ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΠΕΙΡΑΪΚΟ ΟΡΟΣΗΜΟ [CLOPYRIGHT]

Διότι Έλλην ζώον γεννιέσαι...

Σπουδάζεις, παίρνεις πτυχία, μεταπτυχιακά, ασχολείσαι με κινηματογράφο, αθλητισμό, θέατρο, μουσική, τέχνη, λογοτεχνία, ιστορία, αρχαιολογία κ.ο.κ. αλλά παραμένεις παρόλα ταύτα ένα ζώον απαίδευτο... Ελληνικό μεν, ζώον δε... 

Προσωπικά έχω φθάσει στο συμπέρασμα ότι το οθωμανικό σπέρμα διαπότισε σε μεγάλο βαθμό επί 400 και πλέον χρόνια τον ελλαδικό χώρο και διάφορες βάρβαρες ανατολικές-νομαδικές συνήθειες αχρειότητας μέσω DNA έχουν "περάσει" στον σύγχρονο ελληνικό πληθυσμό, γεγονός το οποίο αποτυπώνεται έκδηλο σε πλείστες εκφράσεις δράσης του νεοέλληνα.

Τις προάλλες ένας παλαιός συμμαθητής, μου εκμυστηρεύτηκε πως σε μια παρέα γνωστών του, κάποιος του έδειξε (σε οθόνη κινητού) μερικές αποθηκευμένες φωτογραφίες του Πειραιά σε μορφή HDR. Ο πρώην συμμαθητής και φίλος μου, μου μετέφερε το γεγονός καθώς και ο ίδιος αισθάνθηκε χαρούμενος που γνώριζε την προέλευση των συγκεκριμένων φωτογραφιών. Ομοίως, αισθάνθηκα χαρούμενος όταν πριν από ένα μήνα περίπου, σε έναν ιστότοπο επιστημονικού περιεχομένου, διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρο και εν συνεχεία αντιλήφθηκα πως το υπέγραφε ένας πρώην συμφοιτητής μου με τον οποίον δεν έχω προσωπική επαφή. 

Το να σε σέβονται - έστω και ένα αγνοία σου - για κάτι για το οποίο δεν επιζητείς αμοιβή ή άλλη αναγνώριση πέραν του αυτονόητου, στην Ελλάδα είναι ουτοπικό. 

Οι φωτογραφίες του προσωπικού αρχείου μου κυκλοφορούν σε διάφορα websites και forums, συνήθως με την κατάλληλη παραπομπή της πηγής. Γνωρίζω βέβαια πως κυκλοφορούν σε πολλά άλλα μέρη για τα οποία έχω πλήρη άγνοια και δεν με ενοχλεί καθόλου. Μέσα από το παρόν ιστολόγιο έχει επανειλημμένως τονιστεί ότι δεν είμαι επαγγελματίας φωτογράφος και πως φωτογραφίζω από χόμπι, εντελώς ερασιτεχνικά. Σε κάποιους οι φωτογραφίες μου αρέσουν και σε πολλούς καθόλου (ένας κολλητός μου λέει χαρακτηριστικά πως είναι "αίσχος")... Συμβαίνει, τούτον τον καιρό, να μου αρέσει η τεχνική του HDR που δίδει κάποια ιδιότυπα αποτελέσματα and so the story goes...

Τα κατά καιρούς χαΐρια με το Δήμο Πειραιά, τον ιστότοπο Reportaz Net και την εφημερίδα "Κοινωνική",  τα "ζήσαμε" μέσα από τις αναρτήσεις του παρόντος ιστολογίου, τις οποίες δεν κρίνω σκόπιμο να παραθέσω ξανά... Ειδικά σε μια περίπτωση κοντέψαμε να βγούμε και χρεωμένοι επειδή διαμαρτυρηθήκαμε για το αυτονόητο, η απόλυτη λογική του παραλόγου...

Περνώντας από ένα κεντρικό βιβλιοπωλείο του Πειραιά παρατήρησα πως στην είσοδο μοίραζαν το κάτωθι εικονιζόμενο περιοδικό με τίτλο "Πειραϊκό Ορόσημο", Περιοδικό Αρχαιολογίας και Πολιτισμού: 

Σελίδα Πρώτη:

Editorial σχετικά με την σχεδιαζόμενη μεταφορά του Αρχαιολογικού Μουσείου Πειραιώς στο λιμάνι της πόλεως.

Φωτογραφία στο κάτω μέρος της σελίδας.

Πηγή προέλευσης; 

Σιγή Ιχθύος... 

Προτού προχωρήσουμε, μια γενικότερη διαπίστωση: 

Παρόλο που ασχολούμαι εξ αποστάσεως με τα δρώμενα στο μικρό πειραϊκό χωριό, δε μπορώ να μην παραβλέψω το γεγονός πως ο τόπος είναι πλήρης με ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, συγγραφείς, ιστοριοδίφες, αρχαιολάτρες, γνώστες και τιμητές των πάντων οι οποίοι καλά κάνουν και ενεργούν/δραστηριοποιούνται μέσα στις κλίκες τους, τους συλλόγους τους και τα "μαγαζάκια" τους. 

Δεν τους ενοχλώ, ας φροντίσουν να μην με ενοχλούν...

Η συνέχεια του κειμένου, επειδή ζω στον Πειραιά και δεν είμαι εξ' αποστάσεως δημότης με κατοικία στα Β.Π. ή στη Βούλα, είναι γραμμένο στα Πειραιώτικα, του λιμανιού και του Πασαλιμανιού. Και όποιος έχει ευαίσθητα ματάκια, μπορεί να αλλάξει ιστοσελίδα αυτή τη στιγμή:

Διότι κάθεστε και μου λέτε εμένα τώρα για πολιτισμούς, ιστορίες, αρχαιολογίες και τα αρχίδια μου κουνιούνται σαν τις βαρκούλες στη Ζέα... Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι ladies and gents... Πας κύριε να σπουδάσεις, στο εξωτερικό, στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία ή και αλλού... και σου λένε εξαρχής, έλα'δω μικρέ (boy), τσάκο το φυλλαδιάκι το πρώτο και διάβασε περί σωστού reference και plagiarism και όταν το τελειώσεις έλα με τυχόν απορίες... "Μην ξεχνάς πως δίνουμε τεράστια βαρύτητα σε αυτό το συγκεκριμένο issue" (θεματάκι) σου λέει ο υπεύθυνος καθηγητής... "Πάνω απ' όλα ο σεβασμός στην πνευματική ιδιοκτησία και το έργο του δημιουργού"... "Απαγορεύεται να αναπαράγεις ιδέες και νοήματα που δεν είναι πνευματικό σου κτήμα δίχως αναφορά στο δημιουργό"... "Μαλακίες τούμπανα" σου λέει ο Ελληνάρας από μέσα του, "τι να μας πουν οι ξενέρες εδώ χάμω που ήρθαμε και μπλέξαμε" και γράφει το πρώτο essay copy-paste από έναν παλαιό γνωστό που είχε κάνει παλαιά το ίδιο πτυχίο, "πετάει" και 5-10 πληροφορίες από το internet σου λέει "καθάρισα, είμαι γατόνι μεγάλο"... και έρχεται ο χ, ψ, ζ, βαθμολογητής και του κόβει την κωλάρα στη βαθμολογία έτσι για να στρώσει χαρακτήρα... "και αν θες ξανακάντο μεγάλε, εδώ θα είμαστε και δεν παίζουν ούτε γνωστοί, ούτε φίλοι, ούτε ημέτεροι, ούτε μεσάζοντες, ούτε καλοθελητές"... ο Ελληνάρας στο κράτος του εξωτερικού εν τέλει προσαρμόζεται (για να επιβιώσει), παίρνει τα πτυχία του και τα μεταπτυχιακά του, τα PhD του και τα PostDoc του και συνήθως επιστρέφοντας στα πατρώα εδάφη, ενθυμείται και πάλι πως "εδώ είναι μπουρδέλο" και ξαναρχίζει τα ίδια και χειρότερα..."

Τα ποσοστά απόκλισης από τον γενικότερο κανόνα που αναφέρω κινούνται σε ακραίες τιμές... Δεν είναι τυχαίο πως σε περίπου 8 "κρούσματα" τέτοιου τύπου - ήτοι μη αναφοράς πηγής σε κείμενο ή φώτο που έχω δημοσιεύσει -  έχει βρεθεί ένας άνθρωπος - μοναδικός και για δείγμα , τον οποίο δεν θα αναφέρω διότι θα βγει καμιά κουφάλα και θα πει ότι κάνω διαφήμιση - ο οποίος ΚΑΘΕ ΓΑΜΗΜΕΝΗ φορά που θέλει να δημοσιεύσει κάτι δικό μου (κείμενο ή φωτογραφία) με ρωτάει... 

Μεγάλη υπόθεση να ρωτάς και να παίρνεις άδεια... 

Θα σας πέσουν τα αρχίδια στο πάτωμα... 

Και άντε να πεις, δε γουστάρω να ρωτήσω ή δε ξέρω που να απευθυνθώ... 

Πέτα την γαμώ-αναφορά στην πηγή και άσε τον μουρλό μετά να ωρύεται... διότι κι εγώ, μη νομίζετε, έτσι κάνω... ότι κειμενάκι γράφω, ότι φωτογραφία "σηκώνω" που δεν είναι δικιά μου έχει πηγή προέλευσης από κάτω... Και φιλαράκι, αν τραβάς ζόρια, "σάλτα και γαμεύσου", στο λέω ευγενικά διότι υπάρχει παραπομπή από κάτω... 

Κάποιοι, ηθελημένα ή εν αγνοία τους, θεωρούν ότι είναι "πιο ίσοι" από τους ίσους, αλλά δυστυχώς γελιούνται... Όχι πως βγει τίποτε από όλο αυτό... Το παρόν κείμενο θα κοινοποιηθεί στο fax επικοινωνίας του περιοδικού Πειραϊκό Ορόσημο και ειλικρινώς την όποια απάντηση λάβω την έχω προκαταβολικά γραμμένη εκεί που δεν πιάνει το μελάνι. Διότι το πράγμα έχει καταντήσει "κουραστικό"... 

Εγώ θα τα γράφω, όπως γουστάρω - και όποιος έχει πρόβλημα ας ψάξει να με βρει - και ούτως ή άλλως Έλλην (ζώον) απαίδευτος γεννιέσαι και γνωστικός δε θα γίνεις ποτέ...