ΣΤΟ ΥΦΑΣΜΑΤΕΜΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΤΑΒΑΡΗ [1910]

Το εν Πειραιεί κατάστημα εμπορίας υφασμάτων του Κωνσταντίνου Γ. Ντάβαρη υπήρξε ένα από τα πλέον γνωστά και αναγνωρίσιμα του είδους του για περίπου έναν αιώνα. Ως έτος ιδρύσεως της εμπορικής επιχειρήσεως του Κ. Γ. Νταβάρη καταγράφεται το έτος 1910, καθώς την άνοιξη εκείνου του χρόνου, ο Κ. Γ. Ντάβαρης, έχοντας ως συνεταίρους τους επίσης υφασματεμπόρους εξ Αθηνών Εμμανουήλ Γεωργιάδη και Χρήστο Δημούλη, ξεκίνησαν την λειτουργία του ενός εν Πειραιεί (υπό)καταστήματος στη συμβολή των οδών Σωκράτους και Παρθεναγωγείου. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η αθηναϊκή (πλακιώτικη) οικογένεια Ντάβαρη διατηρούσε συγγενικούς δεσμούς με την οικογένεια Δημούλη. 

Όπως προκύπτει από την ανάγνωση του κάτωθι τεκμηρίου μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου, το εν Πειραιεί υποκατάστημα (αποθήκη γυναικείων υφασμάτων και πανικών) των Γεωργιάδη-Δημούλη, έχοντας ως συνέταιρο τον Ντάβαρη, ξεκίνησε τις δραστηριότητές του κατά την 1η Μαρτίου του έτους 1910, σε ισόγειο ακίνητο στη συμβολή της κεντρικής λεωφόρου Σωκράτους και της οδού Παρθεναγωγείου (έναντι δηλαδή του Δημοτικού Παρθεναγωγείου, ήτοι της μετέπειτα Ραλλείου Σχολής). Ειρήσθω εν παρόδω, οι Γεωργιάδης και Δημούλης διατηρούσαν από το έτος 1905 κατάστημα εν Αθήναις, στην εμπορική οδό Αιόλου 51, έναντι του ιερού ναού της Αγίας Ειρήνης, όντας διάδοχοι του παλαιότερου εμπόρου υφασμάτων Βασιλείου Ευθυμίου.

Σε σχετικό Πανελλήνιο Οδηγό του έτους 1912, ο έμπορος γυναικείων υφασμάτων Κ. Ντάβαρης καταγραφόταν επί της λεωφόρου Σωκράτους, όπως άλλωστε και οι έμποροι Γεωργιάδης και Δημούλης (επίσης επί της οδού Σωκράτους).

Την επόμενη χρονιά (έτος 1913) αποβίωσε σε νεαρή ηλικία η σύζυγος του Κωνσταντίνου Γ. Ντάβαρη, Μαρούσα (το γένος Μέξη). 

Από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1915, διαφημιστική καταχώρηση με αναφορά στην συνύπαρξη των Γεωργιάδη - Δημούλη και Ντάβαρη στο εν Πειραιεί κατάστημα της επιχείρησης, σταθερά στη συμβολή της κεντρικής πειραϊκής λεωφόρου Σωκράτους με την οδό Παρθεναγωγείου. 

Αργότερα, ο Κωνσταντίνος Γ. Ντάβαρης συνέχισε την εν Πειραιεί επαγγελματική πορεία κατά τρόπο αυτόνομο, με το κατάστημά του να βρίσκεται πάντοτε στο ισόγειο κτίριο που βρισκόταν στη συμβολή της λεωφόρου Σωκράτους με την οδό Παρθεναγωγείου, ιδιοκτησίας Γεωργίου Ν. Πετρολέκα (σσ. μετά τον θάνατο του Γ. Ν. Πετρολέκα κατά το έτος 1928, τα εισοδήματα από την εκμετάλλευση των ισογείων καταστημάτων της συμβολής Σωκράτους και Παρθεναγωγείου διανέμονταν στους απόρους της κοινότητος του Χάρακα Λακωνίας κατά τις Άγιες Ημέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διαθήκη του Γ. Ν. Πετρολέκα).

Κατά το έτος 1928, ο Ντάβαρης και ο τότε συνέταιρός του Γεωργαντζόνγλου, πωλούσαν τους χασέδες και τα σινδονόπανά τους σε ασυναγώνιστη ποιότητα και τιμές, στο κατάστημά τους στη συμβολή της λεωφόρου Σωκράτους και της οδού Ανδριτσαίνης (σσ. η οδός Παρθεναγωγείου είχε μετονομαστεί σε οδό Ανδριτσάινης).

Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση της εμπορικής επιχείρησης του Κ. Γ. Ντάβαρη, η οποία καθιερώθηκε ως ένα από τα πλέον γνωστά υφασματεμπορικά της πόλης του Πειραιώς, με εξειδίκευση στα λευκά είδη και στα είδη προικός, μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1930:

Έτερη διαφημιστική καταχώρηση της εμπορικής επιχείρησης του Κ. Γ. Ντάβαρη, στη συμβολή της λεωφόρου Σωκράτους με την οδό Ιακώβου Δραγάτση (σσ. η οδός Ανδριτσαίνης μετονομάστηκε ξανά σε οδό Ιακώβου Δραγάτση μετά το θάνατο του τελευταίου κατά το έτος 1935), μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1936. 

Μετά τον Πόλεμο και την Κατοχή, το κατάστημα πώλησης υφασμάτων του Κ. Ντάβαρη συνέχισε να καταγράφεται σταθερά στη συμβολή της λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου (πρώην λεωφόρος Σωκράτους) με την οδό Ιακώβου Δραγάτση (τηλ. 41-089), σύμφωνα με πληροφορίες που προκύπτουν από την μελέτη και ανάγνωση σχετικού Οδηγού.

Στην κάτωθι ασπρόμαυρη μεταπολεμική φωτογραφική καταγραφή, παρατηρήστε όπισθεν του τροχιοδρομικού οχήματος (τραμ) υπ'αριθμόν 18 που εκτελούσε το δρομολόγιο Άγιος Βασίλειος - Ωρολόγιον - Αγία Σοφία (Παλαμηδίου), στα δεξιά του φωτογραφικού κάδρου, την πινακίδα του ισογείου καταστήματος του Κ.Γ. Ντάβαρη η οποία διακρίνεται μερικώς. 

Όπως μπορεί κάποιος να αντιληφθεί από την κάτωθι ασπρόμαυρη φωτογραφία των αρχών της δεκαετίας του 1960, το υφασματεμπορικό του Κ.Γ. Ντάβαρη βρισκόταν σε ένα κομβικό και πολυσύχναστο πέρασμα στο κέντρο της πόλεως του Πειραιώς, πλησίον του Δημοτικού Θεάτρου, έναντι του Δημοτικού Παρθεναγωγείου (Ράλλειος Σχολή), της Ιωνιδείου Προτύπου Σχολής και της πλατείας Κοραή, παραπλεύρως του γνωστού καφέ-ζαχαροπλαστείου "Διεθνές" του Βουγιάλα και κοντά σε πολλές γνωστές επιχειρήσεις εκείνων των καιρών (Πειραϊκή Ένωσις - Αφοί Ανδριανόπουλοι, Υποκάμισα Αδελφών Δούμα, Ευθυμιάδης στο Μέγαρο Κανέττη κ.ο.κ). 

Λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του 1960, τα ισόγεια κτίρια στα οποία στεγάζονταν τόσο η υπό εξέτασιν εμπορική επιχείρηση του Ντάβαρη όσο και το προαναφερθέν καφέ-ζαχαροπλαστείο "Διεθνές", κατεδαφίστηκαν για να ακολουθήσει η ανέγερση πολυωρόφου κτιρίου ισογείων καταστημάτων και γραφείων. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως στην κάτωθι λεπτομέρεια από ευρύτερο φωτογραφικό κάδρο, η πινακίδα του ισογείου καταστήματος του Ντάβαρη είχε καλυφθεί από την ένδειξη "Κατεδάφισις". 

Μετά την κατεδάφιση των ισογείων κτιρίων και την ανέγερση της πολυώροφης οικοδομής, το κατάστημα του Ντάβαρη εγκαταστάθηκε στο νέο ισόγειο κατάστημα, στη συμβολή της λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου 36 και Ιακώβου Δραγάτση, με δίγλωσσες πλέον πινακίδες ("Ντάβαρης" / "Davaris"), πριν καν ολοκληρωθεί η κατασκευή των άνω ορόφων του κτιρίου. 

Στο δεξιά του επόμενου φωτογραφικού κάδρου μπορείτε να διακρίνετε το κτίριο καταστημάτων και γραφείων - κληροδότημα Γ.Ν. Πετρολέκα με το ισόγειο κατάστημα του Ντάβαρη όπως καταγράφηκε φωτογραφικά κατά την περίοδο Δεκέμβριος 1969 - Ιανουάριος 1970:

Διαφημιστική καταχώρηση του καταστήματος "Ντάβαρης" ("το μεγαλύτερον κατάστημα λευκών ειδών - 60 ετών πείρα"), από τις αρχές της δεκαετίας του 1970:

Έτερη διαφημιστική καταχώρηση του εμπορικού καταστήματος "Ντάβαρης" ("τα ωραιότερα είδη προικός,από το 1910"), από τις αρχές της δεκαετίας του 1980:

Περισσότερα στοιχεία, πληροφορίες και ιστορικά τεκμήρια για το υπό εξέτασιν θέμα βρίσκονται στη διάθεση του γράφοντος το ιστολόγιο, πλην όμως θα δημοσιευτούν μελλοντικά, λόγω των συνεχών περιπτώσεων λογοκλοπής και υπεξαίρεσης πνευματικής εργασίας από διάφορους "ερευνητές", "συγγραφείς", "δημοσιογράφους" κτλ.

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Στου Γεωργιάδου και Δημούλη

Ο Γεώργιος Ν. Πετρολέκας και ο Πειραιάς

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες έχουν ληφθεί από τις κάτωθι πηγές:

Τύπος Εποχής - Οδηγοί Πόλεως - Προφορικές Μαρτυρίες

Φωτογραφίες: 

• Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο και διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας.
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.