ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΝΕΟ ΦΑΛΗΡΟ - ΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου, στο νέο Φάληρο, ξεκινά από την παλαιά παραλιακή λεωφόρο Εθνάρχου Μακαρίου και καταλήγει στο άλλο άκρο της υπό εξέτασιν συνοικίας, στη λεγόμενη βιομηχανική ζώνη του νέου Φαλήρου, όπου τέμνει τη λεωφόρο Αθηνών-Πειραιώς στο ύψος του εργοστασίου σοκολατοποιίας της ΙΟΝ και της παλαιάς φαρμακοβιομηχανίας Σάνιτας.

Νοητή προέκταση της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου προς βορρά αποτελεί η λεωφόρος Φλέμινγκ, η οποία υπάγεται στα όρια του ενοποιημένου πλέον Δήμου Νίκαιας-Ρέντη, στην περιοχή του Α.Ι. Ρέντη. 

Η αρχική ονομασία της νεοφαληριώτικης οδού Ελευθερίου Βενιζέλου υπήρξε οδός Κεχαγιά.

• Ο Ευθύμιος Κεχαγιάς και η εν νέω Φαλήρω έπαυλις

Η ονομασία της οδού Κεχαγιά οφειλόταν στον κάτωθι εικονιζόμενο οικονομολόγο, τραπεζικό και πολιτικό Ευθύμιο Ι. Κεχαγιά (1819 ή 1821 - 24 Μαρτίου 1885), ο οποίο θεωρείται εκ των ιδρυτών του συνοικισμού του νέου Φαλήρου, όντας εις εκ των πρώτων κατοίκων της περιοχής στην οποίαν "ήγειρε παρά την θάλασσαν μέγαρον".

Η έπαυλις του Ευθυμίου Κεχαγιά, η οποία βρισκόταν στη συμβολή της σύγχρονης παραλιακής λεωφόρου (Εθνάρχου Μακαρίου) με την οδό Κεχαγιά - ήτοι τη σημερινή οδό Ελευθερίου Βενιζέλου - υπήρξε σύμφωνα με τις υπάρχουσες μαρτυρίες μια από τις κομψότερες και ομορφότερες κατοικίες ολόκληρης της περιοχής. Το Μέγαρον του Ευθυμίου Κεχαγιά όπως καταγράφηκε σε επιστολικό δελτάριο των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα - στα αριστερά της επαύλεως Κεχαγιά, το μεγαλοπρεπές ξενοδοχείο "Ακταίον":

Η Έπαυλις Κεχαγιά επί της παραλιακής λεωφόρου (Πηγή: ΕΛΙΑ)

• Οδοιπορικό στο "χθες" και στο "σήμερα" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου

Στα τέλη του 19ου αιώνα, επί της οδού Κεχαγιά καταγραφόταν η μεγάλη οικία Σεβαστού, στην οποία μάλιστα ΄στεγάστηκε από την 1η Σεπτεμβρίου του 1899 το Έλληνο-Γαλλικόν Παρθεναγωγείον της γνωστής μουσουργού Αθηνάς Ν. Σερεμέτη το οποίο για πολλά χρόνια λειτουργούσε στην Αθήνα.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, το Ζ' Αστυνομικό Τμήμα Πειραιώς, μετά από διάφορες μεταστεγάσεις κατέληξε σε ένα κτίριο στον αριθμό "4" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου (πρώην Κεχαγιά), πλησίον της παραλιακής ακτής Ποσειδώνος, δίπλα στο τότε βενζινάδικο της Shell, όπου και παρέμεινε για περίπου 10 χρόνια, μέχρι τη μεταφορά του στο Μοσχάτο. Ειρήσθω εν παρόδω, η ιστορία του Αστυνομικού Τμήματος του νέου Φαλήρου είχε ξεκινήσει από την οδό Κεχαγιά κατά τη δεκαετία του 1920 (βλέπε παρακάτω).

Πρώτος σταθμός του ιστορικού / φωτογραφικού οδοιπορικού στη σύγχρονη οδό Ελευθερίου Βενιζέλου στον αριθμό "8" όπου καταγράφεται το παρακάτω αξιόλογο παραδοσιακό λιθόκτιστο κτίριο με τον χαρακτηριστικό πλευρικό πολυγωνικό πυργίσκο:

Τα σημάδια εγκατάλειψης τόσο στο εξωτερικό του διατηρητέου κτιρίου όσο και στην αυλή αυτού είναι περισσότερο από εμφανή:

Η όψη του προαναφερόμενου κτιρίου επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 8 όπως καταγράφηκε πριν από μερικές δεκαετίες, μέσα  από τη βάση δεδομένων του Αρχείου Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως προπολεμικά, σύμφωνα με την πληροφόρηση που παρέχει ένας Τηλεφωνικός Οδηγός του έτους 1934, επί της οδού Κεχαγιά (νυν Ελευθερίου Βενιζέλου) 7, βάσει της τότε ισχύουσας αρίθμησης, λειτουργούσε το Ξενοδοχείου Ράμλι, ιδιοκτησίας Φραγκίσκου Δασκαλάκη. Σε μεταπολεμικό ήμι-κτηματολογικό χάρτη του Λεκανοπεδίου Αττικής το προαναφερθέν Ξενοδοχείο Ράμλι καταγραφόταν ουσιαστικά στη συμβολή της οδού Κεχαγιά (νυν Ελευθερίου Βενιζέλου) με την οδό Γιαννοπούλου ενώ έναντι αυτού, πάντοτε επί της οδού Κεχαγιά, καταγράφονταν αθλητικές εγκαταστάσεις καλαθόσφαιρας. Επίσης, εκ της μελέτης του ιδίου χάρτη, διαγωνίως απέναντι από το Ξενοδοχείο Ραμλι, πάντοτε στη συμβολή των οδών Κεχαγιά και Γιαννοπούλου, βρισκόταν το Ελληνικό Ωδείο Φρατζεσκάτου. Το ξενοδοχείο Ράμλι, επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 10, καταγραφόταν εν λειτουργία τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 (σσ. σήμερα στο ίδιο σημείο, υφίσταται πολυκατοικία).

Στην συμβολή της υπό εξέτασιν οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 11 με την οδό Φραγκισκάτου, σε ένα ισόγειο κτίριο με μια καταπράσινη αυλή (επί της οδού Ε. Βενιζέλου), λειτούργησε από το 1976 και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2010, η παραδοσιακή ταβέρνα "Το Τζάκι", της οποίας η εσωτερική αίθουσα χωρητικότητας 300 ατόμων διατίθετο για βαπτίσεις και συνεστιάσεις. Το εν λόγω γωνιακό ισόγειο επίμηκες κτίριο κατεδαφίστηκε κατά το έτος 2023 παραχωρώντας τη θέση του σε πολυόροφο κτίριο πολυτελών διαμερισμάτων.

Παραπλεύρως, ο επόμενος φωτογραφικός σταθμός του οδοιπορικού στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου του 21ου αιώνα, αφορά το κάτωθι εικονιζόμενο αποκαταστημένο πλέον παραδοσιακό διατηρητέο, κατασκευής από συμπαγές τούβλο, στον αριθμό "13" του υπό εξέτασιν δρόμου:

Επί της προσόψεως του εντυπωσιακού κτιρίου, δεσπόζει ένας θυρεός με τα αρχικά "ΠΒ" σε σύμπλεγμα:

Το ίδιο διατηρητέο κτίριο, όπως καταγράφηκε όντας ήδη εγκαταλειμμένο πριν από μερικές δεκαετίες, για λογαριασμό του Αρχείου Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Συνεχίζοντας το φωτογραφικό οδοιπορικό, στη συμβολή της υπό εξέτασιν οδού Ελευθερίου Βενιζέλου (πρώην Κεχαγιά) με την οδό Σμολένσκυ, συναντούμε δυο κτίρια-σημεία αναφοράς του νέου Φαλήρου, τα οποία έχουν ήδη παρουσιαστεί στο αντίστοιχο οδοιπορικό στην οδό Σμολένσκυ. Στην επόμενη φωτογραφία καταγράφεται η επιβλητική λιθόκτιστη έπαυλη με το χαρακτηριστικό belvedere που αποδίδεται ως θερινή κατοικία του πρωθυπουργού της χώρας Αλέξανδρου Γ. Κορυζή (1885-1941), επί της Ελευθερίου Βενιζέλου 16 και Σμολένσκυ 26: 

Διαγωνίως απέναντι, η πάλαι ποτέ οικία του Στρατηγού Κωνσταντίνου Σμολένσκυ, σημερινής ιδιοκτησίας των ιδιωτικών Σχολών Λαμπίρη, στη συμβολή της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Σμολένσκυ 25. Παλαιότερα, στο ίδιο κτίριο, είχαν στεγαστεί το ιδιωτικό σχολείο Τσουρή - Αθανασούλια όπως επίσης η Σχολή Νέου Φαλήρου Αικατερίνης Π. Μαυρία.

Σχολή νέου Φαλήρου Αικ. Π. Μαυριά - Έτος 1969

Αξιομνημόνευτο το γεγονός πως στην προαναφερόμενη διασταύρωση των οδών Σμολένσκυ 8 (σύμφωνα με την τότε αρίθμηση) και Κεχαγιά, καταγραφόταν σύμφωνα με τα στοιχεία Τηλεφωνικού Οδηγού του έτους 1934 η οικία του γνωστού αδαμαντοπώλη, χρυσοχόου και ωρολογοποιού Ιωάννη Κελάϊδη ο οποίος διατηρούσε κατάστημα στην οδό Φίλωνος στον Πειραιά. 

Ειρήσθω εν παρόδω, στον αριθμό "18" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, στη συμβολή με την οδό Σμολένσκυ, λειτουργούσε στις αρχές της δεκαετίας του 1970, το παράρτημα του Φροντιστηρίου Αγγλικής Γλώσσης "Όμηρος".

Στους αριθμούς "21" και "23" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου συναντούμε δυο κτίρια παρόμοιας αρχιτεκτονικής, με νεοκλασικά χαρακτηριστικά, δυστυχώς αμφότερα εγκαταλειμμένα. Στον αριθμό "22α" της υπό εξέτασιν οδού, σύμφωνα με Τηλεφωνικό Οδηγό του έτους 1934, η οικία Ευφροσύνης Αντωνιάδου.

Το πετρόκτιστο διατηρητέο κτίριο επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 21,  φερομένης ιδιοκτησίας των Καλλιόπης και Αικατερίνης Λυριτζή, καταγραφόμενη παλαιότερα και ως οικία Καλλιντέρη, το οποίο εικονίζεται στην κάτωθι φωτογραφία, επιφάνειας 470 τετραγωνικών μέτρων (συνολικό εμβαδόν 800 τετραγωνικά μέτρα μαζί με τον κήπο όπου υφίστανται τα μαραμένα φοινικόδεντρα - σήμα κατατεθέν των παλαιών αρχοντικών του νέου Φαλήρου), κατασκευής δεκαετίας 1910, επωλείτο μέσω μεσιτικού γραφείου στην τιμή των 1.300.000€ (έτος 2015 - αναλλοίωτη η τιμή πώλησης και πέντε χρόνια αργότερα, έτος 2020).

Το παρόμοιας αρχιτεκτονικής εγκαταλειμμένο διατηρητέο κτίριο που υφίσταται στον αριθμό "23" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, φερομένης ιδιοκτησίας Παναγιώτη Πετρολέκκα - καταγραφόμενη παλαιότερα ως "έπαυλις Καλλέργη", η οποία κατά την περίοδο της Κατοχή επιτάχθηκε από τους Γερμανούς. Στο συγκεκριμένο κτίριο φέρεται να στεγάστηκε για αρκετά χρόνια το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο Καρακάση:

Ακολούθως, τα δυο ως άνω κτίρια, όπως καταγράφηκαν πριν από μερικές δεκαετίες για τη βάση δεδομένων του Αρχείου Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).

Οδός Ελευθερίου Βενιζέλου 21 - Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Οδός Ελευθερίου Βενιζέλου 23 - Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Ενδεικτική αναφορά στην οδό Κεχαγιά 21, σύμφωνα με την ισχύουσα αρίθμηση των αρχών του 20ου αιώνα, μέσα από τις σελίδες του Τύπου του έτους 1937:

Ενδεικτική αναφορά στην οδό Κεχαγιά 23, σύμφωνα με την ισχύουσα αρίθμηση των αρχών του 20ου αιώνα, μέσα από τις σελίδες του Τύπου του έτους 1908:

Ακριβώς απέναντι από τα δυο προαναφερόμενα κτίρια, πάντοτε επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, η "Παναγίτσα" του νέου Φαλήρου ή αλλιώς η εκκλησία της Παναγίας Ευαγγελίστριας. Το μικρό λιθόκτιστο αυτό ναϊδριο, φέρεται να οικοδομήθηκε από τον πρώτο οικιστή του νέου Φαλήρου Κ. Γιαννόπουλο και αργότερα πέρασε στην ιδιοκτησία της οικογενείας Βλυσίδη, αποτελώντας μέχρι το 1925 τον μοναδικό ιερό ναό όπου εκκλησιάζονταν οι νέο-Φαληριώτες, πριν την οικοδόμηση της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου:

Παραπλεύρως της μικρής εκκλησίας, το κάτωθι εικονιζόμενο διατηρητέο εγκαταλειμμένο λιθόκτιστο παραδοσιακό κτίριο επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 26 στη συμβολή με την οδό Καραΐσκάκη.

Στην αυλή του εν λόγω αρχοντικού, κάτω από τους χαρακτηριστικούς φοίνικες με την πινακίδα "Προσοχή Κίνδυνος" και τα κλειστά κόκκινα παραθυρόφυλλα του ισογείου, δυο εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα, ένα Dogde Dart του 1964 και ένα αρκετά μεταγενέστερο Seat Marbella:

Το ίδιο κτίριο, επί της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου 26, όπως καταγράφηκε πριν από μερικές δεκαετίες για τη βάση δεδομένων του Αρχείου Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Βάσει σχετικής πρωτογενούς έρευνας, στα τέλη της δεκαετίας του '20, επί της διασταυρώσεως των οδών Κεχαγιά 21 και Καραΐσκάκη, καταγραφόταν το ιατρείο του παθολόγου / παιδιάτρου Β.Α. Παπαθανασόπουλου. 

Λίγα χρόνια αργότερα, στην προαναφερθείσα διασταύρωση και η οικία του Γεωργίου Παρίση. 

Προσπερνώντας τη συμβολή με την οδό Καραΐσκάκη, ο επόμενος φωτογραφικός σταθμός λαμβάνει χώρα στον αριθμό "27" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, όπου καταγράφεται το κάτωθι παραδοσιακό κτίριο κατασκευής των αρχών του προηγούμενου αιώνα, με χαρακτηριστικά ανοίγματα γαλλικού τύπου: 

Η όψη του ιδίου κτιρίου, μέσα από τη βάση δεδομένων του Αρχείου Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ): 

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Ακριβώς δίπλα, στον αριθμό "27Α", ένα καλαίσθητα αποκαταστημένο διατηρητέο κτίριο, με εμφανή νεοκλασικά χαρακτηριστικά:

Το εν λόγω κτίριο, στον αριθμό "27Α" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου όπως είχε καταγραφεί για λογαριασμό του Αρχείου Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ): 

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, στον αριθμό "31" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, ο φωτογραφικός φακός κατέγραψε το κάτωθι αποκαταστημένο παραδοσιακό κτίριο, με στοιχεία λαϊκής αρχιτεκτονικής, στο οποίο στεγαζόταν κέντρο εκμάθησης ξένων γλωσσών.

Η όψη του κτιρίου όπως είχε καταγραφεί για λογαριασμό του Αρχείου Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ): 

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Η χαρακτηριστική είσοδος με τα σκαλοπάτια καταλήγει σε μια ξύλινη παραδοσιακή εξώπορτα με ρόπτρο. Το εν λόγω διατηρητέο κτίριο 250 τετραγωνικών μέτρων σε δυο επίπεδα (ισόγειο και ημιυπόγειο), φερόμενης κατασκευής 1910, επί οικοπέδου 424 τετραγωνικών μέτρων, στις αρχές της δεκαετίας του 2020 - σύμφωνα με πληροφορίες που αντλήθηκαν από ιστοσελίδα real estate - διατίθετο προς πώληση αντί 450.000 ευρώ. 

Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε πως περί τα μέσα της δεκαετίας του 1920, η τότε Αστυνομία Πόλεων εγκαταστάθηκε στο νέο Φάληρο σε κτίριο επί της οδού Ε. Κεχαγιά 25 (μετέπειτα οδός Ελευθερίου Βενιζέλου 31), με τον Αστυνόμο Β' Π. Μουτογιάννη να καταγράφεται ως ο πρώτος Διοικητής του εν λόγω τμήματος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στον Νέο Πλήρη Οδηγό Αθηνών - Πειραιώς Περιχώρων και Συνοικισμών του 1931-1932, το Δ' (τέταρτο) τμήμα της Αστυνομίας Πόλεων Πειραιώς καταγραφόταν στο νέο Φάληρο ενώ σε τηλεφωνικό κατάλογο του έτους 1934, το Ζ' Αστυνομικό Τμήμα του νέου Φαλήρου καταγραφόταν επί της οδού Κεχαγιά στον αριθμό "30".

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός πως στον αριθμό "32" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου (πρώην Κεχαγιά) - στη συμβολή με την μικρή οδό Μοσχόπουλου - καταγραφόταν μέχρι τη δεκαετία του 1970 το αρχοντικό της οικογενείας Σκυλίτση, πατρική οικία του δημάρχου Αριστείδη Σκυλίτση. Το εν λόγω αρχοντικό, το οποίο αργότερα πέρασε στην ιδιοκτησία του Α. Ζέρβα, κατεδαφίστηκε και στη θέση του οικοδομήθηκε πολυκατοικία.

Στον αριθμό "46" της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, στη συμβολή με την οδό Σουρή, καταγράφουμε φωτογραφικά το παρακάτω παραδοσιακό λιθόκτιστο κτίριο και συνομιλούμε με τον τωρινό ένοικο/ιδιοκτήτη, ο οποίος κάθε άλλο παρά ικανοποιημένος μοιάζει από το γεγονός πως το εν λόγω κτίριο είναι διατηρητέο και σίγουρα από τα λεγόμενά του θα προτιμούσε έναν αποχαρακτηρισμό και μια αντιπαροχή. 

Το ίδιο κτίριο, σε μια παλαιότερη καταγραφή, μέσα από το Αρχείο Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ): 

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Στην ακριβώς απέναντι γωνία, στον αριθμό "51" της Ελευθερίου Βενιζέλου και Σουρή, ο φωτογραφικός φακός καταγράφει ακόμα ένα εγκαταλειμμένο νεοκλασικό κτίριο, καταγραφόμενο παλαιότερα ως οικία Κολυβά, στη στέγη του οποίου διακρίνονται τα απομεινάρια δυο κεραμικών αγαλμάτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες από ιστοσελίδα γραφείου real estate (έτος 2020), το εν λόγω διατηρητέο κτίριο, κατασκευής 1910, συνολικής επιφάνειας 326 τετραγωνικών μέτρων σε δυο επίπεδα (υπόγειο και ισόγειο) επί οικοπέδου συνολικού εμβαδού 425 τετραγωνικών μέτρων διατίθεται αντί 200.000 ευρώ.

Το εν λόγω κτίριο, όπως καταγράφηκε παλαιότερα, σε ομολογουμένως πολύ καλύτερη κατάσταση, μέσα από το Αρχείο Παραδοσιακών Οικισμών και Διατηρητέων Κτιρίων του Υπουργείου Περιβάλλον Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ): 

Πηγή: ΥΠΕΚΑ

Στα μέσα του 20ου αιώνα, επί της οδού Κεχαγιά (μετέπειτα Ελευθερίου Βενιζέλου), μεταξύ των οδών Γ. Σουρή και Σολωμού, βρίσκονταν οι εγκαταστάσεις της Βιομηχανίας Ζαχαρωτών "Αθηνά".

Μετά τη συμβολή της με την οδό Σολωμού, η σύγχρονη οδός Ελευθερίου Βενιζελου περνά παραπλεύρως από τον παλαιό Ατμοηλεκτρικό Σταθμό (ΑΗΣ) του νέου Φαλήρου και μέσω μιας υπερυψωμένης γέφυρας περνά πάνω από τις γραμμές των ΗΣΑΠ. Επί της εν λόγω γέφυρας, στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, υφίστατο μια εξαιρετικά παλαιά κολόνα ηλεκτροφωτισμού!

Από την άλλη πλευρά των γραμμών, στη συμβολή με την οδό Π. Κανελλοπούλου, δεσπόζει - όπως προείπαμε και στην αρχή του παρόντος αφιερώματος - η σοκολατοποιία ΙΟΝ.

Ακριβώς απέναντι από τις εργοστασιακές εγκαταστάσεις της σοκολατοποιίας ΙΟΝ, το παλαιό εργοστάσιο και οι αποθήκες της προπολεμικής φαρμακοβιομηχανίας Σάνιτας (και αργότερα αποθήκες ΟΔΙΣΥ). 

Στο τέρμα της οδού Ελευθερίου Βενιζέλου, στη γωνία με τη λεωφόρο Αθηνών - Πειραιώς, το πάλαι ποτέ εργοστάσιο της φαρμακοβιομηχανίας Σάνιτας - πλέον Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου (Σχολείον Ειρήνης Παππά): 

Άποψη της ιδίας διασταύρωσης περί τη δεκαετία του 1980:

Διαβάστε θέματα σχετικά με το νέο Φάληρο:

Νέο Φάληρο: Ιστορία και Οδωνυμικά

Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός του νέου Φαλήρου

Ακταίον Palace Hotel

Το Μέγα Ξενοδοχείο του Φαλήρου (Grand Hotel du Phalere)

Η εξέδρα του νέου Φαλήρου

Η Ταραντέλλα του νέου Φαλήρου

Ένας Τσελεμεντές στο νέο Φάληρο

Το Περίπτερο του Ναυτικού Ομίλου νέου Φαλήρου

Η Σούδα του νέου Φαλήρου

Ο "Διεθνής" Σταθμάρχης του νέου Φαλήρου

Οι εκκλησίες του νέου Φαλήρου

Οι αλιείς του νέου Φαλήρου - Τζιτζιφιών

Η Αύρα του Φαλήρου (La Brise du Phalere)

Στο νέο Φάληρο στα 1880

Το "αυτόνομο" νέο Φάληρο

Ο Ατμό-Ηλεκτρικός Σταθμός (ΑΗΣ) του νέου Φαλήρου

Το Μνήμα του Γάλλου (Μέρος Α')

Το Μνήμα του Γάλλου (Μέρος Β')

Ο νεοφαληριώτης Αττίκ

Τα Λουτρά του νέου Φαλήρου

"Αι πρωιναί ώραι εις τα φαληρικά ύδατα"

Το Θέατρο του νέου Φαλήρου

Η Έπαυλις του Ευθυμίου Κεχαγιά

Το Αστυνομικό Τμήμα του νέου Φαλήρου

Φωτογραφικό Οδοιπορικό στην οδό Σμολένσκυ (Νέο Φάληρο).

Φωτογραφικό Οδοιπορικό στην οδό Δαβάκη-Πίνδου (Νέο Φάληρο).

Φωτογραφικό Οδοιπορικό στην οδό Δημητρίου Φαληρέως (Νέο Φάληρο).

Φωτογραφικό Οδοιπορικό στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου (πρώην Κεχαγιά) (Νέο Φάληρο).

Φωτογραφικό Οδοιπορικό στην οδό Θρασύβουλου Ζαΐμη (Νέο Φάληρο).

Η εξοχική οικία του Γεωργίου Σουρή στο νέο Φάληρο

Η οικία Χρ. Χριστοφή στο νέο Φάληρο

Η οικία του στρατηγού Σμολένσκυ στο νέο Φάληρο

Τα ξενοδοχεία του νέου Φαλήρου στα 70s και στα 80s

Ευχαριστίες: 

• Ευχαριστώ θερμά τον κ. Δημήτρη Αμοργιανιώτη για την πολύτιμη βοήθεια και συνδρομή του για την πραγματοποίηση αυτού του φωτογραφικού οδοιπορικού.

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:

• "Οδωνυμικά του Πειραιά", Μάρω Βουγιούκα / Βασίλης Μεγαρίδης, Εκδόσεις Φιλιππότη, 1996
• "Η Ιστορία του νέου Φαλήρου μέσα από τους δρόμους του", Βάννα Πανδή-Αγαθοκλή, Εκδόσεις Όμβρος, Βιβλιοθήκη Μελετών και Δοκιμίων, ΧΕΝ Νέου Φαλήρου. 
• ΥΠΕΚΑ
• http://pandektis.ekt.gr
• Ημερήσιος Τύπος - Οδηγοί Πόλεως - Χάρτες

Φωτογραφίες:

• Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος καθώς και οι συνθέσεις / αντιπαραβολές ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.