"ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ - ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ" ΜΕ ΤΟ "ΤΑΙΝΑΡΟΝ" ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και ιδιαίτερα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, τον ξεριζωμό των προσφύγων και την ανταλλαγή των πληθυσμών, ο πληθυσμός του Πειραιώς - όπως άλλωστε και ολόκληρου του λεκανοπεδίου της Αττικής - εκτινάχθηκε. Εκτός από τα προβλήματα στέγασης, σίτισης και απασχόλησης των νέων πληθυσμών, τόσο η Αθήνα, όσο και ο Πειραιάς αντιμετώπισαν τεράστια συγκοινωνιακά ζητήματα, καθώς οι νέοι προσφυγικοί οικισμοί που δημιουργήθηκαν δεν διέθεταν συγκοινωνιακή σύνδεση. Η απομακρυσμένη γεωγραφική τοποθεσία των νέων οικισμών σε συνδυασμό με το γεγονός πως το υφιστάμενο τροχιοδρομικό και σιδηροδρομικό δίκτυο δεν κάλυπτε τις ραγδαία αναπτυσσόμενες νέες περιοχές κατοικίας των προσφυγικών πληθυσμών οδήγησαν στη δρομολόγηση ιδιωτικών λεωφορείων για την κάλυψη των νέων συγκοινωνιακών αναγκών, με δεδομένη την κρατική ανεπάρκεια και αδυναμία. 

Κατ'αυτόν τον τρόπο λοιπόν, από τις αρχές της δεκαετίας του '20, εμφανίστηκαν ιδιώτες με μικρά βενζινοκίνητα οχήματα (λεωφορεία), με ξύλινο αμάξωμα πάνω σε πλαίσια φορτηγών Ford και Chevrolet, ικανά να μεταφέρουν συνήθως από 8 έως 15 επιβάτες, τα οποία δρομολογήθηκαν μεταξύ του κέντρου των Αθηνών και του Πειραιώς και τους πέριξ αυτών συνοικισμούς. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στη νέα αυτή κατάσταση η οποία είχε διαμορφωθεί από τις επικρατούσες συνθήκες, δεν υπήρχε κάποιο συγκεκριμένο πλαίσιο λειτουργίας - κάθε είδους όχημα, με ή χωρίς μετατροπή, ανεξάρτητα με την χωρητικότητά του, εκτελούσε δρομολόγια οπουδήποτε, ενώ ταυτόχρονα υπήρχαν και τα ταξί! Μάλιστα, επειδή η αγορά και η εκμετάλλευση λεωφορείου θεωρείτο μια άκρως επικερδής επένδυση, πολλοί επίδοξοι επιχειρηματίες έσπευσαν να αποκτήσουν οχήματα τα οποία δρομολογούνταν κυρίως σε προσοδοφόρους κεντρικούς οδικούς άξονες των Αθηνών δημιουργώντας πανδαιμόνιο!

Στον Πειραιά των μέσων της δεκαετίας του '20, το κάτωθι εικονιζόμενο Ford-T, 15 θέσεων, του Νίκου Μιχαλολιάκου, με αριθμό κυκλοφορίας 11-165, κατασκευής του αμαξοποιού Γ. Τουρνικιώτη, το οποίο έφερε την χαρακτηριστική ονομασία "Ταίναρον" προς τιμήν της ιδιαίτερης πατρίδας του ιδιοκτήτη του λεωφορείου, εκτελούσε το δρομολόγιο "Ωρολόγιον - Αγία Σοφία".

Καθώς όπως προαναφέραμε το κάθε λεωφορείο αποτελούσε μια ανεξάρτητη προσωπική επιχείρηση του ιδιοκτήτη του ο οποίος συνήθως ήταν και οδηγός, συχνά ως εισπράκτορες χρησιμοποιούνταν συγγενικά πρόσωπα ώστε να περιοριστούν τα λειτουργικά έξοδα. 

Το λεωφορείο "Ταίναρον" του Νικόλαου Μιχαλολιάκου (σσ. ο οποίος διέθετε και ταξί), το οποίο εκκινούσε από το Ωρολόγιον (Δημαρχείο) έναντι του Τινάνειου Κήπου, συνέδεε το πλέον κεντρικό σημείο του Πειραιώς με την συνοικία της Αγίας Σοφίας, την οποία εκείνη την εποχή εξυπηρετούσε η σχετική τροχιοδρομική γραμμή υπ'αριθμόν "21" (Δημαρχείον - λεωφόρος Μιαούλη - Ρετσίνα - Αγία Σοφία - Πλούτωνος).

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.

Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:

• "Από τα παμφορεία στο μετρό. 170 χρόνια δημόσιες συγκοινωνίες Αθηνών-Πειραιώς-Περιχώρων", Εκδόσεις Μίλητος, 2017
• Μέγας Οδηγός Πειραιώς 1929-1930, Επίσημος Έκδοσις, Εταιρίας Εκδόσεων και Τεχνών "Αρτία", Αλ. Φωτεινός και Σια, Πειραιεύς.

• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.