως στην διάθεση του παρόντος ιστολογίου βρίσκονται πλήρη και αναλυτικά στοιχεία πάσης φύσεως επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνταν επί των οδών Κάστορος και Πολυδεύκους στα μέσα αλλά και στα τέλη της δεκαετίας του '20, όπως επίσης σχετικές διαφημιστικές καταχωρήσεις, όπως τούτες προέκυψαν από πρωτογενή έρευνα σε δυο σχετικούς Οδηγούς, εκ των ιδιόκτητων συλλογών του γράφοντος το παρόν ιστολόγιο. Τα εν λόγω πλήρη και αναλυτικά στοιχεία θα δημοσιευτούν στο μέλλον, υπό άλλες συνθήκες, λόγω των συνεχών κρουσμάτων υπεξαίρεσης πνευματικής εργασίας και προϊόντων πρωτογενούς έρευνας.
Ενδεικτικά ας αναφερθεί πως κατά τη δεκαετία του '20 το μηχανουργείο των Αθανασιάδου και Χριστόπουλου καταγραφόταν στη συμβολή Φωκίωνος και Πολυδεύκους, το γνωστό μηχανουργείο Αργυρίου και Σιας στην οδό Πολυδεύκους, το μηχανουργειο του Κουτρουφίνη στην οδό Πολυδεύκους 8, το μηχανουργείο του Κρεούζη στην οδό Πολυδεύκους 14, το μηχανουργείο του Μπακουλάκη επίσης στην οδό Πολυδεύκους, το μηχανουργείο των Γλυνιά και Πατσιδάκη στην οδό Κάστορος όπως επίσης και αυτό του Δρίτσα, ενώ το μηχανουργείο Ζωγράφου καταγραφόταν στη συμβολή των οδών Πλούτωνος και Κάστορος.
Επιπρόσθετα, την ίδια εποχή, ο Γ. Ζωγράφος διατηρούσε καφενείο στη συμβολή των οδών Πολυδεύκους και Πλούτωνος ενώ ο Α. Πανταζόπουλος στη διασταύρωση των οδών Κάστορος και Αρτεμισίου. Αξιομνημόνευτο τέλος το γεγονός πως στην αρχή των οδών Κάστορος και της οδού Πολυδεύκους, ήτοι ανατολικά της οδού Θ. Ρετσίνα, καταγράφονταν εκτός από εργοστάσια / βιομηχανικά καταστήματα και ορισμένες οικίες (λ.χ. η οικία του φαρμακοποιού Ευαγγέλου Θ. Κατράκη).
Ενδεικτικά αρχειακά τεκμήρια επιχειρήσεων / εργοστασίων που δραστηριοποιούνταν στις οδούς Κάστορος και Πολυδεύκους κατά την δεκαετία του 1920:
![]() |
| Εργοστάσιον Κηροπλαστικής, Στεατοκηρίων, Βαπτιστικών και Στεφάνων Γάμων Α.Ν. Παπαχρονόπουλου |
![]() |
| Εργοστάσιον Χημικών Λιπασμάτων και Χημικών Ελαίων Π.Ι. Παπασταύρου |
| Υποκατάστημα και Αποθήκη Γεωργίου Κ. Βεντούρη - Αρτεμισίου και Πολυδεύκους (έτος 1925) |
Ομοίως, εν συνεχεία ακολουθούν ορισμένες σχετικές ενδεικτικές αρχειακές καταχωρήσεις από τις αρχές της δεκαετίας του '30:
| Γ. Μαρίνος - Οδός Φωκίωνος και Κάστορος |
| Λαμπρινός Καλιντεράκης - Οδός Πολυδεύκους |
Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση του Υαλουργείου "Ερμής", ιδιοκτησίας Αργυρόπουλου (σσ. με έτος ιδρύσεως το 1870 στην Ερμούπολη της Σύρου και παρουσία εν Πειραιεί από το 1894), από τα μέσα της δεκαετίας του 1930:
Ενδεικτικό αρχειακό τεκμήριο με αναφορά σε προεκλογική επίσκεψη του δημάρχου Ρινόπουλου στα εργοστάσια της οδού Πολυδεύκους (σσ. διαχρονικό φαινόμενο οι προεκλογικές επισκέψεις υποψηφίων σε τόπους εργασίας προς άγραν ψήφων).
Ενδεικτική αρχειακή ευχετήρια καταχώρηση, μέσα από τις σελίδες του Τύπου των τελών του έτους 1935, της εταιρίας βιομηχανικών ειδών "Ο Προμηθεύς", με έδρα στη διασταύρωση των οδών Πλούτωνος 10 και Πολυδεύκους, εν όψει του νέου έτους (1936):
Διαφημιστική καταχώρηση στην ελληνική και μερικώς στην γαλλική γλώσσα του Μηχανοποιείου και Λεβητοποιείου Π. Τσεμπέλη, Γ. Βερυκάκη και Π. Φραντζεσκάκη, ευρισκόμενου επί της οδού Πολυδεύκους 24, από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930:
Έτερο ενδεικτικό αρχειακό τεκμήριο, επίσης από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '30, με αναφορά στο Μηχανουργείο των Α. Καλαράκη και Ι. Θεολόγου το οποίο βρισκόταν στη συμβολή των οδών Πλούτωνος και Κάστορος.
Από τα τέλη της δεκαετίας του '30, έτερη διαφημιστική καταχώρηση του μηχανοποιείου του Αθαν. Θ. Δούρου, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού "Βιομηχανική Επιθεώρησις":
Στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής, αρκετές από τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν στις υπό εξέτασιν οδούς έπαυσαν προσωρινά ή και οριστικά τις δραστηριότητές τους, ενώ άλλες επλήγησαν από τους βομβαρδισμούς του Πειραιώς. Μετά την Απελευθέρωση, κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '40, στις υπό εξέτασιν οδούς καταγράφονταν το προαναφερθέν υελουργείο Αργυρόπουλου, τα μηχανουργεία του Γ. Γκίλη στην οδό Πολυδεύκους 47,των Τσεμπελή Π. - Βερυκάκη Γ. και Φραντζεσκάκη Π. στην οδό Πολυδεύκους 41, του Γ. Μηλιώνη στη διασταύρωση Πολυδεύκους και Χαϊδαρίου, των Κ. & Δ. Ζωγράφου στην οδό Κάστορος 48, του Π. Γρηγόρα στην οδό Κάστορος 48β, του Ι. Φιλιάκου στην οδό Κάστορος 36, το μηχανουργείο του Δούρου, οι εγκαταστάσεις των Λευκοσιδηρουργείων Πειραιώς, οι αποθήκες ιδιοκτησίας Σταυριανού, η εταιρία εμπορίων καρφιών Παπαγεωργίου, το ξυλεμπορικό Κουβαλιά, οι Γενικές Αποθήκες Πειραιώς επί των οδών Κάστορος και Ασκληπιού, οι Γυναικείες Φυλακές στο Ο.Τ. που οριζόταν από τις οδούς Κάστορος, Θ. Ρετσίνα, Πολυδεύκους και τις γραμμές του ΣΠΑΠ, διάφορα μικρά χυτήρια, μηχανουργεία / μηχανοποιεία / λεβητοποιεία, σιδηρουργεία, αποθήκες, μάνδρες όπως επίσης ερείπια. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει στο τμήμα της οδού Κάστορος το οποίο γειτνίαζε με τον ιερό ναό του Αγίου Διονυσίου, όπου είχε συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμός σιδηρουργείων και συναφών επιχειρήσεων όπως επίσης μανδρών / αποθηκών λαμαρινών και σίδερων, με αποτέλεσμα η περιοχή, στην οποία υφίστατο και πιάτσα εκδιδομένων γυναικών, να ονοματίζεται λαϊκά ως "Σίδερα" ή "Λαμαρίνες".
Ακολουθούν ενδεικτικές αρχειακές διαφημιστικές καταχωρήσεις επιχειρήσεων που δραστηριοποιήθηκαν επί των οδών Κάστορος και Πολυδεύκους στα τέλη της δεκαετίας του '40 - αρχές δεκαετίας του '50:
Ειρήσθω εν παρόδω, οι προαναφερθείσες φυλακές καταγράφονταν κατά τη δεκαετία του 1950 και ως "Επανορθωτικοί Φυλακαί Κάστορος Πειραιώς"!
Ενδεικτική αρχειακή ευχετήρια καταχώρηση του "Αυτοκρατορικού Παληατζή" από το έτος 1957, με εγκαταστάσεις στη συμβολή των οδών Θ. Ρετσίνα και Πολυδεύκους.
Κατά τον μήνα Νοέμβριο του έτους 1973, τρεις εργαζόμενοι νεαρής ηλικίας μεταξύ των οποίων και ανήλικοι που απασχολούνταν στην μάντρα της βιοτεχνίας του Ι. Σωτηρόπουλου στην αρχή της οδού Πολυδεύκους υπέστησαν ρινορραγία από διαρροή σε φιάλη υγρής αμμωνίας. Δυο εκ των πυροσβεστών που έσπευσαν στο σημείο για να βοηθήσουν επίσης υπέστησαν ρινορραγία.
Ανάλεκτα από τον Τύπο του έτους 1974 με αναφορά σε έκρηξη φιάλης οξυγόνου σε μηχανουργείο της οδού Πολυδεύκους και σε ανεύρεση βλήματος όλμου:
Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση της Ανωνύμου Εταιρίας "Χαλυβομεταλλική", με έδρα επί της οδού Πολυδεύκους 34, από τα τέλη της δεκαετίας του '70:
.Στις αρχές της δεκαετίας του '80, οι υπό εξέτασιν δρόμοι, όπως επίσης το σύνολο των παρακείμενων οδών, αντιμετώπιζαν οξύ αποχετευτικό ζήτημα
Ενδεικτική αρχειακή διαφημιστική καταχώρηση της εταιρίας εμπορίας ελληνικών πλακιδίων λουτρών - κουζινών Πίττος Α.Ε., με έδρα στη συμβολή των οδών Ασκληπιού 5 και Κάστορος, στα μέσα της δεκαετίας του '80:
Μια ενδεικτική αρχειακή διαφημιστική καταχώρηση της αποθήκης βιδών, βιομηχανικών και ναυτιλιακών ειδών των αδελφών Δαμίγου από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, με έδρα στη διασταύρωση της οδού Αρτεμισίου 7 με την οδό Πολυδεύκους. Ειρήσθω εν παρόδω, η εν λόγω εταιρία, η οποία ιδρύθηκε το 1970, συνεχίζει στις μέρες μας (21ος αιώνας) την πορεία της στο χώρο της εμπορίας βιδών, ως NKF Αφοί Δαμίγου Α.Ε., έχοντας εδραιωθεί μεταξύ των κορυφαίων επιχειρήσεων του κλάδου της, διαθέτοντας, εκτός από το κατάστημα του Πειραιά το οποίο παραμένει στο ίδιο σημείο (αντιπλοιάρχου Π. Βλαχάκου, πρώην Αρτεμισίου, 7), αλλά τρία φυσικά καταστήματα σε Ασπρόπυργο, Νέα Φιλαδέλφεια και Παιανία.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αθίγγανοι που κατέφθαναν στον Πειραιά από την Ηλεία και την Αχαΐα με σκοπό να συμμετάσχουν στο κυριακάτικο πειραϊκό παζάρι ("γιουσουρούμ"), έστηναν πρόχειρους καταυλισμούς επί των οδών Χαϊδαρίου, Κάστορος και Πολυδεύκους, ιδίως κάθε Σάββατο βράδυ, με αποτέλεσμα να δημιουργούν προβλήματα στους επαγγελματίες των οποίων οι επιχειρήσεις έδρευαν στους εν λόγω δρόμους.
Κατά την δεκαετία του 1990, έλαβαν χώρα ορισμένοι χαρακτηρισμοί βιομηχανικών κτιρίων ως παραδοσιακά διατηρητέα, πλην όμως ήδη αρκετές παλαιότερες κατασκευές είχαν κατεδαφιστεί και αντικατασταθεί από νέα πολυώροφα κτίρια. Παρόλα ταύτα, αναλύοντας τα κτίρια που χαρακτηρίστηκαν ως διατηρητέα (λ.χ. διατηρητέο κτίριο στη συμβολή των οδών Αρτεμισίου και Κάστορος 62 και 62α), παρατηρούμε πως είτε η βάση δεδομένων του ΥΠΕΚΑ έχει σφάλματα, είτε το χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο κτίριο δεν υφίσταται.
Στις 18 Μαρτίου του 1995, βάσει σχετικής υπουργικής απόφασης η οποία δημοσιεύτηκε στο Δ' Τεύχος του ΦΕΚ υπ'αριθμόν 159 της 21ης Μαρτίου 1995, το κάτωθι εικονιζόμενο κτίριο επί της συμβολής των οδών Κάστορος 36 και Χαϊδαρίου 6, φερόμενης ιδιοκτησίας Κωνσταντίνου Ζώνα, χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο ενώ καθορίστηκαν ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης αυτού:
_WM.jpg)

Για την ιστορία, ας αναφερθεί πως το ισόγειο τμήμα του ως άνω διατηρητέου κτιρίου έχει χρησιμοποιηθεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες ως αποθήκη Κυρ. Φωτιάδη και μετέπειτα ως αποθήκη Βιομηχανικών - Υδραυλικών Ειδών Αντ. Β. Φωτιάδη, αργότερα ως "Κούκλες" Strip Club, ως νυχτερινό κέντρο "Respect of the Art", μετέπειτα "Kremlino" και εν συνεχεία "SYKO Night Club".
Την ίδια χρονική περίοδο , χαρακτηρίστηκε επίσης ως διατηρητέο το κάτωθι εικονιζόμενο κτίριο στη συμβολή των οδών Κάστορος και Φωκίωνος 23-25-27 και Πολυδεύκους, έναντι των γραμμών των πάλαι ποτέ ΣΠΑΠ.

Το εν λόγω διατηρητέο κτίριο έχει πλέον αποκατασταθεί ριζικά και στεγάζει τις αποθήκες της επιχείρησης Κ. Σιούτης Ε.Ε. Σωλήνες - Αντλίες - Πυροσβεστικά (παλαιότερη χρήση ως διάδοχοι Π. Βέλλιου Α.Ε.).
Την 1η Δεκεμβρίου του έτους 1995, βάσει σχετικής αποφάσεως 97189/7256 όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο Δ' Τεύχος του ΦΕΚ 32 της 19ης Ιανουαρίου του 1996, χαρακτηρίστηκε ως διατηρητέο το κάτωθι εικονιζόμενο κτίριο στη συμβολή των οδών Φωκίωνος και Κάστορος 41, πλησίον των γραμμών των πάλαι ποτέ ΣΠΑΠ, φερόμενης ιδιοκτησίας Γεωργίου, Χριστόδουλου και Δημητρίου Γρούμπα, για το οποίο καθορίστηκαν ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης. Σύμφωνα με τον ιστότοπο του ΥΠΕΚΑ, το εν λόγω λιθόκτιστο κτίριο με τις κεραμοσκεπείς δίκλινες στέγες καταγραφόταν ως ιδιαίτερα αξιόλογο δείγμα βιομηχανικής κατασκευής, με εμφανή λιθοδομή, αυστηρή συμμετρία, τοξωτά ανοίγματα, φεγγίτες με ιδιόμορφες σιδεριές στα παράθυρα και ιδιόμορφα γείσα με οδοντωτές ταινίες και κορνίζες.




Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως δυο χρόνια αργότερα, στις 30 Ιουνίου του 1997, βάσει νέας απόφασης υπ'αριθμόν 20137/3982, καθορίστηκαν για το ως άνω διατηρητέο βιομηχανικό κτίριο νέοι ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης, μεταξύ των οποίων επετράπη η αποκατάσταση των όψεων, η επισκευή και η ανά-διαρρύθμιση του εσωτερικού, η ενίσχυση του μεταλλικού φορέα του μεσοπατώματος καθώς και η αλλαγή χρήσεως του κτιρίου σε "μπαρ-εστιατόριο" (προσφορά φαγητού, ποτών και εδεσμάτων).
Στο εν λόγω βιομηχανικό κτίριο επιφάνειας 650 τετραγωνικών μέτρων, φερόμενης κατασκευής δεκαετίας 1890, λειτούργησαν επί σειρά ετών διάφορα κέντρα διασκέδασης (Free Club, Seven Club κτλ.), ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του 2020, υφίσταται ο εντυπωσιακός εκθεσιακός χώρος της εταιρίας Depot 6 (Bath | Floor).
Σημαντική Σημείωση:
Περισσότερα στοιχεία, πληροφορίες και αρχειακά τεκμήρια εκ πρωτογενούς έρευνας για το υπό εξέτασιν θέμα βρίσκονται στη διάθεση του γράφοντος το ιστολόγιο, πλην όμως θα δημοσιευτούν μελλοντικά, λόγω των συνεχών περιπτώσεων λογοκλοπής και υπεξαίρεσης πνευματικής εργασίας από διάφορους "ερευνητές", "συγγραφείς", "δημοσιογράφους" κτλ.
Διαβάστε σχετικά θέματα:
Κείμενο - Πηγές:
Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:
ΥΠΕΚΑ
Τύπος Εποχής - Οδηγοί Πόλεως - Συλλεκτικοί Χάρτες
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Φωτογραφίες:
- Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.



Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου