ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ

Στο μυαλό μου η Αίγινα, το όμορφο μικρό αυτό νησί του Αργοσαρωνικού με την αξιοσημείωτη ιστορική διαδρομή από το 3.500 π.Χ. μέχρι τη σύγχρονη εποχή, έχει ταυτιστεί με καλοκαιρινές διακοπές με γονείς στην παραθαλάσσια Σουβάλα κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1980, μικρές εξορμήσεις με φίλους τελειώνοντας το Δημοτικό Σχολείο στην κοσμική Αγία Μαρίνα αλλά και πιο πρόσφατες αποδράσεις Σαββατοκύριακου στο φιλόξενο σπίτι ενός καλού μου φίλου ή για το γάμο ενός έτερου αγαπημένου φίλου. Το νησί, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, οφείλει την ονομασία του στην κόρη του Θεού Ασωπού Αίγινα, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και την απήγαγε στο νησί Οινώνη το οποίο έκτοτε μετονομάστηκε σε Αίγινα.

Η έδρα της Αίγινας, στο δυτικό άκρο του νησιού, αναπτύσσεται γύρω από τον φυσικό λιμένα ο οποίος αποτελεί τουριστικό / παραθεριστικό θέρετρο με αρκετές επιχειρήσεις εστίασης, καταστήματα και καταλύματα, παραδοσιακά αρχοντικά του 19ου και του 20ου αιώνα αλλά και πιο σύγχρονες κατασκευές, σημαντικούς ιερούς ναούς, ιστορικά μνημεία, εμπορικά σοκάκια και αρκετά γραφικά σημεία ενδιαφέροντος. 

• Αίγινα (έτος 2006):

Ένα πανοραμικό πλάνο - συρραφή διαδοχικών λήψεων της πόλης της Αίγινας από την προκυμαία του λιμανιού. 

Ο Άγιος Νικόλαος ο Θαλασσινός στην προκυμαία της Αίγινας:

Το ναϊδριο του Αγίου Νικολάου του Θαλασσινού με τα κλασικά αιγαιοπελαγίτικα χρώματα και αρχιτεκτονική αποτελεί σημείο αναφοράς στο λιμάνι της Αίγινας. Η ακριβής ημερομηνία κατασκευής του μικρού ναού δεν είναι γνωστή. Αναφορές πάντως στο μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου υφίστανται σε διάφορες ιστορικές μαρτυρίες ξένων περιηγητών από τον 16ο αιώνα. Μάλιστα, σύμφωνα με κάποιες πηγές, το λιμάνι ονομαζόταν κάποτε "Άγιος Νικόλαος" λόγω της υπάρξεως της εν λόγω εκκλησίας η οποία αρχικά βρισκόταν μακρυά από την ακτή. Η ομαλή πρόσβαση στον μικρό ναό επιτεύχθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα μετά τα πρώτα έργα επέκτασης του λιμένα της Αίγινας. 

Ναϊδριον Αγίου Νικολάου επί του λιμενοβραχίωνος 

Μικρές γραφικές εικόνες, ο ψαράς που ετοιμάζει τα δίχτυα του για το επόμενο βράδυ και ένα περιστέρι που κουρνιάζει σε κάποια κολόνα ηλεκτροφωτισμού:

 

Στους πρόποδες της Παλαιάς Χώρας ο επισκέπτης του νησιού συναντά το μικρό Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης, δίπλα σχεδόν στο Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου. Η ίδρυση της εν λόγω μονής από δυο μοναχές χρονολογείται στις αρχές του 20ου αιώνα. 

Το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου οικοδομήθηκε γύρω στο 1904-1910 από τον Επίσκοπο Πενταπόλεως Λιβύης Νεκτάριο, κατά κόσμον Αναστάσιο Κεφάλα (1846-1920). Ο Νεκτάριος, ο οποίος ανακηρύχθηκε Άγιος το 1961, έζησε στο Μοναστήρι και πέθανε το 1920.

Η σύγχρονη γυναικεία Μονή του Αγίου Νεκταρίου βρίσκεται στο δρόμο προς την Αγία Μαρίνα και απέχει 6 περίπου χλμ. από την πόλη της Αίγινας. Πλήθος κόσμου συρρέει στο Μοναστήρι καθημερινά από όλα τα μέρη της Ελλάδας ενώ το αδιαχώρητο δημιουργείται κατά την ημέρα εορτασμού της μνήμης του Αγίου Νεκταρίου, στις 9 Νοεμβρίου κάθε έτους.

 

 

Στο βόρειο τμήμα της νήσου, ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφθεί τον Αρχαιολογικό Χώρο της Αφαίας, όπου βρίσκεται κτισμένος ο ναός της Αθηνάς Αφαίας, μέσα σε ένα πευκοδάσος με θέα τη θάλασσα. Ο κάτωθι εικονιζόμενος αρχαιοελληνικός ναός αποτελεί έναν από τους καλύτερα σωζόμενους ναούς, καθώς 24 εκ των 34 συνολικά κολονών στέκονται έως τις ημέρες μας (21ος αιώνας). 

Στην Αίγινα επιβιώνει μέχρι και σήμερα η τέχνη της κεραμικής έτσι όπως εκφράζεται μέσα από τη δημιουργία των γνωστών αιγινήτικων κανατιών. Τα Αιγινήτικα κανάτια, τα οποία εμπορεύονταν και εκτός Αίγινας, αποτελούσαν χρήσιμα καθημερινά οικιακά σκεύη σε εποχές όπου η διατήρηση του νερού ή διαφόρων υγρών όπως λ.χ. το λάδι, αποτελούσε μια δύσκολη αποστολή ιδίως κατά τους θερινούς μήνες του χρόνου. Τα χαρακτηριστικά αιγηνίτικα κανάτια, με μια ή και δυο λαβές, διακοσμούνται απλά κυρίως με παραστάσεις λουλουδιών, την ελληνική σημαία ή σκηνές από τη ζωή των ψαράδων. 

Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο από την Αίγινα προς τον όρμο του Μαραθώνα, κατευθυνόμαστε προς το ψαροχώρι της Πέρδικας. Ο παραδοσιακός οικισμός είναι κτισμένος γύρω από το λιμάνι ενώ νέα κτίρια εξαπλώνονται πέριξ αυτού. Εκτός από τα μικρά σπιτάκια του γραφικού παραθαλάσσιου χωριού, ο επισκέπτης διαθέτει μια πληθώρα επιλογών από ταβέρνες, μπαρ, ουζερί και καφετέριες. Ευκαιρία για μια ήσυχη διανυκτέρευση μακριά από το πολύβουο κέντρο της Αίγινας.

Βέβαια, όσο όμορφη και φιλόξενη κι ας είναι η Αίγινα, πάντοτε υπάρχει ένα ιπτάμενο δελφίνι ή ένα πλοίο, μεγάλο ή μικρό, που μας οδηγεί στο δρόμο της επιστροφής στον Πειραιά.

• Αγία Μαρίνα, Αίγινα (έτος 2009)

Ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αγίας Μαρίνας αποτελεί έναν αρκετά γνωστό και αγαπημένο κυρίως καλοκαιρινό προορισμό ο οποίος όμως δεν γνωρίζει πλέον την επιτυχία παλαιότερων δεκαετιών. Παρά την πληθώρα νέων κατασκευών και υποδομών, στην Αγία Μαρίνα μπορεί κάποιος να "ανακαλύψει" ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, καταστήματα και ταβέρνες που δίδουν την εντύπωση πως ο χρόνος παραμένει "κολλημένος" σε περασμένες δεκαετίες.

Πάνω από την παραλία της Αγίας Μαρίνας ένα ημιτελές κτιριακό συγκρότημα - γιαπί (κεντρικό ξενοδοχείο και bungalows) "στοιχειώνει" εδώ και αρκετές δεκαετίες το τοπίο:

Η Αγία Μαρίνα διαθέτει απευθείας ακτοπλοϊκή σύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά. Παρόλα ταύτα βέβαια, αρκετοί φθάνουν στα ανοικτά του όρμου με τα ιστιοπλοϊκά σκάφη τους:

Ο γραφικός ναός της Αγίας Μαρίνας, ουσιαστικά ένα μικρό ξωκλήσι κτισμένο πάνω σε βράχια, στην άκρη της παραλίας της Αγίας Μαρίνας, αποτελεί αγαπημένο προορισμό τέλεσης μυστηρίων (γάμοι, βαπτίσεις):

Η όψη της παραλίας της Αγίας Μαρίνας κατά τους θερινούς μήνες.

• Αίγινα (έτος 2011):

Η πρώτη εντύπωση για κάθε επισκέπτη που προσεγγίζει το νησί με το πλοίο είναι τα νεοκλασικά κτίρια που βρίσκονται κατά μήκος της παραλίας. 

Μια πανοραμική άποψη της πόλης της Αίγινας στις αρχές της δεκαετίας του 1970:

Ο Άγιος Νικόλαος των Θαλασσινών, στον οποίον αναφερθήκαμε προηγουμένως, καλωσορίζει τους επισκέπτες δίπλα στους "καταπέλτες" των επιβατηγών πλοίων.

Όπως προείπαμε, στην προκυμαία της Αίγινας, σημείο αναφοράς της πόλης με κτίρια που ανάγονται στην καποδιστριακή περίοδο του νησιού (ας μην λησμονούμε ότι η Αίγινα υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδος προ του Ναυπλίου), εμπορικά καταστήματα και γραφεία υπηρεσιών, εστιατόρια και καφετέριες και τον ναό της Παναγίτσας (ναός Εισοδίων της Θεοτόκου). Ορμώμενος ο επισκέπτης από τα σημαντικά κτίρια της προκυμαίας της Αίγινας (κτίριο Βογιατζή, κτίριο Μουσουλέα, το κτίριο του Δημαρχείου της Αίγινας) μπορεί να επισκεφθεί και άλλα αξιοσημείωτα κτίσματα όπως λ.χ. ο πελοποννησιακού τύπου κόκκινος Πύργος Μαρκέλλου, το παλαιό Κυβερνείο, το Εϋνάρδειο, το κτίριο των Φυλακών του νησιού, η οικία των Τρικούπηδων, η Έπαυλις του Βούλγαρη, η οικία Finlay, η οικία Κανάρη, η Μητρόπολη της Αίγινας κ.α.

Μια άποψη της παραλίας της Αίγινας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα:

Η προαναφερόμενη ήμι-εγκαταλειμμένη διατηρητέα Οικία Κωνσταντίνου Βογιατζή αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα και ξεχωρίζει επί της προκυμαίας της πόλης της Αίγινας. 

Η οικία Κωνσταντίνου Βογιατζή την περίοδο του Μεσοπολέμου:

Στο άλλο άκρο της προκυμαίας, ο ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, ευρύτερα γνωστός απλά ως "Παναγίτσα", επιβλητικός και ευδιάκριτος από κάθε σημείο της παραλίας της Αίγινας. 

Μια παλαιότερη ασπρόμαυρη φωτογραφική καταγραφή του εν λόγω ναού μέσα από ένα δίγλωσσο επιστολικό δελτάριο (Αίγινα: Η Παναγίτσα (Εισόδια της Θεοτόκου) / Egine: Panagitsa (La Presentation de la Ste. Vierge):

Ένας περίπατος κατά μήκος της σύγχρονης προκυμαίας της Αίγινας αποκαλύπτει στον επισκέπτη τα μοναδικά "χρώματα" της θάλασσας και των παραδοσιακών ψαροκάικων. 

Μια ενδεικτική παράθεση εικόνων από το παρελθόν της Αίγινας:

Αίγινα - Αρχές 20ου αιώνα 

Αίγινα - Δεκαετία 1950 

Αίγινα - Δεκαετία 1960 

Αίγινα - Δεκαετία 1960 

Η βόλτα στο νησί περιλαμβάνει εκ νέου ένα "πέρασμα" από την παραθαλάσσια Αγία Μαρίνα. Αυτή τη φορά, η φωτογράφηση γίνεται από ένα ύψωμα στα νότια του μικρού χωριού, στο δρόμο που οδηγεί προς τις Πόρτες. 

Ένα ευρύτερο φωτογραφικό "κάδρο" του φυσικού όρμου της Αγίας Μαρίνας.

Ο ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Αγία Μαρίνα με τα χαρακτηριστικά νησιώτικα χρώματα σε μια φωτογραφική λεπτομέρεια με χρήση τηλεφακού:

Στην Αίγινα, μπορεί κάποιος να βρει διαδρομές και τοπία που μπορούν να ικανοποιήσουν όλα τα γούστα:

Ο ήλιος δύει αργά και σταθερά και ο ανοιξιάτικος ουρανός προσφέρει μια μοναδική σύνθεση φωτός, θάλασσας, ουρανού και σύννεφων:

Το πλοίο της γραμμής περιμένει τους επιβάτες για το τελευταίο δρομολόγιο προς Πειραιά:

Ορισμένες τελευταίες βραδυνές εικόνες από το λιμάνι της Αίγινας:

Διαβάστε σχετικά θέματα από τη νήσο της Αίγινας:

Εξόρμηση στη νήσο Μονή [Αιγίνης]

Ο Ναός της Αθηνάς Αφαίας

Η οικία του Κωνσταντίνου Βογιατζή

Ανάβαση στο Ελλάνιο Όρος

Μονοήμερη στην Αίγινα

Στη γραφική Πέρδικα Αιγίνης [χθες και σήμερα]

Στην Αγία Μαρίνα της Αίγινας

Πεζοπορία στην Αίγινα: Παγώνι - Σκοτεινή - Φρεάτσι - Τζίκηδες - Μονή Χρυσολεόντισσας

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας.

Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:

• Wikipedia - Αίγινα
• http://www.aegina.com.gr/today/
• http://www.aiginainfo.gr/
• http://www.aeginaportal.gr/
• Άγιος Νικόλαος ο Θαλασσινός - Η ιστορία
• Παραδοσιακός Αιγινήτικος Οικισμός Λαϊκά, προνεοκλασικα και νεοκλασικά σπίτια κοσμούνται με πανέμορφες αυλόθυρες, αίθρια και χρώματα

Φωτογραφίες:

• Οι ιστορικές φωτογραφίες παρατίθενται για εκπαιδευτικούς σκοπούς - κάθε νόμιμο δικαίωμα ανήκει στους νομίμους κατόχους αυτών.
• Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.