Το υπερωκεάνιο "Μωραΐτης" καταγράφεται ως το πρώτο ελληνικών συμφερόντων πλοίο του συγκεκριμένου είδους το οποίο ναυπηγήθηκε στην Αγγλία για λογαριασμό του εξ Άνδρου πρωτοπόρου Έλληνα πλοίαρχου, πλοιοκτήτη και βουλευτή Δημητρίου Γ. Μωραΐτη (D.G. Moraitis) κατά το έτος 1907. Πιο συγκεκριμένα, το πρώτο ελληνικό υπερωκεάνιο κατασκευάστηκε στο ναυπηγείο John Priestman & Co. (έτος ίδρυσης 1882), στην τοποθεσία Southwick, στις βόρειες όχθες του ποταμού Wear, στην πόλη του Sunderland. Ο Δημήτριος Μωραΐτης, ο οποίος είχε ήδη μια αξιοπρόσεκτη δραστηριότητα στο θαλάσσιο εμπόριο με φορτηγά πλοία, θέλησε να εισέλθει στο "παιχνίδι" της υπερατλαντικής μεταφοράς επιβατών λόγω της ολοένα αυξανόμενης μεταναστευτικής ροής η οποία παρουσιαζόταν εκείνα τα χρόνια από την Ελλάδα προς τις ΗΠΑ, προχωρώντας στην παραγγελία δυο νέων υπερωκεανίων. Το κάτωθι εικονιζόμενο υπερωκεάνιο "Μωραΐτης", ολικής χωρητικότητας (GRT) 6045 κόρων - και αντίστοιχα καθαρής χωρητικότητα (NRT) 3924 κόρων - η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε στις αρχές του θέρους του έτους 1907, διέθετε δυο ατμομηχανές (2xT3cyl (22.5, 37 & 61 x 39in), 574nhp, 2 screws) της ιστορικής αγγλικής κατασκευαστικής εταιρίας George Clark Ltd. (επίσης με έδρα στο Sunderland) και ήταν σε θέση να ταξιδεύει με ταχύτητα 14 μιλίων την ώρα (με μέγιστη αναφερόμενη ταχύτητα τα 16 μίλια/ώρα), καλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο την απόσταση από τον Πειραιά στις ΗΠΑ μέσα σε 14 ημέρες.
Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στις σελίδες του πειραϊκού Τύπου της άνοιξης του έτους 1907, ο κάτωθι εικονιζόμενος Δημήτριος Γ. Μωραΐτης, έχοντας εξασφαλίσει σχετική οικονομική υποστήριξη τραπεζιτών καθώς και άλλων εξ Άνδρου κεφαλαιούχων, ίδρυσε ανώνυμη εταιρία υπό την επωνυμία "Υπερωκεάνιος Ελληνική Ατμοπλοΐα", με αρχικό κεφάλαιο 5.000.000 δραχμών, διαιρεμένο σε 25.000 μετοχές αξίας 200 δραχμών η καθεμία.
Ως σκοπός της νέας εταιρίας οριζόταν η σύνδεση της Ελλάδος μετά του "νέου κόσμου", "δι' ατμοπλοίων καινουργών και μεγάλης χωρητικότητος, εφαμίλλων δε προς τα πρώτης τάξεως ευρωπαϊκά τοιαύτα". Όπως ήδη προαναφέραμε, προς επίτευξη του ως άνω σκοπού, η εταιρία είχε παραγγείλει δυο "ευμεγέθη ατμόπλοια" (σσ. το πρώτο ήταν το "Μωραΐτης και ακολούθησε αργότερα το "Αθήναι") για να δρομολογηθούν στην τακτική γραμμή μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ.
Τα φορτηγά ατμόπλοια του Δ.Γ. Μωραϊτου στα πρώτα χρόνια της συστάσεως της Υπερωκεανείου Ελληνικής Ατμοπλοΐας:
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ήδη από τις αρχές Ιουνίου του έτους 1907, στις σελίδες των πειραϊκών εφημερίδων της εποχής εκείνης, έκαναν την εμφάνισή τους διαφημιστικές καταχωρήσεις της Υπερωκεανείου Ελληνικής Ατμοπλοίας όπως οι κάτωθι ενδεικτικές, με αναφορά στο υπερωκεάνιο "Μωραΐτης", το οποίο χαρακτηριζόταν ως το "πρώτον ελληνικόν ατμόπλοιον", "χωρητικότητος τόννων 12.000", "με διπλούς έλικας και διπλάς μηχανάς, ταχύτητος 16 μιλίων καθ'ώραν". Στην ίδια καταχώρηση, η πρώτη εκ Πειραιώς αναχώρηση δια Καλάμας - Πάτρας και κατ'ευθείαν εις Νέαν Υόρκην αναχώρηση ήταν προγραμματισμένη για την 14η Ιουνίου του έτους 1907, ημέρα Πέμπτη, με το εν Πειραιεί Γενικό Πρακτορείο της Εταιρίας να καταγράφεται στην οδό Σαχτούρη στον αριθμό "16", παρά το Τελωνείον!
Έτερο ιστορικό τεκμήριο από τον Τύπο της 14ης Ιουνίου του 1907, ημέρας της προγραμματισμένης πρώτης αναχώρησης του "πρώτου ελληνικού ατμόπλοιου "Μωραΐτης" εκ Πειραιώς δια Καλάμας - Πάτρας κατ'ευθείαν εις Νέαν Υόρκην" (σήμερον 14 Ιουνίου):
Όμως, η άφιξη του νέου υπερωκεανίου "Μωραΐτης" στον Πειραιά καθυστέρησε (σσ. το πλοίο έφτασε το απόγευμα της 15ης Ιουνίου, Σάββατο, ήτοι μια μέρα μετά την προβλεπόμενη πρώτη αναχώρηση) και κατά συνέπεια το πρώτο ταξίδι από τον Πειραιά δια Καλάμας - Πάτρας και κατ'ευθείαν προς την Νέα Υόρκη προγραμματίστηκε ξανά για την 16η Ιουνίου του 1907 - όπως άλλωστε καταγράφεται στο παρακάτω ιστορικό τεκμήριο:
Ο πειραϊκός Τύπος εκείνης της εποχής πάντως δεν πτοήθηκε από την καθυστερημένη άφιξη του "Μωραΐτης" στον Πειραιά αφιερώνοντας μακροσκελή άρθρα σχετικά με το νέο ελληνικό υπερωκεάνιο, επί του οποίου κυμάτιζε "υπερηφάνως επί της πρύμνης του η ελληνικήν σημαίαν", το οποίο ειρήσθω εν παρόδω υποδέχθηκαν χιλιάδες κόσμου κυρίως στο λιμάνι αλλά και επιβαίνοντας σε λέμβους και άλλα μικρότερα ατμόπλοια. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως προτού φθάσει στον Πειραιά, το "Μωραΐτης" ταξίδεψε αρχικά από το ναυπηγείο του Sunderland μέχρι τη νήσο της Άνδρου προς νηολόγηση (σσ. ως λιμάνι νηολογίου καταγραφόταν η Άνδρος), από εκεί στη Σμύρνη και ύστερα κατέπλευσε προς το λιμάνι του Πειραιώς.
Σύμφωνα με τις σωζόμενες μαρτυρίες, το υπερωκεάνιο "Μωραΐτης" μετά την πρώτη άφιξή του στον Πειραιά αγκυροβόλησε στην προβλήτα της Τρούμπας και μάλιστα χαρακτηριζόταν - λόγω του ασυνήθιστου μεγέθους - ως "κολοσσός", σε αντιπαραβολή με τα πλησίον έτερα αγκυροβολημένα σκάφη τα οποία φαίνονταν μικροσκοπικά.
Στα ίδια αφιερώματα δεν έλειπε βέβαια η παράθεση τεχνικών λεπτομερειών του νέου πλοίου (μήκος 130 μέτρα, πλάτος 15,40 μέτρα, βύθισμα 8,25 μέτρα, χωρητικότητα 6.100 τόνους, δυο μηχανές "θαύμα τελειότητος και Αγγλικής πρακτικότητος" δυνάμεως 3000 ίππων με τη δυνατότητα να αναπτύσσει το σκάφος τακτική ταχύτητα 15-16 μιλίων καθ'ώραν "χωρίς να πιεσθή" κ.α.) ενώ τονιζόταν και η ύπαρξη παγοποιητικής μηχανής για την κάλυψη των αναγκών του πληρώματος αλλά και των επιβατών του πλοίου.
Επίσης, ιδιαίτερη μνεία γινόταν στις διαθέσιμες θέσεις ταξιδιού που προσέφερε το νεότευκτο υπερωκεάνιο. Η Γ' θέση λ.χ. προοριζόμενη κυρίως για τους μετανάστες, ευρίσκονταν στο υπόστρωμα του τεράστιου σκάφους (περίπου 1500 κλίνες σε μεγάλους κοιτώνες που διέθεταν ανεμιστήρες για το καλοκαίρι και θερμάστρες για το χειμώνα), προσφέροντας άνεση και ευμάρεια σε όσους επιχειρούσαν το υπερατλαντικό ταξίδι. Αντιστοίχως, η Α' Θέση περιλάμβανε περίπου 100 κλίνες, δίχως περιττή πολυτέλεια, προσφέροντας όλα τα απαραίτητα για ένα άνετο ταξίδι. Όσον αφορά τις αίθουσες φαγητού, οι προοριζόμενες για τους επιβάτες της Α' Θέσεως παρουσίαζαν μια ευπρεπέστερη εμφάνιση σε σχέση με τις προοριζόμενες για τους επιβάτες της Γ' Θέσεως ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως υπήρχαν στο πλοίο λουτήρες για όλους τους επιβάτες ανεξαρτήτως θέσεως, καθώς και "φαρμακείον τέλειον" και "Νοσοκομείον με πλήρη τα χρειώδη".
Τελικά, παρά τις μικρο-καθυστερήσεις, το υπερωκεάνιο "Μωραΐτης" αναχώρησε από το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά για το πρώτο υπερατλαντικό ταξίδι προς την Νέα Υόρκη, με δυο σταθμούς στην Καλαμάτα και στην Πάτρα όπου συμπληρώθηκαν αρκετές από τις διαθέσιμες θέσεις που δεν είχαν καλυφθεί ήδη από τον Πειραιά. Η παρθενική άφιξη του υπερωκεανίου "Μωραΐτης" στις 7 Ιουλίου του έτους 1907 στη Νέα Υόρκη αναγγέλθηκε τηλεγραφικώς στα γραφεία της Υπερωκεανείου Ελληνικής Ατμοπλοΐας ενώ πλήθος ομογενών υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό το νεότευκτο ελληνικών συμφερόντων πλοίο.
Ευχαριστήρια επιστολή μεταναστών που ταξίδεψαν στη Νέα Υόρκη με το υπερωκεάνιο "Μωραΐτης", με ιδιαίτερη αναφορά στον πλοίαρχο Ν. Μωραΐτη, μέσα από τις σελίδες του Τύπου του καλοκαιριού του έτους 1907:
Τα ταξίδια του υπό εξέτασιν πρώτου ελληνικού υπερωκεανίου "Μωραΐτης" συνεχίστηκαν κατά τους επόμενους μήνες του έτους 1907, μεταφέροντας εκατοντάδες μετανάστες σε κάθε δρομολόγιο προς τις ΗΠΑ, δίχως όμως να απουσιάζουν ευτράπελα ή / και δυσάρεστα γεγονότα όπως λ.χ. το κάτωθι συμβάν:
Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση της Υπερωκεανείου Ελληνικής Ατμοπλοΐας με αναφορά στην αναχώρηση του πλοίου εκ Πειραιώς προς Νέα Υόρκη στις 9 Οκτωβρίου του έτους 1907 (σσ. η εταιρία είχε ανοίξει Γενικά Πρακτορεία εκτός από τον Πειραιά και σε Πάτρα, Βόλο και Καλαμάτα):
Έτερη ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση της Υπερωκεανείου Ελληνική Ατμοπλοΐας, με αναφορά στο "Μέγα και Νεότευκτον Ελληνικόν Υπερωεκάνειον "Μωραϊτης" χωρητικότητος τόνων 12.000", συνοδευόμενη από σχετική φωτογραφία του ως άνω πλοίου, με αναφορά στην αναχώρηση από Πειραιά για Νέα Υόρκη στις 10 Δεκεμβρίου του έτους 1907:
Το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς (έτος 1908), η Υπερωκεάνειος Ελληνική Ατμοπλοΐα παρέλαβε το δεύτερο υπερωκεάνιο το οποίο είχε παραγγείλει από τα ναυπηγεία Sir Raylton Dixon & Co Ltd στην πόλη Middlesbrough της Αγγλίας. Το κάτωθι εικονιζόμενο υπερωκεάνιο (υ/κ) Αθήναι (SS Athinai), επίσης χωρητικότητας 12.000 τόνων, καθελκύστηκε στις 19 Ιουνίου του έτους 1908 και στη συνέχεια δρομολογήθηκε στη γραμμή Πειραιάς - Νέα Υόρκη με ενδιάμεσους σταθμούς στην Πάτρα και στην Καλαμάτα, όπως ακριβώς και το υ/κ "Μωραΐτης".
Προς τα μέσα του ιδίου έτους (έτος 1908), ο Δημήτριος Μωραΐτης ο οποίος αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες σε συνδυασμό με την αναστροφή του επενδυτικού κλίματος και τις μειωμένες μεταναστευτικές ροές, αδυνατώντας να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των δανειστών του, αναγκάστηκε να μεταβιβάσει τις μετοχές της εταιρίας "Υπερωκεάνειος Ελληνική Ατμοπλοΐα".
Μια από τις τελευταίες καταχωρήσεις σχετικά με το "πρώτον ελληνικόν ηλεκτροφώτιστον και ταχύπλουν υπερωεκάνειον "Μωραΐτης" τόννων 12.000" από το καλοκαίρι του έτους 1908.
Η νέα αναδιαρθρωμένη - ως προς τη μετοχική σύνθεση και το ιδιοκτησιακό καθεστώς - εταιρία, διατήρησε την ίδια μεν επωνυμία ("Υπερωκεάνειος Ελληνική Ατμοπλοΐα"), όντας όμως πλέον υπό τον έλεγχο των πάλαι ποτέ δανειστών του Δημητρίου Μωραΐτη, με πρόεδρο του Δ.Σ. τον γνωστό οικονομολόγο Ιωάννη Ευταξία, αποφάσισε τη μετονομασία του υπερωκεανίου "Μωραΐτης" σε "Θεμιστοκλής" (για ευνόητους λόγους).
Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση
από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του φθινοπώρου του έτους 1908 με αναφορά στο
"πρώτον ελληνικόν υπερωκεάνειον "Θεμιστοκλής" χωρητικότητος τόννων 12.000" το οποίο εκτελούσε
το γνωστό δρομολόγιο από τον Πειραιά στη Νέα Υόρκη με ενδιάμεσους σταθμούς στα λιμάνια της Καλαμάτας και των Πατρών. Όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε,
το εν Πειραιεί παράρτημα της διευθύνσεως της εταιρίας βρισκόταν πλέον επί της οδού Ομήρου (σσ. σημερινή οδός Μακράς Στοάς), έναντι του
ιερού ναού της Αγίας Τριάδος.
Αναφορά στην επιθεώρηση του υπερωκεανίου "Θεμιστοκλής" από την αρμόδια επιτροπή, κατά τον μήνα Οκτώβριο του έτους 1908, μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου. Αξιοσημείωτο το γεγονός πως ενώ το υπό εξέτασιν σκάφος και οι μηχανές του βρέθηκαν σε άψογη κατάσταση, εντούτοις παρατηρήθηκαν αρκετές ουσιώδεις ελλείψεις οι οποίες επισημάνθηκαν στην πλοιοκτήτρια εταιρία!
Κατά το έτος 1909, αμφότερα υπερωκεάνια της "Υπερωκεανείου Ελληνικής Ατμοπλοΐας", το "Θεμιστοκλής" και το "Αθήναι", λειτούργησαν στη γραμμή Κωνσταντινουπόλεως - Ελλάδος - Νέας Υόρκης, όπως μαρτυρούν τα κάτωθι ενδεικτικά ιστορικά τεκμήρια από τις σελίδες του Τύπου εκείνης της χρονιάς, μεταφέροντας επιβάτες (μετανάστες) αλλά και εμπορεύματα προς τις ΗΠΑ.
Ενδεικτικό ιστορικό τεκμήριο από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1910 με αναφορά στο "πεφημισμένον υπερωκεάνειον ατμόπλοιον "Θεμιστοκλής", της μόνης ταχυτάτης γραμμής Ελλάδος - Νέας Υόρκης":
Επάνοδος μεταναστών από την Νέα Υόρκη "χάριν των εορτών" με το ελληνικό υπερωκεάνιο "Θεμιστοκλής". Μεταξύ των επιβατών, ο ταγματάρχης Ν. Σιμόπουλος, για τον οποίον είχε δημιουργηθεί παρ' ολίγον διπλωματικό ζήτημα με τις ΗΠΑ (έτος 1910):
Ενδεικτικό ιστορικό τεκμήριο από τον Τύπο του έτους 1911 με αναφορά στο "θαυμάσιον υπερωκεάνειον θαλαμηγόν "Θεμιστοκλής", το μεγαλείτερον Ελληνικόν υπερωκεάνιον της Μεσογείου":
Αναφορά σε μια από τις προσεγγίσεις του υπερωκεανίου "Θεμιστοκλής" στον λιμένα του Κατάκολου Ηλείας, όπου επιβιβάστηκαν μετανάστες για τις ΗΠΑ. Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, "ο αποχωρισμός όμως των συμπατριωτών μας υπήρξεν πικρότατος" (έτος 1911).
Ολοσέλιδη διαφημιστική καταχώρηση της Υπερωκεάνειου Ελληνικής Ατμοπλοΐας, με αναφορά στα δυο ατμόπλοια της εταιρίας, το "Θεμιστοκλής" και το "Αθήναι", μέσα από τις σελίδες του Πανελληνίου Οδηγού του έτους 1912, υπό Κ. Σταματίου και Β. Μπουζούρα:
Ιστορικό τεκμήριο από τον Τύπο του έτους 1913 με αναφορά στην αναχώρηση του υπερωκεανίου "Θεμιστοκλής" εκ Πειραιώς, με πάνω από 700 μετανάστες, ως επί το πλείστον ατυχείς νησιώτες από τα ιταλοκρατούμενα νησιά, οι οποίοι κατέφευγαν στις ΗΠΑ "προς εύρεσιν τύχης"!
Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση από το θέρος του έτους 1913 σχετικά με το "ταχύπλουν ελληνικόν υπερωκεάνιον "Θεμιστοκλής", στην ταχεία γραμμή Ελλάδος - Νέας Υόρκης".
Το επόμενο έτος (1914) σηματοδότησε το τέλος της βραχύβιας πορείας της "Υπερωκεανείου Ελληνικής Ατμοπλοΐας", η οποία λόγω δυσβάσταχτων οικονομικών βαρών και άλλων αδυναμιών οδηγήθηκε στην πτώχευση, με αποτέλεσμα την "απορρόφηση" της από την "Εθνική Ατμοπλοΐα της Ελλάδος" των αδελφών Εμπειρίκου, μιας εταιρίας η οποία είχε ιδρυθεί το 1908 υπό τον Λεωνίδα Α. Εμπειρίκο (Άνδρος, 1872 - Παρίσι, 1947) με τη σύμπραξη των αδελφών του Μιχαήλ, Μαρή και Αντώνη (σσ. πρόκειται για τους τέσσερις υιούς του Ανδρέα Εμπειρίκου). Οι αδελφοί Εμπειρίκου, με καταγωγή και αυτοί από την νήσο της Άνδρου (σσ. όπως και ο Δημήτριος Μωραϊτης και άλλοι πολλοί πλοιοκτήτες), διέθεταν μια ήδη αξιοπρόσεκτη και αναγνωρισμένη δραστηριότητα στον τομέα των φορτηγών πλοίων.
Την
άνοιξη του έτους 1914, στην κάτωθι
αναγγελία της "Εθνικής Ατμοπλοΐας της Ελλάδος" σχετικά με την έκδοση με δημόσια εγγραφή 45.000 νέων μετοχών δια της
Εμπορικής Τραπέζης της Ελλάδος, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως
το υπό εξέτασιν υπερωκεάνιο "Θεμιστοκλής" καθώς και το
"Αθήναι" καταγράφονταν ήδη στον στόλο της εν λόγω εταιρίας ο οποίος
εκτός από υπερωκεάνια διέθετε επίσης
επιβατικά και
φορτηγά πλοία.
Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση από το καλοκαίρι του έτους 1914 με αναφορά στην "έναρξη νέας γραμμής Τεργέστης - Πατρών - Νέας Υόρκης". Το εν λόγω δρομολόγιο θα εξυπηρετείτο διαδοχικά κάθε δεκαπέντε ημέρες από τα υπερωκεάνια "Αθήναι" και "Θεμιστοκλής" (τα οποία όπως προείπαμε είχαν περιέλθει στην ιδιοκτησία της Εθνικής Ατμοπλοΐας της Ελλάδος) καθώς και από το υπερωκεάνιο "Πατρίς".
Αρχής γενομένης λοιπόν από το έτος 1914, το υπερωκεάνιο "Θεμιστοκλής" συνέχισε τα ταξίδια του από τον Πειραιά προς την Νέα Υόρκη, με τα σινιάλα της Εθνικής Ατμοπλοΐας της Ελλάδος, μεταφέροντας κυρίως μετανάστες που αναζητούσαν το αμερικάνικο όνειρο.
Ενδεικτικά ιστορικά τεκμήρια από τον Τύπο του έτους 1915:
Αξιομνημόνευτο είναι το γεγονός πως το υπερωκεάνιο "Αθήναι", το δεύτερο πλοίο της πάλαι ποτέ "Υπερωκεανείου Ελληνικής Ατμοπλοΐας", στάθηκε ιδιαιτέρως "άτυχο" καθώς στα μέσα Σεπτεμβρίου του έτους 1915, έχοντας μόλις αναχωρήσει έμφορτο από τη Νέα Υόρκη προς Πειραιά, επλήγη από πυρκαγιά και εν τέλει βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό.
Ενδεικτικό ιστορικό τεκμήριο από την άνοιξη του έτους 1916 με αναφορά σε εμπορεύματα εξ Αμερικής που έφθασαν στο λιμάνι του Πειραιά δια του υπερωκεανίου "Θεμιστοκλής".
Αναφορά στο υπερωκεάνιο "Θεμιστοκλής" μέσα από τις σελίδες του Τύπου του μηνός Ιανουαρίου του έτους 1917:
Αναγγελία των εκ Πειραιώς αναχωρήσεων των πλοίων της Εθνικής Ατμοπλοΐας της Ελλάδος μέσα από τις σελίδες του Τύπου του μηνός Δεκεμβρίου του έτους 1919. Για την ιστορία, το υπό εξέτασιν υπερωκεάνιο "Θεμιστοκλής", εκείνη την χρονιά, αναχώρησε από τον Πειραιά για την Νέα Υόρκη την προπαραμονή της Πρωτοχρονιάς (30 Δεκεμβρίου).
Ιστορικό τεκμήριο από τις σελίδες του Τύπου του θέρους του έτους 1924 με αναφορά στον κατάπλου του "Θεμιστοκλή" στον Πειραιά εκ Νέας Υόρκης.
Την ίδια χρονιά καταγράφονται τα τελευταία ταξίδια του "Θεμιστοκλή" από τον Πειραιά προς την Νέα Υόρκη και αντίστροφα. Η Εθνική Ατμοπλοΐα της Ελλάδος, η οποία μεσουράνησε στα δρώμενα μέχρι το έτος 1937, αποφάσισε την αντικατάσταση του πλοίου με άλλα υπερωκεάνια (λ.χ. υ/κ "Βασιλεύς Κωνσταντίνος", υ/κ "Βασιλεύς Αλέξανδρος") τα οποία δρομολογήθηκαν στην γραμμή της Αμερικής.
Το ιστορικό πρώτο ελληνικό υπερωκεάνιο πωλήθηκε για παλιοσίδερα (scrap) και διαλύθηκε στη Savona της Ιταλίας κατά το έτος 1933.
Αντί επιλόγου, μια φωτογραφική καταγραφή του υπό εξέτασιν ιστορικού σκαριού, από τα πρώιμα χρόνια ως υπερωκεάνιο "Μωραΐτης" της ομώνυμης εταιρίας, όπως παρουσιάστηκε στην πίσω όψη τηλεκάρτας 100 μονάδων με θέμα "ελληνικά υπερωκεάνια" που κυκλοφόρησε κατά τον μήνα Δεκέμβριο του έτους 1996.
Κείμενο - Πηγές:
Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων.
Στοιχεία και πληροφορίες έχουν ληφθεί από τις κάτωθι πηγές:
- Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
- Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου