Ελέω πανδημίας Covid-19, η αυλαία του 16ου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου το οποίο διοργανώνει η UEFA με την διακριτική ονομασία EURO 2020 πέφτει σήμερα, με καθυστέρηση ενός χρόνου από την αρχική προβλεπόμενη ημερομηνία. Στο σημείο αυτό να θυμίσουμε πως η τελική φάση του UEFA Euro 2020 η οποία διεξήχθη σε 11 διαφορετικές πόλεις / χώρες είχε αρχικά προγραμματιστεί για την περίοδο 12 Ιουνίου του 2020 - 12 Ιουλίου του 2020, αλλά τελικά έλαβε χώρα από τις 11 Ιουνίου του 2021 μέχρι σήμερα, 11η Ιουλίου του 2021, ημέρα διεξαγωγής του μεγάλου τελικού μεταξύ των Εθνικών Ομάδων Ποδοσφαίρου της Αγγλίας και της Ιταλίας, στο γήπεδο Wembley του Λονδίνου.
Εν αναμονή λοιπόν του σημερινού τελικού στις 22.00 (ώρα Ελλάδος), το ... χρονοντούλαπο όπου βρίσκονται συν τοις άλλοις τα albums της Panini - από τις εποχές που μάζευα τα πολυπόθητα αυτοκόλλητα "χαρτάκια" - άνοιξε, δίδοντας το έναυσμα για νοσταλγική αναδρομή σε παλαιότερες παρουσίες των δυο ομάδων που θα αναμετρηθούν σήμερα, ενθυμούμενος πρόσωπα και γεγονότα από το παρελθόν. Επιστρέφοντας όμως στο παρόν, η πρώτη φωτογραφική στάση του παρόντος αφιερώματος αφορά τους πάγκους των δυο Εθνικών Ομάδων, εκεί όπου βρίσκονται ως προπονητές δυο πρώην ποδοσφαιριστές, ο γεννηθείς στις 27 Νοεμβρίου του 1964 Roberto Mancini (Ρομπέρτο Μαντσίνι) για λογαριασμό της Squadra Azzurra και ο γεννηθείς στις 3 Σεπτεμβρίου του 1970 Gareth Southgate (Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ) για λογαριασμό των Τριών Λιονταριών (Three Lions). Αριστερά λοιπόν, ο Roberto Mancini σε μια φωτογράφηση ως επιθετικός της Εθνικής Ιταλίας στο Μουντιάλ του 1990 το οποίο διεξήχθη στη γενέτειρά του Ιταλία (σσ. ο ίδιος δεν έπαιξε καθόλου σε εκείνη τη διοργάνωση μένοντας στη σκιά των Vialli, Schillaci, Baggio) και δεξιά ο Gareth Southgate, οκτώ χρόνια αργότερα, στην εμφάνισή του ως αμυντικός/μέσος της Εθνικής Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας (του 1998).
Μιας και αναφέρθηκε το όνομά του, στον πάγκο της Εθνικής Ιταλίας, ως αρχηγός αποστολής της ομάδας του Mancini, ο συνομήλικός πρώην διεθνής επιθετικός των "Azzurri" Gianluca Vialli, εσχάτως επανακάμψας από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας (καρκίνος στο πάγκρεας) σε μια φωτογραφία από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990, μιας διοργάνωσης όπου και ο ίδιος - όπως άλλωστε και ο Mancini - δεν έκαναν κάποια ιδιαίτερη αίσθηση (σσ. τα φώτα της δημοσιότητας είχαν τότε πέσει στον γκολτζή Salvatore - Totó - Schillaci ο οποίος ερχόμενος από το ... πουθενά, είχε σκοράρει 6 γκολ!).
Λίγο το γεγονός πως ο τελικός διεξάγεται στο Wembley, λίγο το γεγονός πως η Εθνική Αγγλίας στο ποδόσφαιρο παραμένει άτιτλη σε ευρωπαϊκό επίπεδο με την μοναδική της αξιοσημείωτη επιτυχία να καταγράφεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966 το οποίο είχε διεξαχθεί στην Αγγλία, η Εθνική Ομάδα της Αγγλίας παρουσιάζεται από πολλούς ως το φαβορί για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού τροπαίου στον σημερινό μεγάλο τελικό.
Ειρήσθω εν παρόδω, το πρώτο ματς εκείνης της διοργάνωσης του 1966 έλαβε χώρα σαν σήμερα, στις 11 Ιουλίου του 1966, στο παλιό γήπεδο Wembley του Λονδίνου, μεταξύ των Εθνικών Ομάδων της Αγγλίας και της Ουρουγουάης (αποτέλεσμα 0-0).
Τελικά, σε εκείνο το τουρνουά, η κάτωθι εικονιζόμενη Εθνική Ομάδα της Αγγλίας του τότε εκλέκτορα Sir Alfred Ernest Ramsey (22 Ιανουαρίου 1920 – 28 Απριλίου 1999), με πρωταγωνιστές τον τερματοφύλακα Gordon Banks, τον αμυντικό Bobby Moore, τον αρχηγό Bobby Charlton και τον σέντερ φορ Geoff Hurst που πέτυχε hat-trick στον τελικό με την Εθνική Ομάδα της τότε Δυτικής Γερμανίας (τελικό σκορ 4-2, στην παράταση), κατέκτησε τον μοναδικό - μέχρι σήμερα - τίτλο σε επίπεδο Εθνικής Ομάδας ποδοσφαίρου.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός πως το μακρινό 1966 η Εθνική Ομάδα της Αγγλίας είχε πανηγυρίσει την πρώτη θέση σηκώνοντας το Jules Rimet Cup, ένα τρόπαιο με την παράσταση της αρχαιοελληνικής θεότητας που συμβόλιζε τη "Νίκη", το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην εν λόγω διοργάνωση από το 1930 έως το 1970. To Jules Rimet Cup, το οποίο αρχικά ονομαζόταν "Νίκη" ("Victory"), είχε μετονομαστεί προς τιμήν του μακροβιότερου Προέδρου της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FIFA), του Γάλλου Jules Rimet (14 Οκτωβρίου 1873 – 16 Οκτωβρίου 1956).
Μένει λοιπόν να δούμε αν ο κάτωθι εικονιζόμενος ως μέλος της Εθνικής Ομάδας της Αγγλίας που πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του έτους 2002 στη Νότια Κορέα και στην Ιαπωνία, νυν προπονητής της Εθνικής Αγγλίας Gareth Southgate, θα καταφέρει να ικανοποιήσει τους διψασμένους επί δεκαετίες Άγγλους φιλάθλους που προσμένουν μια μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας επιμόνως τους στίχους "It's coming home, it's coming, football's coming home", βαδίζοντας στα χνάρια του Alf Ramsey και της Ομάδας του '66 - και ποιος ξέρει, ίσως, σε περίπτωση επιτυχίας, λάβει και ο ίδιος τίτλος ευγενείας από την Βασίλισσα Ελισάβετ Β' του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία ειρήσθω εν παρόδω αποτελεί συνδετικό κρίκο της σημερινής εποχής με το 1966, αφού ήταν εκείνη που έδωσε το κύπελλο στον τότε αρχηγό της Εθνικής Ομάδας (επίσης μετέπειτα Sir) Bobby Charlton!
Βέβαια, ούτε οι Ιταλοί πάνε πίσω ως προς την ... λειψυδρία τίτλων σε επίπεδο ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων αφού η μοναδική τους πρωτιά καταγράφεται επίσης το μακρινό 1968! Βέβαια, τα τέσσερα αστέρια στη φανέλα της Squadra Azzurra παραπέμπουν στα τέσσερα κερδισμένα Παγκόσμια Κύπελλα - με την πλέον πρόσφατη επιτυχία να καταγράφεται το έτος 2006, στο Μουντιάλ της Γερμανίας και τους Ιταλούς φιλάθλους να παρουσιάζονται σαφώς πιο "χορτασμένοι" από ότι οι αντίστοιχοι Άγγλοι.
Στην ακόλουθη φωτογραφία, η Εθνική Ομάδα της Ιταλίας που αγωνίστηκε και αναδείχθηκε νικήτρια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1968, με τερματοφύλακα έναν από τους κορυφαίους όλων των εποχών, τον Dino Zoff, δεσπόζουσα μορφή στην άμυνα τον Giacinto Facchetti, ηγετική μορφή τον μεσοεπιθετικό Sandro Mazzola και σέντερ φορ τον Luigi Riva.
Αξιοσημείωτο δίχως άλλο το γεγονός πως η τελική φάση εκείνου του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος είχε διεξαχθεί σε τρεις πόλεις της Ιταλίας (Ρώμη, Φλωρεντία και Νάπολη), με την συμμετοχή μόλις τεσσάρων ομάδων μεταξύ των οποίων η Εθνική Ομάδα της Αγγλίας αλλά και δυο χωρών που πλέον δεν υφίστανται (Γιουγκοσλαβία και Σοβιετική Ένωση), από τις 5 ως τις 8 Ιουλίου του 1968, με την Ιταλία να επικρατεί σε διπλό παιχνίδι (!) της Γιουγκοσλαβίας με 2-0 στην ... επανάληψη του τελικού της 8ης Ιουλίου δυο μέρες αργότερα (10 Ιουλίου)! Για την ιστορία, σε εκείνη τη διοργάνωση, ίσχυε ακόμη ο κανονισμός του "στριψίματος του νομίσματος" μετά από ισόπαλη παράταση (δεν υπήρχαν πέναλτι) για όλα τα ματς πλην του τελικού, για τον οποίον αν το αποτέλεσμα παρέμενε ισόπαλο και μετά την παράταση της κανονικής διάρκειας, οριζόταν επανάληψη του αγώνα (όπως και συνέβη μεταξύ Ιταλίας και Γιουγκοσλαβίας)!
Επίλογος με την ευχή το θέαμα του σημερινού τελικού να είναι εφάμιλλο του θεάματος που παρουσιάστηκε στην πλειοψηφία των ματς του φετινού 16ου Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, τα οποία παρά τις δυσάρεστες συνθήκες διεξαγωγής (κορωνοϊός) και τις ιδιαίτερα έντονες συμπτυγμένες και βεβαρημένες σεζόν των ποδοσφαιριστών, κατά κοινή ομολογία, αποτελούν τα καλύτερα των τελευταίων ετών σε τελική φάση Euro.
Κείμενο:
- Το κείμενο είναι πρωτότυπο και αντανακλά τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος.
- Όσοι/ες τυχόν διαφωνούν με το περιεχόμενο του κειμένου, αυτό είναι σεβαστό μεν αλλά καλά θα κάνουν να κρατήσουν τις δικές τους απόψεις για την πάρτη τους ή να ξεκινήσουν το blogging.
- To συλλεκτικό υλικό που συνοδεύει το κείμενο προέρχεται από το προσωπικό αρχείο του γράφοντος
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου