ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΔΗΣΣΟΥ

Μέσα Ιανουαρίου του 2012, λίγο πριν τα μεσάνυχτα και το κρύο τσουχτερό. 

Ελάχιστοι άνθρωποι "σουλατσάρουν" στη πλατεία Οδησσού, ενός εκ των πλέον πολυσύχναστων σημείων της πόλης του Πειραιά. Τα πρωινά, επί της πλατείας, επικρατεί ένας μικρός πανικός: μικροπωλητές κάθε είδους, νόμιμοι και μη, "περίεργοι τύποι", άνθρωποι που αναμένουν, άλλοι που από διαβαίνουν από και προς τον Σταθμό. Τις βραδυνές ώρες η κίνηση "κόβει" και το πρόσωπο της πλατείας "αλλάζει". Μέσα στις έρημες εγκαταστάσεις παρακείμενης καφετέριας ένας άστεγος προσπαθεί να "βολευτεί" σε μια καρέκλα "καλυμμένος" με αρκετές κουβέρτες, έχοντας πάντα δίπλα του το "καροτσάκι" με τα υπάρχοντά του. Κάθε φορά που ακόμη ένας συρμός του Ηλεκτρικού καταφθάνει στον τερματικό σταθμό του Πειραιά, ορισμένοι λιγοστοί άνθρωποι ξεμυτίζουν από τον ιστορικό σταθμό του σιδηροδρόμου σπάζοντας για λίγο τη μονοτονία. Τα περιστέρια έχουν κουρνιάσει στις γωνιές τους και μονάχα η χαρακτηριστική οσμή της βρόμας και των ούρων - σήμα κατατεθέν των περισσότερων δημόσιων χώρων της πόλης - παραμένει σταθερά αναλλοίωτη. 

Επόμενος σταθμός η πεζογέφυρα του ΟΛΠ που "περνάει" πάνω από την ακτή Καλλιμασιώτη συνδέοντας τον επιβατηγό λιμένα Πειραιά με τον Σταθμό του ΗΣΑΠ. Οι κυλιόμενες σκάλες είναι "εκτός λειτουργίας" αλλά η θέα από την πεζογέφυρα κόστους 2,5 εκατομμυρίων ευρώ η οποία εγκαινιάστηκε κατά το έτος 2006, μοναδική:

Από την μία πλευρά, η ακτή Ποσειδώνος με την πιάτσα των ταξί:

Από την άλλη, η ακτή Δημητρίου Καλλιμασιώτη που οδηγεί προς την ακτή Γ. Κονδύλη:

Το Μέγαρο των ΗΣΑΠ μοιάζει ακόμη πιο ξεχωρισμένο φωτισμένο μέσα στο σκοτάδι:

Μπροστά μας το λιμάνι και η θάλασσα του Πειραιά. Αναχωρήσεις, αφίξεις, πληροφορίες κ.α.

Το μάτι "χάνεται" προς τις παλαιές σιταποθήκες του λιμανιού, προς τον Άγιο Διονύσιο, τον πάλαι ποτέ λιμένα των Αλών αλλά και προς το ανακαινισμένο πρώην Μέγαρο των αδελφών Γιαννουλάτου στην πλατεία Καραΐσκάκη και τα παλαιά Λεμονάδικα του Πειραιά:

Απέναντι, στην αποβάθρα των "κρητικών", το επιβατικό "Πρέβελης" της ΑΝΕΚ ετοιμάζεται να "λύσει" κάβους ενώ στη συμβολή ακτής Καλλιμασιώτη με την ακτή Κονδύλη, στο "Blue Star Ιθάκη" παρατηρείται μεγάλη κινητικότητα.

Μια ακόμη φωτογραφική ματιά από ψηλά προς την πλατεία Οδησσού όπου επικρατεί πλήρης ερημιά, με το Μέγαρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου στο βάθος.

Τα γωνιακά ταχυφαγεία Everest, το περίπτερο και η πιάτσα των ταξί: 

Στο απέναντι πεζοδρόμιο, επί της ακτής Ποσειδώνος, δίπλα στις στάσεις των αστικών λεωφορείων ένα περίπτερο "διανυκτερεύει" και το "κάδρο" μου θυμίζει τον Σταμάτη, τον Γρηγόρη και την παλιά "Έβγα της Γειτονιάς": 

Η γαλανόλευκη κυματίζει μέσα στη νύχτα θυμίζοντάς μας πως το λιμάνι του Πειραιά παραμένει (;) - ακόμη - ελληνικό (σσ. και δεν το έχουν πάρει οι "κακοί" Κινέζοι).

Το souvlaki πάντως είναι σίγουρα Greek.

Κατεβαίνοντας ξανά στην πλατεία, ο σουρεαλισμός ακμάζει μπροστά από το σταθμό ανακύκλωσης: 

Το φωτισμένο και επιβλητικό Μέγαρο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά επί της οδού Λουδοβίκου 1 αποτελεί έναν ελκυστικό φωτογραφικό προορισμό:

Ο ευγενικός φύλακας του ΕΒΕΠ ξεμυτίζει επιθυμώντας να μάθει "γιατί φωτογραφίζουμε το κτίριο". Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις αυθαιρεσίες, του τη "βγαίνω" από την αρχή με "ελληνικό τσαμπουκά" κόντρα στο "πέσιμο" και στο τέλος πιάνουμε μια φιλική συζήτηση περί εγκληματικότητας και οικονομικής κρίσης.

Τέλος φωτογράφησης και αποφώνηση με ένα πανοραμικό κάδρο:

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Η πλατεία Οδησσού

Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς

Κείμενο:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.

Φωτογραφίες:

• Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.