Ο ΠΕΤΑΜΕΝΟΣ ΑΡΚΟΥΔΟΣ

Το μάτι μου τον εντόπισε στο μικρό μπαλκόνι διπλανής πολυκατοικίας. 

Το μυαλό μου πήγε αμέσως στη φωτογραφική μηχανή. 

Το δακτυλίδι του τηλεφακού τον "έφερε" κοντά μου. 
Κλικ.

Μόνος, ξεχασμένος, πεταμένος, ο ευμεγέθης λούτρινος αρκούδος σε ένα μπαλκονάκι που ίσα-ίσα τον χωράει. Μοιάζει σκυθρωπός και θλιμμένος, φοράει το πανωφόρι του και το καπελάκι του, με βλέμμα λυπημένο. Ο καυτός ήλιος του καλοκαιριάτικου μεσημεριού τον κατακαίει αλλά δεν φαίνεται να πολυνοιάζεται γι'αυτό, ούτε για την πληγή στο αριστερό πόδι του. Λογικά οι εσωτερικές πληγές που κουβαλάει και οι σκέψεις που τον στοιχειώνουν, εκεί, στη λησμονιά του μικρού εξώστη, τον πονούν πολύ περισσότερο. 

Πως έφθασε λοιπόν έως εδώ αυτός ο αρκούδος;

Πως βρέθηκε από το εργοστάσιο μαζικής παραγωγής στα ράφια κάποιου καταστήματος 

μαζί με πολλά άλλα "αδελφάκια" του; 

Ποιο χέρι τον επέλεξε και που τον δώρισε; 

Ποια αγκαλιά τον κράτησε και για πόσα βράδια σφιχτά μέσα στη νύχτα; 

Άλλο ένα παιδικό παιχνίδι που κάποιος/α δεν επιθυμεί πια; 

Άλλη μια παράπλευρη απώλεια κάποια μετακόμισης;

Άλλη μια ανάμνηση μιας αγάπης που πρέπει να ξεχαστεί;

Φωτογραφίες:

• Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.