Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ [ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ] [2010]

Η άλλη όψη των Χριστουγέννων - Εικονογραφημένο
"Μια εναλλακτική ματιά"

Με μεγάλη ευκολία θα μπορούσα σήμερα να φωτογραφήσω γιορτινά τραπέζια με πλούσια εδέσματα και χαμογελαστούς καλεσμένους, λιχουδιές πάσης φύσεως από όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου, χριστουγεννιάτικα δέντρα και στολίδια, πολύχρωμα λαμπιόνια που αναβοσβήνουν στους ήχους χαρούμενων μελωδιών, πρόσωπα με κόκκινα μάγουλα και μύτες κάτω από ολίγον θολά μάτια ένεκα του καλού κρασιού, μικρά παιδιά να παίζουν με νέα παιχνίδια γεμάτα χαρά. 

Με εκ διαμέτρου αντίθετη δυσκολία κατάφερα να φωτογραφήσω ορισμένες μικρές πτυχές από την άλλη όψη των Χριστουγέννων, η οποία συχνά βρίσκεται δίπλα στα λαμπερά φώτα και στα πολύχρωμα στολίδια, σε απόσταση αναπνοής από τα πλουσιοπάροχα γεύματα και τις ξέγνοιαστες παρέες... Η δυσκολία στην οποία αναφέρομαι δεν αφορά ούτε τις φωτογραφίες, ούτε την απαραίτητη έμπνευση της στιγμής και το κατάλληλο timing... Απλά, κάποιες φορές σε απορροφά τόσο αυτό που βλέπεις να παρουσιάζεται μπροστά σου ταυτόχρονα με τις σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό σου που είναι σχεδόν αδύνατο να "καδράρεις" και να αιχμαλωτίσεις τη στιγμή μέσα από το σκόπευτρο της μηχανής...

Διότι δίπλα στις εορτές της χαράς και της αγάπης, υπάρχει και η λύπη... δίπλα στα γεμάτα στομάχια υπάρχει και η πείνα και η ανέχεια... δίπλα στις κεφάτες παρέες, η μοναξιά και το περιθώριο... δίπλα στο κέφι και τη διασκέδαση, οι πηγές δυστυχίας και κοινωνικής απομόνωσης...

Σταματώ εδώ τις σκέψεις μου και αφήνω την εικόνα να "μιλήσει" και τον καθένα να κάνεις τις σκέψεις που μπορεί να κάνει και που του αναλογούν... Και για όσους κουνήσουν απλά το κεφάλι τους μονολογώντας "τι να κάνεις, έτσι είναι η ζωή", έχω να πω πως συμφωνώ απόλυτα... απλά να θυμίσω πως συχνά η ίδια αυτή ζωή μπορεί να τα φέρει όλα "τούμπα" απόλυτα αιφνιδιαστικά... και αυτό ισχύει για όλους μας...

Ώρα Ελλάδος λίγο μετά τις 14.00... 

Χριστούγεννα 2010...

Στους δρόμους λίγος κόσμος, η πλειοψηφία των πεζών φιγούρων μοιάζουν "κάπως".. σε μερικές πλατείες κάποιοι απολαμβάνουν τον καφέ τους, οι υπόλοιποι βιαστικοί, κλεισμένοι μέσα στα αυτοκίνητά τους, προσπερνούν, αδιαφορούν, αποφεύγουν, δε βλέπουν με τα μάτια ορθάνοιχτα... στις στάσεις λεωφορείων μερικοί περιμένουν... στους τηλεφωνικούς θαλάμους ουρές ανθρώπων που κρατούν στα χέρια τους τηλεφωνικές κάρτες για να μιλήσουν με κάποιον απομακρυσμένο προορισμό... κάποιοι επαγγελματίες κάνουν Χριστούγεννα στα πόστα τους, δημόσια και ιδιωτικά... Ζαχαροπλαστεία και ανθοπωλεία γεμάτα από κάποιους που ετοιμάζονται για επισκέψεις ένεκα των ημερών... 

Ένας εκπρόσωπος του θεού* (sic) επί γης περνάει ομιλώντας το κινητό του τηλέφωνο - θεϊκή επικοινωνία σκέφτηκα...  Οι λειτουργίες των Χριστουγέννων έχουν τελειώσει και όλοι τους έχουν μπει στα πολυτελή τους πολυμορφικά και λιμουζίνες (ξέρετε κάνα παπά να οδηγεί Fiat Punto ή Toyota Yaris;) και λογικά χωνεύουν τα λουκούλλεια γεύματα τους... η ηλικιωμένη στη φώτο περιμένει τη σωτηρία... ο χριστός* Σώζει... κι αν δε σώσει τώρα, στην επόμενη ζωή... έχει ο θεός*...

*το "θ" και το "χ" δεν έχουν γραφτεί εκ παραδρομής ή από λάθος με πεζά γράμματα...

Τι ωραία που είναι η φάτνη και φέτος λένε τα παιδάκια... και κοιτούν με θαυμασμό, βγάζουν φωτογραφίες... όταν θα περάσουν μπροστά από την γιαγιά που βρίσκεται οκλαδόν μπροστά στα σκαλοπάτια της μητροπόλεως όμως, θα στρέψουν με αποστροφή το βλέμμα τους αλλού...ακριβώς από πάνω, το marketing slogan της δωροέκθεσης είναι "διάλεξε δώρο, δώσε αγάπη"....

Σε μια βόλτα μιας ώρας και κάτι θα μπορούσα να είχα τραβήξει περίπου 10 φωτογραφίες ομοίου περιεχομένου... Η μοναξιά, η απομόνωση και η περιθωριοποίηση δεν έχουν φύλλο, χρώμα, καταγωγή, ηλικία και πατρίδα...  Λίγο παρακάτω, στα στέκια της πρέζας και της ηρωίνης το ίδιο μόνιμο σκηνικό, ανεξαρτήτως ημέρας και ώρας... χρήστες, βαποράκια, άτομα ξαπλωμένα καταγής., όλοι μαζί σε ένα ανθρώπινο παζάρι ψυχών και ουσιών.. σηκώνω τον τηλεφακό αλλά τον κατεβάζω και φεύγω χωρίς "κλικ"...

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια συχνά ξεφεύγει από τα ανεκτά πλαίσια, η ανθρώπινη εργασία - νόμιμη αλλά και παράνομη - συχνά προσβάλει την ανθρώπινη υπόσταση (και αυτό δε συμβαίνει μονάχα στους δρόμους), η εκμετάλλευση χτυπάει "κόκκινο" ολοένα και περισσότερο... Όταν οι νόμοι ενός κράτους υφίστανται μονάχα για το θεαθήναι, όταν εδώ και δεκαετίες ένα ολόκληρο παιχνίδι συμφερόντων στήνεται πάνω στις πλάτες των μεταναστών, λαθραίων και μη, πλην όμως ανθρωπίνων όντων που πασχίζουν να επιζήσουν, τότε η ανθρώπινη ζωή μοιάζει ένα απαγορευτικό "κόκκινο" φανάρι... 

Επάγγελμα ή όχι; Ποιος ξέρει να πει με σιγουριά... έχω δει με τα μάτια μου ανθρώπους να κοιμούνται κάτω από γέφυρες, σε χαρτόκουτα, πίσω από θάμνους, σε πλατείες, στους σταθμούς των ΗΣΑΠ και του ΟΣΕ, σε εγκαταλειμμένα κτίρια όπως και έχω δει φορτηγάκια να κάνουν delivery fake AMEA (Άνθρωποι με Ειδικές Ανάγκες) στην Αθηνών-Πειραιώς ξημερώματα...

Δίνει χρώμα στη ζωή των άλλων με ένα μπαλόνι.... έχει χρώμα στη δική του ζωή;
Ή μήπως εκεί βασιλεύει μονάχα το μαύρο χρώμα;

Για να αλαφρύνω ολίγον το κλίμα από τις προηγούμενες φωτογραφίες και σχόλια παρουσιάζω το πραγματικό Χριστουγεννιάτικο δέντρο του Δήμου Πειραιά. Παρ όλες τις αλλεπάλληλες εκκλήσεις μέσω αυτού του blog για στολισμό και περαιτέρω εμπορική εκμετάλλευση των πραγματικών συμβόλων αυτής της πόλης, των Ρομποφοίνικων (ή Ρομπομιζοφοίνικων) το όνειρο δεν πραγματοποιήθηκε... Ο μεγαλοπρεπής Ρομποφοίνικας της πλατείας Κοραή που στοίχισε κάποιες χιλιάδες ευρώ (λεπτομέρειες) στέκει αγέρωχος, αστόλιστος - χριστουγεννιάτικα -, με μοναδική συντροφιά το μόνιμο ντεκόρ του Πειραιά, τα απορρίμματα...

Σκέφτομαι πως για τους ρακοσυλλέκτες και τους περιπλανώμενος αστέγους όπως αυτός της φωτογραφίας ο δρόμος από τον έναν κάδο απορριμάτων μέχρι τον επόμενο πρέπει συχνά να φαντάζει ατέλειωτα μακρύς... τα πόδια βαραίνουν ενώ τα αυτοκίνητα περνάνε ξυστά δίπλα του... Ποία η αξία της ανθρώπινης ζωής στην εν λόγω περίπτωση;

Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει... 
Σε πολλές διασταυρώσεις, σε πολλά φανάρια, σε πολλές πόλεις, σε πολλές χώρες... το χρώμα του ποικίλει, ποιος είπε ότι είναι άσπρος, με ροδοκόκκινα μάγουλα και άσπρα γένια; Λάθος σας ενημέρωσαν... Σίγουρα δεν είναι από την Λαπωνία, ούτε καν από την Καισαρεία... Ανοίξτε τα μάτια σας και την επόμενη φορά που το μικρό σας παιδί σας ρωτήσει για το ποίος είναι ο κύριος με το κόκκινο σκουφί που περνάει δίπλα από το παράθυρο του αυτοκινήτου φορτωμένος με "δώρα", επιχειρήστε να του εκμυστηρευτείτε μέρος της αλήθειας... της πραγματικής αλήθειας όμως, όχι αυτής που σας έμαθαν ή αυτής που σας συμφέρει να διηθηθείτε... 

Την έχω δει αρκετές φορές, είναι ήσυχη, σπάνια γαβγίζει... 
Σήμερα και πάλι ήταν στο ίδιο προσφιλές σημείο... 
Με τα μάτια ορθάνοιχτα χάζευε τους περαστικούς που έτρεχαν να προλάβουν το λεωφορείο που αναχωρούσε από την αφετηρία... Φαντάζομαι πως για εκείνη, ονειρικά Χριστούγεννα σημαίνουν μια ζουμερή μπριζόλα με κόκκαλο και ένα φιλικό τρίψιμο στη ράχη.... ίσως όπως και για έναν πεινασμένο άστεγο, ένα απλό γεύμα και μια φιλοφρόνηση θα έχει σχεδόν την ίδια αξία.. Προσπάθησα να διαβάσω τη σκέψη του εστιάζοντας στα μάτια της... ο αδέσποτος σκύλος κούνησε τη μουσούδα του καθώς αντιλήφθηκε πως "κάτι" τον σημάδευε... σήκωσε τα αυτιά του και γύρισε το κεφάλι του προς το μέρος μου ... "Εσείς οι άνθρωποι, τα έχετε κάνει όλα σκατά, γράψ'το όπως το ακούς"....

Φωτογραφίες:

• Όλες οι φωτογραφίες του αφιερώματος ανήκουν στον γράφοντα το ιστολόγιο, διέπονται από κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και προέρχονται από την προσωπική μου φωτογραφική σελίδα (ALL RIGHTS RESERVED).
• Απαγορεύεται ρητά η χρήση, προβολή, αντιγραφή ή/και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο.
• Όσοι παρανομούν διώκονται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.