Στις 7 Δεκεμβρίου του 1914, ημέρα Κυριακή, καταγράφηκε στον Πειραιά μια λαμπρή επιχείρηση δεντροφύτευσης του άγονου και βραχώδους υψώματος (λόφου/όρους) της Καστέλλας. Πρωτεργάτες της κίνησης αυτής υπήρξαν οι πρόσκοποι του Πειραιά οι οποίοι μετά των αρχηγών τους κκ. Μελετόπουλο, Χριστοφή, Νικολάκη και Παπατέστα και με την αρωγή του εφόρου των Προσκόπων κ. Δημ. Μπεράτη κατασκήνωσαν από νωρίς στο γραφικό λόφο της Καστέλλας και υπό τους ήχους των σαλπίγγων ξεκίνησαν την εμβάθυνση 1.800 λάκκων που είχαν ανοιχθεί τις προηγούμενες ημέρες και όπου θα τοποθετούνταν τα δενδρύλλια.
Στην "εορτή του πρασίνου" της Καστέλλας παραβρέθηκαν αρκετοί επίσημοι μεταξύ των οποίων ο Νομάρχης Αττικής κ. Δάσιος, ο Γ.Γ. του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας κ. Μυλωνάς, οι τμηματάρχες του Δασικού Τμήματος κ.κ. Κόντος και Φλώρος, ο κ. Μπαστάκης, ο Γεωπόνος του Δήμου Πειραιώς κ. Καλούδης, ο πλωτάρχης κ. Βότσης, ο αρχίατρος κ. Π. Αποστολίδης, ο αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Ι. Βαββανάκος, ο κ. Δηλαβέρης, ο κ. Θ. Φεράλδης ενώ αργότερα προσήλθε στον χώρο της δενδροφύτευσης και ο τότε Δήμαρχος Πειραιώς Αναστάσιος Παναγιωτόπουλος μετά του Γ.Γ. του Δήμου κ. Π. Παρασκευόπουλου.
Κατά τις 10 το πρωί εκείνης της ηλιόλουστης ημέρας του Δεκέμβρη, η ανηφορική λεωφόρος της Καστέλλας είχε γεμίσει από πλήθη πολιτών που "ανηφόριζαν" προς τον λόφο όπου βρίσκονταν η εκκλησία του Προφήτη Ηλία και το Πυροβολείον.
Σημείο αναφοράς στην αξιέπαινη αυτή προσπάθεια αναδάσωσης στάθηκε η παρουσία της Α.Μ. Βασιλίσσης Σοφίας (Σοφία της Πρωσίας, στα γερμανικά: Sophie von Preußen, 14 Ιουνίου 1870 – 13 Ιανουαρίου 1932) η οποία επισκέφθηκε την Καστέλλα συνοδεία του πρίγκηπα Νικολάου και των βασιλοπαίδων Ελένης, Ειρήνης και Παύλου. Την πομπή των δυο βασιλικών αυτοκινήτων υποδέχθηκαν υπό τις ζητωκραυγές του συγκεντρωμένου πλήθους ο Δήμαρχος Πειραιώς Αναστάσιος Παναγιωτόπουλος (Λάβδας Ηλείας 1859 - 22 Οκτωβρίου 1939), ο Νομάρχης και ο πλωτάρχης Νικόλαος Βότσης (1877 - 5 Σεπτεμβρίου 1931).
Η παρουσία της Βασιλίσσης Σοφίας, η οποία φύτεψε συμβολικά ένα κυπαρίσσι, καταγράφηκε σε όλες τις εφημερίδες του τότε πειραϊκού αλλά και του αθηναϊκού Τύπου. Μάλιστα η Βασίλισσα, στον λόγο της με τον οποίο απάντησε στην προσφώνηση του Δημάρχου, ζήτησε να δενδροφυτευτούν και άλλες περιοχές του Πειραιά και ιδίως αναφέρθηκε στην πλατεία της Αλεξάνδρας, στις παραλιακές λεωφόρους (με δένδρα που δε θα επηρεάζονται από την άλμη της θάλασσας) και στην παραμελημένη, όπως τόνισε, πλατεία του Γυμνασίου (σσ. πλατεία Κοράη). Επίσης, σύμφωνα με τα γραφόμενα στον Τύπο της εποχής, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί στον Πειραιά ένα ιδιαίτερο άλσος για τους Πειραιώτες, ένα είδος Ζαππείου Πειραιώς (σσ. όσο το είδαν αυτοί τότε, άλλο τότε το βλέπουμε κι εμείς σήμερα).
Τα σημεία που επιλέχθηκαν προς αναδάσωση ήταν τρία, δυο πέριξ του Πυροβολείου της Καστέλλας και ένα προ της Δεξαμενής. Για τις ανάγκες της δενδροφύτευσης της Καστέλλας, χρησιμοποιήθηκαν δενδρύλλια προερχόμενα από τον Γεωργικό Σταθμό Αθηνών.
Παρόλο που οι εφημερίδες κατέγραψαν και προέβαλαν κυρίως την τελετή των εγκαινίων της δράσης δενδροφύτευσης και την "κάθοδο της βασιλικής οικογενείας", οι αφανείς ήρωες και πρωτεργάτες της κίνησης, οι πρόσκοποι και οι ναυτοπρόσκοποι του Πειραιά συνέχισαν την αναδάσωση της Καστέλλας και τα επόμενα Σαββατοκύριακα, γεγονός βέβαια που πέρασε στα "ψιλά" του Τύπου της εποχής.
Το ελάχιστο λοιπόν "πράσινο" της πόλης του Πειραιά το οποίο επιβιώνει στις μέρες μας (21ος αιώνας) στο άλσος του Προφήτη Ηλία, οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανιδιοτελή προσπάθεια των προσκόπων / ναυτοπροσκόπων του Πειραιά κατά το έτος 1914 καθώς και σε αντίστοιχη προσπάθειες που έλαβαν χώρα κατά το έτος 1932, κατά την περίοδο της Κατοχής και μεταπολεμικά τον Φεβρουάριο του 1948.
Διαβάστε σχετικά θέματα:
Κείμενο - Πηγές:
Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.
Στοιχεία και πληροφορίες έχουν ληφθεί από τις κάτωθι πηγές:
Τύπος Εποχής
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου