ΧΡΩΜΑΤΟΥΡΓΕΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ (ΧΡΩ.ΠΕΙ) [1883]

Τα Χρωματουργεία Πειραιώς, γνωστότερα κυρίως απλά με τα αρχικά ΧΡΩ.ΠΕΙ, αποτελούν μια εκ των πλέον παλαιών και ιστορικών πειραϊκών βιομηχανιών που εγκαταστάθηκαν στη λεωφόρο Αθηνών-Πειραιώς, στο ύψος του νέου Φαλήρου, κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα. Η ιστορία των Χρωματουργείων Πειραιώς ξεκίνησε ουσιαστικά κατά το έτος 1883, όταν ο χημικός Σπυρίδων ή Σπύλιος ή Σπήλιος Οικονομίδης (1854 - 1894) προχώρησε στην ίδρυση μιας μικρής ομόρρυθμης εταιρίας υπό την επωνυμία "Σπήλιος Οικονομίδης και Σία" (Σ.Α. Οικονομίδης και Σια), με έδρα στην τότε λεωφόρο Μιαούλη (σσ. η σημερινή οδός Εθνικής Αντιστάσεως) στον Πειραιά. 

Κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, το μικρό εργοστάσιο του Σπήλιου Οικονομίδη, ο οποίος είχε αξιόλογες σπουδές σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού (Πανεπιστήμιο του Γκρατς στην Αυστρία, Πανεπιστήμια Λειψίας στη Γερμανία και αργότερα στη Χαϊδελβέργη, στο Παρίσι και στο Μόναχο) έχοντας συνεργαστεί και με τον μεγάλο χημικό Adolf von Baeyer (πλήρες όνομα Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer, 31 Οκτωβρίου 1835 – 20 Αυγούστου 1917) παρήγαγε φωσφορικά λιπάσματα τα οποία χρησιμοποιούνταν για γεωργικές καλλιέργειες καθώς και χρώματα ανιλίνης. 

Κατά το έτος 1887, ο Λεόντιος Οικονομίδης (1866 - 1922), αδερφός του Σπήλιου και επίσης χημικός με σπουδές στο εξωτερικό (στο Μόναχο Γερμανίας και στη Ζυρίχη Ελβετίας), μπήκε στην επιχείρηση με σκοπό να συνδράμει με τις γνώσεις του στην προσπάθεια του αδελφού του. 

Ακολούθως παρουσιάζονται δυο ενδεικτικά ιστορικά τεκμήρια από τον Τύπο των τελών του 19ου αιώνα, με αναφορά στην υπό εξέτασιν εταιρία Χρωματουργεία Πειραιώς - Σ.Α. Οικονομίδης και Σια, η οποία καταγραφόταν με έδρα στον αριθμό "19" της λεωφόρου Μιαούλη 19, παρασκευάζοντας οξυγονούχο ύδωρ (eau oxygenée) αλλά και υγρή αμμωνία για φαρμακευτική και βιομηχανική χρήση:

Κατά την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα καταγράφεται η επέκταση της εταιρίας η οποία ξεκίνησε την ανέγερση ενός νέου εργοστασιακού συγκροτήματος στο νέο Φάληρο, επί της βιομηχανικής οδού Αθηνών-Πειραιώς. Όμως, ο ιδρυτής της εταιρίας Σπήλιος Οικονομίδης αποβίωσε σε ηλικία μόλις 40 ετών κατά το έτος 1894, αφήνοντας σε νηπιακή ηλικία τα τέκνα του Παναγιώτη και Θεοδώρα, με τα ηνία της επιχείρησης να περνούν στα χέρια του αδελφού του, Λεόντιου Οικονομίδη (μέχρι το έτος 1922). 

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα (έτος 1911), η αξία των εγκαταστάσεων της εταιρίας υπολογιζόταν περί το μισό εκατομμύρια δραχμές. Ενδεικτικό της ραγδαίας ανάπτυξης και εξέλιξης της εταιρίας υπήρξε το γεγονός πως η εκτίμηση των ιδίων περιουσιακών στοιχείων μια επταετία αργότερα (έτος 1918) ανερχόταν στα 8,5 εκατομμύρια δραχμές! 

Ειρήσθω εν παρόδω, στις 30 Μαρτίου του έτους 1912, η αρχική επιχείρηση υπό την επωνυμία "Σ.Α. Οικονομίδης και Σία" - "Χρωματουργεία Πειραιώς" μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρία (Α.Ε.), με την επικύρωση του Καταστατικού της εταιρίας να φέρει την υπογραφή του τότε Υπουργού Εθνικής Οικονομίας Εμμανουήλ Μπενάκη. Το αρχικό κεφάλαιο της Ανωνύμου Εταιρίας Χρωματουργεία Πειραιώς - Σ.Α. Οικονομίδης και Σια ορίστηκε σε ένα εκατομμύριο δραχμές. 

Ενδεικτικός Γενικός Ισολογισμός Χρήσεως του έτους 1914 των Χρωματουργείων Πειραιώς "Σ.Α. Οικονομίδης" με τις υπογραφές του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου Λεόντιου Α. Οικονομίδη και του Διευθυντή του Λογιστηρίου Ιωάννη Ν. Αντωνόπουλου: 

Χρωματουργεία Πειραιώς - Γενικός Ισολογισμός Χρήσεως 1914

Στα μισά της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα, τα Χρωματουργεία Πειραιώς καταγράφονταν μεταξύ των βιομηχανικών μεγαλουργημάτων της πόλεως του Πειραιώς, κατέχοντας εξέχουσα θέση στην εγχώρια αγορά αλλά και προϊόντα τα οποία ανταγωνίζονταν τα ευρωπαϊκά στις αγορές της Μικράς Ασίας, της Αιγύπτου αλλά και της Ιταλίας, παρά τις δυσχέρειες που είχαν προκύψει από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (λ.χ. απαγόρευση εξαγωγών εκ των χωρών των Κεντρικών Αυτοκρατοριών κ.α.) αλλά και τον αποκλεισμό των μικρασιατικών αγορών από τις δυνάμεις της Αντάντ και τις διεθνείς συνθήκες. Εκείνο τον καιρό, η αξία των εγκαταστάσεων των Χρωματουργείων Πειραιώς ανερχόταν στα 2.000.000 δραχμές ενώ μονάχα η αξία της βιβλιοθήκης του βιομηχανικού συγκροτήματος υπολογιζόταν στις 15.000 δραχμές. Την ίδια εποχή, στο νέο εργοστάσιο των Χρωματουργείων Πειραιώς στην οδό Αθηνών - Πειραιώς εργάζονταν περί τους 200 Έλληνες εργάτες με το αποτέλεσμα της παραγωγικής διαδικασίας να ανέρχεται περί τα 500.000 χιλιόγραμμα χρώματος αξίας περί τα 2.000.000 δραχμές.

Διαφημιστική καταχώρηση των Χρωματουργείων Πειραιώς μέσα από τις σελίδες του Τύπου του έτους 1917:

Το έτος 1922 υπήρξε σημαδιακό για την πορεία της εταιρίας: εκτός από το θάνατο του Λεόντιου Οικονομίδη στις 12 Δεκεμβρίου καταγράφεται και ο θάνατος του Παναγιώτη Οικονομίδη, υιού του ιδρυτή των ΧΡΩ.ΠΕΙ Σπήλιου Οικονομίδη, σε ηλικία μόλις 28 ετών. Τραγική ειρωνεία το γεγονός πως ο Παναγιώτης Οικονομίδης, είχε μόλις ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Χημεία στο Μόναχο της Γερμανίας και είχε επιστρέψει στην Ελλάδα ιδρύοντας την πρώτη βιομηχανία κατεργασίας οστών.

Στα τέλη του 1922, οι εγκαταστάσεις των Χρωματουργείων Πειραιώς υπολογίζονται ως αξία περί τα 12 εκατομμύρια δραχμές ενώ, μέχρι την περίοδο 1930-1935, προ της ενάρξεως του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, η εν λόγω αξία θα υπερβεί τα 30 εκατομμύρια δραχμές.

Την επόμενη χρονιά (1923), τα Χρωματουργεία Πειραιώς παρήγαγαν εκτός από τα κύρια προϊόντα, δηλαδή τις χρωστικές ουσίες (ανιλίνη, ναφθαλίνη, αζωτικές ουσίες, βασικές ουσίες, μεταχρωμιομένες χρωστικές ουσίες, χρώματα του θείου κάθε απόχρωσης κλπ) και τις ενδιάμεσες ύλες, φάρμακα (καθαρτικά, οξυγονούχο ύδωρ, σαλοξίνη - ελληνική ασπιρίνη, υδρόφιλο βαμβάκι), υγρή αμμωνία, ανθρακικό οξύ, θειώδες οξύ, θειώδη και θειικά άλατα, ενώ στις εγκαταστάσεις του νέου Φαλήρου λειτουργούσε και ένα τεράστιο παγοποιείο, το οποίο προμήθευε με πάγο την Αθήνα και τον Πειραιά. Επίσης, την ίδια περίοδο, η επιχείρηση διάθετε ένα καλά οργανωμένο δίκτυο εξαγωγών, κυρίως προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αγγλία, χώρες οι οποίες δεν διέθεταν εργοστάσια παραγωγής χρωστικών ουσιών.

Τα "Χρωματουργεία Πειραιώς" υπήρξαν μια κλασική περίπτωση οικογενειακής βιομηχανίας, καθώς απασχολήθηκαν και δραστηριοποιήθηκαν σε αυτήν οι πέντε αδερφοί Οικονομίδη (Σπήλιος, Λεόντιος, Κλεομένης, Χαρίλαος και Γεώργιος) καθώς και άλλοι συγγενείς. Ο Λεόντιος Οικονομίδης, στον οποίο οφείλεται τρόπον τινά η γιγάντωση της ΧΡΩ.ΠΕΙ μετά το 1912, όπως προαναφέραμε είχε επίσης σπουδάσει χημεία στο εξωτερικό (Μόναχο και Ζυρίχη) και αποτελούσε μέλος του περίφημου "κύκλου της Ζυρίχης", ο οποίος περιλάμβανε πολλά γνωστά επιχειρηματικά/βιομηχανικά ονόματα της εποχής (Ν. Κανελλόπουλος, Α. Ζαχαρίου, Ι. Αραπίδης, Α. Χατζηκυριάκος, Ι. Ρουσσόπουλος κ.α.) συμμετέχοντας σε σχεδόν όλες τις μεγάλες βιομηχανικές απόπειρες εκείνων των καιρών (λ.χ. τσιμέντα, λιπάσματα, οινοπνευματοποιία κλπ)

Τα Χρωματουργεία Πειραιώς (ΧΡΩ.ΠΕΙ), με έδρα και γραφεία εν Πειραιεί και εργοστάσια εν Νέω Φαλήρω, παρουσιάζονται εκτενώς στο Πανελλήνιο Λεύκωμα της Εθνικής Εκατονταετηρίδος του 1923. Την εποχή εκείνη τα Χρωματουργεία Πειραιώς απασχολούσαν 400 εργάτες (αργότερα ο αριθμός θα έφθανε και τους 1000) ενώ το επιστημονικό προσωπικό αποτελούνταν από 12 διπλωματούχους χημικούς και 3 πτυχιούχους μηχανουργούς. Η δε βιβλιοθήκη των ΧΡΩ.ΠΕΙ, αναφερόμενη ως η τελειότερη της Ελλάδος, υπερέβαινε σε αξία τις 150.000 δρχ.  

Γενική άποψη των εργοστασίων των ΧΡΩ.ΠΕΙ εν Νέω Φαλήρω μέσα από τις σελίδες του προαναφερθέντος λευκώματος:

Ενδεικτικές ιστορικές φωτογραφίες από το εσωτερικό των Εργοστασίων ΧΡΩ.ΠΕΙ κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1920:

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Παλαιόν Μηχανοστάσιον

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Νέον Κεντρικόν Μηχανοστάσιον - Παραπλεύρως του Παγοποιείου

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Άποψη των Εγκαταστάσεων - Οπίσθια Αυλή

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Η Βιβλιοθήκη του Χημείου

Ιστορικό τεκμήριο μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1923 των Χρωματουργείων Πειραιώς Σ.Α. Οικονομίδης και Σια Α.Ε. με γραφεία επί της λεωφόρου Μιαούλη στον Πειραιά και εργοστάσιο στο νέο Φάληρο.

Έτερο ενδεικτικό ιστορικό τεκμήριο - διαφημιστική καταχώρηση των Χρωματουργείων Πειραιώς (ΧΡΩ.ΠΕΙ) από το έτος 1924:

Πρόσκλησις των κατόχων προσωρινών τίτλων της τελευταίας εκδόσεως μετοχών της Ανωνύμου Εταιρίας Σ.Α. Οικονομίδης και Σια (Χρωματουργεία Πειραιώς), με αναφορά στα εργοστάσια της εταιρίας εν Νέω Φαλήρω, παρά την οδό Αθηνών - Πειραιώς, πλησίον του Μνημείου Καραΐσκάκη και του Ποδηλατοδρομίου του Φαλήρου, μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1925:

Οι εγκαταστάσεις των ΧΡΩ.ΠΕΙ στο νέο Φάληρο όπως καταγράφηκαν φωτογραφικά περί τα μέσα της δεκαετίας του 1920:

Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση της κινίνης των Χρωματουργείων Πειραιώς (Σ.Α. Οικονομίδης και Σια Α.Ε.), μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1930:

Κατά τη διάρκεια των επόμενων προπολεμικών χρόνων, τα ΧΡΩ.ΠΕΙ κατέκτησαν δίχως αμφιβολία ηγετική θέση σε ολόκληρο τον κλάδο της ελληνικής χρωματουργίας σε μια περίοδο κατά την οποία η παραγωγή συνθετικών χρωστικών υλών - οι οποίες αντικατέστησαν τα φυσικά χρώματα κυρίως στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας - αποτελούσε, τόσο για την ελληνική όσο και για την ευρωπαϊκή αγορά, κεντρική δραστηριότητα. 

Μετά το πέρασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής τα ΧΡΩ.ΠΕΙ εξακολούθησαν να δραστηριοποιούνται υπό τη διεύθυνση της δεύτερης γενιάς της οικογενείας Οικονομίδη, εκ της οποίας ξεχώριζε κυρίως το ονοματεπώνυμο του Μέγα Οικονομίδη, ανιψιού των ιδρυτών της εταιρίας.

Έτος 1946 - Κατεδικάσθηκαν οι έμποροι των φαρμάκων

Έτος 1946 - Μικραί Ειδήσεις

Διαφημιστική Καταχώρηση στον Τύπο της εποχής - 1948

Διαφημιστική Καταχώρηση στον Τύπο της εποχής - 1948

Ιστορικό τεκμήριο - πρόσκλησις των μετόχων της Ανωνύμου Εταιρίας "Χρωματουργεία Πειραιώς Σ.Α. Οικονομίδης και Σια" από το έτος 1948 τα εργοστάσια της εταιρίας καταγράφονται "παρά την οδόν Αθηνών-Πειραιώς, πλησίον Μνημείου Καραϊσκάκη - Ποδηλατοδρόμιον"!

Έτος 1948

Έτος 1950 - Η Απεργία των Χρωματουργείων

Ορισμένες ενδεικτικές διαφημιστικές καταχωρήσεις προϊόντων των ΧΡΩ.ΠΕΙ από την πρώτη μεταπολεμική δεκαετία:

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Evex (Έτος 1951)

Πηγή: "Πειραιώς Ενθύμια" - Ιάκωβος Βαγιάκης

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Neospir

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Adevit-Y

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Natrosal B1

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Evex Σκεύασμα Τυροτριχίνης

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Σαλοξίνη

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Αλγκόν (έτος 1952)

ΧΡΩ.ΠΕΙ - Multi B (B12)

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η εταιρία πέρασε στα χέρια της οικογενείας Σοφιανόπουλου, η οποία συνδεόταν συγγενικά με την οικογένεια Οικονομίδη, αφού ο Σωτήριος Στ. Σοφιανόπουλος είχε νυμφευθεί τη Θεοδώρα, θυγατέρα του ιδρυτού των ΧΡΩ.ΠΕΙ Σπήλιου Οικονομίδη. 

Στην κάτωθι ειδοποίηση των Χρωματουργείων Πειραιώς - Σ.Α. Οικονομίδης και Σια Α.Ε. (Νέον Φάληρον - Πειραιώς) όπως δημοσιεύτηκε στις σελίδες του Τύπου του έτους 1951, καταγράφονταν η έδρα και τα γραφεία της εταιρίας ενός των εργοστασιακών εγκαταστάσεων του νέου Φαλήρου, επί της οδού Αθηνών - Πειραιώς, πλησίον του Μνημείου Καραΐσκάκη και του Ποδηλατοδρομίου, ενώ αντίστοιχα το εν Αθήναις γραφείο της εταιρίας καταγραφόταν επί της πλατείας Ομονοίας.

Οι νέοι ιδιοκτήτες, τα αδέρφια Σωτήριος, Αριστοτέλης, Λεωνίδας και Εμμανουήλ Σοφιανόπουλος επιχείρησαν μια ριζική αλλαγή στην εταιρία στρεφόμενοι από την χρωματουργία στην παραγωγή ζωοτροφών, χημικών προϊόντων, νέων φαρμάκων και πάρα-φαρμάκων. 

Έτος 1953 - Τα Ελληνικά φάρμακα είναι εφάμιλλα των ξένων

Κατά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960, το δημοφιλές "Αλγκόν" (με δραστική ουσία το ακετυλοσαλικυλικό οξύ) αποτελούσε μια προσπάθεια απάντησης των ΧΡΩ.ΠΕΙ στη ξενόφερτη ασπιρίνη. 

Ακόμη και ο τύπος της εποχής αναφέρεται στην προσπάθεια των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών της εποχής εκείνης (ΧΡΩ.ΠΕΙ, ΑΝΤΕΛΚΟ, Φαρέλ, Εργοστάσια Δαμβέρη και Κόπερ κ.α.) να ανταγωνιστούν τις ξένες φίρμες που εισάγονταν στην ελληνική αγορά.

Έτος 1963 - Ανακοίνωσις των ΧΡΩΠΕΙ

Έτος 1964 - Ανακοίνωσις των ΧΡΩΠΕΙ

Άλγκον: Άριστον Παυσίπονον - Γρίππη - Κρυολογήματα

Αλγκόν - Άριστον Παυσίπονον

"Χρωταν" (Chro-Tan): Μπρούτζινο ωραίο χρώμα χωρίς ήλιο

Κατά τη δεκαετία του 1970, τα ΧΡΩ.ΠΕΙ στράφηκαν προς την αγορά επιχρισμάτων, συνεργαζόμενα με την Imperial Chemical Industris (ICI) ενώ σχεδιάστηκαν και δυο διαφορετικού τύπου όπλα, τα οποία τελικά ουδέποτε πέρασαν στο στάδιο της μαζικής παραγωγής. 

Το δε εργοστάσιο των ΧΡΩ.ΠΕΙ, με την εξάπλωση της πόλεως του Πειραιώς και του νέου Φαλήρου, πλέον βρισκόταν ουσιαστικά εντός του αστικού ιστού, γεγονός το οποίο προκαλούσε πολλές διαμαρτυρίες από τους κατοίκους των γύρω περιοχών (νέο Φάληρο, Ρέντης, Καμίνια) που "υπέφεραν" από τη λειτουργία της βιομηχανικής μονάδας.

Έτος 1977 - Και η "ΧΡΩΠΕΙ" συνεχίζει να μολύνει το Φάληρο

Ο "κατήφορος" για τα Χρωματουργεία Πειραιώς ήταν ήδη προδιαγεγραμμένος. Τα χρέη της εταιρίας κατά το έτος 1983 υπολογίζονταν σε 2 δισεκατομμύρια δραχμές ενώ υπήρχαν καταγγελίες για έλλειψη διαφάνειας και κακοδιαχείρισης από την τελευταία διοίκηση της εταιρίας. 

Τίτλος 10 Μετοχών εις τον κομιστήν της Ανωνύμου Εταιρίας ΧΡΩ.ΠΕΙ (1980)

Εν τέλει, τα Χρωματουργεία Πειραιώς "κρατικοποιήθηκαν" στα τέλη της δεκαετίας του 1980, με την εταιρία να μετονομάζεται σε ΕΛ.ΒΙ.ΠΥ Α.Ε. (Ελληνική Βιομηχανία Προϊόντων Υγείας Α.Ε.), ως θυγατρική του Ε.Ο.Φ. (Ελληνικός Οργανισμός Φαρμάκων) και έκλεισαν οριστικά το 1995.

Έτος 1982 - Επίσχεση Εργασίας στα ΧΡΩ.ΠΕΙ

Έτος 1983 - Εργαζόμενοι των ΧΡΩ.ΠΕΙ έξω από το εργοστάσιο στο Φάληρο

Το σύνολο των βιομηχανικών κτιρίων των πάλαι ποτέ κραταιών Χρωματουργείων Πειραιώς (ΧΡΩ.ΠΕΙ) στο νέο Φάληρο χαρακτηρίστηκαν ως διατηρητέα βάσει της αποφάσεως 7863/1383, της 30ης Ιανουαρίου 1997, όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο Δ' Τεύχος του ΦΕΚ 267 της 7ης Απριλίου 1997. 

Οι διατηρητέες εγκαταστάσεις των ΧΡΩ.ΠΕΙ όπως καταγράφηκαν φωτογραφικά για λογαριασμό του ΥΠΕΚΑ:

Δίχως αμφιβολία, ολόκληρο το βιομηχανικό κτιριακό συγκρότημα των πρώην ΧΡΩ.ΠΕΙ αποτελεί ένα real estate φιλέτο 47 στρεμμάτων το οποίο ορέγονται και εποφθαλμιούν πολλοί. Ο Δήμος Πειραιά - θεωρητικά - διεκδικεί το οικόπεδο των πρώην ΧΡΩ.ΠΕΙ για την δημιουργία πάρκου το οποίο προ δεκαετίας είχε "χαρακτηριστεί" ως "μελλοντικός" χώρος πρασίνου, αθλητισμού και πολιτισμού. Τμήμα του προαναφερόμενου οικοπέδου φέρεται να είναι ιδιοκτησία του Ελληνικού Οργανισμού Φαρμάκων (ΕΟΦ) αλλά και της εταιρίας Sierra Χαραγκιώνης, η οποία το αγόρασε από την Εθνική Τράπεζα, έχοντας μάλιστα καταθέσει εδώ και χρόνια πρόταση για την αξιοποίηση της εκτάσεως. Εν κατακλείδι, γύρω από τα οικόπεδα της πάλαι ποτέ κραταιάς βιομηχανίας των Χρωματουργείων Πειραιώς "παίζεται" ένα πολύπλευρο "παιχνίδι" συμφερόντων με πολλές μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες, αρκετές εκ των οποίων ουδέποτε έχουν δει το φως της δημοσιότητας. 

• Σύγχρονες Φωτογραφίες των εγκαταλειμμένων εγκαταστάσεων των ΧΡΩ.ΠΕΙ

Άποψη των εγκαταλειμμένων εγκαταστάσεων των ΧΡΩ.ΠΕΙ όπως καταγράφηκαν από την λεωφόρο Αθηνών-Πειραιώς στα τέλη της δεκαετίας του 2000:

Οι φθαρμένες χαρακτηριστικές πινακίδες των Χρωματουργείων Πειραιώς (ΧΡΩΠΕΙ) και της μεταγενέστερης ΕΛ.ΒΙ.ΠΥ Α.Ε. (σσ. λίγα χρόνια αργότερα η πινακίδα των ΧΡΩ.ΠΕΙ αφαιρέθηκε ενώ παρέμεινε η πινακίδα της ΕΛ.ΒΙ.ΠΥ Α.Ε.):

Η ομώνυμη στάση των αστικών λεωφορείων (ΧΡΩ.ΠΕΙ), επί της λεωφόρου Αθηνών-Πειραιώς, έναντι του ανενεργού εργοστασίου.

Άποψη των εγκαταστάσεων των ΧΡΩ.ΠΕΙ όπως καταγράφηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 2010 από την οδό Κατσουλάκου:

Βαδίζοντας επί της οδού Ανδρέα Μουράτη, η οποία έλαβε το όνομα του παλαιού ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Πειραιώς, κατά το έτος 2002. Αξιοσημείωτο το γεγονός πως η συγκεκριμένη οδός έφερε πρωτύτερα το όνομα του Παναγιώτη Οικονομίδη:

Μια ματιά πίσω από τη μεγάλη σιδερένια πόρτα όπου επικρατεί η εγκατάλειψη, η ερημία και το πλήθος των απορριμμάτων:

Πάντοτε επί της οδού Ανδρέα Μουράτη, κύριο χαρακτηριστικό τα σπασμένα τζάμια των εγκαταστάσεων:

Σε μια σιδερένια πόρτα, στο ισόγειο των εγκαταλειμμένων εργοστασιακών εγκαταστάσεων, ανακαλύπτουμε "ξεθωριασμένη" την επιγραφή του πάλαι ποτέ λαοφιλούς φαρμάκου "Αλγκόν":

Ενδεικτική παλαιότερη συσκευασία (φάκελλος 2 δισκίων) του γνωστού παυσίπονου "Αλγκόν":

Ο ευρυγώνιος φακός βρίσκει ένα άνοιγμα και φωτογραφίζει στα τυφλά: 

Πίσω από τα σπασμένα τζάμια των παραθύρων διακρίνονται απομεινάρια του εργοστασιακού εξοπλισμού:

Από την οδό Ανδρέα Μουράτη, συνεχίζουμε το οδοιπορικό προς την οδό Σουλτάνη:

Αριστερά στο βάθος, διακρίνεται το ποδοσφαιρικό γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης":

Επί της οδού Εμμανουηλίδου, ένα μεγάλο ανεκμετάλλευτο οικόπεδο όπου για πολλά χρόνια υπήρχε μια χαρακτηριστική πινακίδα της κατασκευαστικής εταιρίας Sierra - Χαραγκιώνης, από την πλευρά της οδού Καραολή-Δημητρίου. Ειρήσθω εν παρόδω, στο εν λόγω οικόπεδο, συνήθως φιλοξενείτο καταυλισμός αθίγγανων.

Οι αθίγγανοι βέβαια δεν αποδείχθηκαν ιδιαίτερα φιλόξενοι και μόλις αντιλήφθηκαν τον φωτογραφικό φακό ξεκίνησαν να πετούν πέτρες! 

Στις αρχές της δεκαετίας του 2020 αποφασίστηκε η ανάδειξη / εκμετάλλευση του ακινήτου 17.893 τετραγωνικών μέτρων όπου λειτουργούσαν τα Χρωματουργεία Πειραιώς με τη δημιουργία ενός Κέντρου Καινοτομίας Πρότυπου Πάρκου Έρευνας και Τεχνολογίας. Θεωρητικά, στην εν λόγω Πολιτεία Καινοτομίας, θα συνυπάρχουν νεοφυείς επιχειρήσεις, επιχειρήσεις που επενδύουν στην έρευνα και την ανάπτυξη, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα κ.α. συναφή, ενώ θα καλλιεργούνται οι προϋποθέσεις ώστε να προκαλούνται οι απαραίτητες επιχειρηματικές συνέργειες, παράγοντας καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες προς όφελος της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Η κεντρική είσοδος των Χρωματουργείων Πειραιώς (ΧΡΩ.ΠΕΙ) επί της λεωφόρου Αθηνών-Πειραιώς 62, όπως καταγράφηκε φωτογραφικά στις αρχές του έτους 2023:

 

Τμήμα των εγκαταστάσεων των ΧΡΩ.ΠΕΙ, επί της λεωφόρου Αθηνών - Πειραιώς, στο σημείο όπου ακόμα διασώζεται η πινακίδα της ΕΛ.ΒΙ.ΠΥ Α.Ε., όπως καταγράφηκε στις αρχές του έτους 2023:

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Οι άνθρωποι πίσω από τα ΧΡΩ.ΠΕΙ

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:

• Νέο Φάληρο και ΧΡΩΠΕΙ - Νίκος Μπελαβίλας, 2008
• Πανελλήνιο Λεύκωμα Εθνικής Εκατονταετηρίδος, Τόμος Β, 1923 
• Πειραιώς Ενθύμια: Ιακώβου Βαγιάκη - Περιοδική Έκδοση Ελληνογαλλικής Σχολής Πειραιά "Ο Άγιος Παύλος", Τεύχος 5 - Μέρος Α' 
• Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ)
• ΥΠΕΚΑ
• Η Σούδα του νέου Φαλήρου
• Εφημερίδα "Η Καθημερινή"
• Wikipedia
• http://www.kalavrytanews.com
• ΕΛΙΑ - Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο
• Τύπος Εποχής - Συλλεκτικοί Χάρτες

Φωτογραφίες: 

• Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.