ΤΑ "ΝΕΡΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΟΥΝ" ΣΤΟ ΠΑΣΑΛΙΜΑΝΙ

Τον Μάιο του 1969, ο δοτός δήμαρχος της περιόδου της Δικτατορίας Αριστείδης Σ. Σκυλίτσης, στα πλαίσια της αισθητικής αναβάθμισης της πόλεως - σύμφωνα με τα δικά του πάντοτε αισθητικά κριτήρια - εγκαθιστούσε στην πλατεία Κανάρη, στο Πασαλιμάνι, τα περίφημα "Νερά που Χορεύουν" (dancing waters fountain) τα οποία έμελλε γρήγορα να εξελιχθούν σε πόλο έλξης όχι μονάχα για τους  Πειραιώτες κάθε ηλικίας αλλά και για κατοίκους άλλων περιοχών!

Τα "Νερά που Χορεύουν" λοιπόν, όπως και άλλες "καινοτομίες" και "παροχές θεάματος" της περιόδου δημαρχίας του Σκυλίτση είχαν σαφέστατα ως σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων αλλά δίχως άλλο, το συγκεκριμένο φωτεινό μουσικό συντριβάνι αποτέλεσε σημείο αναφοράς για το Πασαλιμάνι και τις βόλτες των Πειραιωτών κατά τις απογευματινές και βραδινές ώρες - γεγονός το οποίο μνημονεύεται από πολλούς παλαιούς Πειραιώτες μέχρι και στις ημέρες μας. 

Για την ιστορία, σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται στο παρακάτω απόκομμα από τον Τύπο του μηνός Φεβρουαρίου του έτους 1970, η αγορά των μηχανικών εγκαταστάσεων των "Νερών που χορεύουν" στοίχισαν στο Δήμο Πειραιώς το ποσό των 26.000 δολαρίων ΗΠΑ, ήτοι εκείνη την εποχή 780.000 δραχμές. 

Τα "Νερά που Χορεύουν" βέβαια αποτέλεσαν ένα από τα κύρια συστατικά της αισθητικής αναβάθμισης του Πασαλιμανιού και της πλατείας Κανάρη επί Σκυλίτση αλλά όχι το μοναδικό: γρασίδι και τεχνητό γκαζόν, απορριματοδοχεία, καροτσάκια με άνθη, στέγαστρα και παγκάκια μαζί με την αδιαμφισβήτητη μνημειώδη καθαριότητα της περιόδου Σκυλίτση - η οποία επίσης μνημονεύεται ως πρότυπο μέχρι και στις ημέρες μας - συνέβαλαν στην τόνωση της τοπικής κοινωνικής ζωής γύρω από την πλατεία Κανάρη. Βεβαίως, οι προαναφερθείσες "παροχές" της περιόδου Σκυλίτση και ιδίως τα "Νερά που Χορεύουν" κατακρίθηκαν από πολλούς ως "ξενόφερτα", "οικονομικά ζημιογόνα" και "κιτς". 

Όπως καταγράφεται και στο επόμενο απόκομμα από το καλοκαίρι του έτους 1974, στην πλατεία Κανάρη, δίπλα στα φαντασμαγορικά "Νερά που Χορεύουν" λάμβαναν χώρα καθημερινά διάφορα καλλιτεχνικά και φολκλορικά δρώμενα με καλλιτέχνες και συγκροτήματα από όλην την υφήλιο. 

Τα "Νερά που Χορεύουν" αποτελούν εδώ και δεκαετίες παρελθόν για την πλατεία Κανάρη και τον Πειραιά. Παρόμοιοι μηχανισμοί βέβαια, σαφέστατα πλέον πιο εξελιγμένοι, υφίστανται σε διάφορα μέρη του κόσμου αποτελώντας πόλο έλξης για επισκέπτες, κυρίως στις ΗΠΑ (λ.χ. ένα από τα πλέον διάσημα βρίσκεται στο Bellagio Resort στο Las Vegas) αλλά και στην Ευρώπη (λ.χ. "Aquanura" στην Ολλανδία) και στο Dubai των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, εκεί όπου βρίσκεται το μεγαλύτερο μουσικό / χορογραφικό συντριβάνι του κόσμου.

Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, τα πιο γνωστά ίσως χορογραφημένα / μουσικά συντριβάνια λειτουργούν από το καλοκαίρι του έτους 2019 στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος "Σταύρος Νιάρχος".

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Αναμνηστικό λεύκωμα δημαρχίας Α. Σκυλίτση - Α' Μέρος

Το Καρναβάλι επί δημαρχίας Σκυλίτση

Τα Χριστούγεννα του Σκυλίτση

Η Πρωτομαγιά του Σκυλίτση

Το Νέο Φάληρο και η Παιδική Χαρά

Τα "Νερά που Χορεύουν" στο Πασαλιμάνι

Πειραιάς 1971 - Ευχετήριο Οκτάπτυχο Δημαρχίας Σκυλίτση

Βεάκειο Δημοτικό Αμφιθέατρο Καστέλλας (Σκυλίτσειον)

Το Μέγα Συντριβάνι του Σκυλίτση

Η Rolls Royce του Σκυλίτση

Η διαφημιστική "Γκρέκα"

Αριστείδης Σ. Σκυλίτσης: Ο εμπνευστής του Εμπορικού Κέντρου Πειραιώς 

Τα καλλιστεία του Σκυλίτση (Miss Europe 1970)

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες έχουν ληφθεί από τις κάτωθι πηγές:

• "Ο Άρχοντας του Πειραιά", Δ. Πανίτσα, Πειραιάς, 1975
• "Αναμνηστικό Λεύκωμα της δημαρχίας Αριστείδη Σ. Σκυλίτση στον Πειραιά, Μάρτιος 1975
• Ημερήσιος Τύπος

Φωτογραφίες:

• "Αναμνηστικό Λεύκωμα της δημαρχίας Αριστείδη Σ. Σκυλίτση στον Πειραιά, Μάρτιος 1975 (Προσωπικό Αρχείο)
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.