ΟΙ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΙ ΤΗΣ ΙΟΥ

Ένας από τους πλέον δημοφιλείς φωτογραφικούς προορισμούς στο κυκλαδίτικο νησί της Ίου είναι αδιαμφισβήτητα οι περίφημοι παραδοσιακοί ανεμόμυλοι της Χώρας. Σύμφωνα με μαρτυρίες παλαιών κατοίκων του νησιού, στο νησί υπήρχαν παλαιότερα πολυάριθμοι ανεμόμυλοι (όπως άλλωστε και σε όλα τα νησιά των Κυκλάδων - κάποιοι αναφέρουν πως μόνο στην Ίο υπήρχαν μέχρι και 200 ανεμόμυλοι) οι οποίοι εξυπηρετούσαν όχι μόνο τις ανάγκες της Ίου αλλά και των γειτονικών νησιών. Άλλωστε, οι δυνατοί άνεμοι που παραδοσιακά μαστίζουν τις άνυδρες Κυκλάδες υπήρξαν από πολύ παλιά η μοναδική διαθέσιμη φυσική δύναμη που μπορούσε εύκολα σχετικά να προσφέρει κινητήριο δύναμη. Στις μέρες μας (21ος αιώνας), οι επισκέπτες του νησιού μπορούν να θαυμάσουν τους 12 σωζόμενους πυργόμυλους / ανεμόμυλους στο ύψωμα που βρίσκεται στα ανατολικά / βόρειο-ανατολικά της Χώρας.

Η πλατεία Άνοιξης (ή πλατεία Μύλων όπως είθισται να αποκαλείται λόγω ακριβώς της υπάρξεως των ανεμόμυλων) αποτελεί αγαπημένο φωτογραφικό προορισμό, ιδίως κατά τις ώρες του ηλιοβασιλέματος:

Όπως μπορεί κάποιος να παρατηρήσει, η κατάσταση στην οποίαν βρίσκονται οι παλαιοί γραφικοί ανεμόμυλοι ποικίλλει. Κάποιοι δείχνουν πως έχουν υποστεί κάποιου είδους συντήρηση / ανακαίνιση ενώ άλλοι είναι σε εμφανώς χειρότερη μοίρα. Παρόλα ταύτα, οι μαγικές αχτίδες του δύοντος ηλίου "αγκαλιάζουν" εξίσου όλους τους ανεμόμυλους. 

Οι μύλοι της Ίου ανήκουν στον πλέον διαδεδομένο τύπο αλεστικού ανεμόμυλου που συναντά κάποιος στα αιγαιοπελαγίτικα νησιά, στον επονομαζόμενο "ξετροχάρη μύλο" ή κατά το κοινώς λεγόμενον απλά "πυργόμυλος". Οι μύλοι αυτοί, κατά κανόνα πετρόκτιστοι, κυλινδρικού σχήματος, διέθεταν κωνική - περιστρεφόμενη σύμφωνα με τη φορά του ανέμου - οροφή και ψάθινο "καπέλο" (στέγη). Τα πανιά, συνήθως ολόλευκα, τριγωνικού σχήματος, στηρίζοντας στις αντένες και εκμεταλλεύονταν την δύναμη του αέρα για να θέσουν σε κίνηση ένα σύστημα ξύλινων αξόνων και τροχών, που με τη σειρά τους μετέφεραν τη κινητήριο δύναμη στην άνω μυλόπετρα ("παναριά") η οποία περιστρεφόταν επί μιας άλλης σταθερής μυλόπετρας ("καταριά"). Το πολύτιμο αλεύρι προέκυπτε από την σύνθλιψη του σταριού, του κριθαριού, του καλαμποκιού κ.α. ανάμεσα στις δυο μυλόπετρες. 

Η πλατεία των Μύλων και το ύψωμα όπως καταγράφονται φωτογραφικά από το υψηλότερο σημείο στον απέναντι λόφο της Χώρας, εκεί όπου (στην κορυφή) βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου:

Όπως μπορεί κάποιος εύκολα να αντιληφθεί, οι σωζόμενοι ως μνημεία πλέον παραδοσιακοί ανεμόμύλοι, βρίσκονται ενταγμένοι στο σύγχρονο οικιστικό περιβάλλον της Χώρας της Ίου. Βέβαια, είναι κρίμα που οι συγκεκριμένοι μύλοι παραμένουν εγκαταλελειμμένοι και ανεκμετάλλευτοι ενώ θα μπορούσαν να αξιοποιούνται με διάφορους τρόπους (μουσεία, χώροι πολιτισμού, χώροι διασκέδασης, τουριστικά καταλύματα ακόμη και ως κατοικία). 

Αντί επιλόγου, ακολουθούν τρεις σπάνιες μεταπολεμικές φωτογραφικές καταγραφές (δυο ασπρόμαυρες και μια έγχρωμη) των ανεμόμυλων της Ίου: 

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Παλαιές φωτογραφίες της Ίου

Φωτογραφίες:

• Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.