ΒΡΟΧΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ [12.2012]

Ανέβαινε το τρόλεϊ "17" την Αιτωλικού και προτού στρίψει στη Χορμοβίτου χάζευα τις μικρές πινακίδες με την ένδειξη "Αργά" κρεμασμένες πάνω στα καλώδια... Σε ένα μικρό οινοπωλείο στην Αγιά Σοφιά - "καθ'εκάστη γίδα βραστή" - έμπαιναν παρέες μεσήλικων ανδρών... Η βροχή έπεφτε και οι στάλες σχημάτιζαν μικρούς κύκλους στις λακκούβες των δρόμων... Ο πάλαι ποτέ βιομηχανικός Πειραιάς έρημος, στον Άγιο Διονύση αλλά και στο Φάληρο... Ανθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία ανοικτά και στολισμένα... Επιστρέφοντας από το νέο Φάληρο, σε πολλά σημεία του δρόμου υπάρχουν πραγματικές λίμνες, που δικαιώνουν τον επιθετικό προσδιορισμό "εξωτικός" τον οποίο προσδίδω στην πόλη... Πολλές ομπρέλες, άλλες χρωματιστές, άλλες μονόχρωμες... Στους κεντρικούς δρόμους, "διπλοπαρκαρίσματος" το ανάγνωσμα, Κυριακή γαρ... Ασυδοσία και ανομία, απλά τα πράγματα... Στον Ηλεκτρικό του Πειραιά, οι αναμένοντας κάποιο λεωφορείο προσπαθούν να προφυλαχθούν από τον αέρα και τη βροχή κάτω από το υπόστεγο του σταθμού... Το σιντριβάνι του Τινάνειου Κήπου λειτουργεί - αλήθεια όταν βρέχει δεν υπερχειλίζουν τα σιντριβάνια; Στα στενάκια της Καστέλας οι δρόμοι γλιστρούν... Πολλές εικόνες, πολλά κάδρα, μικρές και μεγάλες λεπτομέρειες... Αδυναμία μου μεγάλη τα νεοκλασικά, κι ας λένε κάποιοι ότι τα κτίρια δεν έχουν ενδιαφέρον... Και ναι, σήμερα "κόλλησα" για ώρα στον μεταλλικό ήχο της βροχής, της βροχής που έπεφτε πάνω στο αδιάβροχο μου, της βροχής που έβρεχε τη φωτογραφική μηχανή, της βροχής που κυλούσε μέσα από την υδρορροή στη μεσοτοιχία ενός παλαιού αρχοντικού και μιας μονοκατοικίας και στους μικρούς "καταρράχτες" που δημιουργούνταν εκεί... Και από όλα τα σημερινά "κλικ", δε ξέρω γιατί, επιλέγω αυτήν τη φωτογραφία - η οποία ίσως και να φαντάζει αδιάφορη - επειδή μου "είπε" τα περισσότερα από κάθε άλλη σημερινή λήψη... Και η βροχερή και μουντή μέρα συνεχίζεται, αλλά αρκεί μονάχα να βρούμε τις μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τις μεγάλες διαφορές...