Pages

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 26, 2020

ΤΟ ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ ΜΗΧΑΝΟΥΡΓΕΙΟ ΤΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Περπατώντας στους δρόμους του Πειραιώς, όλο και κάποιο αναπάντεχο ενδιαφέρον εύρημα που να παραπέμπει στο κοντινό ή / και στο πιο μακρινό παρελθόν της πόλεως εμφανίζεται μπροστά στα μάτια των πλέον παρατηρητικών. Κάπως έτσι λοιπόν, βαδίζοντας ένα απόγευμα επί της οδού Καραολή και Δημητρίου, πλησίον της συμβολής αυτής με την οδό Φίλωνος, υπέπεσε στην αντίληψή μου ένα πολυκαιρισμένο σιδερένιο ρολό ενός εγκαταλειμμένου ισογείου καταστήματος το οποίο έφερε στο ένα άκρο του την κάτωθι αναφορά στο εν Πειραιεί Μηχανουργείο του Αιμίλιου Πολίτη, με σήμα κατατεθέν τον Αρχιμήδη


Εκτός αυτού, στην έτερη γωνία του σιδερένιου ρολού, μια παλιά κλειδαριά, επίσης φέρουσα την ένδειξη "Αιμ. Πολίτης - Πειραιεύς":

ΑΙΜ. ΠΟΛΙΤΗΣ ~ ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ

Το ρολό του προαναφερθέντος εγκαταλειμμένου ισογείου καταστήματος επί της οδού Καραολή και Δημητρίου, προφανούς κατασκευής του Μηχανουργείου Α. Πολίτη, όπου παρατηρήθηκαν τα δυο παραπάνω ευρήματα:

ΟΔΟΣ ΚΑΡΑΟΛΗ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Για την ιστορία, το μηχανουργείο του Αιμιλίου Δ. Πολίτη, με έμβλημα τον σκεπτόμενο Αρχιμήδη, υπήρξε ένα από τα πολυάριθμα μηχανουργεία που λειτούργησαν στην πόλη του Πειραιά στις αρχές του 20ου αιώνα. Ιδρυθέν το 1905, το μηχανουργείο του Α. Πολίτη ή Πολίτου καταγράφεται σε αρκετούς Οδηγούς της πόλεως, όπως λ.χ. στην Ατζέντα του έτους 1916 με ειδίκευση στα ρολά και στις τροχαλίες αρχικά επί της οδού Καραϊσκου και εν συνεχεία στον Μέγα Οδηγό του Πειραιώς του 1929-1930 αλλά και σε αντίστοιχο μεταπολεμικό Οδηγό της Ελλάδος του 1947-1948, επί της οδού Ντεννύ Κοσσέν - πάντοτε με ειδίκευση στα ρολά, στις μεταλλικές κατασκευές και στις μηχανουργικές εργασίες -  ήτοι στη σημερινή οδό Τριακοστού Τετάρτου (34ου) Συντάγματος Πεζικού:


Το ισόγειο εγκαταλειμμένο κατάστημα το οποίο μας προσέφερε το έναυσμα για αυτήν την μικρή ιστορική αναδρομή βρίσκεται στο κάτωθι εικονιζόμενο αρκετά γνωστό γωνιαίο κτίριο της πόλεως του Πειραιά, στη συμβολή των οδών Καραολή και Δημητρίου και Φίλωνος, διαγώνια από το νεοκλασικό κτίριο του παλαιού Ταχυδρομικού Μεγάρου Πειραιώς (νυν Δημοτική Πινακοθήκη) και δυο βήματα από την Καθολική Εκκλησία του Αγίου Παύλου. Το εν λόγω κτίριο, κατασκευής 1935, αποτελούσε ιδιοκτησία του εμπόρου Γεωργίου Αδαμαντίου Μιζάρα (1872-1939) και της συζύγου του Μεταξίας Μιζάρα - Λέκου και περιήλθε κατόπιν σχετικής διαθήκης στο Γηροκομείο Πειραιώς (μαρτυρία κας Τιτίκας Μπουρνάκη). Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στο ισόγειο του διώροφου κτιρίου, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2020, λειτουργούσαν ορισμένα καταστήματα. 

ΟΙΚΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΙΖΑΡΑ (1935) ~ ΟΔΟΣ ΦΙΛΩΝΟΣ | ΟΔΟΣ ΚΑΡΑΟΛΗ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Σχετικά πρόσφατα (2019), η αφαίρεση κάποιων πινακίδων καταστημάτων που λειτούργησαν παλαιότερα στο ισόγειο του εν λόγω κτιρίου οδήγησαν στην "αποκάλυψη" της κάτωθι σιδερένιας επιγραφής, σε υπέρθυρο επί της οδού Καραολή και Δημητρίου η οποία αναφέρεται στη "Στοά Γεωρ. Μιζάρα" κάνοντας μνεία και στο έτος κατασκευής του οικοδομήματος (1935):

ΟΙΚΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΙΖΑΡΑ (1935) ~ ΟΔΟΣ ΚΑΡΑΟΛΗ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ [ΠΕΙΡΑΙΑΣ]

Το προαναφερθέν ακίνητο όπως καταγράφηκε φωτογραφικά στις αρχές Μαρτίου του έτους 2023:

ΟΙΚΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΙΖΑΡΑ (1935) ~ ΟΔΟΣ ΦΙΛΩΝΟΣ | ΟΔΟΣ ΚΑΡΑΟΛΗ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Η όψη του ιδίου κτιρίου όπως καταγράφηκε το φθινόπωρο του έτους 2024:

ΟΙΚΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΙΖΑΡΑ (1935) ~ ΟΔΟΣ ΦΙΛΩΝΟΣ | ΟΔΟΣ ΚΑΡΑΟΛΗ-ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Διαβάστε σχετικά θέματα:


Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.
Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:

Τύπος Εποχής - Οδηγοί Πόλεως

Φωτογραφίες:
  • Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
  • Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
  • Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

2 σχόλια:

  1. Ο Αιμίλιος Πολίτης ήταν ο παππούς μου από την πλευρά της μητέρας μου κι εγώ έζησα πάνω από το μηχανουργείο όπου βρισκόταν το σπίτι μας και το δικό του μέχρι το 1962, χρονιά που πέθανε. 'Ήδη είχε παραχωρήσει το μηχανουργείο στον γιό του Δημήτρη και είχαν αλλάξει κύκλο εργασιών: έφτιαχναν σωληνάρια. Είχε κρατήσει όμως ένα τμήμα του μαγαζιού ως μηχανουργείο που το δούλευε ο άλλος του γιος, ο Βασίλης. Η έρευνά σας για τα παλιά μηχανουργεία του Πειραιά αποτυπώνει τις δυσκολίες που συνάντησαν μετά τον πόλεμο. Το post σας μου έφερε στο μυαλό τα παιδικά μου χρόνια.
    Συγχαρητήρια για την έρευνά σας και το blog γενικότερα!
    Αλεξάνδρα Βέλτσου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και την μαρτυρία.
      Σε περίπτωση που θέλετε να προσθέσουμε κάποιο στοιχείο σχετικά με το μηχανουργείο του παππού σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου στο mlp.blogspot@gmail.com

      Διαγραφή