Το παραθαλάσσιο Koper το οποίο βρίσκεται στα βόρεια της μεγάλης χερσονήσου της Ίστρια (Istria), στη νοτιοδυτική Σλοβενία, σε απόσταση περίπου πέντε χιλιομέτρων από τα σύνορα με την Ιταλία (San Bartolomeo), αποτελεί την πέμπτη μεγαλύτερη πόλη του προαναφερομένου ανεξάρτητου από το 1991 κράτους της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και ταυτόχρονα το πλέον σημαντικό αστικό κέντρο της Σλοβενίας επί των ακτών της Αδριατικής. Ειδικότερα, το σύγχρονο λιμάνι του Koper (Luka Koper), αποτελεί το σημαντικότερο της χώρας, με μεγάλη συνεισφορά στην τοπική αλλά και την εθνική οικονομία, όντας ο μοναδικός σταθμός εμπορευματοκιβωτίων της Σλοβενίας, εξυπηρετώντας παράλληλα αρκετές γραμμές κρουαζιέρων. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός πως το Koper αποτελεί ένα από τα κύρια σημεία εισόδου στην Σλοβενία για όσους προέρχονται από την γειτονική Ιταλία, ενώ διαθέτει σιδηροδρομική σύνδεση με την πρωτεύουσα Λουμπλιάνα.
Ο πρώτος οικισμός από τον οποίον προέκυψε σταδιακά η σημερινή πόλη φέρεται να συγκροτήθηκε σε ένα μικρό νησί εντός του κόλπου του Koper στη βόρεια Αδριατική. Ο εν λόγω οικισμός, ονομάστηκε από τους Ρωμαίους Insula Caprea (ήτοι Νησί των Αιγών) ή απλά Capro, με σχετικές αναφορές να υπάρχουν σε κείμενα Ρωμαίων συγγραφέων. Η αντίστοιχη αρχαιοελληνική ονομασία του οικισμού υπήρξε Αιγίδα (ήτοι η πόλη με τις αίγες/κατσίκες). Κατά το έτος 568 μ.Χ., Ρωμαίοι πολίτες από την περιοχή της γειτονικής Τεργέστης κατέφυγαν στην αρχαία Αιγίδα, διωκόμενοι από εισβολείς. Αργότερα, ο ίδιος οικισμός, στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, μετονομάστηκε προς τιμήν του Ιουστιανιανού Β' σε Ιουστινούπολη. Στο πέρασμα των αιώνων, η Ιουστινούπολη έπεσε στα χέρια Λομβαρδών, Φράγκων αλλά και Αβάρων. Από τον 8ο αιώνα μ.Χ. και μετά, η υπό εξέτασιν πόλη αποτέλεσε έδρα επισκοπής (σσ. μάλιστα ένας εκ των Επισκόπων της υπήρξε ο Λουθηρανός μεταρρυθμιστής Pier Paolo Vergerio) ενώ οι δεσμοί, εμπορικής κυρίως φύσεως, με την Βενετία άρχισαν να ενισχύονται μέχρι που κατά τον 12ο μ.Χ. αιώνα, το λιμάνι του Κόπερ εντάχθηκε υπό την Δημοκρατία της Βενετίας.
Σταδιακά το Κόπερ γιγαντώθηκε, φθάνοντας να γίνει η πρωτεύουσα της υπό ενετικής κυριαρχίας περιοχής της Istria, με αποτέλεσμα να ονοματίζεται ως "Caput Histriae", ήτοι η "κεφαλή της Ίστρια", από όπου εν τέλει προέκυψε η ονομασία "Capo d'Istria", η οποία τεκμηριώνεται μέσα από την μελέτη σχετικών χαρτών και κειμένων. Κατά τον 16ο αιώνα, ο πληθυσμός της Capodistria μειώθηκε λόγω διαδοχικών επιδημιών πανώλης ενώ η ανάπτυξη της γειτονικής Τεργέστης στα 1700 επηρέασε την ένταση των εμπορικών δραστηριοτήτων της.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, στο Κόπερ βάσει στοιχείων σχετικής απογραφής κατοικούσαν 7.205 Ιταλοί, 391 Σλοβένοι, 167 Κροάτες και 67 Γερμανοί. Αντίστοιχα, η πόλη καταγραφόταν ως Kopar από τους Κροάτες, Копар από τους Σέρβους και Gafers από τους Γερμανούς, ενώ οι σλοβενικής προελεύσεως πληθυσμοί την ονομάτιζαν ως Koper (σσ. οι πρώτες ενδείξεις για την χρήση της ονομασίας που διατηρείται μέχρι σήμερα τοποθετούνται χρονικά στο έτος 1557, υπό την ορθογραφία "Copper").
Με την λήξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η υπό εξέτασιν περιοχή βρέθηκε υπό ιταλική κυριαρχία, ενώ μετά το πέρασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Κόπερ συμπεριλήφθηκε στην Ελευθέρα Ζώνη της Τεργέστης (Ζώνη Β), υπό τον έλεγχο της Γιουγκοσλαβίας. Μετά την διάλυση της προαναφερθείσης Ελευθέρας Ζώνης και τον τερματισμό της σχετικής συμφωνίας, η Ζώνη Β πέρασε υπό τον πλήρη έλεγχο και κυριαρχία της Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας (έτος 1954), με αποτέλεσμα η πλειοψηφία του ιταλικού πληθυσμού να εγκαταλείψει το Κόπερ και τα περίχωρά του. Στα δε νεώτερα χρόνια, αρχής γενομένης από το έτος 1991 και την ανεξαρτητοποίηση της Σλοβενίας, ο λιμήν του Koper αποτελεί, όπως προαναφέρθηκε, ο μοναδικός και πλέον σημαντικός εμπορικός λιμένας της χώρας.
Στις μέρες μας, τα σημαντικότερα αξιοθέατα του ιστορικού κέντρου της σύγχρονης πόλης του Koper περιλαμβάνουν το Πραιτοριανό Παλάτι (Pretorska palača) του 15ου αιώνα, την Loggia (Loža) η οποία έχει κατασκευαστεί βάσει ενετικών/γοτθικών αρχιτεκτονικών προτύπων, την εκκλησία Carmine Rotunda (12ος αιώνας) καθώς επίσης τον καθεδρικό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου - γνωστός και ως καθεδρικός ναός του Αγίου Ναζάριου - με τον χαρακτηριστικό πύργο/κωδωνοστάσιό του (κατασκευής 14ου αιώνα).
 |
| Το Πραιτοριανό Παλάτι |
 | |
|
 |
| Η Loggia |
 |
| Ο καθεδρικός ναός με τον χαρακτηριστικό πύργο όπως καταγραφόταν από την πλατεία Vittorio Emanuele III (σήμερα πλατεία Brolo) |
Το γραφικό παραθαλάσσιο Koper, με τα χαρακτηριστικά χρώματα των κεραμοσκεπών και το ομολογουμένως αρκετό "πράσινο", όπως καταγράφηκε το καλοκαίρι του έτους 2003, με τη βοήθεια της ταπεινής ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής Olympus Camedia C-720 UZ, από το εμπορικό λιμάνι:
Εν αρχή ην ο λιμήν του Κόπερ, ο διαχρονικός κινητήριος μοχλός ανάπτυξης της περιοχής, που στις μέρες μας διαθέτει 12 ειδικούς τερματικούς σταθμούς, για πλοία τύπου Container και Ro-Ro, για την φόρτωση αυτοκινήτων, για γενικά φορτία, για φρούτα, για ξυλεία, για ορυκτά, για δημητριακά και ζωοτροφές, για υγρά φορτία και βέβαια για επιβάτες.
Αφήνοντας πίσω το λιμάνι για μια ολιγόωρη βόλτα στους δρόμους της πόλεως, το καλοκαίρι του έτους 2003, παρατηρούμε πως εκτός από την επίσημη γλώσσα του κράτους (σλοβένικη), η πλειοψηφία των ενημερωτικών πινακίδων και επιγραφών αναγράφονται και στην ιταλική. Παρότι, όπως προαναφέρθηκε, η πλειοψηφία του ιταλόφωνου/ιταλικού πληθυσμού εγκατέλειψε το Koper μετά το 1954, εντούτοις οι δεσμοί με την γείτονα χώρα Ιταλία ουδέποτε αποκόπηκαν!
Στους τοίχους βέβαια, τα διάφορα συνθήματα, με ίσως νωπές ακόμα τις μνήμες του Εμφυλίου πολέμου στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όπως λ.χ. η κάτωθι που αναφέρει "Όχι στο ΝΑΤΟ, όχι στον πόλεμο" (Ne Nato, Ne Vojna), γράφονται κυρίως με χρήση της τοπικής γλώσσας:
Χώρος για αφισοκόλληση όπου διαφημίζονταν διάφορα events που λάμβαναν χώρα εκείνη την εποχή στο Κόπερ:
Χαζεύοντας τις ταινίες που "παίζονταν" σε έναν μικρό τοπικό κινηματογράφο με την επωνυμία "Κολοσσιαίο" (Kolosej Koper), στην οδό Verdijeva:
Όπως τονίστηκε παραπάνω, το σύγχρονο Κόπερ είναι, δίχως άλλο, μια πόλη αρκετά "πράσινη", με αρκετές πλατείες, πάρκα και χώρους αναψυχής όπως λ.χ. η πλατεία του Μουσείου (Muzejski trg), το Belveder με θέα στο λιμάνι και στην μαρίνα του Koper, η πλατεία-πάρκο Brolo και η πλατεία Ukmar (Ukmarjev trg).
Όπως είναι φυσικό και επόμενο, η ονομασία της υπό εξέτασιν σλοβενικής πόλεως, μας φέρνει μοιραία στο νου τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος, τον κόμη Ιωάννη Αντώνιο Καποδίστρια, ο οποίος γεννήθηκε μεν στην Κέρκυρα, πλην όμως το επώνυμο της οικογενείας του σχετίζεται άμεσα με την πόλη του Koper (σσ. η πόλη της Κέρκυρας έχει "αδελφοποιηθεί" με το Κόπερ). Πιο συγκεκριμένα, όπως προκύπτει από σχετικές πηγές, η οικογένεια του Καποδίστρια, μέχρι τον 13ο αιώνα, ζούσε και ευημερούσε κατέχοντας σχετικό τίτλο ευγενείας στην πόλη Capodistria υπό το επώνυμο Vittori ή Vitori. Κατά τον 13ο αιώνα, η οικογένεια Vittori μετοίκησε από την Capodistria στην Κέρκυρα αλλάζοντας το επώνυμό της στο εξελληνισμένο "Καποδίστριας".
Λεπτομέρεια από μια μαρμάρινη επιγραφή η οποία βρίσκεται στην πόλη του Ναυπλίου, επί της οδού Ιωάννου Καποδίστρια, απέναντι από τον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνος όπου δολοφονήθηκε ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος, στην οποία γίνεται αναφορά στους προγόνους του πρώτου Κυβερνήτη του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, οι οποίοι, όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, προέρχονταν από το Koper/Capodistria της Σλοβενίας.
Το εν Κόπερ μνημείο - ανδριάντας του Ιωάννη Καποδίστρια, δωρεά της Ελληνικής Κυβερνήσεως εις ένδειξιν τιμής προς τον πρώτο Κυβερνήτη της Ελλάδος, υπέρμαχο του φιλελευθερισμού και προάγγελο της Ευρωπαϊκής ιδέας, στην πόλη καταγωγής του, από την οποία πήρε το όνομά του.
Μια απαραίτητη στάση στην ενετική Loggia του Koper (Palazzo della Loggia), στην κεντρική πλατεία που τιμά με την ονομασία της τον Στρατάρχη Τίτο (Josip Broz Tito, 7 Μαΐου 1892 – 4 Μαΐου 1980), εκεί όπου λειτουργούσε ομώνυμο café, για μια τοπική σλοβένικη μπύρα (Union Pivo), χαζεύοντας τον δίγλωσσο τιμοκατάλογο στο τοπικό νόμισμα (Τόλαρ Σλοβενίας - SIT):
Ακριβώς απέναντι από την Loggia, πάντοτε επί της πλατείας Titov η οποία έχει μετονομαστεί αρκετές φορές στο πέρασμα των αιώνων (Plathea comunis, Plathea comunitas, Piazza, Piazza Roma, Trg republike) βρίσκεται το επιβλητικό Πραιτοριανό Παλάτι (Pretorska palača / palazzo Pretorio), μια κατασκευή του 15ου αιώνα, σε ενετικό/γοτθικό ρυθμό, η οποία θεωρείται αρχιτεκτονικό σημείο αναφοράς της πόλεως.
Στις μέρες μας (21ος αιώνας), στο πάλαι ποτέ Πραιτοριανό Παλάτι, λειτουργούν γραφεία της τοπικής αυτοδιοίκησης, τουριστικές υπηρεσίες ενώ υφίσταται μια αίθουσα γάμων.
Πάντοτε επί της κεντρικής πλατείας, ο φωτογραφικός φακός εστιάζει στην είσοδο του καθεδρικού ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο οποίος είναι ευρύτερα γνωστός ως ο καθεδρικός ναός του Αγίου Ναζαρίου. Ο εν λόγω ιερός ναός, κτισμένος στο σημείο όπου παλαιότερα υψωνόταν μια ρωμανικής αρχιτεκτονικής βασιλική, οικοδομήθηκε κατά τον 11ο αιώνα, πλην όμως έκτοτε έχει υποστεί πληθώρα ανακαινίσεων και αλλαγών. Πιο συγκεκριμένα, το ισόγειο τμήμα του εν λόγω καθεδρικού ναού σχεδιάστηκε υπό την επιρροή γοτθικής αρχιτεκτονικής, ενώ το ανώτερο τμήμα έχει πολλά στοιχεία αναγεννησιακού ρυθμού. Η πρώτη αξιοσημείωτη ανακαίνιση / εξάπλωση του ιερού ναού καταγράφηκε στο πρώτο μισό του 18ου αιώνα, με αποτέλεσμα στις μέρες μας (21ος αιώνας), ο καθεδρικός ναός του Κόπερ να αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες εκκλησίες της Σλοβενίας. Εντός του ιερού ναού, ο επισκέπτης δύναται να θαυμάσει τα έργα τέχνης του Ενετού ζωγράφου Vittore Carpaccio, καθώς επίσης την μαρμάρινη επιτύμβια στήλη του Αγίου Ναζαρίου (Αγίου προστάτη του Κόπερ και θρυλικού πρώτου Επισκόπου της πόλεως κατά τον 6ο αιώνα), η οποία δωρίστηκε από τη Δημοκρατία της Βενετίας γύρω στα 1350.
Μια ματιά στο ωρολόγιον το οποίο κοσμεί την πρόσοψη του 54 μέτρων ύψους εντυπωσιακού πλευρικού κωδωνοστασίου το οποίο είναι ορατό σχεδόν από κάθε γωνιά της πόλεως, μιας κατασκευής που ξεκίνησε κατά τον 12ο αιώνα και προστέθηκε στον καθεδρικό ναό κατά το έτος 1488. Το εν λόγω ωρολόγιον φέρεται να έχει κατασκευαστεί το 1463, ενώ η καμπάνα του κωδωνοστασίου, θεωρείται η παλαιότερη της Σλοβενίας, καθώς κατασκευάστηκε στην Βενετία στις 6 Σεπτεμβρίου του 1333.
Παραπλεύρως του καθεδρικού ναού, συναντούμε το ιστορικό Βαπτιστήριον του Ιωάννη του Βαπτιστή, γνωστό και ως Ροτόντα της Παναγίας του Όρους Κάρμηλο (Rotunda Janeza Krstnika), το οποίο αποτελεί εκ των παλαιοτέρων θρησκευτικών κτιρίων ρωμανικής αρχιτεκτονικής της πόλεως, με την κατασκευή του να τοποθετείται μεταξύ 10ου και 12ου αιώνα μ.Χ.
Η ως άνω εκκλησία, η οποία ανακατασκευάστηκε κατά το έτος 1317, είχε υποστεί μια μετατροπή του εσωτερικού της σε στυλ baroque κατά τον 18ο αιώνα, πλην όμως, κατά τη διάρκεια νέων εργασιών ανακαινίσεων στα μέσα της δεκαετίας του '30, το εσωτερικό του ιερού ναού επανήλθε στο αρχικό ρομανικού ρυθμού ύφος.
Αξιομνημόνευτη, δίχως αμφιβολία, είναι η παλαιά αψιδωτή πύλη της πόλεως, με την ονομασία Porta della Muda (Vrata Muda), μια κατασκευή του έτους 1516 σε αναγεννησιακό ρυθμό. Η συγκεκριμένη πύλη αποτελεί την μοναδική σωζόμενη (από τις 12 συνολικά που υπήρχαν), αποτελώντας ένα σημαντικό ιστορικό σημείο αναφοράς της σύγχρονης πόλεως.
 |
| Porta della Muda (Capodistria) |
Η συγκεκριμένη Πύλη, στο νότιο τμήμα του παραδοσιακού κέντρου της πόλης, με τα εραλδικά ανάγλυφα και την περίπλοκη λιθοδομή της, αποτελεί απόδειξη της πάλαι ποτέ ισχυρής επιρροής της Ενετικής Δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα μαρτυρά την πλούσια ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά του τόπου.
Αμέσως μετά την Porta della Muda, στο εσωτερικό της παλαιάς πόλης, το συντριβάνι (fontana) Da Ponte (Da Pontejev vodnjak), κατασκευής 1666, επί της πλατείας Prešeren:
Κείμενο - Πηγές:
Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:
- Wikipedia
- https://visitkoper.si/
Φωτογραφίες:
- Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου