ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΩΝ ΣΑΛΑΜΙΝΟΜΑΧΩΝ ΚΑΙ Η ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΜΒΟΥ [ΚΥΝΟΣΟΥΡΑ - ΣΑΛΑΜΙΝΑ]

Η Ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.) αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα από τα σημαντικότερα πολεμικά γεγονότα τα οποία επηρέασαν την παγκόσμια ιστορία. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν, όχι αδίκως, ότι εάν η συγκεκριμένη μάχη είχε διαφορετική έκβαση, πιθανότατα ο κόσμος μας σήμερα να ήταν πολύ διαφορετικός. Παρόλο που σχετικά με την νικηφόρα ναυμαχία που έλαβε χώρα στο θαλάσσιο χώρο πλησίον των ανατολικών ακτών της Σαλαμίνας έχουν γραφτεί άπειροι τόμοι ιστορικών αναλύσεων, μέχρι και τις μέρες μας, η ανάδειξη αυτού του σπουδαίου ιστορικού γεγονότος στην ιδία την νήσο Σαλαμίνα παραμένει σχεδόν μηδαμινή. 

Η διαχρονική αδιαφορία της ελληνικής Πολιτείας, τόσο σε επίπεδο κεντρικής εξουσίας όσο και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, έχει φροντίσει ώστε η προβολή αυτού του τόσο σημαντικού γεγονότος να είναι μηδαμινή. Η υποβαθμισμένη τουριστική Σαλαμίνα θα μπορούσε δίχως να άλλο να έχει εκμεταλλευτεί το γεγονός πως στον τόπο αυτό έλαβε χώρα μια ναυμαχία που σημάδεψε την ανθρώπινη ιστορία και να έχει μετατρέψει το νησί σε πόλο έλξης για πλήθος κόσμου, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, δημιουργώντας σχετικές εγκαταστάσεις ανάδειξης και προβολής όπως λ.χ. ένα μουσείο, ένα ιστορικό πάρκο κ.α. 

Αντί αυτών, πάνω σε ένα μικρό ξερό περιφραγμένο λόφο με μερικά αγριόχορτα στη βόρεια ακτή της Κυνοσούρας, με θέα στο θαλάσσιο χώρο όπου έλαβε χώρα η ιστορική ναυμαχία του 480 π.Χ., δίπλα σε εγκαταστάσεις ναυπηγείων και διαλυτηρίων πλοίων, με πλήθος μπάζων και απορριμμάτων να κυριαρχούν στα πέριξ δημιουργώντας τουλάχιστον αλγεινή εντύπωση στους "τολμηρούς" επισκέπτες που καταφέρνουν να φθάσουν μέχρι αυτό το σχετικά απόμακρο - και άνευ επαρκούς σημάνσεως - σημείο της Σαλαμίνας, τοποθετήθηκε το 2006, το κάτωθι εικονιζόμενο μνημείο των Σαλαμινομάχων, έργο του γλύπτη Αχιλλέα Βασιλείου:

Η σημερινή συνολική εικόνα προσβολής προς το προαναφερόμενο σπουδαίο ιστορικό γεγονός είναι βέβαια προϊόν πολλών δεκαετιών απαξίωσης. 

Συνοπτικά αξίζει να αναφέρουμε τα παρακάτω - τα οποία χρήζουν μεγαλύτερης διερεύνησης και εμβάθυνσης από κάθε ενδιαφερόμενο: 

• Η περιοχή κηρύχθηκε αρχαιολογικός χώρος για πρώτη φορά σύμφωνα με τις αποφάσεις υπ'αριθμόν 16821 και 11707 όπως δημοσιεύτηκαν αντίστοιχα στα ΦΕΚ B 37/1965 και ΦΕΚ B 429/1966 περί του αρχαιολογικού χώρου στη θέση "Μαγούλα" της Σαλαμίνας με σαφή αναφορά στην ύπαρξη του Τύμβου των Σαλαμινομάχων:

• Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, σύμφωνα με το ΦΕΚ 84/Β της 5ης Φεβρουαρίου του 1969, υπήρξε νέα υπουργική απόφαση, με βάση την οποία κηρύχθηκαν - εκτός των άλλων - ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία "το ακρωτήριο "Πούντα", η θέσις της κλασσικής πόλεως Σαλαμίνος, περιλαμβάνουσα πλήθος ερειπίων οικιών και τειχών. Προς Ανατολάς παλαιές γερμανικές εγκαταστάσεις, προς δυσμάς, η δημοσία οδός Καματερού - Αμπελακίων, προς βορράν η ακτής της Κοινότητας Καματερού, προς Νότον ο λιμήν των Αμπελακίων." 

• Οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν στο ακρωτήριο της Κυνοσούρας ανέδειξαν σχετικό αρχαίο τύμβο ο οποίος ανήκε στους νεκρούς πολεμιστές της ιστορικής ναυμαχίας της Σαλαμίνας καθώς και άλλα τεράστιας αρχαιολογικής σημασίας ευρήματα. 

• Παρόλα ταύτα όμως, από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 (έτος 1971) στο χώρο όπου βρέθηκαν τα αρχαιολογικά ευρήματα επί της χερσονήσου της Κυνοσούρας ξεκίνησε να δραστηριοποιείται η μετέπειτα Ναυπηγική Εταιρεία "Αρκαδία" (νυν Ναυπηγική Εταιρία Αρκαδία Ανώνυμος Εταιρία με έδρα στον Πειραιά και αντικείμενο δραστηριότητας τη "Ναυπήγηση πλοίων και πλωτών κατασκευών Επισκευή και συντήρηση πλοίων και σκαφών") έχοντας την άδεια τόσο του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) όσο και του Υπουργείου Πολιτισμού, αρχικά για την ίδρυση μηχανουργείου (1971) και αργότερα (1977) για την ίδρυση ναυπηγικών εγκαταστάσεων υπό προϋποθέσεις οι οποίες ουδέποτε εκπληρώθηκαν (λ.χ. η δημιουργία ελεύθερης ζώνης 5 στρεμμάτων γύρω από τον Τύμβο). 

• Ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς μεγάλου τμήματος της χερσονήσου της Κυνοσούρας, όπου ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του 1960 τα αρχαιολογικά ευρήματα, φέρεται να ανήκει από το έτος 1969 στην προαναφερόμενη Ναυπηγική Εταιρία "Αρκαδία" έχοντας αποτελέσει  πολλάκις αντικείμενο διαμάχης μεταξύ της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και της ιδιοκτήτριας εταιρίας. Όλως τυχαίως η υπό εξέταση περιοχή - η οποία έχει κηρυχθεί ως αρχαιολογικός χώρος - φέρεται να περιήλθε στην ιδιοκτησία της προαναφερόμενης εταιρίας επί δικτατορίας. Επίσης τυχαία, πίσω από την προαναφερομένη εταιρία η οποία δραστηριοποιείτο στον αρχαιολογικό χώρο της Κυνοσούρας πρέπει να αναζητηθούν ο Γκίκας Ν. Κουλούρας (γεννηθείς έτος 1927, γόνος της γνωστής υδραιϊκής εφοπλιστικής οικογενείας) και ο Θεοφάνης Διαμαντής (γεννηθείς έτος 1955, επίσης γόνος της εφοπλιστικής οικογενείας Διαμαντή, σχετιζόμενος οικογενειακώς και με τη γνωστή οικογένεια του πολιτικού Αχιλλέα Καραμανλή).

• Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 που η Ναυπηγική Εταιρία "Αρκαδία" η οποία δραστηριοποιείτο στην χερσόνησο της Κυνοσούρας (ναυπηγικές εργασίες, εργασίες αμμοβολής, κατεργασία πετρελαιοειδών αποβλήτων κ.α.) μέχρι σήμερα (ως Ναυπηγεία Σαλαμίνας Α.Ε.) έχουν πραγματοποιηθεί αμέτρητες εκσκαφές / ισοπεδώσεις / παρεμβάσεις στο χώρο του αρχαίου τύμβου των Σαλαμινομάχων, για διάφορους σκοπούς που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εν λόγω εταιρίας (διαμόρφωση λιμενίσκου, διαμόρφωση χώρου συγκέντρωσης απορριμμάτων, χώρος συγκέντρωσης γαιάνθρακα κ.α.), κατά τη διάρκεια των οποίων έχουν αλλοιωθεί, αφαιρεθεί ή καταστραφεί ολικά μέγα πλήθος αρχαιολογικών ευρημάτων ανυπολόγιστης αξίας. 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο ΦΕΚ 305 της 26ης Μαρτίου του 1982, ο χώρος της ναυμαχίας της Σαλαμίνας χαρακτηρίστηκε ξανά ως "αρχαιολογικός - ιστορικός τόπος" με απόφαση την οποία υπέγραψε η τότε Υπουργός Πολιτισμού Μελίνα Μερκούρη. Η απόφαση του 1982, η οποία έκανε αναφορά και στην προηγούμενη απόφαση του 1969 (βλέπε παραπάνω), ανέφερε σχετικά: "Χαρακτηρίζουμε ως αρχαιολογικό χώρο και ιστορικό τόπο τον όρμο των Αμπελακίων με ολόκληρη τη Χερσόνησο της Κυνοσούρας και την Χερσόνησο των Αμπελακίων, όπου η αρχαία πόλη της Σαλαμίνας, ο όρμος των Σεληνίων και τις νησίδες Αγ. Γεώργιο και Ψυττάλεια, όπως σημειώνεται στο συνημμένο σχέδιο, επειδή στο χώρο αυτό έγινε η περίφημη ναυμαχία που αποτελεί το σπουδαιότερο γεγονός της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας. Στην χερσόνησο της Κυνοσούρας, μετά την ναυμαχία στήθηκε το τρόπαιο της νίκης των Ελλήνων, από το οποίο προέρχεται και η ονομασία "Τροπαία Άκρα". Η νησίδα Ψυττάλεια, που ήταν στην αρχαιότητα αφιερωμένη στον Πάνα συνδέεται με τη γνωστή απόβαση του Αριστείδη και το φόνο των επίλεκτων Περσών. Ο χαρακτηρισμός του αρχαιολογικού - ιστορικού τόπου αποσκοπεί στην προστασία του χώρου της ιστορικής ναυμαχίας από απειλούμενες ριζικές επεμβάσεις που θα εξαφάνιζαν κάθε στοιχείο ιστορικής μνήμης."

Το επισυναπτόμενο - στο ΦΕΚ και την παραπάνω απόφαση - σχέδιο:

Την ίδια εποχή (έτος 1982), στις σελίδες του Τύπου γινόταν αναφορά στη δικαστική υπόθεση με μηνύτρια την αρχαιολόγο Αθηνά Καλογεροπούλου και κατηγορούμενο τον επιχειρηματία Κ. Διαμαντή, πεθερό του κ. Αχιλλέα Καραμανλή σχετικά με τη χρήση του ιστορικού και αρχαιολογικού χώρου της Κυνοσούρας:

Δεν είναι ανάγκη να αναφέρουμε πως παρά το δεύτερο χαρακτηρισμό της χερσονήσου της Κυνοσούρας και των λοιπών τοποθεσιών ως αρχαιολογικό χώρο ιστορικής σημασίας τίποτε απολύτως δεν έγινε. 

Ακολουθεί η παράθεση ορισμένων πιο σύγχρονων γεγονότων, τα οποία επίσης χρήζουν μεγαλύτερης διερεύνησης και εμβάθυνσης από κάθε ενδιαφερόμενο: 

• Κατά τη δεκαετία του 1990, εξετάστηκε η απαλλοτρίωση της εκτάσεως η οποία καταγραφόταν τότε ως συνολικού εμβαδού 35 στρεμμάτων, με τα 24 εξ'αυτών να ανήκουν σε ιδιώτες και τα 11 στον ΟΛΠ δίχως βέβαια να υπάρξει κάποια σχετική εξέλιξη. 

• Τον Οκτώβριο του έτους 2001, κατόπιν σχετικής γνωμοδότησης του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, αποφασίστηκε για λόγους προστασίας του κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου της χερσονήσου Κυνοσούρας Σαλαμίνας ο καθορισμός ζωνών Α' και Β' Προστασίας σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο σχετικό ΦΕΚ B 1459/2001: 

• Τρομερή σύμπτωση το γεγονός πως τρεις ημέρες αργότερα, στις 20 Οκτωβρίου του 2001, λαμβάνει χώρα στην Κυνοσούρα της Σαλαμίνας πολύνεκρο εργατικό ατύχημα (με 5 θύματα) κατόπιν εκρήξεως στο δεξαμενόπλοιο "Sailor" το οποίο φέρνει στην επιφάνεια τα θέματα των ανύπαρκτων μέτρων ασφαλείας στα ναυπηγεία και στις λοιπές εγκαταστάσεις διαχωρισμού αποβλήτων που δραστηριοποιούνται - κατά τα φαινόμενα εντελώς άνομα και ανεξέλεγκτα - στον κατά τα άλλα πολλάκις κηρυγμένο αρχαιολογικό - ιστορικό χώρο. Ένα χρόνο πριν, κατά τον μήνα Ιούνιο του έτους 2000, μια άλλη έκρηξη με έναν νεκρό ναυτεργάτη, είχε λάβει χώρα σε έτερο δεξαμενόπλοιο - "σαπάκι" - κέντρο διαχωρισμού αποβλήτων πετρελαίου ("Slops") ιδιοκτησίας της εταιρίας "Hellenic Slops Περιβαλλοντική ΕΠΕ" θυγατρικής της "Aegean Petroleum International Trading" του Νικαιώτη Δημήτρη Μελισσανίδη. 

• Το "θέατρο του παραλόγου" συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια: Τον Ιανουάριο του έτους 2004, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο στα πλαίσια της υποτιθέμενης προστασίας και ανάδειξης (!) του Τύμβου των Σαλαμινομάχων ενέκρινε μια μελέτη διαμόρφωσης αυτού στηριζόμενο στον νέο αρχαιολογικό νόμο ο οποίος έδιδε δικαίωμα για ήπιες παρεμβάσεις δίχως να έχει προηγηθεί απαλλοτρίωση ιδιοκτησίας. Η απόφαση του Κ.Α.Σ. προέβλεπε διάφορες παρεμβάσεις όπως λ.χ. "συντήρηση, στερέωση και εξασφάλιση των συνθηκών διατήρησης του νεκροταφείου, δενδροφύτευση, μετατόπιση του δρόμου της σύγχρονης οδού για την ανάδειξη του τείχους κ.α" τα οποία ξεχάστηκαν αμέσως μετά τις εκλογές του Μαρτίου του 2004. Ένα χρόνο αργότερα, κατά τον μήνα Μάιο του 2005, το ίδιο το Κ.Α.Σ. γνωμοδότησε υπέρ της συνέχισης λειτουργίας πλωτής εγκατάστασης επεξεργασίας υγρών αποβλήτων (SLOPS) στην Κυνόσουρα Σαλαμίνας, εντός του κηρυγμένου αρχαιολογικού θαλάσσιου χώρου και μόλις 140 μέτρα από την ακτή (αρχαιολογική, προστατευμένη Ζώνη Α') κατόπιν σχετικού αιτήματος της εταιρίας "Hellenic Slops S.A.", συμφερόντων του προαναφερόμενου επιχειρηματία Δημητρίου Μελισσανίδη (ως μετεξέλιξη της προαναφερθείσας από το ατύχημα του 2000 εταιρίας). Αν αναρωτιέστε ποιος ήταν πρόεδρος του Κ.Α.Σ κατά την περίοδο 2004-2007 παραθέτουμε ένα ονοματεπώνυμο που εξηγεί σίγουρα πολλά: Χρήστος Ζαχόπουλος, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού κατά το προαναφερθέν διάστημα επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας (πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής).

• Άξιο μνείας επίσης το γεγονός πως κατά τον μήνα Απρίλιο του 2004, ο τότε δήμαρχος Αμπελακίων Στέλιος Γκίνης ζήτησε άδεια για τη δημιουργία χώρου απορριμμάτων στην Κυνοσούρα η οποία απορρίφθηκε μεν αλλά έκτοτε η μεταφορά και συγκέντρωση απορριμμάτων εντός των θεωρητικά προστατευόμενων αρχαιολογικών ζωνών συνεχίζεται δίχως έλεγχο. 

• Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2006 έλαβε η χώρα η επίσημη παρουσίαση της ορειχάλκινης σύνθεσης του Αχιλλέα Βασιλείου η οποία παρουσιάζει δυο πολεμιστές με τις ασπίδες τους πάνω στην πλώρη ενός πλοίου, συνολικού βάρους 10 τόνων. Μικρή λεπτομέρεια το γεγονός πως το εν λόγω κάτωθι εικονιζόμενο γλυπτό τοποθετήθηκε παράνομα και αυθαίρετα σε έναν χώρο ο οποίος μπορεί μεν να είναι δηλωμένος ως αρχαιολογικός από το 1964, πλην όμως ανήκει ακόμα σε ιδιώτη καθώς ουδέποτε ολοκληρώθηκε η απαλλοτρίωση αυτού. Απίστευτο κι όμως ελληνικό! 

• Τον Οκτώβριο του έτους 2015, οι ζώνες της Κυνοσούρας οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ως Ζώνη Α' εξαιρέθηκαν από το πακέτο πώλησης του ΟΛΠ που διατέθηκε μέσω ΤΑΙΠΕΔ. Η απόφαση αυτή πανηγυρίστηκε από διάφορους "μαϊντανούς" του δημοσίου βίου ως "μεγάλη νίκη και δικαίωση" όμως, ειλικρινά και ρεαλιστικά σκεπτόμενοι, μετά από τόσες δεκαετίες απαξίωσης και προσβολής του ιστορικού γεγονότος της ναυμαχίας, ίσως κάποιοι ξένοι επενδυτές (λ.χ. οι Κινέζοι της Cosco) να είχαν την ευθιξία να τιμήσουν τους Σαλαμινομάχους κατά τρόπο απείρως καλύτερο από αυτόν που επέλεξαν κατά τις τελευταίες έξι και πλέον δεκαετίες οι νεοέλληνες. 

Ακολουθούν ορισμένες ακόμα φωτογραφικές λεπτομέρειες του Μνημείου των Σαλαμινομάχων όπως καταγράφηκαν κατά τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2017:

Περιττό να τονίσουμε πως ο χώρος πέριξ του μερικώς περιφραγμένου οικοπέδου - λοφίσκου όπου βρίσκεται το εικονιζόμενο μνημείο θυμίζει πραγματικό σκουπιδότοπο: 

Από το σημείο όπου βρίσκεται το προαναφερόμενο μνημείο, μπορεί κάποιος να παρατηρήσει την έντονη δραστηριότητα η οποία αναπτύσσεται με την ανοχή όλων των εμπλεκομένων φορέων στον κατά τα λοιπά πολλάκις κηρυγμένο ως αρχαιολογικό χώρο από το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960 μέχρι σήμερα.

Οι βόρειες ακτές της χερσονήσου της Κυνοσούρας με τις εγκαταστάσεις των Ναυπηγείων Σαλαμίνος Α.Ε. (πρώην "Αρκαδία"), εταιρίας η οποία το 2009 ζήτησε την υπαγωγή της στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα: 

Οι εγκαταστάσεις του ναυπηγείου της εταιρίας Θ. Μπεκρής και Σια ΕΠΕ - επίσης εντός θεωρητικά προστατευμένης αρχαιολογικής ζώνης - στα δυτικά του μνημείου των Σαλαμινομάχων. Αξιοσημείωτο το γεγονός πως η εταιρία Θ. Μπεκρής και Σια ΕΠΕ έχει καταδικαστεί κατά το παρελθόν για παράνομες εργασίες, επιχωματώσεις και καταστροφή αρχαιοτήτων με την επιβολή ποινών-χάδι! 

Αρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα του 21ου αιώνα - νεκροταφείο πλοίων (σσ. να μην ξεχνάμε ότι ΚΑΙ ο θαλάσσιος χώρος έχει κηρυχθεί προστατευόμενος και αρχαιολογικός):

Βορειοδυτικά (απέναντι) από το προαναφερόμενο μνημείο των Σαλαμινομάχων που χρησιμοποιείται σαν σημείο αναφοράς, διάφορες εγκαταστάσεις ναυπηγείων [Ναυπηγεία Παναγιωτάκη ΕΠΕ, Ναυπηγοεπισκευαστική Σαλαμίνος ΑΕ (Κόρος Νικόλαος), Νέα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (Spanopoulos Group)] στις βόρειες ακτές του όρμου των Αμπελακίων και μέχρι την Άκρα Πούντα, χώρος ο οποίος επίσης εμπίπτει στη ζώνη προστασίας του Αρχαιολογικού Χώρου:

• Το Μνημείο της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας στον αρχαίο λιμένα Σαλαμίνας

Στον μυχό του κόλπου των Αμπελακίων, εκεί όπου εικάζεται ότι βρισκόταν ο αρχαίος λιμένας της Σαλαμίνας, μόλις 2 χιλιόμετρα μακριά από το σημείο όπου βρίσκεται το Μνημείο των Σαλαμινομάχων, υπάρχει το κάτωθι εικονιζόμενο Μνημείο της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας: 

Επί του μνημείου, ο παιάνας τον οποίον φέρεται να τραγούδησε ο ελληνικός στόλος στην αρχή της ναυμαχίας, κατά τον Αισχύλο: 

Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε,
ἐλευθεροῦτε πατρίδ', ἐλευθεροῦτε δὲ
παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη,
θήκας τε προγόνων· νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών.

Εμπρός, γιοί των Ελλήνων,
ελευθερώστε την πατρίδα, ελευθερώστε
τα παιδιά σας, τις γυναίκες σας, τους βωμούς των θεών των πατέρων σας
και τους τάφους των προγόνων σας: τώρα είναι ο αγώνας για τα πάντα.

Η παραλία του αρχαίου λιμένα της Σαλαμίνας με κάποια διάσπαρτα αρχαιολογικά ευρήματα και με φόντο την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη προς την Άκρα Πούντα όπως καταγράφηκε τον Σεπτέμβριο του έτους 2017: 

Ανατρέχοντας κάποιος στον μεταπολεμικό Τύπο μπορεί να βρει αναφορές σε εορτές της επετείου της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας κατά την 22η ημέρα του Σεπτεμβρίου κάθε έτους, όπως λ.χ. οι παρακάτω αναφορές από τα έτη 1963 και 1964. 

Βέβαια η απόσταση των προαναφερομένων εκδηλώσεων της δεκαετίας του 1960 απέχουν έτη φωτός από τα παρακάτω καραγκιοζιλίκια με τους αρχαιοελληνικούς χιτώνες και τα κόκκινα χαλιά του "ψεκασμένου" Πάνου Καμμένου (έτος 2015) τα οποία έλαβαν χώρα στην παραλία του αρχαίου λιμένος Σαλαμίνας: 

Αξιοσημείωτο είναι τέλος το γεγονός πως αντίστοιχο, μικρότερο, μνημείο της ιστορικής ναυμαχίας της Σαλαμίνας, με αναφορά στους ίδιους στίχους του πολεμικού τραγουδιού (παιάνα) των Σαλαμινομάχων υπάρχει και στη θέση Κολώνες της Σαλαμίνας: 

Αντί επιλόγου:

Η "ιστορική" πλην όμως τριτοκοσμική Σαλαμίνα είχε το θράσος να διεκδικήσει την αναγόρευσή της σε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το έτος 2021. Ευτυχώς όμως οι "κουτόφραγκοι" δε μάσησαν και η Σαλαμίνα (πακέτο με τον "εξωτικό" Πειραιά) υπήρξαν οι πρώτες υποψηφιότητες που κρίθηκαν ανεπαρκείς. Το έτος 2020 αναμένονται να εορταστούν με "λαμπρότητα" τα 2.500 χρόνια από την ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας. Τι κρίμα που ούτε ο τύμβος υπάρχει πια, ούτε τα οστά των Σαλαμινομάχων, ούτε οι αρχαίες στήλες που βρέθηκαν, ούτε πολλά αρχαιολογικά ευρήματα. Η Σαλαμίνα θα μπορούσε να αποτελεί κορυφαίο τουριστικό προορισμό αποκλειστικά και μόνο δια της υπάρξεως ενός ορθού αρχαιολογικού χώρου στον οποίον θα συνέρρεαν πλήθη από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης για να δουν τον τόπο όπου έγινε η ιστορική ναυμαχία. Αντί αυτού όμως, ψεύδη, υποκρισία και συμφέροντα. 

Πρόταση του MLP Blog είναι το 2024 να εορταστούν με λαμπρότητα τα 60 χρόνια προσβολής, απαξίωσης, βεβήλωσης, ιεροσυλίας και καταστροφής των κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων και να τιμηθούν για την προσφορά τους οι ηθικοί αυτουργοί της νοσηρής και υποκριτικής κατάστασης που επικρατεί στη Σαλαμίνα: δημοτικοί άρχοντες και βουλευτές του τόπου, ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ), το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, το Υπουργείο Πολιτισμού, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, η Νομαρχία Πειραιά και η Περιφέρεια Αττικής, ο Δήμος Σαλαμίνας κ.α. 

Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο.
Στοιχεία και πληροφορίες αντλήθηκαν από τα παρακάτω:

• Ναυμαχία της Σαλαμίνας - Wikipedia
• Αρχαίες τριήρεις στον βυθό της Σαλαμίνας;
• Ναυάγιο στον Τύμβο των Σαλαμινομάχων
• Εξαιρέθηκε από την πώληση του ΟΛΠ η Κυνόσουρα στη Σαλαμίνα
• Εξαιρείται ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων από το ΤΑΙΠΕΔ
• Προσωπική Έρευνα - Ημερήσιος Τύπος
• Γλυπτοθήκη - Βασιλείου Αχιλλέας
• http://www.art22.gr - Βασιλείου Αχιλλέας

Φωτογραφίες:

• Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.