Η ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΒΡΥΩΝΗ

Αν προσπαθήσει κάποιος να οριοθετήσει γεωγραφικά με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια την συνοικία Βρυώνη, θα μπορούσε να ισχυριστεί πως η εν λόγω πειραϊκή συνοικία ουσιαστικά άρχεται και γεννάται στο τμήμα εκείνο της σύγχρονης λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου (πρώην λεωφόρος Σωκράτους, μετέπειτα διαδόχου Κωνσταντίνου και τέλος Βασιλέως Κωνσταντίνου) στο σημείο όπου "ενώνεται" με τη λεωφόρο Ιωάννη Χατζηκυριάκου και τέμνει την ανερχόμενη από το ύψος του ιερού ναού του Αγίου Νικολάου λεωφόρο Σαχτούρη και τερματίζει στο σημείο συμβολής της (σημερινής) λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου με την λεωφόρο Χαριλάου Τρικούπη.

Πειραιεύς: Συνοικία Βρυώνη (Pirée: Quartier Vrionis)

Επίσης, με βάση την ως άνω θεώρηση, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως στην εν λόγω μικρή συνοικία ανήκουν τα οικοδομικά τετράγωνα γύρω από το προαναφερθέν τμήμα της σημερινής λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου, σε "βάθος" 2-3 παράλληλων δρόμων το πολύ, τόσο προς τον Άγιο Νικόλαο και το λιμάνι, όσο προς την περιοχή του Τζανείου Νοσοκομείου πέριξ της λεωφόρου Αφεντούλη. 

• Η Οικογένεια Βρυώνη:

Η ονομασία της υπό εξέτασιν μικρής πειραϊκής συνοικίας έχει συνδεθεί κατά καιρούς λανθασμένα με την Επανάσταση του 1821 ή/και κάποιον τοπικό ήρωα ή αγωνιστή εν ονόματι Βρυώνη. Στην πραγματικότητα, η υπό εξέτασιν συνοικία οφείλει το όνομά της στην εύπορη οικογένεια Βρυώνη (σύμφωνα με κάποιες πηγές επρόκειτο για έξι αδέρφια), η οποία εγκαταστάθηκε στον αναπτυσσόμενο Πειραιά του δευτέρου μισού του 19ου αιώνα προερχόμενη από την περιοχή της Μαντζουρίας (ή Μαντσουρίας), της βορειοανατολικής Ασίας. Τα μέλη της οικογένειας Βρυώνη, δίχως αμφιβολία ελληνικής καταγωγής, που είχαν μεταναστεύσει στα βάθη της Άπω Ανατολής, φέρεται να αγόρασαν εκτάσεις στον Πειραιά στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται η ομώνυμη συνοικία. 

Από την οικογένεια Βρυώνη, ιδιαίτερη μνεία χρήζει η περίπτωση του Ιωάννη Ε. Βρυώνη, ο οποίος παράλληλα με τις εμπορικές δραστηριότητες του (εφοδιασμοί πλοίων ανά την Μεσόγειο Θάλασσα), λόγω της γνώσης ρωσικής γλώσσας και των ισχυρών διασυνδέσεων που διέθετε, άσκησε το επάγγελμα του τροφοδότη του Ρώσικου Πολεμικού Στόλου επί ημερών διοικήσεως του ναυάρχου Yevgeni Ivanovich Alekseyev (Alexeyev), δίχως να λείπουν μελανά σημεία όπως λ.χ. κατηγορίες για λαθρεμπόριο ή για συμμετοχή σε διακίνηση κίβδηλων νομισμάτων.

Πειραιεύς: Λεωφόρος Διαδόχου Κωνσταντίνου (Συνοικία Βρυώνη)

Οι δεσμοί της οικογενείας Βρυώνη με την Ρωσική Τσαρική Οικογένεια φέρεται να υπήρξαν αρκετά δυνατοί: μέσα σε αυτά τα πλαίσια εξηγείται το γεγονός πως το ολομέταξο, ελληνικής παραγωγής, νυφικό της ατυχούς πριγκίπισσας της Ελλάδος και της Δανίας Αλεξάνδρας (Алекса́ндра Гео́ргиевна/Aleksandra Georgievna, 30 Αυγούστου 1870 – 24 Σεπτεμβρίου 1891), η οποία είχε παντρευτεί τον Μεγάλο Δούκα Παύλο Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας, υπήρξε δώρο της οικογενείας Βρυώνη. Επίσης, η εύπορη και ευκατάστατη εν Πειραιεί οικογένεια Βρυώνη είχε δωρίσει διάφορα αντικείμενα αξίας σε ιερούς ναούς του Πειραιώς, με πλέον σημαντικό τον χρυσό πολυέλαιο της εκκλησίας του Αγίου Νικόλαου. Όπως ήταν φυσικό, ιδιαίτερη σχέση υφίστατο με την ρωσική παροικία στον Πειραιά, σε μια εποχή που η πόλη αριθμούσε μια ισχυρή ρωσική παροικία, λόγω της ύπαρξης του Ρωσικού Νοσοκομείου στη Ζέα (νυν Ναυτικό Νοσοκομείο Πειραιά - ΝΝΠ).

• Τα Μέγαρα του Βρυώνη:

Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο προαναφερθείς Ιωάννης Ε. Βρυώνης, όντας ήδη ένας αναγνωρισμένος και ισχυρός οικονομικός παράγοντας του τόπου, οικοδόμησε δυο επιβλητικά κτίρια (μέγαρα), στο τέρμα της σύγχρονης / σημερινής λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου (τότε λεωφόρος Σωκράτους, μετέπειτα λεωφόρος Βασιλέως Κωνσταντίνου). Η οικογένεια Βρυώνη τοποθέτησε στην οροφή του ενός κτιρίου ένα καλλιτεχνικό ωρολόγιον τεσσάρων όψεων, ασιατικής τεχνοτροπίας, προφανώς λόγω των επιρροών εκ της Μαντζουρίας, από το οποίο οι Πειραιείς πληροφορούνταν την ώρα σε μια εποχή κατά την οποία μια μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης δε διέθεταν ωρολόγια. Το Ωρολόγιον του Βρυώνη ήταν ορατό ακόμη και από το λιμάνι του Πειραιά λόγω της περίοπτης θέσης στην οποία είχε τοποθετηθεί και της χαμηλής δόμησης της περιοχής, εξελισσόμενο γρήγορα σε σημείο αναφοράς της ευρύτερης περιοχής. 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1900 (έτος 1908), ο Ιωάννης Βρυώνης εγκαινίασε πολυτελές κοσμικό κέντρο - ζυθοπωλείο στο ισόγειο ενός εκ των δυο Μεγάρων:

Αναφορά από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1900 στο ζυθοκαφείο του Εμ. Ι. Βρυώνη, το "κοσμούν την υδραϊκήν συνοικιάν":

Κατά το έτος 1903, τη διεύθυνση του γνωστού καλλιτεχνικού καφενείου Βρυώνη, ανέλαβε ο καφεπώλης Σ. Δημόπουλος, ο οποίος διέθετε πρότερη εμπειρία στη διεύθυνση του μέγα καφενείου κάτωθι του Ωρολογίου.

Ο Ιωάννης Ε. Βρυώνης, ο οποίος είχε νυμφευτεί την Καλλιρόη, απέκτησε μαζί της πέντε τέκνα, τον Εμμανουήλ Βρυώνη και τέσσερις κόρες, την Μαρία (σύζυγο Ε. Τσαούση), την Κατίνα (σύζυγο Π. Ιμπριάλου), την Αναστασία (σύζυγο Γ. Ψαχαρόπουλου) και την Αντιγόνη. Ο καταγραφόμενος ως προοδευτικός επιχειρηματίας και μεγαλοκτηματίας Ιωάννης Ε. Βρυώνης αποβίωσε τον Ιούλιο του έτους 1913, με την κηδεία του να καταγράφεται στις 24 Ιουλίου του ιδίου έτους, "εκ της οικίας του επί της λεωφόρου Σωκράτους 98, εις τον ναόν του Αγίου Νικολάου".

Τα Μέγαρα ιδιοκτησίας Ιωάννη Βρυώνη επί της λεωφόρου Σωκράτους, δόθηκαν ως προίκα στις δυο μεγαλύτερες κόρες του, περνώντας στην ιδιοκτησία των γαμπρών του, ήτοι του Ευάγγελου Τσαούση και του Πέτρου Ιμπριάλου αντίστοιχα (σσ. η οικία της οικογενείας Ιμπριάλου καταγραφόταν επί της οδού Σαχτούρη 78). 

Ενδεικτική διαφημιστική καταχώρηση - ανακοίνωση νέου μέγα χορού μεταμφιεσμένων που θα λάμβανε χώρα στο γνωστό κέντρο Βρυώνη, κατά το έτος 1915:

Ενδεικτική αρχειακή αναφορά στο κέντρο / ζυθεστιατόριο Βρυώνη, το οποίο λειτουργούσε υπό την διεύθυνση του Γεωργίου Εργίνη, κατά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1910:

Στις αρχές του έτους 1921, όπως προκύπτει εκ σχετικής εκτεταμένης και μακροχρόνιας πρωτογενούς έρευνας, αποβίωσε η Καλλιρρόη Ι. Βρυώνη, χήρα του Ιωάννη Ε. Βρυώνη:

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920, όπως προκύπτει από το κάτωθι σχετικό αρχειακό τεκμήριο μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου εκείνης της εποχής, στο ισόγειο του εν Πειραιεί Μεγάρου Βρυώνη, το οποίο πλέον καταγραφόταν επί της λεωφόρου Σωκράτους 97 (αλλαγή αρίθμησης), λειτουργούσε το κομμωτήριο "Σαλόν Μπλάν" (αποκλειστικώς δια κυρίας και δεσποινίδας):

Στην επόμενη ενδεικτική καταχώρηση μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου των αρχών της δεκαετίας του 1930, ο προαναφερθείς ιατρός παθολόγος Πέτρος Ιμπριάλος, γαμπρός του Ιωάννη Βρυώνη, καταγραφόταν με ιατρείο στη συμβολή της κεντρικής λεωφόρου Σωκράτους με την οδό Κανθάρου, ήτοι στο σημείο όπου αργότερα λειτούργησε η ιδιωτική κλινική "Ο Άγιος Σώστης":

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως απόγονοι του Ιατρού Πέτρου Ιμπριάλου συνεχίζουν να διατηρούν ιατρεία κατά τον 21ο αιώνα στην πολυκατοικία που βρίσκεται στη συμβολή της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου με την οδό Κανθάρου 16.

• Η "στάσις Βρυώνη"

Στις αρχές του 20ου αιώνα, "κατά τη διασταύρωσιν λεωφόρου Σωκράτους και οδόν Κανθάρου" καταγραφόταν η οικία του ιατρού των παίδων Α. Ρέστη:

Οι αναφορές στη θέση Βρυώνη ή στα μέγαρα ιδιοκτησίας Βρυώνη, τα οποία εξελίχθηκαν σε σημεία αναφοράς για τους Πειραιείς, φαίνονται να ξεκίνησαν από τις αρχές / μέσα της δεκαετίας του 1910, περίοδο κατά την οποία καταστήματα και επιχειρήσεις που λειτουργούσαν πλησίον των Μεγάρων Βρυώνη, καταγράφονταν γεωγραφικά στη θέση Βρυώνη. Το ως άνω γεγονός τεκμηριώνεται από διάφορες σχετικές διαφημιστικές καταχωρήσεις εκείνης της εποχής, όπως προέκυψαν εκ πρωτογενούς έρευνας στον πειραϊκό Τύπο, όπως λ.χ. η κάτωθι του Μέγα Ζαχαροπλαστείου "Ο Δικέφαλος Αετός" του Ν. Κιόρογλου το οποίο βρισκόταν επί της λεωφόρου Διαδόχου Κωνσταντίνου.

Στις αρχές της δεκαετίας του '20, όπως προκύπτει από το σχετικό αρχειακό τεκμήριο εκ του πειραϊκού Τύπου εκείνης της εποχής, η χειρουργική και παθολογική κλινική του Κωνσταντίνου Ι. Ζαρπαλά καταγραφόταν στον αριθμό "16" της λεωφόρου Χαρίλαου Τρικούπη, στη συνοικία Βρυώνη.

Το πρωτότυπον παντοπωλείον "Το Ελβετικόν", στο τέρμα της λεωφόρου Σωκράτους (στάσις Βρυώνη), διέθετε όλα τα εδώδιμα και αποικιακά, ευρωπαϊκής και εγχώριας προέλευσης, σε άριστες ποιότητες, όπως επίσης "άπαντα τα λικέρς", όπως σχετικά τονίζεται στο κάτωθι αρχειακό τεκμήριο από τον Τύπο του έτους 1924:

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, στη στάση Βρυώνη καταγραφόταν το Ζαχαροπλαστείο το "Παλλάδιον" του Ανδρέα Κάλη, όπως προκύπτει από την ακόλουθη διαφημιστική καταχώρηση του έτους 1929:

Ομοίως, όπως μπορεί κάποιος να παρατηρήσει στην κάτωθι χαρακτηριστική διαφημιστική καταχώρηση του Γραφείου Κηδειών "Ο Σωτήρος ο Τσάκωνας", ιδιοκτησίας Σωτηρίου Μαυρογιαννόπουλου και Υιού, παράρτημα του οποίου λειτουργούσε επί της λεωφόρου Σωκράτους 102, στη στάση Βρυώνη, στα τέλη της δεκαετίας του 1920.

Αναγγελία ενοικιάσεως του άνω ορόφου οικίας επί της λεωφόρου Σωκράτους και Κανθάρου, μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1933, με ταυτόχρονη αναφορά στο καφενείο "Πάνθεον" του Φώτη Λαμπρινού το οποίο λειτουργούσε στο ισόγειο της ιδίας οικίας, έναντι των Μεγάρων του Βρυώνη.

Η ανακάλυψη από την Αστυνομία ενός "καταφυγίου αγοραίου έρωτος" στην προπολεμική συνοικία Βρυώνη, μέσα από τις σελίδες του πειραϊκού Τύπου του έτους 1935:

Μεταπολεμική διαφημιστική καταχώρηση του εργοστασίου επίπλων του Στυλιανού Ζώζου, επί της λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου 102 (στάσις Βρυώνη), από τα μέσα της δεκαετίας του 1940.

Την ίδια εποχή (μέσα δεκαετίας 1940), στη συμβολή των οδών Σωκράτους (Βασιλέως Κωνσταντίνου) και Κανθάρου λειτουργούσε η κοσμική ταβέρνα "Ta Bu". 

Μια αρκετά νεώτερη διαφημιστική καταχώρηση της επιχείρησης με την επωνυμία "Μαγικό Ψαλίδι", από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, με αναφορά στην συνοικία του Βρυώνη:

• Τα Μέγαρα του Βρυώνη μέσα από αρχειακές φωτογραφίες

Ομολογουμένως, τα Μέγαρα ιδιοκτησίας Βρυώνη δεν έχουν καταγραφεί σε ικανοποιητικό αριθμό λήψεων κατά την διάρκεια του πρώτου μισού του 20ου αιώνα. Στο αριστερό άκρο του κάτωθι επιχρωματισμένου επιστολικού δελταρίου των αρχών του 20ου αιώνα με θέμα την λεωφόρο Σωκράτους μπορεί κανείς να παρατηρήσει, έστω και μερικώς, τα υπό εξέτασιν κτίρια. Αξιοσημείωτο το γεγονός πως στο εν λόγω κάδρο της λεωφόρου Σωκράτους και της συνοικίας του Βρυώνη των αρχών του 20ου αιώνα μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε τις λιγοστές ανθρώπινες φιγούρες και τα τροχοφόρα κάρα, τις γραμμές του τροχιοδρόμου στο οδόστρωμα, τα πολυάριθμα δέντρα και βεβαίως, στο δεξί άκρο, την αποκαταστημένη στις μέρες μας διατηρητέα πρώην οικία Ρασογιάννη.

Λεωφόρος Σωκράτους - Συνοικία Βρυώνη - Αρχές 20ου Αιώνα

Ορμώμενοι από το ως άνω επιχρωματισμένο επιστολικό δελτάριο των αρχών του 20ου αιώνα, παρουσιάζουμε την ακόλουθη σύνθεση / αντιπαραβολή του Πειραιά του "χθες" και του "σήμερα", μέσα από το πρωτότυπο προσωπικό project Πειραιάς / Piraeus Retronaut.

Η ακόλουθη σπάνια ασπρόμαυρη φωτογραφική καταγραφή των δυο Μεγάρων ιδιοκτησίας Βρυώνη, δια χειρός αγνώστου φωτογράφου, τοποθετείται χρονικά κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, γεγονός που τεκμηριώνεται από την παρουσία της πινακίδας του Ζαχαροπλαστείου "Ο Δικέφαλος Αετός" του Ν. Κιόρογλου, το οποίο καταγραφόταν επί της λεωφόρου Σωκράτους / Διαδόχου Κωνσταντίνου και Κανθάρου τουλάχιστον από το έτος 1915.

Η εν λόγω φωτογραφία χρησιμοποιήθηκε σε δίγλωσσα επιστολικά δελτάρια όπως λ.χ. τα κάτωθι με τίτλους "Πειραιεύς: Μέγαρον Βρυώνη" (Pirée: Maison Vrioni) και "Πειραιεύς: Το Μέγαρον Βρυώνη" (Pirée: La Grande Maison Vrioni).

Με βάση την ως άνω ασπρόμαυρη φωτογραφία των αρχών του 20ου αιώνα παρουσιάζεται η ακόλουθη σύνθεση / αντιπαραβολή του Πειραιά του "χθες" και του "σήμερα", μέσα από το πρωτότυπο προσωπικό project Πειραιάς / Piraeus Retronaut.

Στα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και της Κατοχής, όπως προκύπτει από τις πληροφορίες που καταγράφει στο βιβλίο του "Αναζητώντας το χθες του Πειραιά" ο συλλέκτης Ιάκωβος Γ. Βαγιάκης, τα πάλαι ποτέ Μέγαρα ιδιοκτησίας Βρυώνη επιτάχθηκαν και στέγασαν γερμανικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, το χαρακτηριστικό ρολόι του Μεγάρου Βρυώνη σταμάτησε να λειτουργεί λόγω βλάβης η οποία προκλήθηκε την ημέρα του βομβαρδισμού του λιμένος Πειραιώς από τα γερμανικά βομβαρδιστικά (6η Απριλίου 1941). 

Τα δυο περικαλλή Μέγαρα της οικογενείας Βρυώνη, σημεία αναφοράς της ευρύτερης περιοχής, τα οποία μεταπολεμικά δόθηκαν ως αντιπαροχή και κατεδαφίστηκαν, καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 δια χειρός του γνωστού φωτογράφου Δημητρίου Παπαδήμου. 

Λεπτομέρειες της προσόψεως του Μεγάρου Βρυώνη με τον έναν κεντρικό εξώστη επί της κεντρικής λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου (πρώην Σωκράτους), τον πλούσιο αρχιτεκτονικό διάκοσμο και βεβαίως με το χαρακτηριστικό ανατολικής / ασιατικής τεχνοτροπίας ωρολόγιο με το ανεμολόγιο στον πυργίσκο - δώμα του τελευταίου ορόφου του. Εκτός των άλλων διακρίνεται η επιγραφή του επιπλοποιείου των Ν. Πουλμέντη - Θ. Βαλλιάνου το οποίο λειτουργούσε εκείνη την εποχή στο ισόγειο του υπό εξέτασιν κτιρίου.

Το έτερο Μέγαρο ιδιοκτησίας της οικογενείας Βρυώνη, στη συμβολή της τότε λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου (νυν Ηρώων Πολυτεχνείου) με την οδό Κανθάρου, με την πινακίδα της προαναφερθείσας κλινικής "Ο Άγιος Σώστης" του ιατρού Πέτρου Ιμπριάλου, η οποία λειτουργούσε στον άνω όροφο να διακρίνεται στον κεντρικό εξώστη του γωνιαίου κτιρίου επί της κεντρικής λεωφόρου. Την ίδια εποχή, στο ισόγειο του εν λόγω κτιρίου, λειτουργούσαν εμπορικά καταστήματα (πώληση κλωστών κιθάρας, πρατήριο σιγαρέττων Β. Λ. Κωνσταντινίδη και πιλοποιείο Ελένης Κυριακοπούλου).

Τα δυο προαναφερόμενα κτίρια - Μέγαρα ιδιοκτησίας της οικογενείας Βρυώνη σε ένα και μοναδικό φωτογραφικό "κάδρο", πάντοτε δια χειρός του φωτογράφου Δημητρίου Παπαδήμου, μέσα από τα ψηφιοποιημένα αρχεία του Ελληνικού Λογοτεχνικού και Ιστορικού Αρχείου (ΕΛΙΑ):

Η ως άνω φωτογραφική λήψη του Δημητρίου Παπαδήμου φιλοξενείται επίσης στο Ιστορικό Φωτογραφικό Αρχείο Νεοκλασικής Αρχιτεκτονικής της Εμπορικής Τραπέζης της Ελλάδος. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφέρουμε πως πρώτα δόθηκε για αντιπαροχή το εκ δεξιών εικονιζόμενο γωνιακό κτίριο (ιδιοκτησίας Ιμπριάλου) και αργότερα το εξ αριστερών κτίριο με το ωρολόγιον (ιδιοκτησίας Τσαούση).

Με βάση την ως άνω ασπρόμαυρη φωτογραφία του Δημητρίου Παπαδήμου, παρουσιάζεται η ακόλουθη σύνθεση / αντιπαραβολή του Πειραιά του "χθες" και του "σήμερα", μέσα από το πρωτότυπο προσωπικό project Πειραιάς / Piraeus Retronaut.

Περίπου την ίδια χρονική περίοδο με τον Δημήτριο Παπαδήμο, τα υπό εξέτασιν Μέγαρα κατέγραψε με την φωτογραφική του μηχανή και ο ερασιτέχνης φωτογράφος Γεώργιος Μπακούρος:

Διαβάστε εδώ την μοναδική μαρτυρία της κας. Παναγιώτας Στελλάκη σχετικά με το Μέγαρο Βρυώνη, συνοδεία σπάνιων φωτογραφικών λήψεων από το εξωτερικό και το εσωτερικό του κτιρίου, εκ του αρχείου του πατρός της, Χαράλαμπου Στελλάκη.

• Η σύγχρονη όψη της συνοικίας Βρυώνη

Η σύγχρονη εικόνα της συνοικίας Βρυώνη δεν ξεφεύγει από το γενικότερο κανόνα της πλειοψηφίας των περισσότερων πειραϊκών συνοικιών. Ως επί το πλείστον παλαιές πολυόροφες κατασκευές (πολυκατοικίες των δεκαετιών 1950 και 1960) με αρκετά ισόγεια καταστήματα (τράπεζες, καταστήματα κινητής τηλεφωνίας, φαρμακεία, καφέ κ.α.) συνθέτουν ένα μάλλον άχρωμο αστικό περιβάλλον σε συνδυασμό με τις κακές υποδομές (δρόμοι, πεζοδρόμια), το μηδενικό πράσινο και την άναρχη στάθμευση.

Πολυώροφη οικοδομή με ισόγεια καταστήματα, πιθανότατα προπολεμικής κατασκευής, με επεκτάσεις ορόφων πιθανότατα μεταπολεμικά, στη συμβολή των οδών Ηρώων Πολυτεχνείου και Σαχτούρη:

Το αστικό τοπίο στη συμβολή της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου με τη λεωφόρο Αφεντούλη:

Απομεινάρια παλαιότερου κτιρίου, στη συμβολή των οδών Αφεντούλη και Αρίστου Καλλιγά: 

Σημεία αναφοράς της συνοικίας το σχολικό κτίριο του Πρώτου (1ου) Γυμνασίου/Λυκείου - στο οικόπεδο όπου πάλαι ποτέ βρισκόταν το Β' Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιά - επί της λεωφόρου Αφεντούλη, το μισογκρεμισμένο "κουφάρι" του θερινού κινηματογράφου "Φαντάζιο", το κτίριο του 22ου/24ου Δημοτικού Σχολείου στην αρχή της λεωφόρου Ιωάννου Χατζηκυριακού, στη γωνία με την οδό Σαχτούρη, στην παλαιά αφετηρία των "πράσινων" λεωφορείων, το Γραφείο Τελετών του Γκόφα (από το 1928) και το ξενοδοχείο Savoy. 

Ειρήσθω εν παρόδω, στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το κάτωθι εικονιζόμενο ξενοδοχείο Savoy, στη συμβολή της κεντρικής λεωφόρου με την οδό Κανθάρου, στις αρχές της δεκαετίας του 1930 λειτουργούσε το καφενείο "Πάνθεον". Πλάι σε αυτό, στο ισόγειο ενός διώροφου κτιρίου στη συμβολή της κεντρικής λεωφόρου με την οδό Αφεντούλη, λειτουργούσε το οίνο-ζυθεστιατόριο "Μέλισσα" του Αναστασόπουλου.

Ένα από τα μοναδικά διασωθέντα κτίρια της συνοικίας Βρυώνη που παραπέμπει στο παρελθόν της περιοχής είναι η διατηρητέα, αποκαταστημένη πλέον, οικίας (πρώην) ιδιοκτησίας Ρασογιάννη,στη συμβολή της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου 91 και Κανθάρου. Το εν λόγω κάτωθι εικονιζόμενο κτίριο, το οποίο βρισκόταν διαγωνίως απέναντι από τα Μέγαρα Βρυώνη, ανήκει στον Δήμο Πειραιώς και καταγράφεται συνήθως ως "νεοκλασικό Κανθάρου". 

Μια παλαιότερη φωτογραφική καταγραφή της πρώην οικίας Ρασογιάννη μέσα από τα αρχεία του ΥΠΕΚΑ:

Καθημερινότητα στη σύγχρονη συνοικία Βρυώνη, έξω από την προαναφερθείσα πρώην οικία Ρασογιάννη:

Διατηρητέο διάφορο κτίριο παραπλεύρως της πρώην οικίας Ρασογιάννη επί της κεντρικής λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου 89, στη συνοικία του Βρυώνη:

Μια παλαιότερη φωτογραφική καταγραφή της ως άνω διατηρητέας οικίας η οποία, μαζί με την πάλαι ποτέ οικία Ρασογιάννη, αποτελούν τα μοναδικά αξιόλογα κτίρια επί της σημερινής λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου (παλαιότερα Βασιλέως Κωνσταντίνου και αρχικώς λεωφόρος Σωκράτους), στο ύψος της συνοικίας Βρυώνη, που δεν δόθηκαν για αντιπαροχή και δεν κατεδαφίστηκαν. 

Βραδινή καταγραφή της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου, από τη συμβολή αυτής με τη λεωφόρο Χαρίλαου Τρικούπη, στο ύψος της συνοικίας του Βρυώνη:

Το ίδιο σημείο όπως καταγράφηκε υπό το φως της ημέρας στις αρχές της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα:

Κατά τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες, επί της τότε λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου μεταξύ Κανθάρου και Χαριλάου Τρικούπη, στη συνοικία του Βρυώνη, βρισκόταν η έδρα της 3ης Εφορίας Πειραιώς και του Ταμείου. 

Μια σύγχρονη φωτογραφική καταγραφή του προαναφερομένου σημείου:

Η στάση Βρυώνη επί της λεωφόρου Ηρώων Πολυτεχνείου:

Διαβάστε σχετικά θέματα:

Μια μαρτυρία για το Μέγαρο Βρυώνη

Ανάλεκτα περί της οικογενείας Βρυώνη

Η οικία Ρασογιάννη - Νεοκλασικό Κανθάρου

Β' Γυμνάσιο Αρρένων Πειραιά - Η ιστορία του

Ιστορικό / φωτογραφικό οδοιπορικό στην οδό Αφεντούλη

Τα Σχολεία της Υδραίικης Συνοικίας του Πειραιά

Ο κινηματογράφος "Φαντάζιο"

Η λεωφόρος Χαριλάου Τρικούπη - Εικονογραφημένη ιστορική αναφορά

Οδοιπορικό στην οδό Λεωσθένους

Κείμενο - Πηγές:

Το κείμενο είναι πρωτότυπο, προϊόν προσωπικής έρευνας, προσωπικής εργασίας και προσωπικών εκτιμήσεων. Στοιχεία και πληροφορίες ελήφθησαν από τις κάτωθι πηγές:

• "Αναζητώντας το χθες του Πειραιώς", Ιακώβου Γ. Βαγιάκη, "Συλλογές", Αθήνα 2005
• Μεγάλο Πειραϊκό Λεύκωμα, Χρήστου Πατραγά, Εκδόσεις Μυτιληναίος, Πειραιάς, 2004
• "Ο Πειραιάς στις Αρχές του 20ου Αιώνα", Αρχείο Παρασκευά Ευαγγέλου
• Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (ΕΛΙΑ)
• Τύπος Εποχής - Οδηγοί Πόλεως - Συλλεκτικοί Χάρτες

Φωτογραφίες: 

• Όλες οι σύγχρονες φωτογραφίες καθώς και οι συνθέσεις / αντιπαραβολές του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.