ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ [1895]

Ήταν Κυριακή, 9 Απριλίου του 1895.

Το πολυετές όνειρο μιας συγκεκριμένης ομάδας αστών, φιλόμουσων και λογίων κατοίκων του Πειραιά, η ανέγερση και λειτουργία ενός δημοτικού θεάτρου, έπαιρνε επιτέλους σάρκα και οστά. 

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς, οικοδομημένο με βάση το Theatre d'Odeon των Παρισίων σε σχέδια του διαπρεπούς μηχανικού και καθηγητή Ιωάννη Λαζαρίμου, δέκα και πλέον χρόνια μετά την τοποθέτηση του θεμελίου λίθου, ήταν επιτέλους έτοιμο προς χρήση.

Για την κατασκευή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιώς, σε εποχές πολύ δύσκολες, μόχθησαν συν τοις άλλοις οι δήμαρχοι Τρύφων Μουτζόπουλος, ο οποίος άλλωστε ενέκρινε και το πρώτο σχετικό κονδύλι, ο Αριστείδης Ομηρίδης Σκυλίτσης, ο οποίος απεβίωσε δίχως να προλάβει να δει το Δημοτικό Θέατρο εν λειτουργία και ο Θεόδωρος Ρετσίνας, ιδρυτής της γνωστής κραταιάς κλωστοϋφαντουργίας. 

Τα εγκαίνια του νεόδμητου Δημοτικού Θεάτρου της πόλης υπήρξαν μεγαλοπρεπή. Τα πιο εκλεκτά μέλη της πειραϊκής κοινωνίας, εκπρόσωποι των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, πρόξενοι και πρέσβεις ξένων χωρών, εκπρόσωποι του υπουργικού συμβουλίου και της κυβερνήσεως, λόγιοι, καθηγητές πανεπιστημίου, επιστήμονες, φιλολογικά σωματεία, δημοσιογράφοι και εκπρόσωποι των γραμμάτων και τεχνών, ο Δήμαρχος Θεόδωρος Ρετσίνας και το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, η Επιτροπή του θεάτρου και απλός λαός κατέλαβαν από νωρίς θέση στα θεωρεία, την πλατεία, την γαλαρία και το υπερώον του θεάτρου. Μοναδική παραφωνία η απουσία της Βασιλικής Οικογενείας, η παρουσία της οποίας είχε αναγγελθεί στον Τύπο της εποχής:

Στις 10.30 π.μ. η αυλαία του θεάτρου σηκώθηκε και ο αρχιμανδρίτης κ. Ι. Βλαχάκης, συνεπικουρούμενος από έναν ιερέα και δυο διακόνους τέλεσε τον αγιασμό για να ακολουθήσει η ψαλμωδία του "Χριστός Ανέστη" από την χορωδία του Ομίλου Φιλομούσων. Ακολούθως, η φιλαρμονική του Δήμου Πειραιώς υπό τον αρχιμουσικό κ. Καίσαρη ανέκρουσε τον Εθνικό Ύμνο για να επακολουθήσει μια πολύ σύντομη και ιδιαιτέρως σεμνή τοποθέτηση του Δημάρχου Πειραιώς Θεόδωρου Ρετσίνα, ο οποίος στην πρώτη φράση του μικρού λόγου του, μνημόνευσε τον προκάτοχό του Αριστείδη Σκυλίτση Ομηρίδη, αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα όλων των παρευρισκομένων:

Αμέσως μετά τον λόγο του Δημάρχου, ο δικηγόρος και ποιητής Γεώργιος Στρατήγης απήγγειλε με συγκίνηση τον "Ύμνον προς τη Θεά":  

Η φιλαρμονική ορχήστρα του Δήμου παιάνισε ορισμένα εκλεκτά κομμάτια για να καταλήξει εκ νέου με την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου, ο οποίος έλαβε χώρα εν μέσω χειροκροτημάτων από όλους τους όρθιους και ασκεπείς - όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Τύπος της εποχής - παρευρισκομένους. Αμέσως μετά, οι Πειραιώτες διασκορπίστηκαν επισκεπτόμενοι τους διαφόρους χώρους του θεάτρου και η πόλη του Πειραιά "έγραφε" μια από τις πλέον σημαντικές σελίδες της ιστορίας της ως προς την πνευματική και πολιτιστικής της ανάπτυξη.

Ακολουθεί η παράθεση μιας ιστορικής καταχώρησης εποχής, από τον Απρίλιο του 1895, στην οποία αναφέρονται τα δραματικά έργα τα οποία θα ανέβαιναν κατά την εαρινή περίοδο των εγκαινίων του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιώς καθώς και οι τιμές:

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Η ιστορία του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιώς

Ο Πειραιάς στις αρχές του 20ου αιώνα (Αρχείο Παρασκευά Ευαγγέλου)

Ο Πειραιάς του 19ου αιώνα

Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς - Μάρτιος 1963

Ιωάννης Λαζαρίμος: Ο ξεχασμένος Πειραιώτης αρχιτέκτων

Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς (Openhouse 2016)

Πειραιάς: Τότε και Σήμερα - Δημοτικό Θέατρο Πειραιώς

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο που συνοδεύει τις φωτογραφίες είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας.

• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.