Έστω και με αρκετή καθυστέρηση, το παρόν ιστολόγιο χαιρετίζει την επανέκδοση από τις εκδόσεις "Αίολος" του σπουδαίου βραβευμένου λευκώματος του φωτογράφου Στέλιου Β. Σκοπελίτη (έπαινος Ακαδημίας Αθηνών 1976) το οποίο τιτλοφορείται "Νεοκλασικά της Αθήνας και του Πειραιά", εντός του οποίου καταγράφεται με τρόπο μοναδικό η νεοκλασική κληρονομιά της Αθήνας και του Πειραιά σε μια ιδιαίτερη χρονική περίοδο αξιοσημείωτων αλλαγών (δικτατορία, μεταπολίτευση, αντιπαροχή κτλ.).
Το συγκεκριμένο λεύκωμα, για τον γράφοντα το παρόν ιστολόγιο εκτός από πολύτιμη πηγή πληροφοριών αλλά και έμπνευσης / προβληματισμού (ως προς τα κτίρια του Πειραιά που παρουσιάζονται σε αυτό), υπήρξε η αιτία για την συγγραφή του πολυδιαβασμένου αφιερώματος του ιστολογίου υπό τον τίτλο "Ο Πειραιάς του Στέλιου Σκοπελίτη", όπως επίσης το έναυσμα για φωτογραφικά οδοιπορικά και επιτόπιες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε διάφορες γωνιές της πόλης με σκοπό την φωτογράφηση των ιδίων κτιρίων και σημείων της πόλεως που είχαν αποτυπωθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από τον βραβευμένο φωτογράφο.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η τελευταία επανέκδοση του λευκώματος από τις εκδόσεις "Αίολος" τον Δεκέμβριο του 2021 φιλοξενεί στον πρόλογο ένα σημείωμα του Στέλιου Σκοπελίτη, το οποίο κρίνουμε σκόπιμο να παραθέσουμε αυτούσιο:
"1975, έτος "Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς", η πρώτη του έκδοση από τις εκδόσεις ΔΩΔΩΝΗ. Από τότε έγιναν τρεις επανεκδόσεις. Η οικονομική κρίση, στην πραγματικότητα αφαίμαξη πλούτου μικρών κρατών-μελών της Ευρωζώνης, το κράτησε μακριά από τα τυπογραφεία.
Πέρασαν 12 χρόνια και να που οι εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ αποφάσισαν να το επανεκδώσουν. Τύχη αγαθή για μένα. Τα χρόνια πέρασαν όπως περνούν οι θερισμοί σιταριού και πολλά από τα έργα των ανθρώπων πέφτουν στον Καιάδα. Δεν με ενδιαφέρει πια η κατεδαφισμένη ομορφιά της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, όσο η απουσία πολιτιστικών και ηθικών αρχών που την κατεδάφισε.
Το βιβλίο είναι σημαντικό Μόνο για εμένα, γιατί το υλοποίησα από βαθιά ανάγκη και με μεγάλο κόπο... Γεννήθηκα στη Μυτιλήνη, δημιούργησα στην Αθήνα, πόλεις που δεν με αποδέχτηκαν ως γέννημά τους, όπως εγώ που τις αποδέχτηκα ως μητέρες."
Σ.Β. ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ
Σύρος, 2021
Στο σημείο αυτό ο γράφων το παρόν ιστολόγιο θα ήθελε να εκφράσει την ιδιαίτερη χαρά του για την σχετική αναφορά που υφίσταται στις "ευχαριστίες" του λευκώματος. Είναι εξόχως τιμητικό ένα ανώνυμο ιστολόγιο το οποίο ερευνά συστηματικά την τοπική ιστορία από τα τέλη της δεκαετίας του 2000 - και το οποίο συχνά βάλλεται ποικιλοτρόπως από διάφορους "καλοθελητές" - να δύναται να συνεισφέρει, έστω και κατ'ελάχιστον, στην ταυτοποίηση ορισμένων φωτογραφιών και κτιρίων του Πειραιά που παρουσιάζονται στις 408 σελίδες αυτού του σπουδαίου λευκώματος.
Διαβάστε σχετικά θέματα:
Πηγές:
Συγχαρητήρια πολύ τιμητικό!
ΑπάντησηΔιαγραφή