Θλίψη και οργή, εναλλασσόμενα συναισθήματα εισερχόμενοι στις εξωτερικές αθλητικές εγκαταστάσεις του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας (Σ.Ε.Φ.), στο νέο Φάληρο. Άκρως εξοργιστικό το γεγονός πως σε μια πόλη η οποία δε διαθέτει ούτε αθλητικές εγκαταστάσεις, ούτε ελεύθερους χώρους, ούτε φυσικά σημεία πρασίνου και αναψυχής για τους δημότες της, οι εξωτερικές εγκαταστάσεις αθλητισμού και αναψυχής στα πέριξ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας να παρουσιάζουν μια σταθερά τραγική και άθλια κατάσταση.
Αλήθεια, πόσο εύκολο είναι κάποιος να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα με ειδυλλιακές φωτογραφίες όπως λ.χ. η παρακάτω φωτογραφία, τραβηγμένη σε ένα από τα μονοπάτια που οδηγεί από τις εγκαταστάσεις του Σ.Ε.Φ. προς το τεχνητό κανάλι Δηλαβέρη και την άλλοτε ακμάζουσα από επιχειρήσεις (καφέ/μπαρ/ταχυφαγεία κτλ.) ακτή Αθηνάς Δηλαβέρη.
Προχωρώντας στα ενδότερα της τεράστιας ανοικτής έκτασης πέριξ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, η αλήθεια αποκαλύπτεται δίχως οίκτο: βανδαλισμένες εγκαταστάσεις πάσης φύσεως, ακαλαίσθητα γκράφιτι, κάδοι απορριμμάτων και πλήθος απορριμμάτων, κακό-συντηρημένα παρτέρια και κήποι, αθίγγανοι και άστεγοι κατασκηνωτές / καταπατητές / ρυπαντές των ελεύθερων χώρων, αδέσποτα περιφερόμενα σκυλιά με "κερασάκι στην τούρτα" τις αφίσες των θεατρικών παραστάσεων χαμηλής αισθητικής του Δελφιναρίου.
Μέσα από τις σελίδες του παρόντος ιστολογίου έχουμε πολλάκις αναφερθεί στην έλλειψη ελεύθερων δημοσίων χώρων μαζικής άθλησης εντός της επικράτειας του Δήμου Πειραιώς. Στο τέλος του κειμένου παρατίθενται ενεργοί σύνδεσμοι (links) με τα σχετικά άρθρα που αφορούν κυρίως την έλλειψη ελεύθερων δημόσιων χώρων καλαθόσφαιρας όπως επίσης και περιπτώσεις σκανδαλώδους παραχώρησης ελεύθερων δημόσιων χώρων άθλησης σε τρίτους προς ίδιο συμφέρον.
Αλήθεια, πόσο οξύμωρο είναι το γεγονός πως ο Πειραιάς δεν διαθέτει λ.χ. μπασκέτες για να μπορεί να αθλείται ο κάθε Πειραιώτης όταν η πόλη έχει εκλέξει κατά παρελθόν επαγγελματίες καλαθοσφαιριστές ως δημάρχους (λ.χ. Φασούλας), δημοτικούς συμβούλους (λ.χ. Σιγάλας, Ελληνιάδης κ.α.) οι οποίοι διατέλεσαν και πρόεδροι του Οργανισμού Πολιτισμού Άθλησης και Νεολαίας (Ο.Π.Α.Ν.) του Δήμου Πειραιώς;
Στις εξωτερικές εγκαταστάσεις του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω ποτέ ΔΕΝ ανήκαν και ΔΕΝ ανήκουν στον Δήμο Πειραιώς (βλέπε λεπτομέρειες παρακάτω), με μπόλικη τύχη, μπορεί κάποιος να βρει κάποια ΜΗ σπασμένη / κατεστραμμένη / βανδαλισμένη μπασκέτα (έστω με λίγο ραγισμένο ταμπλό) σε ένα άκρως επικίνδυνο, κακό-συντηρημένο ασφάλτινο πάτωμα - παγοδρόμιο, εγγύηση για διαστρέμματα και ρήξεις πάσης φύσεως. Όλα αυτά συμβαίνουν σε απόσταση αναπνοής - το επαναλαμβάνω προς εμπέδωση - από το Στάδιο Ειρήνης και Φίλιας του έπους του '87 (που έδωσε κίνητρο στη μισή Ελλάδα να ασχοληθεί με την καλαθόσφαιρα), σε απόσταση αναπνοής από την έδρα του πολυνίκη σε Ευρώπη και Ελλάδα "μπασκετικού" Ολυμπιακού Πειραιώς.
Για του λόγου του αληθές, η συντριπτική πλειοψηφία βέβαια των μπασκετών στους εξωτερικούς χώρους του ΣΕΦ παρουσιάζουν την ακόλουθη όψη:
Βίοι παράλληλοι βέβαια και για τις διάφορες κτιριακές εγκαταστάσεις παραπλεύρως των γηπέδων αθλοπαιδιών. Παντού κυριαρχεί η βρώμα, η δυσωδία, το γκράφιτι, η εγκατάλειψη, η καταστροφή και το αποτέλεσμα του μένους των βανδάλων που λυμαίνονται τους δημόσιους χώρους με την ανοχή της Πολιτείας σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη συντήρησης και φύλαξης.
Μερικές εκατοντάδες μέτρα παραπέρα, στην ίδια μοίρα εγκατάλειψης και καταστροφής, εγκαταστάσεις οι οποίες κάποτε ενοικιάζονταν σε καφετέριες κτλ. Εννοείται δε πως κατά τις νυχτερινές ώρες, οι εξωτερικές εγκαταστάσεις του Σ.Ε.Φ. αποτελούν μόνιμο στέκι ανθρώπων με παραβατική συμπεριφορά ενώ έχουν αναφερθεί ουκ ολίγα κρούσματα ληστειών, ξυλοδαρμών κλπ.
Ειρωνεία της τύχης, μέσα σε έναν σχετικά πρόσφατα περιφραγμένο χώρο και με σαφώς ανώτερο πάτωμα (όχι ασφάλτινο) σε σχέση με τα προηγούμενα ανοικτά γήπεδα, υπάρχουν δυο ακόμη ανοικτά γήπεδα μπάσκετ με τέσσερις (4) μπασκέτες οι οποίες φυσικά είναι κατεστραμμένες:
Ακριβώς παραδίπλα, το τμήμα καλαθόσφαιρας του ιστορικού Πειραϊκού Γ.Σ. φροντίζει (παλιά μου τέχνη κόσκινο) για την προστασία των δικών του εγκαταστάσεων με συρματοπλέγματα. Αθλητισμός δυο κατηγοριών, αθλητισμός για τα δικά μας παιδιά και αθλητισμός για τα αποπαίδια. Το φαινόμενο βέβαια δεν μας ξενίζει καθώς όλα τα σωματεία στα οποία έχει παραχωρηθεί δημόσιος αθλητικός χώρος προς εκμετάλλευση φροντίζουν να τον προστατεύουν (συχνά με υπέρμετρο ζήλο) μην επιτρέποντας σε κανέναν άλλον να αθληθεί εντός (με αποτέλεσμα "την νύφη να την πληρώνει" πάντοτε ο απλός πολίτης).
Στο Δελφινάριο ο κόσμος περιμένει την έναρξη της επόμενης απογευματινής παράστασης παρ'όλη την ταυτόχρονη παρουσία πλήθους απορριμμάτων στον ίδιο χώρο.
Ακολούθως, μια ενδεικτική φωτογραφία από την εικόνα που παρουσιάζουν όλα τα παρτέρια και οι χώροι πρασίνου των εξωτερικών εγκαταστάσεων πέριξ του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας (Σ.Ε.Φ.), εικόνα που πιστοποιεί ότι η τελευταία σοβαρή και οργανωμένη προσπάθεια καθαρισμού του χώρου πρέπει να "χάνεται" στα βάθη του χρόνου:
Για τους μικρούς μας φίλους, οι εγκαταστάσεις μιας εγκαταλειμμένης / κατεστραμμένης / βανδαλισμένης παιδικής χαράς με ελεύθερη είσοδο:
Επανερχόμενοι στο θέμα της γενικότερης ανεπάρκειας των αθλητικών χώρων, στη στροφή της ακτής Αθήνας Δηλαβέρη (πρώην ακτή Πρωτοψάλτη) προς την ακτή Κουμουνδούρου, έναντι του κτιρίου-γιαπί στο οικόπεδο όπου κάποτε υψωνόταν η περικαλλής έπαυλις του Αλέξανδρου Ζαχαρίου, υπήρχαν μια φορά κι έναν καιρό άλλα τρία ανοικτά γήπεδα (δυο καλαθοσφαίρισης και ένα για βόλλευ ή τένις αν ενθυμούμαι) τα οποία σταδιακά αφού απαξιώθηκαν, μετατράπηκαν σε υπαίθριο χώρο στάθμευσης (άραγε με ποιαν απόφαση;). Ο γράφων θυμάται κάλλιστα τα εν λόγω ανοικτά γήπεδα, στα οποία συνέρρεε πλήθος κόσμου και αθλουμένων (όπως και στα υπόλοιπα ανοικτά γήπεδα των εξωτερικών εγκαταστάσεων του Σ.Ε.Φ. στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και κατά τη δεκαετία του 1990). Επί των συγκεκριμένων χώρων που καταγράφονται στην παρακάτω φωτογραφία, η καταστροφή ξεκίνησε με την εγκατάσταση εγκαταστάσεων τσίρκου / λούνα πάρκ στο χώρο όπισθεν των γηπέδων και την μετέπειτα εγκατάσταση καραβανιών αθίγγανων (στο χώρο προς τη θάλασσα). Εν τέλει, κατά την εποχή της ακμής των καφέ/μπαρ/ταβερνών της ακτής Δηλαβέρη και του Μικρολίμανου, οι εν λόγω αθλητικοί χώροι - όπως προείπαμε - μετατράπηκαν σε χώρους στάθμευσης, χρήση την οποία έχουν μέχρι και σήμερα.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε πως το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και οι πέριξ αυτού χώροι, κατασκευάστηκαν την περίοδο 1981-1984 και εγκαινιάστηκε στις 16 Φεβρουαρίου του 1985. Όντας ιδιοκτησία του Ελληνικού Δημοσίου (υπαγόμενο στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γενική Γραμματεία Αθλητισμού) ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, τόσο το Σ.Ε.Φ. όσο και η συνολική έκταση πέριξ αυτού έχουν πλέον περάσει στο χαρτοφυλάκιο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Α.Ε. (Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ.).
Από τότε που κατασκευάστηκε και λειτούργησε το Σ.Ε.Φ., τα κόμματα εξουσίας φρόντισαν να στελεχώσουν τις διοικήσεις του αλλά και το προσωπικό του με πρόσωπα της αρεσκείας τους, φαινόμενο το οποίο ισχύει μέχρι τις ημέρες μας. Τα περισσότερα πειραϊκά λευκώματα και εκδόσεις όπως και τα κατά καιρούς διαδικτυακά αφιερώματα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, αρκούνται στην παράθεση των ονομάτων των διατελέσαντων προέδρων του Σ.Ε.Φ. αλλά ουδέποτε εξηγούν / αποκαλύπτουν τα "αυτονόητα" σε αυτές τις αγαστές σχέσεις που ανέκαθεν υπήρχαν μεταξύ προσώπων και συμφερόντων. Απορίας άξιο βέβαια είναι το γεγονός ότι στην λιτή ιστοσελίδα του Σ.Ε.Φ., δεν υπάρχει ουδεμία αναφορά στις προηγούμενες διοικήσεις, κάτι το οποίο συνηθίζεται σε φορείς, οργανισμούς κτλ. (για να μην σχολιάσω περαιτέρω το ανύπαρκτο ιστορικό ή τις φωτογραφίες που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα).
Όπως λοιπόν προαναφέραμε, τα Διοικητικά Συμβούλια του Σ.Ε.Φ. (όπως και όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων της χώρας, φορέων, οργανισμών κτλ.) λειτούργησαν ως πόστα επιβράβευσης πιστών στρατιωτών των διαφόρων κομμάτων καθώς και επαγγελματιών πολυθεσιτών καρεκλοκένταυρων ενώ δεν έλειψαν, ιδίως κατά τις περιόδους των "παχιών αγελάδων", τότε που το χρήμα έρεε άφθονο, πολλές περιπτώσεις οικονομικών σκανδάλων, διασπαθίσεως δημοσίου χρήματος, παράνομων διορισμών και άλλων αξιόποινων πράξεων. Εν συντομία πρώτος πρόεδρος του ΣΕΦ, μετά τα εγκαίνιά του τοποθετήθηκε (από το ΠΑΣΟΚ) ο Δημήτριος Αξαρλής (1985-1989), για μερικούς μονάχα μήνες ακολούθησε ο Κωνσταντίνος Νικολαϊδης (Μάρτιος 1989 - Αύγουστος 1989), επί ΝΔ / Μητσοτάκη πρόεδρος του Σ.Ε.Φ. υπήρξε ο Ιωάννης Παληός (Αύγουστος 1989 - Ιούνιος 1993), για μερικούς μήνες εκ νέου ακολούθησε η θητεία του Αναστάσιου Κουτσοδημητρόπουλου (6/1993 - 11/1993), ενώ ακολούθως ξεκίνησε η σχεδόν δεκαετής παντοκρατορία του Αθανάσιου (Θανάση) Μπελιγράτη (από 11/1993 μέχρι 02/2002, πρόεδρος και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ) και φουλ ΠΑΣΟΚ), μετέπειτα για δυο χρόνια ανέλαβε πρόεδρος του ΣΕΦ ο γνωστός Πειραιώτης διαιτητής και επιχειρηματίας Βασίλειος Βουράκης (02/2002 - 06/2004, επίσης φίλα προσκείμενος στο ΠΑΣΟΚ και πολιτευόμενος με αυτό), για να ακολουθήσει η περίοδος προεδρίας του Ιωάννη Βασιλειάδη, "φυτευτός" επί ημερών ΝΔ από τον Ιούνιο του 2004 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2009 (ο ίδιος ήταν επί χρόνια εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας και της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής). Μετά την διοίκηση Βασιλειάδη η οποία αντιμετώπισε κατηγορίες που αφορούσαν παράνομους διορισμούς υπαλλήλων στο Σ.Ε.Φ. ακολούθησε προσωρινή και αργότερα οριστική διοίκηση υπό την Μαρία Μανιδάκη (Υπαλλήλου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού) ως προέδρου, με αντιπρόεδρο τον Κωνσταντίνο Βαλεργάκη (επίσης υπάλληλος της ΓΓΑ), γραμματέα τον Χρήστο Κερασιώτη και μέλη τον Ανδρέα Στεφανίδη, την Αλεξάνδρα Παναγιωτακοπούλου, τον Αριστείδη Μπασαγιάννη, τον Ελευθέριο Τριανταφύλλου, τον Νικόλαο Αδαμόπουλο και τον Βασίλειο Ντάκουρη. Το καλοκαίρι του 2010, διορίζεται νέος Συντονιστής Διευθυντής του Σ.Ε.Φ. ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας του Άρη Θεσσαλονίκης Νίκος Φιλίππου και αναπληρωτής Συντονιστής Διευθυντής ο Ιωάννης Αξαρλής του Δημητρίου (ενδεικτικά αναφέρουμε πως η μηνιαία αμοιβή του Συντονιστή Διευθυντή εκείνη την εποχή ήταν 3.000 ευρώ μεικτά και του αναπληρωτή Συντονιστή Διευθυντή 2.400 ευρώ μεικτά). Τον Σεπτέμβριο του έτους 2012 ακολούθησε ο ορισμός νέας διοικήσεως με τον πρώην πολίστα του Εθνικού Αντώνη Αρώνη να αναλαμβάνει πρόεδρος του Σ.Ε.Φ., με αντιπρόεδρο τον πρώην καλαθοσφαιριστή Σταύρο Ελληνιάδη, γραμματέα τον Ηλία Α. Λαουλάκο και υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. τους Αποστόλη Χ. Ρόσσιο, Κυριάκο Ι. Μιχαλολιάκο, Δημήτρη Γ. Αντωνακάκη και Μαρία Β. Παρασκευά ενώ Συντονιστής Διευθυντής ανέλαβε ο (πρώην δήμαρχος Πειραιώς) Παναγιώτης Ι. Φασούλας με αναπληρωτή Συντονιστή Διευθυντή τον Γιώργο Σιγάλα!
Μελετώντας κάποιος τα ονόματα, τα βιογραφικά και τον βίο των παραπάνω ονομάτων σε βάθος (ανάλυση η οποία ξεπερνά τους σκοπούς αυτής της ανάρτησης), μπορεί κάλλιστα να κατανοήσει το "πως λειτουργεί το σύστημα επιβράβευσης υπηρεσιών των καλών στρατιωτών / κομματόσκυλων" ή ακόμη πως πραγματοποιούνται διάφορες χάρες και ξεχρεώνονται παλιά γραμμάτια και χρωστούμενα με την τοποθέτηση ενός προσώπου σε μια παρασιτική πλην όμως κερδοφόρα θέση ή ακόμη και την ανακύκλωση προσώπων (από δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος Συντονιστής Διευθυντής ή το αντίστροφο - ο μισθός να πέφτει κάθε μήνα, κατά τα λοιπά φταίει ο Σόιμπλε και οι κακοί Ευρωπαίοι για τα χάλια της Ελλάδος). Αναλογιζόμενος πάντως ποιοι "παρέλασαν" και "κονόμησαν" από τις διοικητικές θέσεις του Σ.Ε.Φ. τα τελευταία 30 χρόνια, δεν θα έπρεπε να μας προκαλούν απορία οι εικόνες διαχρονικής εγκατάλειψης, καταστροφής, σήψης, φθοράς, μιζέριας και τριτοκοσμίας που αντικρίζει κάποιος εισερχόμενος στις εξωτερικές - και όχι μόνον - εγκαταστάσεις του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας.
Όπως λοιπόν προαναφέραμε, τα Διοικητικά Συμβούλια του Σ.Ε.Φ. (όπως και όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων της χώρας, φορέων, οργανισμών κτλ.) λειτούργησαν ως πόστα επιβράβευσης πιστών στρατιωτών των διαφόρων κομμάτων καθώς και επαγγελματιών πολυθεσιτών καρεκλοκένταυρων ενώ δεν έλειψαν, ιδίως κατά τις περιόδους των "παχιών αγελάδων", τότε που το χρήμα έρεε άφθονο, πολλές περιπτώσεις οικονομικών σκανδάλων, διασπαθίσεως δημοσίου χρήματος, παράνομων διορισμών και άλλων αξιόποινων πράξεων. Εν συντομία πρώτος πρόεδρος του ΣΕΦ, μετά τα εγκαίνιά του τοποθετήθηκε (από το ΠΑΣΟΚ) ο Δημήτριος Αξαρλής (1985-1989), για μερικούς μονάχα μήνες ακολούθησε ο Κωνσταντίνος Νικολαϊδης (Μάρτιος 1989 - Αύγουστος 1989), επί ΝΔ / Μητσοτάκη πρόεδρος του Σ.Ε.Φ. υπήρξε ο Ιωάννης Παληός (Αύγουστος 1989 - Ιούνιος 1993), για μερικούς μήνες εκ νέου ακολούθησε η θητεία του Αναστάσιου Κουτσοδημητρόπουλου (6/1993 - 11/1993), ενώ ακολούθως ξεκίνησε η σχεδόν δεκαετής παντοκρατορία του Αθανάσιου (Θανάση) Μπελιγράτη (από 11/1993 μέχρι 02/2002, πρόεδρος και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Πετοσφαίρισης (ΕΟΠΕ) και φουλ ΠΑΣΟΚ), μετέπειτα για δυο χρόνια ανέλαβε πρόεδρος του ΣΕΦ ο γνωστός Πειραιώτης διαιτητής και επιχειρηματίας Βασίλειος Βουράκης (02/2002 - 06/2004, επίσης φίλα προσκείμενος στο ΠΑΣΟΚ και πολιτευόμενος με αυτό), για να ακολουθήσει η περίοδος προεδρίας του Ιωάννη Βασιλειάδη, "φυτευτός" επί ημερών ΝΔ από τον Ιούνιο του 2004 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2009 (ο ίδιος ήταν επί χρόνια εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας και της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής). Μετά την διοίκηση Βασιλειάδη η οποία αντιμετώπισε κατηγορίες που αφορούσαν παράνομους διορισμούς υπαλλήλων στο Σ.Ε.Φ. ακολούθησε προσωρινή και αργότερα οριστική διοίκηση υπό την Μαρία Μανιδάκη (Υπαλλήλου της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού) ως προέδρου, με αντιπρόεδρο τον Κωνσταντίνο Βαλεργάκη (επίσης υπάλληλος της ΓΓΑ), γραμματέα τον Χρήστο Κερασιώτη και μέλη τον Ανδρέα Στεφανίδη, την Αλεξάνδρα Παναγιωτακοπούλου, τον Αριστείδη Μπασαγιάννη, τον Ελευθέριο Τριανταφύλλου, τον Νικόλαο Αδαμόπουλο και τον Βασίλειο Ντάκουρη. Το καλοκαίρι του 2010, διορίζεται νέος Συντονιστής Διευθυντής του Σ.Ε.Φ. ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας του Άρη Θεσσαλονίκης Νίκος Φιλίππου και αναπληρωτής Συντονιστής Διευθυντής ο Ιωάννης Αξαρλής του Δημητρίου (ενδεικτικά αναφέρουμε πως η μηνιαία αμοιβή του Συντονιστή Διευθυντή εκείνη την εποχή ήταν 3.000 ευρώ μεικτά και του αναπληρωτή Συντονιστή Διευθυντή 2.400 ευρώ μεικτά). Τον Σεπτέμβριο του έτους 2012 ακολούθησε ο ορισμός νέας διοικήσεως με τον πρώην πολίστα του Εθνικού Αντώνη Αρώνη να αναλαμβάνει πρόεδρος του Σ.Ε.Φ., με αντιπρόεδρο τον πρώην καλαθοσφαιριστή Σταύρο Ελληνιάδη, γραμματέα τον Ηλία Α. Λαουλάκο και υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ. τους Αποστόλη Χ. Ρόσσιο, Κυριάκο Ι. Μιχαλολιάκο, Δημήτρη Γ. Αντωνακάκη και Μαρία Β. Παρασκευά ενώ Συντονιστής Διευθυντής ανέλαβε ο (πρώην δήμαρχος Πειραιώς) Παναγιώτης Ι. Φασούλας με αναπληρωτή Συντονιστή Διευθυντή τον Γιώργο Σιγάλα!
Μελετώντας κάποιος τα ονόματα, τα βιογραφικά και τον βίο των παραπάνω ονομάτων σε βάθος (ανάλυση η οποία ξεπερνά τους σκοπούς αυτής της ανάρτησης), μπορεί κάλλιστα να κατανοήσει το "πως λειτουργεί το σύστημα επιβράβευσης υπηρεσιών των καλών στρατιωτών / κομματόσκυλων" ή ακόμη πως πραγματοποιούνται διάφορες χάρες και ξεχρεώνονται παλιά γραμμάτια και χρωστούμενα με την τοποθέτηση ενός προσώπου σε μια παρασιτική πλην όμως κερδοφόρα θέση ή ακόμη και την ανακύκλωση προσώπων (από δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος Συντονιστής Διευθυντής ή το αντίστροφο - ο μισθός να πέφτει κάθε μήνα, κατά τα λοιπά φταίει ο Σόιμπλε και οι κακοί Ευρωπαίοι για τα χάλια της Ελλάδος). Αναλογιζόμενος πάντως ποιοι "παρέλασαν" και "κονόμησαν" από τις διοικητικές θέσεις του Σ.Ε.Φ. τα τελευταία 30 χρόνια, δεν θα έπρεπε να μας προκαλούν απορία οι εικόνες διαχρονικής εγκατάλειψης, καταστροφής, σήψης, φθοράς, μιζέριας και τριτοκοσμίας που αντικρίζει κάποιος εισερχόμενος στις εξωτερικές - και όχι μόνον - εγκαταστάσεις του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας.
Την εποχή που γράφεται αυτό το άρθρο (Σεπτέμβριος του 2016), η σημερινή διοίκηση του Σ.Ε.Φ. η οποία διορίστηκε στις 22 Ιουνίου 2015 (σύμφωνα με το ΦΕΚ 444 /Υ.Ο.Δ.Δ/ 22.6.2015) δεν ξεφεύγει από την πεπατημένη καθώς ο γνωστός και μη εξαιρετέος για πλήθος καμωμάτων Υφυπουργός Αθλητισμού Σταύρος Κοντονής τοποθέτησε στη θέση του προέδρου του Σ.Ε.Φ. έναν γνωστό του στρατηγό εν αποστρατεία, τον Νικόλαο Ιωάννιδη (ο οποίος όλως τυχαίως ήταν Διευθυντής του Κοντονή όταν ο τελευταίος υπηρετούσε τη θητεία του ως έφεδρος στην Έδεσσα!) με αντιπρόεδρο τον Ιωάννη Δρίβα, γραμματέα τον Σωτήριο Μωραϊτη και μέλη τους Κωνσταντίνου Παναγιώτη, Αηδονίδη Μιχαήλ, Καλουμένου Στέλλα και Καββαδία Κωνσταντίνο.
Αφού ολοκληρώσαμε την συνοπτική παράθεση στοιχείων σχετικά με τον διαχρονικό βούρκο των διοικήσεως του Σ.Ε.Φ., αξίζει να αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίον η ίδια η επίσημη ιστοσελίδα του Σ.Ε.Φ. παρουσιάζει τους εξωτερικούς χώρους αθλητισμού και αναψυχής τους οποίους παρουσιάσαμε με φωτογραφίες στην αρχή του άρθρου:
Αναφέρει λοιπόν η επίσημη ιστοσελίδα του Σ.Ε.Φ. τα εξής (με κόκκινο χρώμα σχολιασμός):
Αναφέρει λοιπόν η επίσημη ιστοσελίδα του Σ.Ε.Φ. τα εξής (με κόκκινο χρώμα σχολιασμός):
Γήπεδο Ποδοσφαίρου (Ε.Π.Σ.Π) + Κτίριο γραφείων Ε.Π.Σ.Π (287 τ.μ.) + Κτίριο αποδυτηρίων (236τ.μ.). - (σσ. ένα γήπεδο ποδοσφαίρου για το οποίο μιλούν με τα χειρότερα λόγια όλοι οι αθλούμενοι και ποδοσφαιριστές πολλών τοπικών ερασιτεχνικών σωματείων που αναγκάζονται να προπονούνται ή να αγωνίζονται εκεί)
Γήπεδο 5χ5 + Κτίριο Αποδυτηρίων (396 τ.μ.). - (σσ. αξίζει να αναφέρουμε πως τα γήπεδα 5Χ5 στο Σ.Ε.Φ. δημιουργήθηκαν επί παλαιότερων γηπέδων βόλεϊ και τένις τα οποία βέβαια ουδέποτε αναπληρώθηκαν)
3 Γήπεδα Μπάσκετ. (άγνωστο που βρίσκονται εκτός κι αν εννοούν τις σπασμένες μπασκέτες)
2 Γήπεδα Βόλεϊ. (άγνωστο που βρίσκονται)
2 Γήπεδα Τένις. (άγνωστο που βρίσκονται)
2 Γήπεδα Beach Volley. (μάλλον αναφέρονται στο πάλαι ποτέ προπονητήριο των Εθνικών Ομάδων beach volleyball το οποίο υπολειτουργεί με αρκετά προβλήματα)
Γραφεία προς μίσθωση (γυάλινα). Στη νοτιοδυτική πλευρά του κτιρίου υπάρχουν 16 μικρά καταστήματα, από 10τμ έως και 80τμ. Ιδανικοί χώροι για στέγαση γραφείων, μικρών επιχειρήσεων κλπ. Είναι αυτόνομα και όλα συνορεύουν με υπαίθρια έκταση πρασίνου. (όλα ανεκμετάλλευτα εκτός από κάποια τα οποία χρησιμοποιούνται ως γραφεία)
Εφορία Προσκόπων.
2 Παιδικές Χαρές. (άγνωστο που βρίσκονται)Εφορία Προσκόπων.
Θέατρο Δελφινάριο.
Κατάστημα - Αναψυκτήριο (πρώην ΝΑΙ) - (βανδαλισμένο / κατεστραμμένο)
Αντί επιλόγου, το καλύτερο, η παρουσίαση του "προς αξιοποίηση" Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας το οποίο, όπως προαναφέραμε, ανήκει στο χαρτοφυλάκιο του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. και καταγράφεται στις "επικείμενες αποκρατικοποιήσεις":
Αναφέρει λοιπόν η επίσημη ιστοσελίδα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου Α.Ε.:
"Στον περιβάλλοντα χώρο του σταδίου, έκτασης περίπου 140.000 τ.μ. περιλαμβάνονται χώροι αθλητισμού, αναψυχής και πολιτισμού, ενώ ανατολικά του Σταδίου βρίσκεται ο Τουριστικός Λιμένας Φαλήρου (Μαρίνα Αθηνών). Το ακίνητο βρίσκεται 5 χλμ από τον Πειραιά, τον κύριο λιμένα της Αθήνας, σε ένα προνομιακό συγκοινωνιακό κόμβο στη δυτική γωνιά του Φαληρικού όρμου στο Νέο Φάληρο, ανάμεσα στο Μικρολίμανο και στον Κηφισό Ποταμό. Απέχει 10 χλμ από το κέντρο της Αθήνας και 36 χλμ από τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», ενώ έχει εξαίρετη κάλυψη από όλα τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δημόσια και ιδιωτικά (Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος, Λεωφορεία, Τραμ, Ταξί). Το ΤΑΙΠΕΔ προωθεί για αξιοποίηση τον περιβάλλοντα χώρο του Σταδίου σε συνδυασμό με τη Μαρίνα Αθηνών και με παράλληλη διατήρηση και αναβάθμιση ορισμένων αθλητικών εγκαταστάσεων. Το ακίνητο είναι κατάλληλο ανάπτυξη χρήσεων αναψυχής σε συνδυασμό με περιορισμένες εμπορικές χρήσεις."
Το παρόν άρθρο κλείνει με την ευχή σύντομα το ΤΑΙΠΕΔ να "αποκρατικοποιήσει" το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας καθώς μονάχα με αυτόν τον τρόπο ίσως, κάποτε, να μπορέσουμε υπό συνθήκες να χαρούμε ένα πραγματικό συγκρότημα ανοιχτών ελεύθερων αθλητικών χώρων, χώρων αναψυχής και εμπορικών χρήσεων σε απόσταση αναπνοής από τον στερημένο, φτωχό και ανεπαρκή Πειραιά.
Διαβάστε σχετικά θέματα:
Η ιστορία της μοναχικής μπασκέτας της Τερψιθέας
Το γηπεδάκι μπάσκετ της Πειραϊκής που "ξεπουλήθηκε" στο ιδιωτικό τένις
Το ψεύτικο δημόσιο γήπεδο μπάσκετ (του Μιχαλολιάκου) στο πάρκο Δηλαβέρη
Το μπάσκετ δεν πεθαίνει μονάχα στα γήπεδα της Α1 (αλλά και στο πρώην ανοιχτό γήπεδο απέναντι από την Λέσχη του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι)
Δήμος Πειραιά: Απαγορεύεται το μπάσκετ (μεγάλο εικονογραφημένο αφιέρωμα στις ανύπαρκτες αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου Πειραιώς)
Πηγές - Κείμενο:
Το γηπεδάκι μπάσκετ της Πειραϊκής που "ξεπουλήθηκε" στο ιδιωτικό τένις
Το ψεύτικο δημόσιο γήπεδο μπάσκετ (του Μιχαλολιάκου) στο πάρκο Δηλαβέρη
Το μπάσκετ δεν πεθαίνει μονάχα στα γήπεδα της Α1 (αλλά και στο πρώην ανοιχτό γήπεδο απέναντι από την Λέσχη του Ολυμπιακού στο Πασαλιμάνι)
Δήμος Πειραιά: Απαγορεύεται το μπάσκετ (μεγάλο εικονογραφημένο αφιέρωμα στις ανύπαρκτες αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου Πειραιώς)
Πηγές - Κείμενο:
Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.
- Επίσημη ιστοσελίδα ΤΑΙΠΕΔ
- Επίσημη ιστοσελίδα ΣΕΦ
- Μεγάλο Πειραϊκό Λεύκωμα, Χρήστου Πατραγά, Εκδόσεις Μυτιληναίος, Πειραιάς, 2004
Φωτογραφίες:
- Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου